โปเกม่อนกูก็ตามอยู่ทุกอาทิตย์ มันก็อารมณ์เดิมๆแต่เข้ากับยุคสมัยไปเรื่อยๆดี คือกูไม่ต้องใช้สมองดูมาก แค่เชื่อในความรักและมิตรภาพของพวกซาโตชิก็พอ ถ้าจะดูก็ให้ดูในฐานะหนังครอบครัวแบบโดราเอม่อน ซาซาเอะซังว่ะ จริงๆโปเกม่อนนี่แหละโมเดลที่ดีที่สุดที่ไอ้พวกยึดติดควรจะชอบ เพราะมันไม่แหกกฏอะไรใหม่ๆเลย ซิมเปิ้ลมาตลอด แต่สุดท้ายไอ้พวกนั้นก็"เลิกดูเพราะโตแล้ว" แค่นั่นแหละ ไม่ได้ชอบความคลาสสิคอะไรหรอก
ไปๆมาๆโปเกม่อนสเปเชี่ยลซะอีกที่หลังๆเริ่มตอบรับความฮาร์ดคอร์ของแฟนๆรุ่นเก่าไม่ได้ เพราะซอฟต์ลงเยอะ ไม่โหดสัดเหมือนภาคแรกๆ ประเด็นเลิฟๆก็ไม่ค่อยมีแล้วด้วย คือกูอ่านโปเกม่อนสเปเชี่ยลเพราะคาดหวังในความเข้มข้น แต่ว่ามันเข้มข้นน้อยลง ในขณะที่ดูอนิเมโปเกม่อนกูคาดหวังในความสดใส ซึ่งมันก็สดใสแบบเดิมเด๊ะๆมา18ปีไม่เปลี่ยนห่าอะไรเลย... ซึ่งก็ผ่านนะ....