Fanboi Channel

คุยเกี่ยวกับผลงานของ Mochizuki Jun ไม่ว่าจะแพนโดร่าหรือวานิทาส ร่วมกรีดร้องกันได้ที่นี้

คนจริงต้องอ่านCrimson Shell เว้ย

จ..จ..เจิมม

Crimson Shell นี่อยากอ่านนะ แต่ไม่รู้จะไปตามจากไหนละ

ตั้งแต่โดนแจ๊คหลอกดาวไป
มาอ่านเรื่องวานิทาสนี่ กูไม่คิดจะเชื่อที่ตัวละครพูดอีกเลย

สิ่งที่กูเจ็บปวดที่สุดในแพนโดร่าไม่ใช่ที่ตลค.ตายว่อน
แต่เป็นการที่ไอ้คนที่รอดมาดันไม่คู่กันทั้งๆที่ก็รักกัน เจ็บมากกับวินเซ้น เบรคจะต้องหัวเราะเยาะใส่ในปรโลก5555 (แต่เบรคนี่ถือว่าโดนntrป่ะ?)

มาเจิมมม
กุไม่นึกว่าจะมีคนตามเยอะนะ เพราะอะไรหลายๆอย่างเช่นเมะทำได้กาก (แต่เพลงดีสัส เอามาเปิดคู่กะมังงะแทน)
>>6 ในฐานะที่กุขึ้นเรือเบรคชารอน...ก็เหมือนntrกลายๆ ฮืออ เพราะถ้าจบแบบไม่ต้องคู่กะใครยังเจ็บน้อยกว่า แต่ใจหนึ่งมันก็สงสารถ้าจะจบอย่างนั้น เรมอย่างน้อยก็เป็นคนดีแล้วก็ชื่นชมเบรคเหมือนกัน พอหยวนๆให้อะนะ

โบกธงทีมโดมิXแวมไพร์บ้านนอก เคมีโคตรเข้ากันแต่อีโนเอะแม่งซื่อบื้อสุดๆ

แตกหัวข้อมาก็ดีแล้ว กุมาอ่านแพนโดร่าทีหลังชาวบ้านเขา นี่พึ่งอ่านนิยาย caucus race 3 ไป แม่งฟินเว่อร์จนกุลืมไปเลยว่ามันจบยังไง ขอแปลมาลงบางส่วน

เคล้ง! เสียงเหล็กกระทบกันดังขึ้นจากขั้นบนสุดของบันไดที่ทอดยาวอยู่ด้านหลัง ตามมาด้วยเสียงร้องอู้อี้ "หวา-หวา-หวาาาา!"
เอคโค่หมุนตัวไปดูตามสัญชาติญาน
เธอเห็นชุดเกราะขนาดใหญ่กำลังยืนโงนเงนอยู่ที่ขั้นบนสุดของบันได ดูเหมือนว่าคนรับใช้คนนั้นพยายามจะลงมาข้างล่างแล้วก้าวเท้าพลาดไป เขาตะเกียกตะกายจนดูเหมือนกับว่ากำลังเต้นรำด้วยท่าทางพึลึกพิลั่น แต่ไม่มีทางที่คนจะกลับมาทรงตัวได้เมื่ออยู่ในชุดเกราะที่หนักขนาดนั้น
เขากำลังจะล้ม
เป็นไปไม่ได้ที่เอคโค่ตัวน้อยจะช่วยรับร่างของเขาเอาไว้
"----------!"
เอคโค่พยายามกระโดดหลบไปด้านข้างในทันทีเพื่อหลบเขา ทว่า....
"ใครก็ตามที่อยู่ตรงนั้นน่ะ รีบหลบเร็ว!"
เธอตัวแข็งทื่อ เสียงที่ดังออกมาจากหมวกเหล็กของชุดเกราะนั่น..เธอรู้ว่าเสียงนั้นเป็นของใคร แต่นั่นไม่ใช่เสียงที่เธอควรจะได้ยินในสถานการณ์เช่นนี้ ไม่ใช่ในที่แบบนี้
ความประหลาดใจทำให้การตอบสนองของเธอช้าลง เธอจึงหลบชุดเกราะที่ร่วงลงมาได้ไม่พ้นตัว
ชุดเกราะกลิ้งหลุนๆ ลงมาตามขั้นบันได มันทับตัวเอคโค่ แล้วพวกเขาก็ล้มลงบนที่ว่างระหว่างทั้งสองชั้น สติของเอคโค่กระเจิงหายไปชั่วครู่ แต่ว่าเธอไม่ได้เจ็บอะไรนัก เธอกระพริบตาหลายที ขณะที่พยายามวิเคราะห์สถานการณ์
คนรับใช้ในชุดเกราะเอาแขนยันกับพื้นเพื่อไม่ให้เอคโค่โดนกระแทก
เธอมึนงง หายใจสะท้าน เอคโค่มองหมวกเกราะที่อยู่ตรงหน้า
ผ่านช่องแคบๆ ของหมวกเกราะ เธอเห็นดวงตาสีเขียวมรกต เสียงที่ดังออกมาจากหมวกเกราะนั้นเจือไปด้วยความประหลาดใจและกังวล
"หา? เอโกะจัง...?"
เอคโค่ลืมที่จะโต้เสียงนั้นกลับไปเหมือนทุกทีว่า "เอคโค่ค่ะ" ในทางกลับกัน เธอกลับหลุดชื่อของเขาออกมาแทน
"----เธอคือ..."
"ท่าน.....ออซ?"

