อ้าว โทษทีจ๊ะ กูเห็นพูดถึงเพจคิโม่ยเลยนึกว่านี่กระทู้แม่บ้าน
Last posted
Total of 1000 posts
อ้าว โทษทีจ๊ะ กูเห็นพูดถึงเพจคิโม่ยเลยนึกว่านี่กระทู้แม่บ้าน
https://www.facebook.com/zenshucomic/photos/a.10150233886782007.323066.326524337006/10152005835267007/?type=1&theater
ออกตามร้านหนังสือแล้วเผื่อใครสนใจไปซื้อมาลอง :3
ทำไมไม่มีนมชนกันบ้างวะ
>>852 สกิลไลท์โนเวลมึงยังต้อยต่ำนัก
http://img179.imageshack.us/img179/7074/32289376.jpg
จำชื่อไลท์โนเวลเรื่องนึงไม่ได้ว่ะ ที่มันประมาณว่าคุณแม่กลับเป็นสาวอายุ 18 อะไรซักอย่างน่ะ
มีใครรู้จักบ้าง
อามากิสนุก แต่สิ่งที่กูจำได้ดีสุดในเล่ม 1 คือ อาบน้ำ -> ใส่ถุงน่อง -> ใส่บรา
ถ้าไม่มีใครคนอื่นอ่าน ไว้ถ้าอ่านแล้วจะมารีวิวให้ฟังละกัน
อึ๊บน้องสาวมันธรรมดาไปแล้ว ต่อไปก็คุณแม่แม่งเลยรึไง...
กูเห็น ส่วนใหญ่ที่รีวิวไม่เห็นมี 10/10 เลยว่ะ กั๊กทำไมวะ
หรือมันยังไม่ 10/10 จริงๆ แล้วมีเรื่องไหน 10/10 ไหมแนะนำหน่อย
สัส กูคิดจะเปิดเพจวันอังคาร หาชื่อได้ เปิดเมื่อวาน ยังไม่มีเวลาทำคอนเทนต์อะไรเลย
เพิ่งเสร็จงานกลับถึงบ้าน นอนล่ะ เดี๋ยวค่อยคิดก่อนว่าจะรีวิวอะไรยังไง
อิอิออิ
negiboseกับเซ็นชวยนี่มันร่างแยกกันใช่ป่ะ
เนกิโบสเห็นแต่จัดงาน
ขอรีวิวมั่ง เขียนจากเท่าที่จำได้ ไม่มีหนังสือใกล้มือ ผิดตรงไหน ช่วยกูแก้หน่อยแล้วกัน
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bungaku Shōjo / สาวน้อยวรรณกรรม
ลิขสิทธิ์โดย : Zenshu
ผู้แต่ง : Mizuki Nomura
ผู้แปล : Tetsu
Release : 3 เล่ม (ยังไม่จบ)
เรื่องราวของชมรมวรรณกรรม ในโรงเรียนมัธยมปลายที่มีสมาชิกเพียงแค่ 2 คน
- อามาโนะ โทโกะ ภูติสาวที่กินกระดาษงานเขียนเป็นอาหาร ผู้อุปโลกน์ตัวเองเป็น “สาวน้อยวรรณกรรม”
- อิโนอุเอะ โคโนฮะ เด็กหนุ่มรุ่นน้อง ที่มีหน้าที่เป็น GB และคอยเขียน”เรื่อง” เป็นของว่างให้รุ่นพี่กิน ภายนอกเป็นเด็กหนุ่มผู้เรียบร้อย ยิ้มแย้มต่อทุกคน แต่นั่นเป็นแค่หน้ากากที่ใส่ไว้เพื่อปิดปังอดีตอันขมขื่นที่ตัวเองพยายามจะหนีให้พ้น
เนื้อเรื่องในแต่ละเล่มจะเป็นการกล่าวถึงการใช้เวลาทำกิจกรรมชมรม ที่บางครั้งก็มีการไหว้วานจากคนนอก ถูกดึงเข้าไปพัวพันกับเรื่องลึกลับ ผู้แต่งได้ดึงเอาวรรณกรรมคลาสสิคมาเป็นส่วนหนึ่งของเรื่อง โดยผูกตัวละคร/เหตุการณ์ในวรรณกรรมเข้ากับบุคคลในเนื้อเรื่อง สามารถหลอกล่อให้คนอ่านคิดปะติดปะต่อจนกระทั่งสร้าง”ฉากจบ”ในใจได้ ขณะที่กำลังกระหยิ่มยิ้มย่องว่าก็แค่นี้เอง จะจบแบบนี้แน่ๆ/คนร้ายคือคนๆนี้/ต้นเหตุทั้งหมดของปัญหาคือคนๆนี้ ผู้แต่งก็กระโดดถีบขาคู่เข้ากลางอกด้วยการแบไพ่ความจริงที่ซ่อนอยู่ จนคนอ่านต้องอุทานออกมาว่า “เหี้ย” “ไม่จริง!!” จากนั้นความจิต ความดาร์ค โกรธแค้น โศกเศร้า สิ้นหวัง ในจิตใจของตัวละครก็พรั่งพรูออกมา จนยากจะทำใจรับได้ว่าตัวละครตัวนี้เป็นคนเดียวกับตัวละครที่เห็นมาตั้งแต่ต้น
ส่วนของเนื้อเรื่องผ่านไป การแปลจัดว่าดีเยี่ยม สำนวนการบรรยาย อ่านได้ลื่นไหล แม้จะมีที่ขัดหูบ้างในเล่มแรกในเรื่องของสรรพนามที่ใช้ในส่วนของเนื้อเรื่องที่อิงถึงเรื่อง “สิ้นไร้ความเป็นมนุษย์” ของดะไซ โอซามุ แต่เล่มต่อๆมาก็ไม่มีปัญหาอะไร เนื่องจากในเรื่องมีการอ้างอิงชื่อบุคคลและวรรณกรรมคลาสสิคไว้เยอะมาก ทั้งวรรณกรรมของญี่ปุ่นเองและของต่างประเทศ ผู้แปลจึงใส่ Footnote อธิบายไว้เป็นจำนวนมาก นับว่าใส่ใจและแสดงถึงการค้นคว้าที่ดี
