คุยเกี่ยวกับผลงานของ Mochizuki Jun ไม่ว่าจะแพนโดร่าหรือวานิทาส ร่วมกรีดร้องกันได้ที่นี้
Last posted
Total of 509 posts
คุยเกี่ยวกับผลงานของ Mochizuki Jun ไม่ว่าจะแพนโดร่าหรือวานิทาส ร่วมกรีดร้องกันได้ที่นี้
คนจริงต้องอ่านCrimson Shell เว้ย
จ..จ..เจิมม
Crimson Shell นี่อยากอ่านนะ แต่ไม่รู้จะไปตามจากไหนละ
ตั้งแต่โดนแจ๊คหลอกดาวไป
มาอ่านเรื่องวานิทาสนี่ กูไม่คิดจะเชื่อที่ตัวละครพูดอีกเลย
สิ่งที่กูเจ็บปวดที่สุดในแพนโดร่าไม่ใช่ที่ตลค.ตายว่อน
แต่เป็นการที่ไอ้คนที่รอดมาดันไม่คู่กันทั้งๆที่ก็รักกัน เจ็บมากกับวินเซ้น เบรคจะต้องหัวเราะเยาะใส่ในปรโลก5555 (แต่เบรคนี่ถือว่าโดนntrป่ะ?)
มาเจิมมม
กุไม่นึกว่าจะมีคนตามเยอะนะ เพราะอะไรหลายๆอย่างเช่นเมะทำได้กาก (แต่เพลงดีสัส เอามาเปิดคู่กะมังงะแทน)
>>6 ในฐานะที่กุขึ้นเรือเบรคชารอน...ก็เหมือนntrกลายๆ ฮืออ เพราะถ้าจบแบบไม่ต้องคู่กะใครยังเจ็บน้อยกว่า แต่ใจหนึ่งมันก็สงสารถ้าจะจบอย่างนั้น เรมอย่างน้อยก็เป็นคนดีแล้วก็ชื่นชมเบรคเหมือนกัน พอหยวนๆให้อะนะ
โบกธงทีมโดมิXแวมไพร์บ้านนอก เคมีโคตรเข้ากันแต่อีโนเอะแม่งซื่อบื้อสุดๆ
แตกหัวข้อมาก็ดีแล้ว กุมาอ่านแพนโดร่าทีหลังชาวบ้านเขา นี่พึ่งอ่านนิยาย caucus race 3 ไป แม่งฟินเว่อร์จนกุลืมไปเลยว่ามันจบยังไง ขอแปลมาลงบางส่วน
เคล้ง! เสียงเหล็กกระทบกันดังขึ้นจากขั้นบนสุดของบันไดที่ทอดยาวอยู่ด้านหลัง ตามมาด้วยเสียงร้องอู้อี้ "หวา-หวา-หวาาาา!"
เอคโค่หมุนตัวไปดูตามสัญชาติญาน
เธอเห็นชุดเกราะขนาดใหญ่กำลังยืนโงนเงนอยู่ที่ขั้นบนสุดของบันได ดูเหมือนว่าคนรับใช้คนนั้นพยายามจะลงมาข้างล่างแล้วก้าวเท้าพลาดไป เขาตะเกียกตะกายจนดูเหมือนกับว่ากำลังเต้นรำด้วยท่าทางพึลึกพิลั่น แต่ไม่มีทางที่คนจะกลับมาทรงตัวได้เมื่ออยู่ในชุดเกราะที่หนักขนาดนั้น
เขากำลังจะล้ม
เป็นไปไม่ได้ที่เอคโค่ตัวน้อยจะช่วยรับร่างของเขาเอาไว้
"----------!"
เอคโค่พยายามกระโดดหลบไปด้านข้างในทันทีเพื่อหลบเขา ทว่า....
"ใครก็ตามที่อยู่ตรงนั้นน่ะ รีบหลบเร็ว!"
