คือกูมองว่าเขียนได้ แต่พอดีเรื่องนี้มันดังตู้มต้าม แต่อ่านแล้วโลกสวยดอกไม้บานแล้วแบบระบบสร้างความสามัคคีรักกันเย้ๆ เออ จะดีเหรอมึง
แถมเด็กบอกอยากรีบข้ามมามหาลัยเร็วๆเพราะอ่านพี่ว้าก ไม่ก็เนี่ยสมจริงมากเลย บางคนเป็นเด็ดมหาลัยแล้วด้วย กูเลยแบบ เอ๊ะมึงเคยเข้ารับน้องเคยเจอโซตัสกันจริงป่ะวะเนี่ย มันดอกไม้บานงี้เลยเรอะ
อ้อ อีกจุดนึงที่ขำงานนี้เพราะคนเขียนเน้นย้ำงานตัวเองเรียบง่ายไม่เน้นncอีกลุ่มๆที่คุยกันก็สนับสนุนเย้วๆซาบซึ้งใจ
คือกูไม่ได้อยากได้ขนาดกระเสือกกระสน แต่ไม่ใช่ว่าพวกไม่มีจะประเสริฐกว่าชาวบ้านป่ะวะ อ่านแล้วตล๊กตลก