>>579 ต่อๆ ต่อนต่ออาจช้ากว่าเดิมหน่อยเพราะกูไม่ว่างแล้ว ส่วนเรื่องลงในเด็กดีถ้ากูลงแล้วจะบอก แล้วจะเสริมเนื้อเรื่องช่วงแรกๆที่กูเพิ่งมาคิดได้ทีหลังด้วย
"........"
ในห้องสมุดที่แทบจะไร้ผู้คน เสียงนาฬิกาเดินที่ดังกว่าปกติ เนื่องจากไม่มีเสียงใดอีกที่ดังไปกว่าเสียงนี้อีกแล้ว
ไดอาน่าที่นั่งอยู่บริเวณตรงกลางห้องสมุดที่มีโต๊ะและที่นั่งสำหรับคนจำนวนหนึ่งที่ต้องการอ่านหนังสือที่ห้องสมุดแห่งนี้ กำลังอ่านหนังสือที่มีชื่อเรื่องว่า "พิธีกรรมการปิดผนึกปีศาจ" และหนังสืออีกสองเล่มที่กองไว้ข้างๆเธอ "สัตว์ประหลาดทั่วไป" "สัตว์ประหลาดที่ถูกปิดผนึกไวัจนถึงปัจจุบัน" ส่วนล็อกเกตที่ไดอาน่าหยิบติดตัวมาด้วยได้ส่องแสงสะท้อนแสงอาทิตย์ในยามเช้าอย่างเปล่งประกายสวยงาม
เธอที่ดูเหมือนกำลังใจจดใจจ่อกับการหาข้อมูลอย่างเงียบเชียบ แต่ที่จริงแล้ว.....
[เปิดประชุมวาระด่วนพิเศษภายในสมองเรื่องอั้กโกะ ครั้งที่6]
ไดอาน่าA : ช่างหัววาระที่แล้วแล้วรีบแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับใจที่เต้นแรงตอนเดินมาที่ห้องสมุดด้วยค่ะว่ามันเป็นเพราะอะไรกันแน่ ด่วนๆเลย!
ไดอาน่าC : สรุปที่เราใจเต้นเพราะอั้กโกะเหรอถึงตั้งหัวข้อประชุมแบบนี้น่ะ?
ไดอาน่าA : อึก...
ไดอาน่าB : ค่าๆ แหม ปกติถ้าเราจะประชุมเรื่องเกี่ยวกับอั้กโกะไม่ใช่ปัญหาแบบนี้ใช่มั้ยล่ะ ดูรีบร้อนเชียวนะคะ
ไดอาน่าC : ตอนที่พวกเราใจเต้นแรงครั้งล่าสุดก็ตอนไหนเหอะ
ไดอาน่าD : ดิฉันจำได้ค่ะ!! ตอนชั้นประถมที่คุณแม่ซื้ออุปกรณ์เวทมนตร์ให้ชิ้นแรกสินะคะ!
ไดอาน่าA : อย่าออกนอกเรื่องสิคะ!!
ไดอาน่าE : ตอนที่เราใจเต้นก็เพราะนึกถึงอั้กโกะใช่ไหมคะ แล้วอั้กโกะก็เป็นสาเหตุของเรื่องที่เกิดขึ้นในตอนนี้ด้วย
ไดอาน่าB : ใจเต้นเพราะอั้กโกะสิน้า ปกติก็ไม่เคยนี่นา ถึงบางครั้งจะอยากลูบหัวเด็กคนนี้ก็เถอะ หรือว่ามันเป็นเพราะไอ้ล็อกเกตนี่รึเปล่าคะ?
ไดอาน่าC : นั่นสิ ดูน่าสงสัยนะ
ไดอาน่าD : ดิฉันจำได้ค่ะ!! ล็อกเกตที่ตรงกลางเป็นรูปหัวใจขนาดใหญ่แต่พอเปิดออกมาแล้วกลับไม่มีอะไรใช่ไหมคะ!
ไดอาน่าE : เพิ่งเห็นไปไม่นานก็ต้องจำได้อยู่แล้วสิ....
ไดอาน่าA : ล็อกเกตมันทำไมเหรอคะ? ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษนี่นา
ไดอาน่าB : ที่พิเศษน่ะ คือสิ่งที่เคยอยู่ข้างในต่างหาก
ไดอาน่าC : อ้อ! พอเข้าใจแล้ว แนวๆยาเสน่ห์รึเปล่า
ไดอาน่าE : ไม่ใช่หรอกค่ะ ไม่เคยมียาเสน่ห์จำพวก ไหนที่ ทำให้คนหายทั้งลูน่าโนว่าหรอกนะคะ
ไดอาน่าA : ถ้าแบบนั้นจะอธิบายเรื่องใจเต้นนี้ยังไงล่ะคะ?
ไดอาน่าH : เค้าหิวแล้วอ้า...
ไดอาน่าY : ฟังเงียบๆมาได้ซักพักล่ะค่ะ ทำไมต้องคิดให้มันยุ่งยากด้วยคะ สาเหตุที่ใจเต้นน่ะแค่ลองคิดดีๆก็รู้แล้ว
ไดอาน่าA,B,C,D,E : แล้วมันคืออะไรคะ?
ไดอาน่าY : ก็พวกเราชอบอั้กโกะยังไงล่ะคะ
ไดอาน่าA : อะไรน้าาาาาาา !!!!
ไดอาน่าB :อ้อ...ถ้าแบบนั้นก็ดูสมเหตุสมผลนะคะ
*โป๊ก! โป๊ก!*
ไดอาน่าC : เฮ้ย!! ร่างกายเอาหัวไปกระแทกโต๊ะรัวๆแล้ว!! ใครก็ได้ช่วยห้ามที!!
ไดอาน่าY : ร่างกายรับไม่ได้ก็งี้แหละ ก็ซึนซึนใส่เขาตั้งมากขนาดนั้นนี่นา ระหว่างที่ซึนซึนก็ชอบเขาโดยไม่รู้ตัวเข้าแล้วค่ะ
ไดอาน่าH : หิวจังเลย~ อั้กโกะจะทำอะไรมาให้เรากินกันน้า~♪
*โป๊ก!! โป๊ก!! โป๊ก!!*
ไดอาน่าC : เห้ยยย แรงขึ้นแล้ว!! อย่าไปใส่ไฟเซ่!
ไดอาน่าB : เดี๋ยวดิฉันจะห้ามเองค่ะ! ร่างกายคะ ถ้ายังเอาศรีษะเขกโต๊ะอยู่แบบนี่จะทำให้ใบหน้ามีแผลได้นะคะ! ใบหน้ามีแผลนี่ปัญหาใหญ่เลยนะคะ!