เธอตัวแข็งทื่อ เสียงที่ดังออกมาจากหมวกเหล็กของชุดเกราะนั่น..เธอรู้ว่าเสียงนั้นเป็นของใคร แต่นั่นไม่ใช่เสียงที่เธอควรจะได้ยินในสถานการณ์เช่นนี้ ไม่ใช่ในที่แบบนี้
ความประหลาดใจทำให้การตอบสนองของเธอช้าลง เธอจึงหลบชุดเกราะที่ร่วงลงมาได้ไม่พ้นตัว
ชุดเกราะกลิ้งหลุนๆ ลงมาตามขั้นบันได มันทับตัวเอคโค่ แล้วพวกเขาก็ล้มลงบนที่ว่างระหว่างทั้งสองชั้น สติของเอคโค่กระเจิงหายไปชั่วครู่ แต่ว่าเธอไม่ได้เจ็บอะไรนัก เธอกระพริบตาหลายที ขณะที่พยายามวิเคราะห์สถานการณ์
คนรับใช้ในชุดเกราะเอาแขนยันกับพื้นเพื่อไม่ให้เอคโค่โดนกระแทก
เธอมึนงง หายใจสะท้าน เอคโค่มองหมวกเกราะที่อยู่ตรงหน้า
ผ่านช่องแคบๆ ของหมวกเกราะ เธอเห็นดวงตาสีเขียวมรกต เสียงที่ดังออกมาจากหมวกเกราะนั้นเจือไปด้วยความประหลาดใจและกังวล
"หา? เอโกะจัง...?"
เอคโค่ลืมที่จะโต้เสียงนั้นกลับไปเหมือนทุกทีว่า "เอคโค่ค่ะ" ในทางกลับกัน เธอกลับหลุดชื่อของเขาออกมาแทน
"----เธอคือ..."
"ท่าน.....ออซ?"
**คือออซมาทำงานพาร์ทไทม์ที่ซาลอนของคนที่เบรครู้จัก ส่วนเอคโค่แฝงตัวมาสืบงานให้วินเซ็นต์ แล้วบังเอิญมาเจอกัน แบบแม่งเอ๊ยยย แล้วแม่งก็หลบไปคุยกันในห้องแต่งตัว แล้วทีนี้ต้องออกใส่ชุดมาสคอตออกไปรับแขกอีกรอบ แล้วชุดคือชุดคุณหมีจันตะที่เอคโค่ชอบ ออซเป็นคนใส่ แล้วเอคโค่ก็ลืมตัวจับมือออซพาออกมา แล้วออซเกือบทำหัวมาสคอตหลุด แต่เอามืออีกข้างจับไว้ทัน แล้วออซถอนหายใจ ยิ้มให้เอคโค่ เอคโค่ก็ไม่เข้าใจว่าตัวเองใจเต้นเพราะอะไร แบบบบบไอ้เหี้ยนนนน แล้วมีลูกค้าสูงวัยคนหนึ่งพกกล้องมาด้วยเสนอจะถ่ายรูปให้ ทีแรกเอคโค่อิดออดไม่ยอม แต่พอรู้ว่าโอกาสแบบนี้จะไม่มีมาอีกแล้ว เอคโค่เลยยอมก็ได้ แล้วออซก็ดีใจ แล้วแม่งก็ถ่ายรูปกัน ลูกค้าเอาไปล้างแล้วให้เก็บไว้คนละใบ แล้วเอคโค่เอารูปไปแนบในสมุดไดอารี่ แล้วในรูปคือคุณหมีจันตะ(ออซ)โอบไหล่เอคโค่ เรือล่ม กูรู้ แต่คือสัสสสสสสสฟินนนนนน
มาระบายแค่นี้ล่ะ555555555+
Pandora Hearts Brotherhood
อยากให้ร๊ากพิมได้ไปมากกว่าสยามแฮะ สยามภาพอย่างเบลอ
Spoil
.
.
.
.
.
.
.