สรุปคะแนน มี 10 ให้ 10 มี 100 ให้ 100 ถ้าเทียบเป็นสเกลคาเกโร่ เรื่องนี้ได้ 100 ล้านคาเกโร่ สมควรเก็บเข้าตู้โชว์เพื่อเชิดชู เป็นเกียรติและศักดิ์ศรีแก่วงศ์ตระกูลเป็นอย่างยิ่ง
---------------------------------------------------------------------------
คาเกโร่วกูไม่มีหนังสือ ถ้ามีก็จะช่วยรีวิวอยู่หรอก
เห็นรีวิวสาวน้อยวรรณกรรมแล้วนึกขึ้นได้ มีใครเคยคิดอยากอ่านนิยายตามที่โทโกะบ่นๆมาบ้างเปล่าวะ
อารมณ์อยากอ่านอะมี แต่ความขี้เกียจไปค้นคว้าหามาอ่านมันเยอะกว่า ทำให้ไม่ได้อ่าน
ลองดูจาก 人間失格 ที่เป็นตอนหนึ่งใน 青い文学 ดูก็ได้ (อนิเม)
กูเคยอ่าน แมว ว่ะ อ่านไม่รู้เรื่องเลย แถมกูมีเล่มเดียว ไม่มีเล่มสอง....
Log Horizon (นิยาย)ลงตามร้านแล้ว
เอาบ้างสิ รูปแบบขออนุญาติเอาตาม >>872 ละกัน
Hanbun no Tsuki ga Noboru Sora / ใต้ฟ้าจันทร์ครึ่งดวง
ลิขสิทธิ์โดย : Bliss
ผู้แต่ง : Tsumugu Hashimoto
ผู้แปล : Keiji Yamamoto
Release : 8 เล่มจบ (6เล่มเนื้อเรื่องหลัก 2เล่มเนื้อเรื่องเสริม)
นิยายเรื่องนี้คือเรื่องราวความรักของระหว่างเอซากิ ยูอิจิ เด็กหนุ่มผู้มีนิสัยเหลาะแหละ ทำอะไรไม่เคยเป็นชิ้นเป็นอัน กับ อาคิบะ ริกะ เด็กสาวผู้เอาแต่ใจตัวเองซึ่งป่วยเป็นโรครักษาไม่หาย
เนื้อเรื่องเริ่มจากการที่ตัวเอก เอซากิ ยูอิจิ นั้นป่วยเป็นโรคตับอักเสบเฉียบพลันทำให้ต้องเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาล และที่นั่นเขาก็ได้พบกับ อาคิบะ ริกะ และเรื่องราววุ่นๆปนความหวานและอมเปลี้ยวนั้นก็ได้เร่มต้นขึ้น
นิยายเล่มนี้ต้องถือได้ว่าผู้แต่งมีความสามารถในการถ่ายความรู้สึกนึกคิดของตัวละครได้อย่างละเอียดอ่อนทำให้ผู้อ่านสามารถเข้าถึงตัวละครได้โดยง่ายและสนุกไปกับมันอย่างไม่รู้ตัว แนวการเขียนของซึมุงุนั้นต้องเรียกได้ว่าเหมาะกับการแต่งนิยายดราม่าเป็นอย่างมาก เนื่องจากตัวละครทุกตัวในเรื่องนั้นมีมิติ และมีการพัฒนาการอย่างเห็นได้ชัดในนิยายเล่มต่อเล่ม จุดเด่นอีกอย่างนึงของซึมุงุนั่นก็คือเรื่องทุกเรื่องที่ดขาแต่งนั้นจะออกแนวโลกสีเทา นั่นก็คือโลกในนิยายของเขานั้นไม่ใช่โลกที่สวยงามไปหมดเหมือนกับในนิทานเด็ก แต่ก็ไม่ได้โหดร้ายมากเท่ากับโลกแห่งความจริงจึงเรียกได้ว่าโลกในนิยายนี้เป็นสีเทาชวนให้นึกถึงคำโปรยในนิยายเล่มนึงซึ่งเขียนไว้ว่า 'เพราะโลกนี้ไร้ซึ่งความสวยงาม ฉะนั้นมันจึงงดงาม' นิยายเรื่องนี้เป็นแบบนั้นจริงๆ
ด้านสำนวนเนื้อเรื่องคงไม่ต้องพูดอะไรมากกับสำนวนการแปลของค่ายในตำนานอย่างBliss ที่ถอดคำแปลของนิยายเรื่องนี้ออกมาได้อย่างสวยงาม และไม่ผิดเพี้ยนจากต้นฉบับเลยแม้แต่น้อย บวกกับสำนวนการเขียนที่อ่านได้ไหลลื่นเป็นทุนเดิมอยู่แล้วทำให้นิยายเรื่องนี้อ่านแล้วเรียกได้ว่าวางแทบไม่ลงกันเลยทีเดียว
สรุปแล้วเป็นนิยายDrama/Romantic ที่ดีที่สุดเท่าที่เคยอ่านมา ควรหาอ่านให้ได้
คะแนน: 10/10 หรือ 99ล้านคาเงโร่
มึงเอาของ bliss มาวัดคาเงโร่นี้มีกี่สเคาเตอร์ก็ระเบิดหมดวะ
รีวิว IS กูไปรีวิว Asterisk ดีกว่าห่าสนุกกว่ากันเยอะ
Infinite Stratos : ปฎิบัติการแย่งผู้ชายสุดขอบฟ้า