**คือออซมาทำงานพาร์ทไทม์ที่ซาลอนของคนที่เบรครู้จัก ส่วนเอคโค่แฝงตัวมาสืบงานให้วินเซ็นต์ แล้วบังเอิญมาเจอกัน แบบแม่งเอ๊ยยย แล้วแม่งก็หลบไปคุยกันในห้องแต่งตัว แล้วทีนี้ต้องออกใส่ชุดมาสคอตออกไปรับแขกอีกรอบ แล้วชุดคือชุดคุณหมีจันตะที่เอคโค่ชอบ ออซเป็นคนใส่ แล้วเอคโค่ก็ลืมตัวจับมือออซพาออกมา แล้วออซเกือบทำหัวมาสคอตหลุด แต่เอามืออีกข้างจับไว้ทัน แล้วออซถอนหายใจ ยิ้มให้เอคโค่ เอคโค่ก็ไม่เข้าใจว่าตัวเองใจเต้นเพราะอะไร แบบบบบไอ้เหี้ยนนนน แล้วมีลูกค้าสูงวัยคนหนึ่งพกกล้องมาด้วยเสนอจะถ่ายรูปให้ ทีแรกเอคโค่อิดออดไม่ยอม แต่พอรู้ว่าโอกาสแบบนี้จะไม่มีมาอีกแล้ว เอคโค่เลยยอมก็ได้ แล้วออซก็ดีใจ แล้วแม่งก็ถ่ายรูปกัน ลูกค้าเอาไปล้างแล้วให้เก็บไว้คนละใบ แล้วเอคโค่เอารูปไปแนบในสมุดไดอารี่ แล้วในรูปคือคุณหมีจันตะ(ออซ)โอบไหล่เอคโค่ เรือล่ม กูรู้ แต่คือสัสสสสสสสฟินนนนนน

มาระบายแค่นี้ล่ะ555555555+

เอโกะจางงงง~~ แค่ได้ยินชื่อน้ำตากูก็แทบไหลแล้วสัส นี่สิวะนางเอกที่แท้จริง
>>9 มึงอ่านภาษาอะไรอ่ะ จะไปหาอ่านบ้าง

>>9 เรือล่มกูก็ไม่สนแล้วเหมือนกัน แม่มมมมม ดีมาก โอ้ว!
กูยังอ่านไม่ถึงเล่ม3
คู่นี้แม่ม มีอะไรเหมือนๆกันเยอะด้วย ดูเข้าใจกันได้

>>10 กุซื้อเล่มภาษาอังกฤษจากคิโนะคุนิยะ ในเนตเห็นมีแปลอังกฤษบางตอนของวินเซ็นต์กับเอด้า เคยเห็นอยู่

>>11 เป็นเชนเหมือนกันด้วยนะมึง

>>12 เชนที่เป็นเหมือนตุ๊กตา กับตุ๊กตาที่เป็นเชน ไม่ใช่ร่างกายของตัวเอง จริงๆกูย้อนอ่านตอนที่ออซโดนจับ แล้วเอคโค่เข้ามาคุย
แม่ม ตรงนั้นก็เจ็บ แต่ก็ชอบนี่แหละ อะไรเจ็บๆเนี่ย

