นานๆจะมีคู่แบบนี้โผล่มาซักที อาห์ กูก็ฟิน
Last posted
Total of 1000 posts
นานๆจะมีคู่แบบนี้โผล่มาซักที อาห์ กูก็ฟิน
ถ้ากุอ่านมาโฮกะแล้วข้ามส่วนที่อธิบายเกี่ยวกับเวทย์ไป ตอนหลังๆจะอ่านรู้เรื่องป่าว เพราะมันอธิบายดูเวิ่นเว้อมาก
ไม่ก็อ่านมังกะก็ได้มันมีภาพช่วยอธิบายให้เข้าใจง่าย
ตอนนี้กูว่างมาก ไม่มีอะไรอ่านแล้ว
_พาราเบลัม
_ date a live
_ลีเวียธาน
_แอสเทริกส์
_นางิสะ
มีเรื่องไหนที่กูควรหามาอ่านบ้างวะ
นางิสะไม่ได้อ่าน รอคนอื่นมาตอบ
ส่วนที่เหลือ...ที่ไม่ใช่แนวฮาเร็มก็มีแค่พาราเบลลัม (มีแม่มทุกแบบตั้งนอร์มอล ยาโอย ยูริ แต่ไม่ใช่ประเด็นหลักของเรื่อง เพราะมันปวดตับ......)
แอสเทอริกส์ = โรงเรียนฮาเร็มทั่วไปที่สนุกกว่า IS ร้อยล้านเท่า... (เว้นแต่มึงจะคิดความสนุกของ IS ไว้ที่ติดลบนะ) พระเอกเก่งแบบติดลิมิเตอร์ บื้อแค่พอประมาณ ไม่มีผู้หญิงคนไหนทำตัวน่าตบ
เดทอะไลฟ์ = เรื่องแอบดีพอยู่นิดนึง...นิดนึงจริงๆ เพราะมันเอาลำดับเซย์เรย์ในเรื่องมาจากแผนผังต้นไม้เซฟิรอท แต่พล็อตเดาทางง่ายไปหน่อย ไม่แนะนำให้ไปหาดูเมะประกอบการตัดสินใจซื้อเพราะเมะมันเหี้ย......
ลีเวียธาน = คนแต่งเดียวกับแคมปิโอเน่ เนื้อหาลึกสุด (และอ่านสนุกสุด...มั้งนะ) ใน LN ฮาเร็มที่ยกมา 3 เรื่อง ถ้าชอบพวกสัตว์ประหลาด + มังกรด้วยความสนุก + 50% (ชอบมังกรเรื่องนี้มากกว่าเรื่องมังกรป้ายแดงเยอะ) แต่พระเอกมันไม่ใช่สายบู๊นะ เป็นสาย int + buff สาวๆ ไม่เหมือนไอ้โกโด (ดักไว้ก่อน เผื่อไม่ชอบ)
แต่กุไม่แนะนำพาราเบลลัมว่ะ ไม่หนุกอะ เรื่องอื่นเป็นแนวฮาเร็มแต่ก็มีมาตรฐานพอโอเคอยู่
แอสเทอริก = เป็น IS ที่โดนจับลดความบุฮี้ปัญญานิ่มลง เพิ่มสาระมากขึ้น
นางิสะ = สูตรสำเร็จเลิฟคอมแฟนตาซี พลอตแบนๆ จืดๆ นางเอกซึนกำลังดี
ลิเวียธาน = น้ำท่วมทุ่ง ฮาเรมเต็มบ้าน อาช่าน่าฟัด♡
เดท,พารา = กูดร็อปไปตอนเล่มสองทั้งคู่
แนะนำ ลิเวียธาน ＞ แอสเตอริก ＞เดท ＞＞ นางิสะ ＞＞＞＞พาราเซตามอล
พาราเบลลัม กูว่าไม่สนุกเหมือนกัน ซื้อมา 2 เล่มแล้วก็เลิกอ่านกลางเล่ม 2
ส่วนเล่มแรกก็ต้องทนอ่านกว่าจะจบ
แอสเทริส เหมือนดูเกม RPG
ลิเวียธาน รอเล่มสามออกแล้วอ่านรวดเดียวดีกว่ามั้ง ปล. อาช่ายิ่งทียิ่งอนาถ
http://pantip.com/topic/31738604