ในโลกที่มี Infinite Stratos (IS) Powered exoskeleton ที่ทรงประสิทธิภาพกว่าอาวุธใดๆ แต่เพราะ IS มีเพียงผู้หญิงเท่านั้นที่ใช้ได้ เมื่อไอ้หนุ่มโคตรบื้อ อิจิกาก ดันเป็นผู้ชายคนเดียวที่สามารถใช้ IS ได้ จึงถูกถีบเข้ามาในโรงเรียนนานาชาติสำหรับฝึกสอนการใช้ IS ที่มีแต่ผู้หญิง
ในสถานการณ์ที่เอื้อต่อการเกิดฮาเร็มแบบนี้ สิ่งที่ตามมาคือการโยนอีสาวโจโร่ยหลากสไตล์หลากสเตอริโอไทป์ให้เข้ามาหลงรักไอ้หนุ่มโคตรบื้อ
เนื้อเรื่อง? ของแบบนั้นมันมีซะที่ไหน ก็เห็นแต่แย่งผู้ชายไปวันๆ การแปล ? คะแนน? ชาร์ล็อตเมียกู!!!! เอาไป 100 ล้านคาเกโร่ แต่ถ้ามองในแง่ของวรรณกรรม 100 คาเกโร่ก็พอมั้ง
เขียนอะไรหน่อยซิ
Cover มึงควรเอา
Kagerou Days
IS Infinity Stratis ปฏิบัติการรักข้ามขอบฟ้า
B.A.D.
มาวางเรียงกัน
เรื่องแรกที่ควรลงเลยคือ คาเกโร่ ไว้เป็นมาตรฐานคะแนนหน่วยคาเกโร่
Cover ต้องรวมสารพัดอาหารปลวก คาเกโร่ว หมากรรไกร เดนปะอนนะ B.A.D
เซนชูนี่สุดยอดจริงๆ มีทั้งที่สุดแห่งความเหี้ย(IS,คาเงโร่,BAD,เดนปะ,หมากรรไกร) กับที่สุดแห่งความเยี่ยม (cop craft,สาวแดกหนังสือ)
ว่าแต่ที่ว่าจะฟอร์มทีมนักรีวิวนี่คือยังไงวะ คือให้พวกโม่งมาเขียนรีวิวเรื่องเดียวกันแปะในนี้จนครบ4คนแล้วค่อยเอาไปลงในเพจ ยังงี้เหรอวะ?
สุดท้ายไม่มีคนรีวิว กลายเป็นเข้าตัวหมด อ่านไม่เป็นเลยไม่ได้อ่านฮับ เลยรีวิวมะด้าย
เฮ้ย กูก็แฟนใต้ฟ้านะ เป็นเรื่องที่กูรักที่สุดในไลท์โนเวลที่กูอ่านเลย แต่ 99 ล้านคาเงโร่กูว่าเกินไปหวะ กูว่า 28 ล้านกำลังดี
เสือกรีบเอา url มาปล่อยเอง มึงพลาดเห็นๆ
ปล. มึงรู้มั้ย fanboi ก็มี page
ใต้ฟ้าจากสายตากูให้ 20 ล้านคาเงโร่ว่ะ มันยังห่างจาก B.A.D.(ต้นฉบับ ไม่ใช่ของเซนซวย) หรือสาววรรณกรรมอีกพอประมาณถึงจะกลายเป็นอีปิคได้อ่ะ
ไม่คิดจะเปลี่ยนชื่อเพจหน่อยเหรอวะ ไม่รู้กูคิดไปเองรึเปล่าว่ามันไม่สื่อเลยว่ะไอ้ "อ่านไม่เป็นอย่าอ่าน" เนี่ยเหมือนเข้าตัวเองมากกว่า เวลาสับนิยายกากๆจะโดนพวกติ่งเอามาย้อนนะมึง
กุเขียนรีวิว Kagerou Daze แล้วต้องสปอย มึงว่าอะไรไหม เขียนแบบอ่านเล่มหนึ่งอย่างเดียวมันกระไรอยู่
กูลองไปหาอีสาวแดกหนังสือมาอ่านล่ะ เห็นพวกโม่งอวยกันเลยอยากพิสูจน์เอง
ต่อไปนี้กูจะเชื่อถือมาตรฐานโม่งแล้ว ของแม่งเจ๋งจริง
ขอยินดีกับเพื่อนโม่งที่ได้ประจักษ์ถึง LN ระดับ Masterpiece
โม่งอวยมีอีกเรื่องนะ BAD แต่มีปัญหาเรื่องคนแปล
เข้ามาอวยBADอีกเสียง
โดนฮาคุโร่ฟิลเตอร์เข้าไปยังมีพลัง 1ล้านคาเงโร่ ถ้าแปลดีๆ 30-40ล้านเห็นๆ
สรุปไอ้ฮาคุโร่นี่มันมีแปลดีสักเรื่องมั้ยวะ เห็นพวกเพื่อนโม่งพูดสับมันยังกับบะช่อ พอดีกูไม่ได้อ่านเรื่องที่มันแปลสักเรื่อง
เลยยังประเมินค่าคาเงโร่จากมันไม่ได้ว่ะ
กุเข้าใจสหายโม่งที่พยายามอวยความยอดเยี่ยมของ BAD นะ แต่ฮาคุโร่แม่งแปลเหี้ย ทำลายคุณค่าหมดเลย กุไม่สามารถอ่านแล้วรู้สึกถึงความยอดเยี่ยมได้จริงๆ ว่ะ
ปล กุอ่านจบแค่เล่มแรกนะ เล่มต่อไปไม่กล้าเสียตังค์ซื้อมาต่อแล้ว
กู >>887 มารีวิวละ
Infinite Stratos / ปฎิบัติการรักจักรกลทะยานฟ้า (โคตรไม่อยากพิมพ์ชื่อไทย แม่งเสร่อ)
ลิขสิทธิ์โดย : Zenchu Novel
ผู้แต่ง : Yumizuru Izuru
ผู้แปล : J.Sajiko
Release : 8เล่ม เล่ม9ออกพรุ่งนี้ (แต่ไม่รู้ว่าอิซึรุมันจะเกรียนแตกอะไรอีกจนเขียนไม่จบรึเปล่านะ)
เรื่องราวของโอริมุระ อิจิกะ ชายหนุ่มที่เสือกใช้งาน IS อาวุธจักรกลสุด OP ที่ขี้โม้ขนาดที่ว่าอาวุธปกติไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย
อีกทั้งยังไม่สามารถหาเหตุผลได้ว่ามึงเสกของพรรค์นั้นออกมาจากมิติไหน และที่สำคัญคือมันเป็นของที่ใช้งานได้แต่เฉพาะผู้หญิง
ทำให้ไอ้ลัคกี้สุเคเบะนี่ถูกบังคับให้ไปเรียนใน ร.ร. IS ในฐานะผู้ชายที่ใช้ IS ได้ และทำให้มันได้พบกับสาวๆมากหน้าหลายตาที่พร้อมจะพลีกายถวาย**ให้มัน หลังจากที่โดนไอ้เชี่ยนั่นปักแฟล็กไปแล้ว
ไลท์โนเวลเรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีกระแสมากทั้งในแง่บวก(จากเหล่ากองอวยเมีย) และแง่ลบ(จากเฮตเตอร์) ซึ่งคนรีวิวเองก็จัดอยู่ในฝั่งแรกนะ แต่จะพยายามรีวิวแบบเป็นกลาง ไม่เอาเมียมายุ่ง
บอกอีกนิดนึง กูอ่านLNหลังจากที่ดูอนิเมะ และไม่ได้อ่านนิยายมันตอนที่ LP ยังถือลิขสิทธิ์อยู่ มาอ่านเอาตอนเซ็นชูซื้อมา
ด้านเนื้อเรื่อง : เซ็ตติ้งของเรื่องนี้พยายามจะเอาอะไรที่เหมือนจะ Sci-Fi อย่างอาวุธเครื่องจักรสุดไฮเทคมาเป็นธีมเรื่อง
แต่จริงๆแล้วตัวเรื่องมันจะเน้นไปที่อีเวนท์ของพระเอกกับตัวละครหญิงซะมากกว่า ซึ่งเป็นพล็อตที่นิยมแต่งกันชิบหายของไลท์โนเวลยุคหลังๆ เพราะมันขายโอตะบุฮี้ง่ายหรือไงก็ไม่ทราบ
แถมอีเวนท์ที่ทำให้ตัวละครหญิง(บางคน)ในเรื่องนี้เกิดความสนใจในตัวพระเอกแม่งก็ปวกเปียกเหลือเกิน คือกูเองก็เป็นพวกที่รับได้กับการที่พระเอกมันจะมีผู้หญิงหลายคนมาหลงรักถ้ามันมีเหตุผลที่ดีพอ อย่างเช่นต่อสู้แลกชีวิตเพื่อช่วยเหลือสาวน้อยที่ใกล้จะตายหรือตกอยู่ในสถานการณ์มืดแปดด้าน (อย่างโทมะหัวเม่น หรือไรชินแมชชีนดอลล์)
แต่กับอิจิกะแม่งไม่ใช่ ไอ้ส้นตีนนี่แค่ต่อสู้เสมอกับผู้หญิงก็ทำให้สาวน้อยหยิ่งอย่างเซซิเลียกลายเป็นอีใจง่ายที่ฆ่าคนได้ด้วยอาหาร
ส่วนลอร่าที่เกลียดขี้หน้าแม่งเข้าไส้ในตอนแรก พอถูกแม่งตบเกรียนก็กลายเป็นอีหน้าด้านที่จูบกับผู้ชายต่อหน้าสาธารณชนได้อย่างไม่อายฟ้าดิน แถมยังแก้ผ้าบนเตียงที่มีผู้ชายนอนอยู่ได้อย่างหน้าตาเฉยอีกต่างหาก
ส่วนพฤติกรรมของตัวละครหลัก(หญิง)แต่ละคนแม่งก็หัวรุนแรงชิบหาย เอะอะก็ทำร้ายร่างกายอิจิกะอย่างกับแม่งเป็นกระสอบทราย
ซึ่งถ้ากูเป็นอิจิกะ กูไม่มีทางคบอีโฮกิหรือหลินปิงหมูเปรี้ยวหวานเป็นแฟนแน่ๆ เพื่อนสมัยเด็กอย่างพวกมึงน่ะแห้วแดกไปซะให้หมดเถอะ
ด้านสำนวน/การแปล : ตอนที่ดูอนิเมะซีซั่นแรกมาก็รู้สึกว่าอนิเมะมันทำได้โอเคดีนะ เลยคิดว่านิยายมันน่าจะเขียนออกมาได้ดีในระดับหนึ่ง หรืออย่างน้อยๆก็น่าจะอยู่ในขั้นที่พออ่านฆ่าเวลาได้
...แต่กูคิดผิด ที่กูเคยได้ยินโม่งหลายๆคนพูดถึงสำนวนการบรรยายของอิซึรุที่ว่ากันว่าเลวร้าย แม่งจริงโคตรๆ
ทำให้กูรู้ว่าตอนที่ดูอนิเมะซีซั่นแรกแล้วสนุก (แถมอนิเมะซีซั่นแรกแม่งก็ทำมาโอเคอยู่) เพราะแม่งไม่มีสำนวนบรรยายกากๆนี่แหละ
แถมพอมาเจอการแปลของเซ็นชูแล้วแม่งยิ่งเหี้ยเข้าไปใหญ่ สุดท้ายก็เลยหักดิบหยุดซื้อที่เล่ม 2 แถมไม่ได้หยิบมาอ่านจนฝุ่นจับอีกต่างหาก
คะแนน: 2/10 คะแนนในยามปกติ 8/10 คะแนนเมื่อชาร์ลอตเมียกูมีบท ตีเป็นหน่วยคาเงโร่ไม่ถูกเพราะกูไม่ได้อ่าน
คาเงโร่มีโม่งไม่เสี่ยงซื้อมาอ่านเยอะกว่าที่คิด คงต้องรอโม่งที่หมดรักกับนิยายคาเงโร่ฉีกมาสแกนให้อ่านเล่นก่อนสินะถึงจะตีค่าถูก
http://f.ptcdn.info/167/018/000/1398339683-ZOnesevent-o.jpg
ไอ้เรื่องเจ้าหญิงเสี้ยวมังกรนี่ ถ้าเล่มแรกมันปกเป็นอีนี่กูคงหลวมตัวซื้อมาลองอ่านแล้วแน่ๆ...
