Boku Dake ga Inai Machi เห็นบอร์ดนอกบอกว่าเจ๋งกันกูไปนั่งอ่านแล้ว เอ่อ...
เซ็ตติ้งแม่งโคตรแพนเป้าไปที่ โอตะฯ เลยฟ่ะ พระเอกเบื่อโลกสังคมแคบอายุ 30 ยังโสดอาชีพนักเขียนการ์ตูนโนเนมต้องไปทำงานเสริมเพื่อประทังชีวิต(...สั้นๆหยาบๆเรียกได้ว่าชีวิตมึงช่างขี้แพ้สิ้นดี) มีเพื่อนที่ทำงานเป็นสาวน้อยสุดน่ารักที่พร้อมจะเชื่อใจพระเอกตลอด(ขอเรียกว่า น้องพิซซ่า) มีแม่อายุ 50 กว่าแต่หน้าเด็ก มีพลังพิเศษ(ที่ค่อนไปทางเหี้ย) สุดท้ายแม่ตายพลังทำงานย้อนเวลากลับไปช่วยเพื่อนสาวโลลิของตัวเอง น้องโลลิ หลงพระเอกหัวปักหัวปำ พอพลาดท่ากลับมาเวลาปัจจุบัน น้องพิซซ่า ก็ยอมเสี่ยงชีวิตช่วยสุดท้ายเริ่มมีความรู้สึกดีๆให้กัน
คือเนื้อหามันก็โอเคนะแต่มันจำเป็นต้องเซ็ตให้พระเอกมัน-อ่ะนะ-ขนาดนี้ด้วยเหรอวะ ช่วยทำให้มันเหมือนคนปกติกว่านี้หน่อยไม่ได้เรอะ? แล้วบท น้องพิซซ่า มันยัดเยียดเหี้ยๆอ่ะคือแสนดีสุดๆทั้งที่พระเอกมันไม่มีอะไรให้น่าหลงเลย(ออกแนวสมควรอยู่ห่างๆด้วยซ้ำ)สาวในอุดมคติไปนะ อ่านถึงตอนล่าสุดก็โอเคนะ แต่ถ้าตอนจบพยายามจะให้พระเอกมาลงเอยกับสาวๆเนี่ยกูคงจะยี้หน่อยๆโดยเฉพาะ น้องพิซซ่า เนี่ยคือ...กูคงมองคนเขียนด้วยสายตาเหยียดๆไปอีกนานเลย -*-
ถามว่าสนุกไหมสนุกแหล่ะ แต่หลายๆอย่างก็ขัดๆฟ่ะ