Fanboi Channel

>>942 ทนอ่านให้ถึงเล่ม 7 ถ้ายังไม่ชอบก็แสดงว่าไม่ใช่แนวแล้วจริงๆเหมือน >>944

แล้วแต่คนว่ะ แต่กูเชื่อว่าตอนนี้หลายคนสนุกกับเรื่องนี้จริงๆแบบไม่เฟค

กูมองว่าถ้าเรื่องมันจะสนุก แบบไม่ต้องเอาไปเทียบกับเรื่องไหนก็ยังสนุก ยิ่งพีคติดต่อกันหลายเดือนจนถึงตอนนี้ กูถือว่าเรื่องนั้นทำได้ดีเกินมาตรฐานกู สมควรให้สิบ

มองยากเพราะมึงอ่านสแกนป่าว

>>952 ไม่รู้ดิ กูว่าบางทีเขาวาดมุมกล้องแปลกจริง แต่เรื่องแสกนมีส่วนเยอะ เพราะแสกนเกาหลี จีน อังกฤษ ปรับภาพไม่เหมือนกัน บางทีนี่ดำปี๋เป็นถ่านเลย
ของHQ จริงๆต้องไปดูตัวที่อัพทีหลังสองอาทิตย์จากเว็ปยังจัมป์ อันนั้นชัดระยับ ดังนั้นถ้าของไทยเป็นกรีดรี้ดกูจะขอบใจมาก

>>952 อาจจะยังงั้น ภาค:re ยังไม่เคยอ่านภาพจากนิตยสารหรือเว็ปยังจัมป์เลย รวมเล่มแบบญี่ปุ่นก็กะซื้อทีเดียวตอนจบ(ตอนนี้มีแต่รวมเล่มภาคแรกของไทย)

>>948 มา กูพยายามจะลองให้เหตุผลดีๆ
เอาในมุมมองกูก็ ภาคแรกมันดูเป็นโชเน็นทั่วไปอะ ทำฐานแฟนๆ ส่วนนึงจากคาเนกิหัวขาวหักนิ้วกร๊อบแกร๊บดูโหดดี

ทีนี้แม่งมาพีคตรง re ที่เนื้อเรื่องซับซ้อน มีอะไรให้ถกกันได้ติดตามเรื่อยๆ ซึ่งบางส่วน ถ้าย้อนไปอ่านภาคแรกก็เหมือนว่าอาจารย์แกวางแผนใว้แล้ว คนเลยไฮป์กันสุดๆ ติดตามกันว่าตอนหน้าเนื้อเรื่องมันจะเป็นไง มีอะไรออกมาหักหลังคนอ่านกันอีก (คือเดากันไม่ค่อยถูก) พยายามวิเคราะห์รายละเอียดเล็กๆ มากมาย (จะเห็นว่าในโม่งช่วงเป็นเมะแม่งมู้เงียบสัส มาพีคเอาหลังเมะจบ ช่วงเริ่มภาค re ไปสักพัก)
แล้วก็เป็นกระแสไป ก็ตามนั้นแล

ถ้าถามว่าต้องอ่านถึงตรงไหนถึงจะสนุก (แบบปัจจุบัน) กูก็คงตอบว่า อ่าน re ให้ถึงแถวๆ ตอน 40~ ล่ะมั้ง (ซึ่งไกลสัส) เพราะงั้นถ้าไม่มีวี่แววว่าโอเคก็อย่าฝืน ไม่งั้นอ่านไปมึนไปแน่ๆ ซึ่งมึงก็ต้องลุ้นเอาว่ามันจะใช่แนวมึงไหม ใช่ก็โชคดี ไม่ใช่ก็เสียเวลาฟรี (และตราบาปอ่านสแกนฟรี) แล้วก็อย่าเอาไรมากกับพันดริ๊ฟเลยคนที่จะให้ต่ำกว่า 7 มันก็คงไม่มานั่งตามคอยอวยขนาดนั้นหรอกจริงป่ะ (แน่นอนว่ากูคงให้มากกว่า 7 สำหรับช่วงปัจจุบัน)