กลายเป็นว่าท่านลอร์ดเป็นคนสั่งฆ่าหลานซะงั้น
จะแย่งตำแหน่งแกรนด์ดยุกจากเด็กรึไงวะเนี่ย
ที่บอร์ดนอกจับความเชื่อมโยงกันได้นี่อย่างเก่ง เพราะไอ้ดอกเตอร์มอโรนั่นบอกว่าในLabมีผู้ต้องสาปขังเอาไว้แล้วต้องให้กินหรือฉีดยากดอาการเนี่ยแหล่ะ จำไม่ได้ และฌานเองก็ต้องกินยากดอาการ เลยโยงได้ว่าท่านลอร์ดเป็นคนที่คอยสนับสนุนการทดลอง
Vanitas no Carte เปิดเรื่องได้ดีมาก ออกมาแค่สามเล่มแต่ทำให้กูอยากอ่านต่อใจจะขาดได้ ไม่ธรรมดา
กูอยากให้คนเขียนจัดหนักๆ เหมือนตอนแพนโดร่า ตายเป็นตายไม่มีพลังมิตรภาพชุบ
กูจะมาระบายแพนโดร่า แม่งกูชิปคู่ไหนก็เรือล่มทุกคู่เลยสัส กูเจ็บกับออซเอคโค่มากๆ วินซ์กับเอด้าก็เจ็บ อีห่า
>>23 มันล่มทุกคู่แหละมึง มีคู่เดียวที่รอดแต่ก็เป็นคู่ที่ไม่มีคนอวย คาดไม่ถึงซะด้วยซ้ำ555
อารมณ์กูตอนวินเซนต์ไม่สานต่อนี่เจ็บจุกกว่าเบรคชารอนอีก ไอ้คู่นั้นโดนความตายพรากจาก แต่ไอ้คู่นี้ไม่มีใครตายแต่ก็พรากจากกันซะงั้น โว้ย คิดแล้วขึ้น แล้วไอ้ตอนพิเศษหมอดูนั่นมันอะไรฟะ/สาปแช่งวินซ์
แม่มเจ็บปวดแต่งดงาม ไม่ว่าจะความรักแบบคนรักหรือครอบครัวแหละ
มันอบอุ่น กูชอบความรักแบบในแพนโดร่านะ มันอบอุ่นแบบครอบครัวมากกว่าเชิงชู้สาว
....
แต่แบบวานิทัสก็ดูอร่อยดี /ชี้ฉากโนเอะกัดมือโดมิ
ตกลงกูควรเขียน Jeanne ว่าจานน์ ชาน ฌาน หรือฌานน์วะ เจอมาทุกแบบแล้วเนี่ย
เรียกแบบตำราไทยก็โจนน์ ออฟอาร์ค อะไรงี้ปะ
จริงๆชื่อวานิทัส วานิทาส นี่ก็ไม่รู้จะเรียกไง
กุสงสัยมานานแล้วว่าสยามแปลชื่อเอลี่ผิดรึเปล่า สมัยค่ายเถื่อนแปลแพนโดร่าชื่อ Elliot มันเขียนว่าเอเลียต ตอนนั้นขัดใจอยู่พักใหญ่
>>36 จริงๆ ละตินออกเสียง T=ต.เต่านะ การอ่านมี 2 แบบ คือ Classic กับ แบบ Ecclesiastical (ศาสนา)
(Classical) IPA(key):
waː.ni.taːs วา-นิ-ตาส
(Ecclesiastical) IPA(key):
va.ni.tas วะ-นิ-ตัส
vaː.ni.tas วา-นิ-ตาส
ตัว W กะ V มันต่างกันแค่วิธีการห่อลิ้นห่อปาก แต่ยังไงต้นประโยคมันก็ออกเสียง ว.แหวนเหมือนกันหมด ไม่ต้องไปใส่ใจก็ได้
เรื่องนี้มันหายไปไหนนานวะ อยากดูไอ้มืดกับไอ้แรดมันเอาตรูดกันเร็วๆ
>>42 ละตินมันมีหลายสำเนียง หลักๆ ที่ใช้กันก็แบบดั้งเดิม (classic) ซึ่งเสียงสระมันจะทื่อๆไม่มีพลิกแพลง กับแบบร่วมสมัย (contemporary) ที่ใช้ในศัพท์ศาสนา ปรัชญา วิทยาศาสตร์ ซึ่งมันจะโดนสำเนียงภาษาอื่นเข้าไปปนเปื้อนเยอะ อย่างเอากุสตุสกับออกัสตัสที่ยกมานั่นก็เป็นตัวอย่างความแตกต่างที่ชัดเจนดี ซึ่งก็เป็นเรื่องน่าเบื่อเวลาแปลพวกนี้ลงในการ์ตูน/นิยาย เพราะต้นฉบับญี่ปุ่นจะชอบใช้แบบคลาสสิคเป็นส่วนใหญ่ แต่สำหรับคนไทยความคุ้นชินมันเอียงไปทางละตินร่วมสมัย ตำรับตำราก็เขียนคำอ่านด้วยละตินร่วมสมัยซะเยอะ ก็จะโดนพวกอวดฉลาดที่ไม่เข้าใจความแตกต่างหาเรื่องด่าอยู่บ่อยๆ ว่าแปลผิด........ //sigh