>>13 ตอนกิลมันกลับมาหาบอก ของปลอมแล้วมันจะทำไมล่ะ ออซก็คือออซ! แล้วหันมายิ้มกว้างให้ กูเกือบน้ำตาร่วง คือไม่สำคัญเลยว่าร่างจะเป็นของใคร ไม่สำคัญเลยว่าจะเป็นแค่สิ่งของ กิลมันรักออซที่จิตวิญญาน รักในฐานะที่เป็นเพื่อน เป็นมาสเตอร์ และเป็นครอบครัว

>>8 หน้าตอนสะดุ้งนี่โครตเอโร่ย

Pandora Hearts Brotherhood

อยากให้ร๊ากพิมได้ไปมากกว่าสยามแฮะ สยามภาพอย่างเบลอ

>>17 แค่เอาเข้ามาได้กูก็ดีใจละ

มีเรื่องคาใจ เอลิออทนี่หลังตาย=ไปวน100ปีใช่ไหม? หรือว่าวิญญาณสลายหายไปเลยแบบเลยไม่กลับมาวนแล้วเพราะปฏิเสธเชน

>>18 เพราะปฏิเสธเชน เลยไม่โดนลากไปอาบิส = วน 100 ปี

กูคิดว่างั้นนะ ว่าแต่กูคุย Vanitas ตอนล่าสุดที่นี่ได้ปะวะ หรือจะโดนหาว่าสปอยล์อีก?

>>19 ุยได้แหละ ถ้ากลัวก็ขึ้นว่า
spoil แล้วเว้นจุดสักหน่อย
.
.
.
แบบนี้ก็ได้มั่ง

Spoil
.
.
.

.

.
.
.
กลายเป็นว่าท่านลอร์ดเป็นคนสั่งฆ่าหลานซะงั้น
จะแย่งตำแหน่งแกรนด์ดยุกจากเด็กรึไงวะเนี่ย
ที่บอร์ดนอกจับความเชื่อมโยงกันได้นี่อย่างเก่ง เพราะไอ้ดอกเตอร์มอโรนั่นบอกว่าในLabมีผู้ต้องสาปขังเอาไว้แล้วต้องให้กินหรือฉีดยากดอาการเนี่ยแหล่ะ จำไม่ได้ และฌานเองก็ต้องกินยากดอาการ เลยโยงได้ว่าท่านลอร์ดเป็นคนที่คอยสนับสนุนการทดลอง

Vanitas no Carte เปิดเรื่องได้ดีมาก ออกมาแค่สามเล่มแต่ทำให้กูอยากอ่านต่อใจจะขาดได้ ไม่ธรรมดา
กูอยากให้คนเขียนจัดหนักๆ เหมือนตอนแพนโดร่า ตายเป็นตายไม่มีพลังมิตรภาพชุบ

กูจะมาระบายแพนโดร่า แม่งกูชิปคู่ไหนก็เรือล่มทุกคู่เลยสัส กูเจ็บกับออซเอคโค่มากๆ วินซ์กับเอด้าก็เจ็บ อีห่า

>>23 เจ็บปวดที่งดงามนะมึง 555555+

>>23 มันล่มทุกคู่แหละมึง มีคู่เดียวที่รอดแต่ก็เป็นคู่ที่ไม่มีคนอวย คาดไม่ถึงซะด้วยซ้ำ555
อารมณ์กูตอนวินเซนต์ไม่สานต่อนี่เจ็บจุกกว่าเบรคชารอนอีก ไอ้คู่นั้นโดนความตายพรากจาก แต่ไอ้คู่นี้ไม่มีใครตายแต่ก็พรากจากกันซะงั้น โว้ย คิดแล้วขึ้น แล้วไอ้ตอนพิเศษหมอดูนั่นมันอะไรฟะ/สาปแช่งวินซ์

>>25 กูเคยมั่นใจมากว่าทั้งคู่จะได้ลงเอยกัน มีลูกๆ หัวทองน่ารักเต็มบ้าน เป็นการรวมสองตระกูลใหญ่ที่ไม่ลงรอยกันเชียวนะมึง แต่ดู..ดู๊....ทำกันได้

>>22 มึงไม่ต้องห่วงหรอก คนเขียนเค้าถนัดด้านนี้
กุว่ามันส่อแววเดดแฟล็ก หลายคนแล้ว เพิ่งเปิดมาแท้ๆ
ปล. อีลุงเมิงงง กุว่าแล้วมันน่าสงสัยยย