ปล.สแกนแต่ละเจ้ามีผลนะ 555

ภาค:re ถ้าต้องแคร์สายตาคนอื่นกูให้ 8-9
ถ้าเอาจากใจจริงๆใจล้วนๆ กูให้ 100 เพราะกูดร็อปมังงะรายสัปดาห์ทุกเรื่องไปหมดแล้ว ยกเว้นไอ้เรื่องเหี้ยนี่เรื่องเดียว
ก็ไม่รู้จะพีคต่อได้อีกนานแค่ไหน ไม่รู้คนเขียนจะหมดแรงเมื่อไหร่ เกิดมันดิ่งลงตอนท้าย ชมไปก็อาจจะเสียหน้าทีหลัง แต่เอาปัจจุบัน ช่างแม่งเหอะ กูขอปรบมือให้แรงๆ

ถ้ากูจะถามว่าอ่านจากเว็บไหนดีจะเหี้ยไปมั้ยวะ 5555 ขอคำใบ้หน่อย อย่าแปะลิงค์นะเดี๋ยวโดนแอดมินยิง

>>957 ถ้าอ่านตอนเก่าๆกูชอบ มังงะจิ้งจอก มีเรียงหมวดให้เป็นเล่ม
กับมังงะเหี้ย มีระบบ tsukkomi คล้ายๆคอมเมนท์แปะในหน้านั้นได้เลย ดูคนอื่นสนุกดี แต่ต้องกดเปิดตรงปุ่มด้านล่าง
ถ้าตอนใหม่ แนะนำให้เกาะบล็อกดังๆใน tumblr ไว้ จะเปิดหูเปิดตาเรื่องทฤษฏีกับความอิชิดะมาก

แต่ทั้งนี้ เอาถูกต้อง กูแนะนำให้ซื้อของลิขสิทธิ์ SIC (มีนิยายด้วย แนะนำให้สอย) ภาค:reเล่มแรก มีคิวออกเร็วๆนี้

แม่งวางแผนมาหมดแล้ว โคตรอิชิดะ
ไม่นึกว่าจารคนนี้จะเคยเขียน หัวควยแมน

กุสงสัยว่าพวกที่อวยๆ กันอยู่นี่ เป็นพวกเดียวกับที่เคยบ่นเคยด่าสมัยเรื่องอืดๆ ปีที่แล้วรึเปล่า

ส่วนตัวกุคิดว่าจุดดีอย่างนึงของเรื่องนี้ คือคนเขียนรู้จักใช้เวลาในการค่อยๆ ปูตัวละคร และให้รายละเอียดกับโลกในเรื่อง ไม่ได้พยายามยัดเยียดฉากสู้หรือจุดพีคตั้งแต่ตอนแรกๆ (คือช่วงแรกของภาค re นี่ บางตอนแม่งก็นั่งคุยกันทั้งตอนเลย) พอเรื่องดำเนินมาถึงช่วงพีคจริงๆ มันเลยมีอิมแพครุนแรงมาก เพราะทุกอย่างที่ปูไว้ยาวนานตั้งแต่ภาคแรกมันคลายออกมาพร้อมกันหมด