พวกมึงรู้กันใช่ไหมว่าออซมันนามสกุล Vessalius ไม่ใช่เบซาริอุส อันนี้สยามก็ถอดเสียงตามญี่ปุ่นมาเลย
เห็นชาวต่างชาติอวยโนเอะกับวานิกันจริงจังโครตๆ อวยจนเอาไปเทียบกับคู่เกย์ canon ใน Yuri on Ice แต่กุว่ามันไม่มีทางไปถึงจุดนั้นหรอก สไตล์อ.โมชิจุนคือเน้นหยอกไปเรื่อยแล้วยิงตอปิโดจมเรือต่างหาก
พระรองตัวดำนี่มันชนชาติอะไรวะ ทำไมหัวขาวตัวดำ
>>52 เป็นหนึ่งในสมาชิกตระกูลโนอาห์จากเรื่องดีเกย์แแมน ความทรงจำของโนอาห์ตื่นขึ้นมาตอนอายุ 4 ขวบ ทีนี้ดันไปฟาด Tarte tatin ของท่านเคาท์พันปีหมดบ้าน ท่านเคาท์เลยลบความทรงจำแล้วปล่อยทิ้งให้ตายในวันที่หิมะตกหนัก แต่สองตายายมาเจอพอดี เลยรอดตายไป ถ้ามึงสังเกตตรงหน้าผากดีๆ จะเห็นรอยรูปดาวจางๆ เรียงเป็นแถว ซึ่งชื่อโนเอะก็แปลว่าโนอาห์ บุตรแห่งเรือ เป็นหลักฐานว่าครั้งหนึ่งเด็กคนนี้เคยอยู่ในตระกูลอันยิ่งใหญ่ เด็กคนนี้มีชะตาที่จะต้องสู้กับศาสนจักรแห่งความมืด ทั้งหมดนี่เป็นสิ่งที่ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว
>>55 อุตส่าห์ตั้งชื่อด้วยภาษาต่างชาติ เสือกสะกดเองไม่เป็น อะไรมันจะน่า...ขนาดนั้นวะ
w61TBUJtA กูว่าเข้าข่ายเหยียดชนชาติแล้วนะ...ระวังภาษาหน่อย
กูอยากเห็นว่าโดมิจะทำยังไงกับฌานต่อไป กูเข้าใจถูกไหมว่าโดมิหึงโนเอะ เลยตัดหน้าขอฌานเต้นรำ
ถ้าเป็นละครไทยนี่คงเป็นนางร้ายแบบดาษๆ แต่กลายเป็นว่าฌานติดโดมิ เดินตามต้อยๆซะงั้นเห้ย(ตูนแถมเล่ม 3)
โดมินางน่ารัก กูยังไม่เห็นแววนางร้ายนะ ดูจะดึงญานเข้าฮาเร็มนางด้วย
>>65 ถ้าจะNTRครอสแบบนั้นกูไม่ด้วยเอาอะ โนเอะคู่โดมิ ชานคู่วานิทัสดีอยูแล้ว โนเอะกับวานิทัสก็หวานเรียกเสียงเชียร์ข้างสนามไปแบบนี้แหละดีสุดแล้ว ถ้าจะครอสคู่นอลมอลกูไม่ค่อยเห็นด้วยอะ กลืนไม่ลง มันจะเป็นอารมณ์เหมือนOwari no seraphประมาณว่ามิกะไปต้อยชิโนอะอะไรแบบนั้นเลย
กูว่ามันก็ค่อนข้างชัดนะ ถ้าโนเอะมันจะสนใจผู้หญิงคนไหนก็ต้องเป็นฌานนี่แหล่ะ
(ถ้ามันชอบผู้หญิงน่ะนะ 55555555)
ไอ้พระเอกชื่อ vanitas กุอ่านเป็น vagina ไม่รู้ทำไมอ่านแล้วงงชิบหายใครเป็นใคร
เห็นมู้ในพันทิป แพนโดร่ามันเศร้าอะไรขนาดนั้นวะ
กูอ่านมา5เล่มแล้วยังไม่เข้าใจห่าอะไรเลยนี่คือปกติรึเปล่าวะ5555555555
ปล.ร้านเช่าหนังสือขาดไป2-3เล่ม เวรจริงๆ จะซื้อก็ให้มันครบๆเซ่!
