อยากอ่านเคียวรันต่อ เรื่องมันสนุกๆ จริงๆ นะ ;____;
ชอบที่นำเสนอเรื่องราวครอบครัวป่วยๆ ได้ดีมากๆ
อย่างเล่มแรกตอนที่ยูกะ(ลูก)จะไม่ไปโรงเรียนแล้วโอกะ(พ่อ)บอกว่า "ไม่ต้องไปโรงเรียนก็ได้" เนี่ย เห็นถึงการเป็นพ่อแม่รังแกฉันโดยการ spoil ลูกแบบผิดๆ เพราะคิดว่าถ้าโดนรังแกจนไม่อยากไปแล้วล่ะก็ ก็ไม่ต้องไปซะก็สิ้นเรื่อง เป็น"ความพยายาม"แสดงออกถึงความรักแบบคนที่ไม่เคยรักใคร
ซึ่งแนวคิดของเคียวกะ(แม่)ที่ว่า"ถ้าโดนคนรังแกก็ทำให้คนเลิกรังแกก็สิ้นเรื่อง" แล้วก็ไปแสดงป่าหี่ สัตว์ประหลาดบุก จัดฉากให้ยูกะเป็นตำรวจอวกาศ ให้เป็นจุดเด่นของเพื่อนๆ ให้ไม่กล้ารังแก จนยูกะกลับเข้าสู่สังคมได้
ถึงวิธีมันจะเพี้ยนๆ และป่วยๆ (และเอาไปทำจริงๆไม่ได้...) แต่แนวคิดว่า"อย่าหนีสิ"เนี่ย กลับถูกกว่าความรักลูกไม่ถูกทางของโอกะที่เป็นคนธรรมดาซะอีก