>>27 มึงงง กูว่าอิลุงมันมีเหตุผลของมัน ไอ้ร่างที่บุ๋มๆในหลอดทดลองมันเป็นเด็ก ดูจากขนาดมือ อิลุงอาจจะมีเหตุผลที่ต้องช่วยลูกตัวเองที่เป็นลูกชู้กับราชินีแวมไพร์ ที่จะเชือดหลานทิ้งเพราะจะเคลียร์ทางให้ลูก 555555555

แม่มเจ็บปวดแต่งดงาม ไม่ว่าจะความรักแบบคนรักหรือครอบครัวแหละ
มันอบอุ่น กูชอบความรักแบบในแพนโดร่านะ มันอบอุ่นแบบครอบครัวมากกว่าเชิงชู้สาว
....
แต่แบบวานิทัสก็ดูอร่อยดี /ชี้ฉากโนเอะกัดมือโดมิ

>>29 กูขอแย้ง!! /ชี้ฉากจานน์คร่อมวานิทาส

>>30 พอมาต่อๆกันแล้วรู้สึก โนเอะโดมิ วานิจานน์ โมเม้นออกมารุนแรงละเกิน
สำหรับคนรักความนุ่มนิ่ม ยังมีโนเอะจานน์ซ่อนอยู่นะ ถ้าสังเกตดีๆ
โดนความรุนแรงบังมิด มิดมากๆ

>>28 ไม่ลูกก็โคลนของราชนีแวมไพร์ปะ ผมยาวๆ ดูแล้วน่าจะผญ.? แบบขโมยนามที่แท้จริงมายัดร่างโคลน //มโนมั่วว

>>30 ฉากนั้นกูนี่ลุกขึ้นยืนเลยครับ ไอ้สัส
ตอนวานิทัสหลุดครางออกมาว่าเชี่ยแล้ว ตอนจานน์ผละออกมา หอบฮั่ก หน้าแดงเลือดเปรอะคางนี่คือไแซ๊าสาาาดหฟ้กาสะด้ว

ตกลงกูควรเขียน Jeanne ว่าจานน์ ชาน ฌาน หรือฌานน์วะ เจอมาทุกแบบแล้วเนี่ย

เรียกแบบตำราไทยก็โจนน์ ออฟอาร์ค อะไรงี้ปะ
จริงๆชื่อวานิทัส วานิทาส นี่ก็ไม่รู้จะเรียกไง

>>35 กูเห็น Vanitas ที่เป็นสุภาษิต Latin มีคนถอดเสียงว่าวานิทัส แล้ว Vanitas ในคิงด้อมฮาร์ทก็เห็นเรียกกันว่าวานิทัส แต่ก็ไม่รู้ว่ะ

>>34 >>35 ออกเสียงแบบภาษาอังกฤษ=โจน ออกเสียงแบบภาษาฝรั่งเศส=ฌาน เลือกที่ชอบๆ

กุสงสัยมานานแล้วว่าสยามแปลชื่อเอลี่ผิดรึเปล่า สมัยค่ายเถื่อนแปลแพนโดร่าชื่อ Elliot มันเขียนว่าเอเลียต ตอนนั้นขัดใจอยู่พักใหญ่

>>38 คนแปลสยามแกะชื่อแบบยุ่นอ่านไงกูแกะอย่างงั้น ไม่ได้ดูชื่อแบบที่เขียนเป็นอังกฤษ​เลยน่ะ เพราะยุ่นมันเขียนว่า エリオット(E-ri-ot-to)​ ส่วนตัวขัดใจที่เปลี่ยนชื่อเบรคไปมาเล่มแรกมากกว่า(ซาคุสพ่องง)

>>39 ยังมี
วินเซนท์ กับ วินเซนต์
วินส์ กับ วินซ์ ด้วยนะมึง

แต่กูเหลือกตามองบนสุดคือแปล ราเวน เป็น เรวิน ใช้ผิดมาจนเล่มจบเลย ยุ่นใช้เสียงยังไงก็ถอดมาตรงๆ ไม่มีการไปหาข้อมูลเพิ่มเติมใดๆ ทั้งสิ้น เรวินพร่อง ในโลกนี้ไม่มีนกเรวิน

>>36 จริงๆ ละตินออกเสียง T=ต.เต่านะ การอ่านมี 2 แบบ คือ Classic กับ แบบ Ecclesiastical (ศาสนา)

(Classical) IPA(key):

waː.ni.taːs วา-นิ-ตาส

(Ecclesiastical) IPA(key):

va.ni.tas วะ-นิ-ตัส

vaː.ni.tas วา-นิ-ตาส

ตัว W กะ V มันต่างกันแค่วิธีการห่อลิ้นห่อปาก แต่ยังไงต้นประโยคมันก็ออกเสียง ว.แหวนเหมือนกันหมด ไม่ต้องไปใส่ใจก็ได้