ข้อเสียที่กูคิด
1.ลายเส้นแกว่งบ้าง คือเส้นไม่นิ่งมันพัฒนาไปเรื่อย แต่จะบอกข้อเสียมันก็เรียกไม่ได้เต็มปาก อีแบบนี้ 55555
2.บางครั้งตัดฉากเร็วรวบรัดไปหน่อย กับบทจะตายก็ตาย จะว่าสมจริงก็ใช่ คือมีแบ็คปูมาดีไหน แต่ถ้าตายก็ตายห่าไปเลย คือกูนอนไม่หลับ
3.ตัวละครรองที่เหมือนไม่สำคัญ แต่จริงๆแล้วสำคัญมีเยอะมาก อย่างลุงฟุระหน้าจืดๆเงี้ย ถ้าไม่อ่านภาคJack กูจะรู้ไหมว่ามันมีบทบาทสำคัญในชีวิตอาริมะแค่ไหน เรื่องจิเอะก็ด้วย ถ้าไม่เสาะหานิยายมาอ่าน กูคงไม่อินในมิตรภาพของจิเอะกับสึกิยามะขนาดนี้
สรุปคือถ้าคนอ่านผ่านๆชิวๆ อ่านให้ตายยังไงก็คงปวดหัวเพราะรายละเอียดเยอะเกิน ไหนจะประเภทคากุเนะ ลำดับจนท. ราชาตาเดียว ลูกครึ่ง ปลดเฟรม ไทม์ไลน์ในเรื่องฯลฯ

แต่พักหลังนี้ยอมรับว่าสนุกและลุ้นขึ้นทุกตอน กูเห็นอิชิดะทุ่มเทไม่หลับไม่นอนแบบนี้ กูก็ได้แต่เอาใจช่วย และช่วยอุดหนุนต่อไป
ภาค re ถ้าได้บริษัทดีๆ จับไปทำเป็นอนิเมะนะมึ๊งงงง แค่คิดว่ามันจะดังขนาดไหนก็ขนลุกแล้ว กูนี่ภาวนาให้ต้นสังกัดคิดดีๆ ก่อนส่งให้ค่ายไหนทำ

เอ้อ เลขไอดีโม่งกูได้ OEK ว่ะ โครตเหมาะ55555

>>960 เราคนนึงล่ะไม่ใช่ เป็นประเภทชอบตัวละครคุยกันอยู่แล้ว ตอนมันอืดไม่เคยบ่น อ่านเพลินดี

>>961 จริงๆค่ายตัวตลกทำก็โอเคนะ"ถ้าเลิกตัดเนื้อเรื่องได้" ภาคแรกเกือบจะดีแล้ว ถ้าไม่ตัดซะเหี้ยนขนาดนั้น
และฉากสู้ไม่เอาห่วยๆแบบภาคroot Aด้วย....

>>964 เออ ที่กูกังวลเลยถ้าเกิด re มันเป็นเมะขึ้นมาคือมันจะตัดขนาดไหน กูรู้สึกว่าหลายเรื่องพอเป็นเมะจะตัดเนื้อเรื่องบางส่วนออก ซึ่งถ้าตัดกับ re จริงๆ นี่อาจฉิบหายได้ เพราะกูคิดว่า re มันน่าติดตามได้เพราะเนื้อเรื่องกับรายละเอียดเล็กๆ นี่หละ

โตเกียวกุลไม่ควรเป็นเมะซีรีย์
ควรเป็นหนังโรงมากกว่า
กุดูแล้วจะอ้วกอะ เมะแม่งอย่างกาก
น่าจะหาสตูดีๆ ทำให้โหดไปเลย
แบบซันไรส์ที่มันทำ ยุนิคอน/กันดั้มออริจิ้น

ถูงกาวในมือท่าน ลงถังเสียเถิด แล้วเอาทินเนอร์กูไปแทน

เราจะไม่พูดถึงสารเสพติดกันครับ

เอาจริงเนื้อหารูทเอ มันสามารถทำภาครีต่อได้เหรอวะ?
อย่างในเมื่อรูทเอคาเนกิไม่ได้สู้กับอาริมะที่ทางใต้ดิน คสพ.ระหว่างอาริมะกับคาเนกิตอนล่าสุดงี้ก็จะไม่มีเลยดิ

>>966 วางถุงกาวด้วยนะครับ

>>969 ก็กำหนดให้เป็นภาคใหม่ไปเลยก็ได้มั้ง ไม่ต้องไปสนว่าต่อกับroot Aไหมหรอก
ส่วนใครไม่เข้าใจก็ไปอ่านมังงะซะ ส่วนพวกตามดูแต่เมะก็ช่างมัน (เผด็จการไปไหมวะ555)