ความสนุกจะอยู่ที่ตรงไหน?? ถ้าคาแรกเตอร์พระเอกรึนางเอกไม่แข็งจริง มันจะดู lame มาก ๆ เหมือนที่กุเอือมระอากับเทพทัตซึยะ
พล็อตแม่งนิยายเกมออนไลน์ไทยเหี้ยๆ
พล๊อทนี้ญี่ปุ่นตามไทยหลายขุม แต่สคิลงี่เง่าแบบ ฆ่าล้าง map นี่โคตร Overpower เลย งี้เดินไปกดแม่งไปเรื่อยๆจะอัพสคิลอื่นทำเหี้ยอะไร
ฟังดูเพ้อเจ้อทั้งตัวนิยายทั้งคนตั้งกระทู้อวย
กามสูตร , จีบสาว ไม่อัพ
กะเก็บเลเวลด้วยตัวเองสินะ
ตอนในเวบหนึ่งตอนยาว5หน้ากระดาษเองมั้ง เว้นวรรคถี่เชียว
ทุกอย่างแม่งอธิบายได้ด้วยคำว่า"บังเอิญ" เจริญล่ะ
อ่านนิยายเกมออนไลน์ไทยก็ได้ คล้ายๆกันแหล่ะ lol
นึกว่าใคร ไอ้เหี้ย peTOUCHso นี่เอง
peTOUCHso นี่เห็นว่าเพิ่งจะเริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นไม่ใช่เรอะ แล้วเอานิยายมาตั้งว่าอยากได้แบบเนี้ย เพิ่งเริ่มเรียนก็อ่านนิยายได้แล้วเรอะ ในกระทู้เอาภาษาญี่ปุ่นใส่ซะเยอะเชียว เหมือนจะให้รู้ว่าอ่านนิยายญี่ปุ่นได้งั้นแหละ แต่สงสัยว่าอ่านได้จริงเรอะ ขนาดพวกสอบได้ N1 หลายคนยังจอดป้ายกับนิยายเลย
กุว่ามันเอามาจากทู้ที่คนตั้งในตุรกี
ว่าแต่แม่งเขียนขัดๆกันเองรึเปล่าวะ?
"เรื่องนี้สำหรับใครที่ชอบพระเอกเก่งเทพตั้งแต่ต้นเรื่องละก็.......มันเก่งจนโกงระดับเอาไปตบกับเทพหมอน ฮาโอ หรือท่านผู้นำไอเซ็น ได้เลยครับ
เก่งแค่ไหนเหรอ....ก็ระดับจอมราชาปีศาจโจมตีใส่มันเต็มกำลังยังทำเสื้อมันเลอะไม่ได้ อุปมาดั่งโปริ่งเอาหัวไปโหม่งใส่ GM ยังไงอย่างนั้น"
แล้วพอมาตอนอิบายว่ามันสนุกตรงไหน
"3. บอสของเรื่องนี้โกงกว่าพระเอกอีก นึกภาพท่านจอมราชาปีศาจเวิร์นร่ายเศษเมร่าเล็กๆทะลุเมราโซม่าของป๊อปไว้นะครับ
อารมณ์นั้นแหละ แค่สกิลขั้นต้นก็แรงกว่าสกิลขั้นกลางกว่าพระเอกแล้ว นั่นแหละครับท่านลาสบอสของเรา"
แปลว่าบอสไม่ใช่ราชาปิศาจ แล้วเอาความโกงมาสู้กัน
ล็อคอินที่ชื่อซ่อนนามเนี่ย แต่งนิยายแนวเกมส์ออนไลน์ด้วยเรอะ เห็นในกระทู้นั้นก็มาบอกว่าถ้ายังไงก็ไปอ่านนิยายของตัวเองได้ มีเหตุมีผลกว่า พอมีคนบอกว่าไม่สนุก เจ้าตัวก็มาบอกว่ามีแต่คนบอกว่าสนุกซะงั้น ใครเคยอ่านของหมอนี่บ้างเนี่ย ส่วนตัวเคยอ่านนิยายของเด็กดีแค่ไม่กี่เรื่องเอง เจอแต่ประหลาดๆทั้งนั้น
ฟังเกริ่นแล้วไม่น่าอ่านมาก...