ว่าไงดี กุว่าเร่องอื่นที่เศร้าๆ มันออกแนวดาร์กสัสๆไปเลย ไม่ก็แนวเพื่อนรักหรือคนสำคัญตาย ส่วนใหญ่จะมาเชือดทีเดียวตอนใกล้จบ แต่PH มันฉีกตับคนอ่านอย่างเลือดเย็นแล้วขยี้ๆๆๆจนตับสลายเป็นผง แต่มันไม่ได้เศร้าอย่างเดียว มันมีพัฒนาการของตัวละครที่วิเศษมาก จนพออ่านจบมึงก็รู้สึกว่ามันคุ้มกับความอีโมที่มึงแลกไปน่ะ
คนเขาว่าดีอย่างนั้นอย่างนี้ แต่ใครจะอ่านต้องรู้ด้วยว่าเรื่องนี้ไม่ได้เพอเฟคในทุกด้าน แต่ถ้าอ่านจนจบแล้วมึงไม่รู้สึกอะไรเลย อันนี้กูขอปรบมือให้มึง
สำหรับกูถึงเรื่องนี้จะทำร้าย แต่มันก็เยียวยาใจกูเช่นกัน
สารภาพว่าตอนแรกอ่านไม่จบเพราะไม่ชอบลายเส้น แต่ตอนนี้อ่านถึงเล่ม 21 แล้ว ลุ้นก็ลุ้น น้ำตาก็คลอๆ ไม่ใช่ว่ามันเศร้าแต่กูว่าความสัมพันธ์ของตัวละครมันซึ้ง อ่านแล้วเหมือนกูรู้จักกับพวกนี้มานาน อะไรของกูวะเนี่ย
พวกมึงงง เห็นบ็อกซ์ลิมิเต็ดนั่นไหมมม อลังสัส
ส่วนวานิทัสเริ่มมีกู๊ดออกมาล่อให้ขายไตแล้ว.....
ปล.วานิทัสตอนใหม่จะมาแล้วกุหลบสปอยล์รัวๆ รออังกฤษออก ; ;
>>89 >>90 ใช่ บ็อกซ์PH เวอร์ชั่นภาษาอังกฤษ หรูสัส
https://www.facebook.com/466733730170801/photos/pcb.837199799790857/837199439790893/?type=3&theater
กูเพิ่งอ่านPandora heartsจบ ขอสครีมทีละประเด็นๆยาวๆเลย
- เห็นเรื่องนี้ครั้งแรกเมื่อเกือบ10ปีก่อนในโฆษณาท้ายเล่มของSIC ก็คิดว่าเป็นแฟนตาซีใสๆวอนนาบีจะดาร์กอะไรงี้
- แต่พออ่านจริงเป็นมังงะที่อ่านแล้วแดกRamสมองสัตว์ๆ5555555555 เหี้ย โคตรปวดหัว พอถึงปมนึงกูต้องหยุดพัก10นาทีย้อนระลึกถึงเนื้อเรื่องก่อนหน้าที่ปูเกริ่นมา ยิ่งเล่มหลังๆนะมึงเอ๊ยยยยยย
- กูว่าไม่ได้หักมุมเยอะอะไรขนาดนั้น(แต่ก็มีหักมุมแบบWTFเยอะอยู่) แต่เนื้อเรื่องแม่งสลับซับซ้อนซ่อนเงื่อนมากกว่า คือหลังๆแบบ เหี้ยไรวะ(//ปิดหนังสือแล้วกุมขมับ)บ่อยมาก อ่านรอบเดียวเก็บไม่หมดแน่นอนอะ แล้วบางจุดหักมุมกูก็รู้สึกว่าอ.แกแอบตั้งใจDeus ex machinaหน่อยๆ(แบบอีเหี้ย ใครจะไปรู้วะ)