อิชิดะ: ไม่ปลื้มงานค่ายนี้เลยอ่ะ *ทำให้รูทเอไปต่อภาครีไม่ได้*
คงไม่ใช่แบบนี้นาเหวย 5555555+

สตูดิโอนี่งานโอเคแล้วกูว่า งานก็ขึ้นอยู่กับทุนที่ได้ล่ะวะ จะทำให้คุณภาพเท่านารุโตะมูวี่ก็ได้ถ้าเงินถึง

>>973 นารุโตะมูฟวี่กูไปดูในโรงยังรู้สึกว่าภาพสู้สตูอื่นไม่ได้ว่ะ เผาอยู่ดี แต่เข้าใจว่าก็คงเป็นเรื่องงบนั่นแหล่ะ

งานคุณภาพเสือกทำเมะเผาๆ ...เห้อ

เห่อหมอยไง รุนแรงโชว์เท่แบบนี้ "ดาร์ค" ถูกใจสุดๆ
เอาเข้าจริงๆเนื้อเรื่อง,ตัวละคร พัฒนาไปสะเปะสะปะ ช่วงที่มันเล่นคากุเนะกันเป็นการ์ตูนโชเน็นยังจะเข้าท่ากว่า

กูรู้สึกว่าเดี๋ยวนี้เด็กมันชอบการ์ตูนแบบตัวเอกเริ่มต้นมากากแล้วจะมีจุดเปลี่ยนที่พระเอกจะเก่งขึ้นแบบโกงๆอะ
ซึ่ง tg ก็เป็นหนึ่งในนั้น

มันใช่เหรอ ดร้าก้อนบอลก็เป็นหนึ่งในนั้นนะ

ไม่เดี๋ยวนี้หรอก แม่งเป็นมานานละ ดราก้อนบอล นารูโตะ โจโจ้ หมัดดาวเหนือด้วยรึเปล่าวะ

>>976 พัฒนาสะเปะสะปะหรือพัฒนาไม่ถูกใจมึงกันแน่ หรืออ่านไม่แตกเอง เลยวางฟอร์มดูถูกพอมีโอกาส

>>976 งั้นมึงก็ไปอ่านการ์ตูนโชเน็นสิคะ จะได้ถูกใจ ไม่ฝืนความรู้สึก
สะเปะสะปะยังไง มั่นใจความคิดตัวเองยังไงก็อธิบายมาเลย

https://pbs.twimg.com/media/CdAokpmUUAAHuYP.jpg

http://www.animate-onlineshop.jp/pn/pd/1385470/

จะซื้อมาเลีย ให้จางเลย

เวลาเรื่องไหนกระแสดีๆ จะชอบมีคนมาแซะว่า พล็อตแม่งเละเทะ สะเปะสะปะ ไม่เหมือนตอนแรกๆ บลาๆ
แล้วพอมึงถามกลับว่าพล็อตเละตรงไหน ก็จะเงียบกันหมด

กูว่ารูทAมันก็ทำต่อไปภาค:reได้นะ คือรายละเอียดช่วงกลางๆเรื่องแม่งคนละโยชน์กับในมังงะก็จริง แถมช่วงท้ายศึกใหญ่ยังไม่ค่อยเหมือนกันเท่าไหร่ แต่มันก็ได้อยู่อ่ะ เพราะสุดท้ายเราก็ไม่รู้ชะตากรรมคาเนกิ เผลอๆอีฮิเดะนี่แม่งอาจจะยังไม่ตายทั้งในภาครูทAทั้งในมังงะก็ได้ พูดงั้นพูดงี้กูก็ไม่สนับสนุนให้ปิเอโร่ทำภาค:reต่ออยู่ดีนะ เอาสตูอื่นไปทำเถอะ กูไหว้ล่ะ แม่งเหมือนDEENเอาอุมิเนโกะที่รักของกูไปย่ำยีจนกลายเป็นอนิเมะขายนักพากย์ยังไงยังงั้น ฆวย

แล้วก็จริงๆแล้ว ไอ้คนที่เราคิดกันว่าน่าจะตายห่าแต่ก็ไม่ตายมันก็มีอยู่นะ ทาคิซาว่านั่นไง..

