>>942-943 เบียทริชเป็นวิญญาณภูติเทียมที่เกิดจากการทดลองของแม่มด ทั้งยังสร้างริวท์(กลายเป็นเครื่องทำโคลนนิ่ง) เอดริน่า(ไปเป็นผ้าพันคอ) กับแพ็ค(ที่สร้างแล้วสักพักแยกตัวออกไปแล้วจำเอคคิน่าไม่ได้)
แม่มดรู้ว่าจะมีภัยมาถึงตัวเลยฝากฝังเบตตี้ให้เฝ้าคลังหนังสือต้องห้าม โดยสัญญาจนกว่าเขาคนนั้นจะมาหาเบตตี้ถึงจะออกมาได้.....ส่วนรอสวาลรุ่นแรกไปสู้แพ้หมดสภาพเลยไปศึกษาศาสตร์เพิ่มเติมส่งต่อรุ่นหลังรับช่วงจนรุ่นปัจจุบันได้เป็นเมจรุ่นเก่งสุด ติดแค่ไม่ค่อยคุยเปิดอกกับเบตตี้เลยสักรุ่น
เบตตี้พอรอไป 400 ปี เจอคนโน่นคนนี่ทั้งต้องการพลังของเบตตี้ สงสารอยากช่วยเบตตี้ที่ถูกคนใจร้ายขังไว้ เธอก็ไล่ตะเพิดหมดแถมยังไม่เจอเขาคนนั้นสักที พอนานวันเข้าคนรู้จักก็ตายหายไปทีละคนๆจนเบตตี้โดดเดี่ยวอยากตายจริงๆ ติดแต่สัญญากับแม่ไว้ตั้ง400ปีแล้ว
พอสุบารุไปถามเขาคนนั้นคือใครที่จะปลดปล่อยเบียทริชได้
ตัดต่อขี้เกียจพิมพ์เต็ม
แม่มด : “ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าไคร?”
สุบารุ : “ว่าไงนะ!?!”
แม่มด : “ไม่ได้แกล้งล้อเล่นนะ เพราะฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน”
สุบารุ : “ตะ แต่เธอบอกว่าให้รอเพื่อที่จะเจอเขาคนนั้น”
แม่มด : “ เจ้าเข้าใจผิดแล้วนัตสึกิ สุบารุ เขาคนนั้นของเบตตี้คือไครก็ได้ เพราะฉันก็อยากรู้ว่าเบตตี้จะเลือกใคร”
สุบารุ : “เธอนี่ อีแม่มด จริงๆ!!!!”
ปล. เป็นไปได้ว่ารอสวาลรู้จากหนังสือความรู้ทายอนาคตว่าเขาคนนั้นของเบียทริกเป็นสุบารุเลยใบ้สุบารุให้ไปบอกเบียทริก
เบียทริกก็สงสัยว่าสุบารุ อาจจะใช่เขาคนนั้นติดแค่หน้าตาดุไป บุคลิตแย่ไม่ยอมปรับตัวขาก็สั้น ไม่ค่อยใจดีกับเบตตี้ แถมที่สำคัญยกความสำคัญอันดับหนึ่งให้ครึ่งเอลฟ์ผมเงินไปแล้ว ส่วนที่สองผมสั้นสีฟ้า เลยไม่มีที่ว่างให้เบตตี้