พอดีเล่มหนึ่งหน้าปกเป็นร่างโคลนโฮกิเลยไม่ได้ซื้อมาลอง
http://f.ptcdn.info/713/010/000/1381297119-1375261101-o.jpg
Hikaru ga Chikyuu ni Itakoro ของคนแต่งสาวแดกหนังสือก็สนุกนะ
เอาฮิคารุเก็นจิมาแต่งใหม่ได้ไม่เหมือนใครดี เจ๊แกเอาโคเรมิซึ(ลูกแม่นมฮิคารุ)มาเป็นพระเอกแทน
ส่วนฮิคารุตายห่าตั้งแต่เริ่มเรื่อง โคเรมิซึต้องมาคอยแก้ปัญหาสาวๆของฮิคารุให้ผีฮิคารุที่มาตามเกาะโคเรมิซึซะงั้น
เออ ไอ้เสี้ยวมังกรนี่สนุกป่ะวะ ใครอ่านแล้วมารีวิวหน่อย เห็นปกเล่มสองแล้วอยากซื้อเหมือนกัน
>>927 ก็โออยู่ แต่กูอ่านแล้วสงสารพระเอกชิบหายจนดีดตัวไป......เคลียร์ปัญหาสาวแต่ละเล่มแทบตายไม่ได้เชี่ยอะไรกลับมาเลย สาวเจ้าดันรักผีมากกว่าเดิม ส่วนพระเอกก็แทบจะไม่ได้โกรธเคืองอะไรผีเกนจิเลยซักนิดทั้งๆที่ทำมันเจ็บช้ำซ้ำซ้อนขนาดนี้
สาวแดกหนังสือกูชอบนะ แต่เหมือนเรื่องนี้จะไม่ใช่แนวกูอย่างแรงเลย......
ไม่มีใครเข้าข้างไอ้คนแปลสักคนเลยแฮะ ขนาดเหล่าสาวกยังไม่มาแก้ต่างให้ สรุปคือชาวบ้านชาวช่องเขาเห็นสมควรว่ามันแปลเหี้ยกันเยอะอยู่
กูอ่านเหตุผลแล้วก็พอเข้าใจ + เห็นใจอยู่นะ ตรรกะนักแปลเรื่องการแปลงคำ + เลือกใช้คำก็ไม่ค่อยจะเหมือนอยู่แล้วด้วย
แต่ที่เชี่ยจริงๆนี่คือเมนท์ของ petouchiso เจ้าประจ เสือกเอาของแปลไทยในเน็ตมาเทียบกับ LC เนี่ยนะ......
สวัสดีครับ ผมคนแปล iSiscon เองครับ ขออนุญาตชี้แจงเป็นประเด็น ๆ นะครับ
- เรื่องการ "เรียจุง, โซจุง" ผมแค่อาจจะอคติกับคำว่า "-ตัน" ไปหน่อย ผมคิดเผื่อถึงคนอ่านที่ไม่ได้ติดตามซีรีย์แนวญี่ปุ่นว่า เขาจะเข้าใจไปในเชิงอ้วนตัน เตี้ยตัน หรือเปล่า
ซึ่งตรงจุดนี้ผมขอยอมรับความผิดครับ ต้องขอโทษด้วย จากนี้จะแก้ไขครับ
- ส่วนด้านภาษาวิบัติอาทิเช่นคำว่าจุงเบย อะไรแบบนี้ ผมยอมรับว่ามันเป็นเพียงคำในเทรนด์ช่วงใดช่วงหนึ่งซึ่งอาจจะตกเทรนด์ได้เรื่อย ๆ แต่ถ้าในกรณีที่ตัวละครใช้คำภาษาวิบัติมาล่ะ ? หมายถึงว่าพูดข้อความที่เพี้ยนจากภาษาปกติ ผมควรจะแปลภาษาวิบัติเป็นปกติด้วยมั้ย ?