>>982 หยุดนะอีเอโตะ เดี๋ยวกูโทรเรียกผจก.มาตีก้นซะเลย

เอาจริง เวลาเรื่องไหนคนหมู่มากชมเยอะ ก็จะมีพวกทนไม่ได้ที่เห็นตัวเองเป็นคนกลุ่มน้อย ทนไม่ได้ที่เห็นคนอื่นมีความสุข จะมาแซะ มาปาขี้ใส่ บางทีก็เผลอหยิบขี้ใส่ปากตัวเองด้วย 5555
ไม่ถูกใจ ก็ไม่มีใครว่ามึงหรอก นานาจิตตัง แต่การด่าลอยๆแบบไม่ให้เหตุผลประกอบนี่สิ ถุย

>>983 เค้าเรียกพวกเห่าแล้วไปน่ะ แสดงให้เห็นว่าพวกแม่งก็มีน้ำยากันอยู่แค่นั้นแหละ

กรูเมต์ เป็นศูนย์กลางอีเวนท์ตั้งนาน เติมอดีตเติมอะไรไป
จนจบนับย้อนมาตั้งแต่ภาคแรก ตัวมันเองก็ไม่ได้ทำอะไรที่สำคัญอยู่ดี
เดินเรื่องยาวเป็นปี สุดท้ายไปร่วมกับพวกร้านกาแฟเหมือนเดิม ค่าเท่าจุดเริ่มต้น

ไอ้ตาจรเข้ บทเกรียนช่วงแรก มีเพื่อ? สุดท้ายก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรกับทีม
ศึกก่อนสกิป วิธีสู้อยู่ๆก็เปลี่ยนเป็นคนคอยห่วงพรรคคพวก

ไอ้ทอร์โซ่ โลกตั้งกว้างใหญ่ ตัวมันก็ไม่มีความสำคัญอะไรเลย แต่มีพล็อตคู่เดิมรีเทิร์นให้เพื่อ?
ให้น้องผ้าปิดตาเคลียร์แล้วเรื่องจะได้พัฒนา ได้ความหมายอะไรตรงไหน

>>987 -ตาจระเข้นี้อุริเอะปะ ช่วงแรกเกรียนอยากได้หน้า ทำผลงาน
ช่วงแรกเป็นหัวหน้าทีมพอ ประมาทไฮเสะเลยให้ฟันแหลมเป็นแทน
พอฟันแหลมตายแม่งก็เลยนิสัยดีขึ้นเรื่อยๆ (น่าจะดีขึ้นตั้งแต่ก่อนฟันแหลมตายละมั้งลืมละ)
- สคิปนี้ ช่วงไหน ถ้าตั้งแต่ภาคแรก มันก็ห่วงทุกคนนะ แต่ห่วงตัวเองมากสุด
พอคนตายก็จะโทษตัวเอง มาไฮเสะมันก็ยังห่วงทุกคนปะวะแต่พอร่างคาเนกิกลับมา นี้ก็ต้องรออ่านเอา
-ทอร์โซ มันตามหามุทจังปะวะกูลืมละ แล้วนิชิกิตั้งแต่ต้นภาค re มันก็ตามหาทอร์โซอยู่
อ. ยังไม่ได้บอกเลยทำไมต้องหา
(หลายๆอย่างกูลืมละอ่านหลายเรื่องไปหน่อย) (มาตอบในสิ่งที่กุจำได้แค่นั้นแหละ บางอย่างอาจจะผิด)

