แยกมาที่นี้เถอะ
Last posted
Total of 1000 posts
แยกมาที่นี้เถอะ
ร่างแยกหมายเลข69รายงานตัวกั๊บ
โพนี่เทลหาย กูช้ำใจ
สาวใบ้สุดยอด
วกเข้าเนื้อเรื่องบ้าง พวกที่เคยแกล้งนางเอกไว้ตอนประถมที่ยังไม่โผล่นี่เหลืออีกกี่คนหว่า? ก๊วนชิมาดะนี่มีอีก 2 คนใช่มั้ย
ถ้าไม่นับโชยะแล้ว พวกก๊วนที่เคยแกล้งนางเอกนี่ แม่งเลวทุกคนเลย โตมานิสัยแม่งไม่พัฒนาเลย คาวาอินี่หน้าไหว้หลังหลอก อุเอโนะเหยียดคน ไอ้อ้วนนกสองหัว ชิมาดะนี่ก็ตัวบงการ นี่ถ้าโชยะมันยังอยู่กับไอ้พวกนี้ รับรองว่าเละเทะกู่ไม่กลับแหงๆ
แต่จะว่าไปโชโกะชอบโชยะมันง่ายไปเปล่าหว่า อภัยให้น่ะพอเข้าใจ แต่ชอบง่ายไปหน่อยมั้ง ถึงจะบอกว่าไม่ค่อยได้ใกล้ชิดกับผู้ชายก็เหอะ
ขนาดเรียนภาษาใบ้มาสื่อสารด้วย กูว่าไม่ง่ายนะ
จะมีเด็กผู้ชายไม่ใบ้ซักกี่คนกันที่ทำแบบนี้
ยัยอุเอโนะตบหน้าเมียกู กูจะไม่ทน!!
จริงๆ มันอาจจะชอบตั้งแต่ตอนเด็กเเล้วป่าว หลังทะเลาะกันอะ
นี่เป็นกระทู้มังงะกระทู้แรกเลยหรือเปล่าวะเนี่ย
ทำไมต้องแบนหน้าเมียกูด้วยวะ
ตอน 27 ท้ายตอนอุเอโนะมันเดินเข้ามาเมียกูแล้วทำไรวะ ใครรู้ช่วยบอกกูให้หายโง่ที
* เดินเข้ามาหา
แปล eng ตอนใหม่มาแล้วเว่ยย
อ่านละ จะว่าไปอุเอโนะมันก็เป็นคนตรงไปตรงมาดีนะ รู้ว่าเกลียดก็บอกเจ้าตัวตรงๆเลยว่าเกลียด แต่เล่นมาบอกว่า "ถึงเราทั้งคู่จะเหม็นขี้หน้ากันเองแต่ก็มาดีกันเถอะนะแจ้" นี่มันก็เหี้ยไปนิดนะ อ่านแล้วนึกถึงพวกเหี้ยสมัยม.ต้นที่มาทำตัวสนิทสนมกับกูหลังจากไม่ได้เจอกันนาน รู้สึกเสนียดชิบหายเลยนะเวลาต้องเจอพวกเหี้ยนี่อีกรอบเนี่ย
.....ทำไหมต้องเกลียดตัวเองด้วยล่ะมายเลิฟ (;_;)
คืนดีเป็นเพื่อนกันแบบปลอมๆให้โชยะดีใจล่ะมั้ง?
กุพอเข้าใจความรู้สึกอุเอโนะอยู่นะ แต่มาตบเมียกูอย่างงี้รับไม่ได้ว้อยยยยยยยยยยยยยยยยย
จากตอนแรกที่โผล่มารู้สึกว่าน่ารักดีตอนนี้ความเกลียดมันเพิ่มขึ้นประมาณสามแสนเท่าได้แล้วสาดดดดดดดดดดดดดด
จริงๆคงหายากนะที่จะอภัยให้ได้แบบในเรื่องนี้น่ะ กับพระเอกยังพอทำเนา อภัยให้แบบไม่เป็นเวรเป็นกรรมต่อกัน แต่คนอื่นๆนี่ยังไงก็อภัยให้ไม่ลง สันดานเดิมๆเป๊ะ
โชโกะมันแม่พระ ใครทำอะไรไว้ก็ไม่ถือสา แถมยังเกลียดตัวเองอีก
กุถึงรักเมียกุคนนี้มากเป็นพิเศษไง
กุชอบยูซุรุมากกว่าว่ะ โชโกะแม่งเป็นคนดีเวอร์เกินไปหน่อย
นางเอกมันรู้สึกมีปมด้อยไง
ที่เกิดมาพิการแถมไปถ่วงแข้งถ่วงขาคนอื่นๆเขาด้วย แม่ก็ทำงานงกๆเลี้ยงลูกเพราะค่าอุปกรณ์มันแพง น้องสาวก็โดนล้อ เลยกลายเป็นเด็กเก็บกดเงียบๆคอยโทษตัวเอง
จะรู้สึกกับพระเอกก็เพราะไอ้พระเอกมันไปทำให้หล่อน Let it go ปลดปล่อยอารมณ์แท้จริงกล้าสู้คนได้เป็นครั้งแรกตั้งแต่จำความได้ (หรือเพราะไอ้พระเอกมันดันไปอยู่สถานะเดียวกับนางเอกด้วยวะตอนนั้น)
ตอนนี้รู้สึกว่าเรื่องนี้เป็นการ์ตูนแนวรักที่สนุกสุดในเล่มของนิตยสารเล่มนี้แล้วล่ะ ไอ้วางาสึมะซังนั่น อ่านแล้วไม่ฮา แถมเกลียดพระเอกโคตร ก็แค่ไอ้ห่วยแตกขี้แพ้มโนกับอนาคตไปเรื่อย ไม่เห็นแม่งจะมีพัฒนาการเลย อย่างน้อยไอ้โชยะในเรื่องนี้ยังมีความคิดกว่าจมเลย
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.