- ช่วงแรกๆที่ตัวละครโผล่ออกมากูนึกในใจว่า หึ เดี๋ยวพวกมึงก็ตายกันแล้วแน่ๆ จะได้หักมุมปวดตับแรงๆใช่ไหมล่ะ
แต่พอเล่มหลังๆพอไอ้พวกนี้จะตาย อย่างเบรคนี่กูชอบมากๆ ภาวนาไม่ให้ตาย คาแรคเตอร์อย่างนี้มึงรอดยันจบแน่ๆ(ถึงมันจะปักเดธแฟลกมาเยอะแล้วก็เหอะ)
อีดอก กูอ่านเล่ม22ในรถ พอถึงท้ายเล่มกูซับน้ำตาแรงมาก ไม่ปวดตับแต่แม่งแบบสะเทือนใจฉิบหาย ขณะที่ตัวละครหมดลมแต่มันก็เป็นการพัฒนาตัวละครครั้งสุดท้ายและจากไปอย่างมีความสุข(แต่กูเฮิร์ธมากๆ)
- แต่กูไม่สะเทือนกับเอคโค่เท่าไร ไม่ได้อวยนาง55555555
- เรือกูล่มทุกคู่เลยโว้ยยยยยยยยยย เบรคxชารอน วินเซนต์xเอด้า อวยสองคู่นี้หลักๆ พังพินาศหมด แล้วคู่เรมxชารอนมึงล่องมาจากไหนคะ! สาสสสสสส
- สุดท้ายกูว่าเรื่องนี้มันไม่ได้มีเนื้อหาดาร์คหรือปวดตับโคตรๆ(แต่บางฉากก็สุดจริงๆ) แต่มันเหมือนกับเป็นบรรยากาศหม่นๆที่สุดท้ายแล้วก็มีแสงไฟประกายเล็กๆส่องอยู่ว่าโลกนี้ไม่ได้สิ้นหวังไปหมดทุกสิ่ง
ปล. ท้ายเล่ม22บอกจบเล่มหน้า แต่ดันมีเล่ม24ต่อคืออะไรวะคนเขียนเนี่ย555555555555
>>93 กูถึงว่าไอ้ประโยคเกริ่นในฉากต้นกับฉากจบน่ะ มันคือสรุปแก่นของเรื่องนี้ได้เลย แล้วพอมึงรู้ว่าคนบรรยายเรื่องคือกิลเบิร์ตที่แม่งอยู่รอดเป็นคนสุดท้ายนะ มึงเอ๊ย กูนี่สะเทือนใจซ้อนในสะเทือนใจ แต่ก็ซึ้งใจด้วย ตอนจบการ์ตูนมันต้องแบบนี้สิวะ ต้องทำให้คนอ่านรู้สึกอะไรบางอย่างได้
>>94 เปลี่ยนแผนน่ะ แต่อลิซก็เลยได้ขึ้นสองปกเท่ากับออซไง!
ปล.กูหนักตอนท่านลุงบอกความปรารถนา พอออซร้อง กูก็ปริ่มตาม โครตเชี่ย คือกูอธิบายไม่ถูกแต่มันเป็นการร้องไห้ที่แตกต่างจากที่มันร้องคราวก่อนๆ อะ
และพัฒนาการตัวละครเรื่องนี้ก็ดีเหี้ยๆ(ชม)พอถึงตอนจบแต่ละคนนี่ให้บรรยากาศต่างจากตอนแรกมาก ยอมรับเลย
ในเรื่องกุโคตรชอบแจ็คเลยตั้งแต่ต้นยันท้ายเรื่อง ยิ่งช่วงย้อนอดีตนี้อ่านได้ไม่เบื่อ
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.