เมื่อประธานนักเรียนสาวสุดเนี้ยบผู้ชื่นชอบความวายเป็นชีวิตจิตใจ ต้องมาตกหลุมรักนักเรียนชายม.ปลายผู้เป็นโฮโมโฟเบียอย่างออกนอกหน้า ด้วยตำแหน่งที่มันค้ำคออยู่ หากเธอจะเข้าหาก็คงจะดูไม่ดี จึงต้องแกล้งทำเป็นอ่อนแอบ้าง ทำตัวโมเอะบ้าง เพื่อให้เขาเห็นเธอว่าเป็นผู้หญิงคนหนึ่งเหมือนกันนะ แต่รสนิยมของเขาและเธอคงไปด้วยกันไม่ได้ เมื่อพบจึงทำได้เพียงแค่จิกกัดกันไปมาแล้วก็เดินหนีห่าง แต่หากเธอลองหันมามองสักนิด ก็จะพบว่าเขานั้นก็พยายามจะเข้าหาเธอเช่นกัน
แม้เขาจะทำใจได้ยากยิ่งกับรสนิยมที่สวนทางกัน แถมเธอก็ดูจะปากร้ายและเย็นชาใส่เขาจนไม่รู้เลยว่าเธอชอบหรือเกลียดเขากันแน่ แต่พอเห็นเธอแล้ว เขาก็ยังอดไม่ได้ที่จะไปยุแหย่ แต่คนที่มีลูกน้องในปกครองจำนวนมากอย่างเขาแถมยังมีวีรกรรมตบเกรียนเด็กม.ต้นมาแล้ว จะให้ไปพูดหวานๆงั้นรึ เขินตายเลย ที่พูดแบบนั้นไม่ใช่เพราะเกลียดหรอกนะ....รู้ไว้ด้วยล่ะ ยัยบ๊อง
//พิมพ์เองเลี่ยนเองว่ะ ขออ้วกแปป