Setting มันเกินเหตุ เดียวจัดการลาสบอสได้ด้วย Plot Shield อีกแหงๆ
>>969 ซ่อนนาม มันโดนสำนักพิมพ์ใหญ่แบนด้วยนะ
เพราะไปเสนองาน ตอนยุคแฟนตาซีโรงเรียนแล้วไม่ผ่าน แล้วมาด่า สนพ. ใหญ่
มันคิดว่า สนพ. ไม่รู้ แต่เขารู้ว่ะ
ตอนหลังโดนนักเขียนด้วยกันตบเกรียนในเด็กดีบ่อยมั้ง เลยย้ายมาพันทิพ ทำตัวมีภูมิๆ หน่อย
ชอบโพสต์โชว์รู้มากยาวๆ เหมือนเดิมเลย
เม้นของซ่อนนามข้ามตลอด เขียนยาวๆ พยายามอวดภูมิ แต่น้ำท่วมทุ่งไม่กระชับ สุดท้ายข้ามไปอ่านคนอื่น
สงสัยอยู่ว่าซ่อนนามมันอายุเท่าไหร่วะ เหมือนจะรู้เยอะแต่รู้เป็นเป็ด ที่เขียนยาวๆนั่นอ่านดีๆแม่งกลวง
สังเกตเห็นอีกอย่างคือเวลาจะเถียงแม่งก็ชอบเอาเรื่องยิบย่อยมาเถียง ทั้งที่ประเด็นเค้าพูดถึงภาพรวม
ไอ้นี่มาละ ไม่จริงหรอก แบบนี้ก็มีนะ กรณีนี้ก็เคยมี ไอ้เคสบายเคสของมึงมันมีอยู่จริงไม่เถียง แต่มันจะเกิดซักกี่%ของภาพรวมกัน หอก!!!
ไอ้ชิบหาย มู้นี้แม่มกลายเป็นมู้แม่บ้านไปแล้วรึไงวะ ถกเรื่องไม่เป็นเรื่องกันอยู่ได้
วื่งควายดีกว่าเนอะ
เห็นนิยาย Boys and A Doll ที่ร้านเช่า เลยลองอ่านไปหน่อยนึง กลั้นหัวเราะแทบแย่ คนเขียนมันเอาตัวเองมาเป็นพระเอกวุ้ย เพิ่งจะเคยเจอนี่แหละ แถมบรรยายสรรพคุณตัวเองซะเลิศจนน่าหัวเราะเลย ไม่หลงตัวเองจริงทำไม่ได้นะเนี่ย แบบไม่คิดเลยว่ามีสำนักพิมพ์กล้ารับออกมาพิมพ์ขายเนี่ย พวกไลท์โนเวลนี่มีบ้าๆแบบนี้ไหมเนี่ย แต่อดคิดไม่ได้ ถ้าป๊อปมันไปอยู่ญี่ปุ่นแล้วเขียนแบบนี้ออกมา จะมีสำนักพิมพ์ไหนกล้าเอาไปพิมพ์ขายไหมเนี่ย
มันอาจจะดังในอีกแง่ก็ได้นะ แบบตลกๆประชดๆแทน
gary stu ยังอาย เจอด๊อกเตอร์ป๊อป
กูโคตรขำนิยายที่คนเขียนเอาตัวเองมาเป็นพระเอกแล้วก็ทำให้ตัวเองเทพให้มีสาวๆ มารุมรักเลย ขรรมสัด ไม่แปลกเลยที่แม่งเป็นโอตาคุ เชิญมึงเพ้อเจ้อต่อไปเหอะ
แต่งนิยายสนองตัณหาตัวเองว่างั้น?
ยังมีคนอ่านอยู่อีกหรือวะ ด๊อกป๊อปห่าอะไรเนี่ย
เพราะคนเราชอบself insert ลงในนิยาย ดังนั้นยิ่งตัวเอกเป็นแนวMary sue นี่ยิ่งทำให้การself insert มันฟินขึ้นเท่าตัว
เป็นสาเหตุให้นิยายแนวพระเอกเก่งเวอร์ๆกับแนวฮาเร็มขายดี
>>984 ที่มันฮาก็ตรงเขียนว่าตัวเองเป็นเขียนหนุ่มผู้มีชื่อเสียง มีแฟนคลับบลาๆๆๆ สั้นๆก็คือแต่งตัวเองซะเลิศเลอประเสริฐศรีไงล่ะ แบบเข้าใจนะว่ามันเป็นนิยาย แต่ก็เกินขีดไปอ่ะ ความจริงฐานะทางบ้านของคนเขียนมันก็รวยจริงอ่ะนะ เส้นสายเยอะด้วย เลยไม่แปลกที่จะใช้เส้นทางครอบครัวช่วยดันตัวเองด้วย แต่มีหลายกระแสบอกว่าไอ้หมอนี่มันเป็นเกย์(หรือตุ๊ด)ด้วย ไม่รู้ว่าจริงไหม