>>41 จริงด้วย คล้ายๆ เวลาออกเสียงพวก Augustus: ออกัสตัส กับ เอากุสตุส แบบนั้นรึเปล่า?
ขอบคุณสำหรับความรู้ /กราบ แต่ให้เรียกวานิตาสนี่ก็ไม่ชินอีก 5555555+ ทำเอาอยากรู้เลยว่าค่ายที่ได้ LC มา (ถ้าจะมี) เค้าจะถอดเสียงว่าอะไร

เรื่องนี้มันหายไปไหนนานวะ อยากดูไอ้มืดกับไอ้แรดมันเอาตรูดกันเร็วๆ

>>42 ละตินมันมีหลายสำเนียง หลักๆ ที่ใช้กันก็แบบดั้งเดิม (classic) ซึ่งเสียงสระมันจะทื่อๆไม่มีพลิกแพลง กับแบบร่วมสมัย (contemporary) ที่ใช้ในศัพท์ศาสนา ปรัชญา วิทยาศาสตร์ ซึ่งมันจะโดนสำเนียงภาษาอื่นเข้าไปปนเปื้อนเยอะ อย่างเอากุสตุสกับออกัสตัสที่ยกมานั่นก็เป็นตัวอย่างความแตกต่างที่ชัดเจนดี ซึ่งก็เป็นเรื่องน่าเบื่อเวลาแปลพวกนี้ลงในการ์ตูน/นิยาย เพราะต้นฉบับญี่ปุ่นจะชอบใช้แบบคลาสสิคเป็นส่วนใหญ่ แต่สำหรับคนไทยความคุ้นชินมันเอียงไปทางละตินร่วมสมัย ตำรับตำราก็เขียนคำอ่านด้วยละตินร่วมสมัยซะเยอะ ก็จะโดนพวกอวดฉลาดที่ไม่เข้าใจความแตกต่างหาเรื่องด่าอยู่บ่อยๆ ว่าแปลผิด........ //sigh

>>43 มันก็ออกทุกเดือนนะ ถ้ามึงอ่านอีบุ๊กของเมกา
>>44 กูพึ่งรู้วันนี้เนี่ยแหล่ะ ขอบคุณมากๆ ได้เบิกเนตรที่สามแล้ว ก็ควรจะยึดญี่ปุ่นกับละตินที่เขาเลือกใช้ตามต้นฉบับนั่นแหล่ะนะ เพียงแต่ว่าบางทีมันจะขัดหูคนไทยหน่อยนั่นเอง ขึ้นอยู่กับว่าคนแปลจะจัดการยังไง

พวกมึงรู้กันใช่ไหมว่าออซมันนามสกุล Vessalius ไม่ใช่เบซาริอุส อันนี้สยามก็ถอดเสียงตามญี่ปุ่นมาเลย

>>46 เบจิต้า

>>47 ..เวจิต้า สินะ แล้วคนก็เรียกกันทั้งประเทศไทย /ปรบมือ

>>46 รู้ แต่คำนี้ไม่มั่นใจว่าอฟช.มีนามสกุลเป็นอิงก่อนสยามแปลมั้ย ยุ่นใช้ b แทน v บ่อย(หลังๆดัดแปลงอักษรมาให้ใช้ v ได้เรียบร้อย) ถ้าไม่มีอิงอาจจะต้องเดาใจกันนิดนึง(แถให้) เรวินนี่หนักมาก ถอดเสียงออกมามันก็ไม่เรวินตรงๆนะ ไม่เอะใจหน่อยหรือ 555

>>49 สงสัย เวลาแปลชื่อตัวละครที่เป๋นชื่อฝรั่ง ทางญี่ปุ่นเขาไม่ให้ภาษาอังกฤษกำกับมาเหรอ

แต่เรวินนี่ทำกูเงิบจริง น่าจะเอะใจเรื่องเชนที่เป็นนกดำบ้างนะ

เห็นชาวต่างชาติอวยโนเอะกับวานิกันจริงจังโครตๆ อวยจนเอาไปเทียบกับคู่เกย์ canon ใน Yuri on Ice แต่กุว่ามันไม่มีทางไปถึงจุดนั้นหรอก สไตล์อ.โมชิจุนคือเน้นหยอกไปเรื่อยแล้วยิงตอปิโดจมเรือต่างหาก