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นผมจะระวังเรื่องตรงนี้เพิ่มขึ้นครับ
- ส่วนประเด็นด้าน "หนู" ของแกสเปอร์คุง
แกสเปอร์เป็นตัวละครอ้อนแอ้น ใช้ภาษาผู้หญิง ปกติแล้วตัวละครที่เพศก้ำกึ่งผมชอบใช้คำแทนตัวว่า "เรา" ซึ่งในกรณีอาจจะใช้คำว่า "ผม" ก็เหมาะเหมือนกัน
แต่คำว่า "หนู" นี่ผู้ชายพูดไม่ได้เหรอครับ ? แกสเปอร์เป็นตัวละครรุ่นน้อง ใช้คำแทนตัวเวลาพูดกับพวกรุ่นพี่ในชมรม
ในทางเดียวกัน ตัวละครหญิงในเรื่องอื่น ๆ ที่ใช้คำแทนตัวว่า Boku (อาทิเช่น ริกะ ในฮิกุราชิ) ผมก็คิดว่าตัวละครนี้ไม่เหมาะกับคำว่า "ผม" นะครับ "เรา" อาจจะพอได้ หรือไม่ก็ "หนู" เลย
โดยทั้งนี้ทั้งนั้นในช่วงท้ายเล่มผมเขียนไปเสมอว่า หากมีคำติชมสามารถส่งเมล์มาหาได้ ซึ่งก็จะมีขาประจำติมาอยู่ 1-2 คนในทุก ๆ เล่มครับ ซึ่งผมก็ทยอยปรับแก้เรื่อย ๆ
ขอบคุณที่ติชมครับ
จากเฟสรีวิวนิยายไทย หมากรรไกรได้คะแนนเกือบเต็มเลยนะมึง
กูไล่อ่านหมดล่ะ เห็นงานเซ็นชวยแม่งได้คะแนนการแปลเกือบเต็มทุกเรื่อง แต่ของคนอื่นมันหักนิดหักหน่อย มีอันนึงบก.หมีมาแอบคอมเม้นท์ด้วย กุเริ่มสงสัยล่ะเป็นเฟสร่างแยกของใครสักคนจากฝั่งเซ็นชวย
นี่ๆตะเอง วันนี้เค้าไปซื้อคาเงโร่ที่ผ่านฟ้ามาจะมารีวิวให้พวกตะเองอยู่แต่ตอนนี้เค้ามีปัญหาเบสิคอยู่นี๊ดส์นุงอ่ะตะเอง
เค้าอ่านคาเงโร่ไม่จบอ้าาาาา ไม่พอเค้ารู้สึกเหมือนเชลฉะ-หมองถอยโถดโด้ยหล่า อ่ายอ๊ายอาย เค้าตะทำไงดี
*นั่นละความรู้สึกตอนกูอ่านที่มันคุยกันจบ
กูจะรีวิวไงดีวะ เป็นครั้งแรกที่กูอ่านนิยายแล้วท้อเลยนะ
งั้นสรุปไปเลย
- ไม่สามารถทนอ่านให้จบได้ ยิ่งอ่านยิ่งเหมือนสติปัญญาจะถดถอย IQ ลด EQ ต่ำ สูญเสียเซลส์สมองอันมีค่าโดยใช่เหตุ -
กูก็ว่าจะรีวิวเดนปะอนนะแบบนี้เหมือนกัน
โทษนะเพื่อนโม่ง สาวแดกหนังสือที่อวยกันนี่ชื่อเรื่องจริงๆมันคืออะไรจะไปหาอ่านมั่ง
>>937
ชื่อเฉพาะควรแปลทับศัพท์ไป ไม่ต้องสนใจว่ามันจะไปพ้องกับคำที่มีอยู่เดิมในภาษาไทยหรือเปล่า
ไม่ควรใช้ภาษาวิบัติในการแปล
แต่ถ้าตัวละครใช้ภาษาวิบัติ ก็ควรแปลออกมาให้เป็นภาษาวิบัติ
หนู มีแต่เฉพาะเด็กผู้ชายเท่านั้นที่พูดอายุน้อย ๆ เท่านั้นที่พูด โดยปกติแล้วจะเป็นผู้หญิงพูด แต่เนื่องจากไม่ทราบว่าต้นฉบับใช้คำแทนตัวว่าอะไร ของดออกความเห็น
ฺBoku ใช้คำว่า ผม ได้เลยครับ อย่าดูหน้าตาหรือนิสัยตัวละคร ให้ดูที่ความหมายของคำ บางครั้งคนเขียนให้ตัวละครน่ารัก ๆ ใช้คำนี้ เพื่อต้องการสร้างความขัดแย้งให้เป็นจุดเด่น ให้เป็นตัวละครน่ารัก ๆ ที่ดันแทนตัวเองว่าผม
และเวลาใช้ boku เป็นสรรพนามบุรุษที่หนึ่งไม่ควรแปลว่าหนูเด็ดขาดครับ
กูเพิ่งรู้ว่าคิโนะโนะทาบิมันยังไม่จบ แปลว่าถึงบลิสจะไปเจ๊งกูก็คงไม่รู้ตอนจบต่อไปสินะ
เย็นนี้จะมาลงคาเงโร่ให้ จะเขียรใหน่าอ่านที่สุด แต่อย่าหวังอะไรมากเลย
*เขียนให้
หลังจากเมื่อคืน หยิบอีสาวแดกหนังสือมาอ่านอีกแล้ว ตัวโคโตบุกินี่แม่งซึนได้น่ารำคาญสรัสๆ
เมื่อวานเย็นว่าจะอ่านสาวแดกหนังสือก็ยาวไปกลัวอ่านไม่จบก่อนนอน กูก็เลยไปหยิบเนียรุโกะมาอ่านแทน
กลายเป็นโดนยิงมุกใส่รัวๆจนสตั๊น สรุปอ่านไม่จบอยู่ดี...