>>987 เหตุผลของมึงฟังดูข้างๆ คูๆ ชอบกลว่ะ เหมือนหาอะไรใหญ่ๆ มาด่าไม่ได้ก็ไปเอาปมเล็กปมน้อยมาด่าแทน แถมด่าแบบอารมณ์ "อะไรของมึงวะ?" อีก

>>987 มึงเป็นคนแรกที่กูเห็นว่าเรียกอุริเอะว่าไอ้ตาจระเข้
คือกูก็ไม่รู้ว่าทำไมที่พันดริฟเรียกมันว่าไอ้ตากบ
แต่ไอ้ตาจระเข้นี่...มึงคิดเอง..หรือมึงไม่ได้ตั้งใจอ่านแล้วจำพลาด 😂

กูตอบเรื่องเดียวแล้วกัน ที่เหลืออ่านแล้วกูงง
อุริเอะมันดีขึ้นหลังจากมุทสึกิปลอบมันตอนงานประมูล
เหมือนเป็นครั้งแรกที่มีคนเข้าใจมัน ยอมรับการมีอยู่ของมัน ให้กำลังใจว่ามันไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวอย่างที่มันคิด
สำหรับคนที่ทำตัวมีปัญหามาตลอด ไม่ยอมปรับเข้าหาใคร การที่มีคนยอมรับมันทั้งๆที่มันนิสัยเสียแบบนี้เป็นสิ่งที่สำคัญนะ
หลังจากนั้นมันก็เริ่มสงบแล้วมองคนอื่นดีขึ้น แรกๆก็ด่าก็บ่นกระปอดกระแปดในใจบ้าง มึงอ่าน (...)ของมันก็น่าจะรู้
หลังๆมันค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ ในใจเริ่มมีความคิดแง่บวกมากขึ้น มันไม่ใช่อะไรที่เกิดขึ้นปุปปับ ถ้าตั้งใจอ่าน เรื่องแค่นี้ไม่มีใครเขาพลาดกันหรอก

แล้วโลกกว้างใหญ่ ทอร์โซ อะไรของมึง เขียนมาใหม่นะ คนอื่นอ่านแล้วจับใจความไม่ได้

>>990 มันก็บ่นเหมือนเดิมแหละ มึงไม่เห็นตอนมันกระแดะใส่วาชูหรอ
ช่วงนี้กุกลัวมากๆ ยิ่งพีคติดต่อกันแม่งก็สนุกนะ แต่กุไม่รุ้จะพีคจนพอใจแล้วตัดจบเลย ก่อนเรื่องจะเละ
แต่กุว่าเรื่องนี้แม่งต่อได้ยาวๆ อยู่ที่อิชิดะจะใจหรือเปล่า หรือแม่งคิดว่าควรพอ .... โอ้ยๆๆๆๆ กูยอมรับไม่ได้ถ้าเรื่องผัวกูจะจบ

>>987 ไอนักชิม มันกลับมาที่ร้านเหมือนเดิมก็จริง แต่มันก็มีการพัฒนาตรงที่มันยอมรับคาเนกิในฐานะว่าไม่ใช่อาหารยังไงละห่า

*ว่าไม่ใช่แค่อาหาร พิมตก

>>991 มันเลือกบ่นใส่เฉพาะบางคนไง อีมัตสึรินั่นก็สมควร

ภาคนี้ถ้า14 เล่มเหมือนเดิม อย่างน้อยก็เกือบปลายปีหน้าอะ กูว่า

จะว่าไปกูชอบอูริเอะสุดในทีมเพราะคำพูดในวงเล็บมันนะ 555
ตอนนี้กูก็เริ่มคิดนิดหน่อยว่าที่มันยอมเลียมัตสึริอยู่เพราะอะไรกันแน่ ถ้าเมื่อก่อนอะมันชัดว่ามันอยากไต่ตำแหน่ง อยากเอาชนะคนอื่นในรุ่น แต่หลังงานประมูลเหมือนมันซอฟต์ลงหน่อย โดยเฉพาะตอนชิราสุตาย ที่สามคนบอกกันว่าจะพยายามไต่ตำแหน่ง เพื่อเอาเงินมาช่วยรักษาน้องชิราสุ กูล่ะอยากรู้จริงๆ ว่าถ้าไม่ติดประเด็นเรื่องน้องชิราสุมันจะยอมเลียมัตสึริอย่างงี้เหมือนเดิมไหม

