>>325 แนวนี้เล่มแรกที่กูให้แย่กว่า ก็คงมีแค่ดันมาจิ ที่ลงดันไปสดด้วยความเกรียน
กริมการ์ตอนกูอ่านสังเกตว่า ปมหลักของเล่มแรกนี่คือปาร์ตี้และพรีส
ตี้ตัวเอกพรีสตาย
ตี้แมรี่ตายห่าหมดยกเว้นพรีส
ตี้โซมะพรีสตายเลยตั้งคำถามกับโลก
กูว่าไคลแมกซ์เล่มแรกมันแอนตี้ไคลแมกซ์ เพราะตอนพีคเสือกอยู่กลางเล่ม
ตอนแก้ปมเรื่องพรีส ตี้กลับมาสมบูรณ์ สู้ศึกยากลำบากชนะได้
มันรู้สึกไม่กดดันเท่าตอนเจอฮ็อบก็อบลิน
ถ้าไม่ใช่ว่านักเขียนมีชื่อ คงไม่ได้รับอนุญาตให้เดินเรื่องแบบนี้
เพิ่งรู้ว่าในต้นฉบับยูเมะเว้าคันไซเบง รู้สึกโคตรเหมาะ