มอนไดจินี่สนุกมั้ยวะ ซื้อมาดองนานแล้ว เห็นหน้าพระเอกแล้วหมั่นใส้แปลกๆ
สนุก อ่านซะ แล้วไปหาอนิเมดูต่อ
มอนไดจิ 22ล้านคาเงโร่ เป็นรองสาวแดกหนังสือหลายช่วงอยู่ พอๆกับโนเกม
อ่านได้ไม่ผิดหวัง
ปล. ที่เกรียนสุดไม่ใช่อิซาหยอย
คือมีใครคิดเหมือนกูบ้างมั้ยว่าชื่อเรื่องมอนไดจิมันน่าจะเป็น
ตัวป่วนชั้นเกรียน มาตบเซียนถึงต่างโลกมากกว่าว่ะ
ตัวป่วนโคตรเกรียน มาตบเซียนถึงต่างโลก
มีLNเรื่องไหนบ้างวะที่ไม่ดังรึเป็นกระแสในไทยแต่เนื้อเรื่องแม่งสุดยอดน่ะ
กุเห็นสาววรรณกรรมกับcopcraftก็มีแค่ในเวปโม่งที่อวยกัน ที่อื่นเงียบกริบ แล้วมันมีเรื่องอื่นอีกมั๊ย ชี้ทางสว่างกุหน่อย
แต่กองพลมันก็ดังใช่ย่อยนะมึง
ฝันว่าซักวัน a+ จะเอามาทำต่อแบบโชเน็นนะ ถ้ามีโปรแบบโชเน็นจะยอมเอาเล่มเก่า bliss ไปเทิร์นเอาหน้าสีเลย
แปลกใจว่าขนาดฉบับการ์ตูนยังไม่มีเอาเข้ามาแปลเลย
เพราะลายเส้นไม่บุฮี้เหรอ
>>971 เคียวรัน หลักๆก็คือจับเหล่าตัวปัญหามาเป็นครอบครัวพ่อแม่ลูกกัน เพราะหนึ่งในนี้เป็นผู้สืบเชื้อสายของเทพแห่งการทำลายล้าง(แต่ระบุตรงๆไม่ได้ว่าใครเลยเลือกผู้ที่มีความน่าจะเป็นมารวมไว้ทั้งหมด) เพื่อเป็น"ปฏิบัติการครอบครัวสุขสันต์" ทำให้คนที่เป็นเชื้อสายเทพทำลายล้างที่ว่านั่นรู้สึกว่า "อ๊ะ โลกนี้มันก็ไม่ได้เลวร้ายนี่นะ" เพื่อที่จะล้มเลิกความคิดในการทำลายล้างโลกซะ
ซึ่งในครอบครัวประกอบด้วยพ่อซึ่งเป็นอดีตหน่วยต่อต้านสิ่งเหนือธรรมชาติ แม่ซึ่งเป็นสาวน้อยหูแมวอายุยี่สิบฝีปากหมายังอาย
ลูกชายคนโตหนุ่มมาดเท่ห์ผู้เดินเข้าสู่หนทางแห่งตุ๊ด ลูกชายคนรองสิงโตพูดได้อดีตเจ้าป่าผู้นำฝูง ลูกชายคนเล็กอาวุธชีวภาพร่างมนุษย์ ลูกสาวคนโตจากอดีตครอบครัวที่ถูกเรียกว่ายักษ์ และลูกสาวคนเล็ก"แมงกระพรุนบินได้"ที่ชอบกินซูชิ
ถ้าถามว่ามันเป็นแนวอะไร ตอบได้เลยว่าเป็นแนวครอบครัว อ่านแล้ว ฮา เศร้า อบอุ่นหัวใจ ไม่ฮาเร็ม ไม่มีหน้าล้มทิ่มจิ๋มลูกสาว
แต่เพราะความที่ครอบครัวมันมาจากกลุ่มคนที่หลากหลายเกินไป(ไม่ใช่คนด้วยซ้ำ!) มันเลยกลายเป็นการท้าทายว่าจะเป็นครอบครัวจริงๆ หรือว่าแค่เล่นพ่อแม่ลูกกันแน่
เพราะในนี้ไม่มีใครที่ปกติเลยซักคน ต่อให้เป็นคนธรรมดาก็มีอดีตที่บิดๆเบี้ยวๆ ไม่รู้จักความรัก ไม่รู้จักครอบครัวจริงๆ ถึงจะเริ่มด้วยหน้ายิ้มแย้มแต่ก็มีความคราบแคลงอยู่ในใจเพราะถูกสั่งให้มาเป็นครอบครัวกัน ซึ่งพอยิ่งอ่านไปจะยิ่งประทับใจว่าไอ้คนที่บ้าๆบอๆที่สุดอย่างคุณแม่ปากสุนัขนี่ล่ะที่พยายามทำให้การเล่นพ่อแม่ลูกนี้กลายเป็นครอบครัวขึ้นมาจริงๆ และเป็นฝ่ายตบพ่อที่คิดว่าตัวเองทำดีแล้วให้หน้าหงายอยู่บ่อยๆ
ก็ลองดูละกันว่าถูกชะตามั้ย แต่เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้อ่านแล้วทำให้กลายเป็นติ่งนักเขียนจิตป่วยอย่างอากิระโดยสมบูรณ์ไปเลย
ฺBiblia LCแล้วไม่ใช่เหรอวะ เห็นคุยกันในกระทู้เก่า ค่ายไหนกูก็ลืมแล้วเหมือนกัน
เคียวรันเป็นดราม่าคอเมดี้ไซไฟแฟนตาซีครอบครัว เนื้อเรื่องมีตั้งแต่พี่น้องทะเลาะกันยันว่าที่ลูกเขยจากต่างดาวจะมาล้างโลกเพราะลูกสาวไม่ยอมให้คำตอบซะที แต่ที่กูชอบสุดคือคู่ผัวเมีย เคียวกะกับโอกะ แกนหลักของเรื่องที่มาจากพื้นฐานแนวคิดความรับผิดชอบต่อครอบครัวและสังคมแบบคนละโลก