มึงคิดว่าภาครีเนี่ย กูตามซื้อทีละเล่มหรือรอเป็นบอกซ์ยกเซ็ตดี

พิราบจะมาแล้ว กูลโม่งทั้งหลายย้ายเขตได้

https://fanboi.ch/animanga/2428/

>>996 กูรอซื้อเป็นเซทอ่านยาวๆทีเดียว (แต่เซทของ SIC เอง มันจะโดนป้ายสีแดง)

>>987 มึงไม่รู้จัก character development เรอะ?

นักชิมเปลี่ยนจากตัวร้ายโรคจิต เป็นตัวละครที่ห่วงใยคาเนกิมากที่สุดคนนึงในเรื่อง มันเท่าจุดเริ่มต้นตรงไหนวะ?
แล้วถ้ามึงตัดมันออกไปจากกลุ่มคาเนกิในภาคแรกนี่ เรื่องจะไปไหนไม่ได้เลย เพราะทั้งที่อยู่ เงิน เบาะแสการสืบสวนแต่ละอย่าง มาจากอิทธิพลกับเงินของนักชิมทั้งนั้น (ไม่นับที่มันช่วยฝึกวิชาให้คาเนกิด้วย)

ไอ้ตากบก็เหมือนกัน คนเขียนใช้เวลาห้าหกเล่มค่อยๆ เปลี่ยนมันจากเกรียนในตอนแรก เป็นเกรียนที่ห่วงเพื่อนแต่ยังซึนๆ อยู่ในช่วงหลังงานประมูล แล้วกลายเป็นคนที่ห่วงพรรคพวกจากใจจริงหลังเพื่อนตาย มึงอ่านผ่านๆ ใช่มะ ถึงสังเกตอะไรพวกนี้ไม่เห็นเลย

ทอร์โซ ตอนแรกมันเป็นแค่ plot device เพื่อให้คนเขียนใช้เปิดตัวหน่วยควิงส์ สองสามตอนแรกเนื้อเรื่องจะเน้นการสืบสวนคดีมันมาก เพื่อให้ตัวละครหลักแต่ละตัวได้มีโอกาสโชว์นิสัยตัวเอง และให้คนอ่านได้ทำความรู้จักหน่วยควิงส์แต่ละคนแบบค่อยเป็นค่อยไป ไม่ยัดเยียด
ในตอนนั้น จริงอยู่ว่าทอร์โซมันไม่ได้มีความสำคัญเลย มึงจะเอากูลตัวประกอบที่ไหนมาใส่แทนมันก็ได้
แต่ตอนหลังคนเขียนก็เฉลยความสำคัญของทอร์โซ ด้วยการให้มันเจอมุทสึกิแล้วตกหลุมรัก จนกลายเป็นฉากรักโรคจิตแบบที่เห็นอยู่ตอนปัจจุบัน
ซึ่งจะส่งผลกระทบใหญ่หลวงต่อคาแรกเตอร์ที่ใสซื่อแบบมุทสึกิ แต่จะดีหรือร้ายต้องรอดูกันต่อไป
(และยังไม่นับเรื่องที่อาโอกิริใช้งานมันให้ดักฟังคำพูดของผู้โดยสารแท็กซี่นะ)

บอกตรงๆ กุว่ามึงบ่นเหมือนพวกเด็ก ม. ต้น ที่ไม่รู้จักการพัฒนาตัวละคร ได้แต่อ่านข้ามๆ แล้วบ่นทุกอาทิตย์ว่า "เมื่อไหร่มันจะสู้กันๆๆ" ว่ะ

ปิดให้คนับ