>>979 เพิ่งรู้ว่าคนแต่ง Infinite stratos ใช้ตัวเองเป็นต้นแบบพระเอก ฮ่วย ชีวิตคนแต่งสงสัยไม่เคยมีแฟนแหงๆ แต่นิยายเรื่องนี้ ส่วนตัวอ่านยังไงก็ไม่สนุกอ่ะ ฮาเร็มบ้าบอเพ้อเจ้อมาก ผู้หญิงแต่ละคนแรดระเบิดเลย
IS มันจินตนาการไปเลย จะเอา self insert แค่ไหนมันก็รู้สึกว่าเป็นเรื่องแต่ง
แต่ด๊อกป๊อบนี่มันเอาตัวเองปัจจุบันมายกยอปอปั้นเพิ่ม ชื่อเดียวกัน อาชีพเดียวกัน
แล้วก็โม้ซะให้หล่อเลิศดังระเบิดเก่งเทพ คิดแล้วแม่งเขียนไปได้ไงวะ ไม่กระดากมั่งหรือไง
>>987 ไม่น่าจะจริง กูเคยได้ยินข่าวว่ามันพยายามไปตีสนิทเน็ทไอดอลสาวแล้วเค้าไม่เล่นด้วย
พวกเด็กบ้านรวยที่พ่อแม่คอยตามใจ ไม่ต้องเจอความลำบากอะไร เวลาทำอะไรผิดก็ไม่ต้องรับผิด มีพ่อแม่คอยให้ท้าย ประคบประหงมตามใจตลอด ทำตัวไม่แมนนี่กูเจอบ่อย มันไม่ได้เป็นตุ๊ดเป็นเกย์หรอก
คนบางคนชีวิตมันไม่ค่อยได้ปฏิสัมพันธ์กับผู้หญิงจริง ๆ มันก็นึกว่าผู้หญิงจริง ๆ จะต้องเป็นเหมือนในโดจิน ในเกมจีบสาวที่มันเคยเล่น จะไปว่ามันเพ้อเจ้อก็ไม่ได้ มันก็คิดไปตามความรู้เท่าที่มันมี แค่บังเอิญว่าความรู้เกี่ยวกับผู้หญิงในสมองของมันส่วนใหญ่ มันมาจากเกมจีบสาว ก็เลยออกมาเป็นแบบนี้
คนอ่านก็เพ้อเจ้อ self insert พอกันน่ะแหละ ไม่งั้นมันก็ขายไม่ได้หรอก
โอตาคุที่กูรู้จักยังมีคนที่คิดว่าเทคนิคจีบสาวในเรื่องพี่เทพนี่เป็นสิ่งที่เอามาใช้ในชีวิตจริงได้เลย
>>985 ขายดีเพราะพวกคุมโนเพ้อเจ้อมันเยอะไง คนเพ้อเจ้อขี้มโนขายคนเพ้อเจ้อขี้มโนด้วยกันจะไม่ขายดีได้ไงวะ อูย มโนว่าตัวเองเจ๋งเมพมีสาวแว่นสาวนมโตสาวซึนสาวยันมารุมรักรุมแย่งมีความสุขชิบหาย ชีวิตจริงหมาซักตัวยังไม่แล ถถถ
>>987 กูก็ว่าคนที่จะเขียนและอ่านอะไรพวกนี้ได้สนุกชีวิตต้องไม่เคยมีแฟนว่ะ เพราะการ์ตูนหรือนิยายที่มีเรื่องความรักเข้ามาปะปนแบบไม่เพ้อเจ้อมันจะไม่ได้เป็นแบบนี้ มันเล่นอะไรได้เยอะเรื่องความรักเนี่ย แต่ไม่ใช่เพ้อเจ้อบ้าบอไม่มีน้ำหนักไม่มีความสมเหตุสมผลนอกจากเพ้อเจ้อมโนเข้าข้างตัวเองไปวันๆ
ไอ้เรื่องถนนสีขาวของด็อกเตอร์ปอบนี่ ลอกไฟนอลแปดมาซะส่วนใหญ่ แล้วก็มีอีกหลายเกมที่กูจำได้ว่าลอกมา เอาแบบเห็นได้ชัดก็ฉากที่ไปเจอนางเอกใต้โดมที่เปิดให้เห็นท้องฟ้าเวลากลางคืน ลอกฉากสควอลเจอรีนัวมาชัดๆ
นี่ยังจะเขียนนิยายจูนิเบียว เอาตัวเองเป็นพระเอกอีก หน้าด้านสัดๆ
http://th.m.wikipedia.org/wiki/ดร.ป๊อป
ในวิกิบอกบอยแอนอะดอนี่7หมื่นเล่มเลยนะมึง ของจริงป่าววะ กรั่กๆ
วิกิที่เขียนประวัติตัวเองอ่ะเรอะ
กระทู้หน้าเอาชื่อแม่บ้านไลท์โนเวลเลยก็ได้นะ ตรงดี
https://fanboi.ch/animanga/301
ไปด่ากันต่อกระทู้นี้ไป
นาเดโกะเมียกู
1000
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.