สรุปสั้นๆก็เป็นแนวครอบครัวที่เซทติ้งเอื้อให้เขียนลงไปได้ทุกสิ่งทุกอย่างแล้วยังอ่านสนุก
เคียวรันนี่กูให้คะแนน ∞คาเงโร่
หนังสือของ MW Bunko (Biblia ก็ด้วย) มันฟอร์แมทเป็น Bunkobon ก็จริงแต่มันไม่นับว่าไลท์นะ
ไม่ได้จะเถียงอะไร แค่อยากทักเฉยๆ
พูดถึงเคียวรันแล้วกูนึกถึงแมลงลูกตา
เมื่อไหร่LPมันจะเลิกดองเรื่องนี้ซักทีวะ
กูได้ยินมาว่า LP คอยโอ๋คนแปลกาก ๆ ที่แปลไม่เสร็จซักทีเพราะว่าเป็นคนรู้จักกับ บก. นิยายเลยไม่ได้ออกซักที
ส่วนด้านอื่นไม่ติดปัญหาอะไรแล้ว
ต่อให้ LP พูดอะไรกูก็จะไม่เชื่ออีกแล้ว
ตอนปี 54 บอกว่าจะออกจบในปีนั้น
http://www.luckpim.com/?act=board_show&board_id=1783
ครับ แมงฯ นั้นคาดว่าออกจบภายในปีนี้แน่ครับ
ส่วนMM4 เดือนนี้เห็นแน่ครับ
โดย : บ.ก.LUCKY
โพสเมื่อ: 9 ก.พ. 2554 00:00:00
แล้วก็ไม่จบ
พอมาถึงปี 55 บอกจะจบภายในปีหน้า
http://www.luckpim.com/news_show/357/
หนังสือที่คาดว่าจะออกจบในปีหน้า
• แมลง. ลูกตา และ .... (ฉบับ นิยาย)เล่ม5และ6
จนตอนนี้จะกลางปี 57 แล้วแม่งยังไม่จบเลย
แปลกดี กระทู้โนเวลมันจะคุยกันจนเกิน 980 ได้เสมอๆ หลายๆ กระทู้ 950 ก็วิ่งกันแล้ว
นิยายรักฉบับลุ้นกูล่ะ กี่ปีแล้วเนี่ย ; ;
แสดงว่าประชากรคนอ่านนิยายนี่คุยกันจริงจังกันกว่าที่คิดสินะ
ดีนะลูกตาฯ กูไม่ได้ซื้อ
แม่งดองโคตร
กูว่า Akira นี่คงดวงไม่สมพงษ์กับประเทศไทยว่ะ เข้ามาเยอะ แต่โดนดองทุกเรื่อง
นอกจากดองแล้วยังแปลผิด มึงดูครึ่งล่างของหน้านี้
http://tomare.exteen.com/20110620/entry
แล้วมึงรู้มั้ย LP แก้ปัญหายังไง
ไล่คนแปลออก? เปลี่ยนคนแปล? ไม่ว่ะ
- สำหรับกรณีของไลท์โนเวล ซีรี่ส์แมลง ลูกตา และ ชมรมคนไร้เพื่อนนั้น ทางสนพ. ได้ทำการปรึกษากับผู้แปลแล้ว โดยจะมีการแก้ไขชื่อเฉพาะต่างๆ และปรับปรุงการแปลให้ถูกต้องยิ่งขึ้น ซึ่งทางสนพ. จะทำการแก้ไขตั้งแต่เล่มหน้าเป็นต้นไป
ก็ใช้ไอ้คนแปลที่แปลกาก ๆ ดอง ๆ แปลต่อไปเหมือนเดิม
กูถึงเชื่อที่มีคนบอกว่า บก. โอ๋คนแปลไง ถ้ามีคนบอกว่าเป็นลูกหลานเป็นญาติ บก. กูยังเชื่อเลย
แปลผิดเฉลี่ยสองหน้าต่อคำ แล้วดองเล่มละเป็นปี แต่ไม่เปลี่ยนคนแปล กูพึ่งเคยเจอก็เคสนี้แหละ
http://www.luckpim.com/news_show/248/
กูไม่รู้นะ กูวงนอกดาวพลูโตเลยล่ะ
แต่กูคุ้นๆ เหมือนในพันดริฟมั้งใครไม่รู้เคยบอกว่า LP ให้ค่าแปลน้อยมาก ขึ้นให้สิแล้วกูถึงจะไปแปลให้ อะไรประมาณนี้
เพราะแบบนั้นมันเลยต้องโอ๋คนแปลรึเปล่าวะ เพราะหาคนแปลยาก ใครก็ไม่อยากไปทำให้ ไปทำสำนักพิมพ์อื่นดีกว่า
Biblia ปีก่อน
มีบอกว่ามีคนซื้อไปแล้วแต่ไม่รู้ว่าค่ายอะไร?
ขนาดงานหนังสือผ่านไปสองรอบยังเงียบกันหมด
มีใครชอบยมทูตสีขาวมั่งวะ LNเรืีองแรกของกูเขียวนะ
SICL จะปล่อยไลท์โนเวลที่ไม่ใช่จากการ์ตูนจัมป์แล้วว่ะ เรื่อ่ง Omunia wo Suberumono เรื่องนี้ของ สนพ ไหนวะไม่รู้จักเลย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.