พึ่งอ่านอองกอร์จบตะกี้...หลายจุดในเรื่องแอบขัดใจอะ พระเอกโดนเรียกเป็นผู้กล้าปลอมเพราะหน้าดันเหมือนวีรบุรุษคนก่อน เลยโดนคนเอามาเปรียบเทียบ ตั้งเกณฑ์ไว้ให้พระเอกสูงปรี๊ดจนพระเอกที่ฝีมือค่อนข้างดีกลายเป็นไอ้ห่วย ซ้ำชั้น มีแต่คนดูถูก แต่มีดีที่มีความพยายาม ออกผจญภัยกับสาวๆ อดีตปาร์ตี้ของผู้กล้าคนก่อน
จุดที่อ่านแล้วรู้สึกขัดใจมากคือพอออกผจญภัยกับปาร์ตี้ นางเอกลองให้ฝึกแทงใบไม้ มันก็ทำได้ในวันเดียว ไปฝึกเวทอัญเชิญสิ่งของ ก็ทำได้เลย เหมือนกับว่ามันทำเป็นอยู่แล้ว แต่คนอื่นๆ ในร.ร.ไม่มีใครเห็นแวว + สอนมันผิดวิธี พระเอกมันเลยยังไม่รู้ว่าตัวเองมีความสามารถ แล้วยังไปเจอฉากฉุกเฉิน (ทำให้เรียกภูตมาได้ ซึ่งในเรื่องบอกว่าการเรียกภูตนี่มันเทพสัสๆ) แล้วไปเจอบอส (อดีตลูกน้องจอมมาร ที่ในเรื่องบอกว่าเก่งเทพสุดๆ เก่งหว่าจอมมารคนปัจจุบัน) ก็ปราบได้เพราะลูกบ้ากับสถานการณ์พาไป มันดูแบบบทจับยัดเกินไปหน่อย
ส่วนตัวยังไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่ มันดูชืดไปหน่อยว่ะ คงต้องลองอ่านเล่มสองก่อนว่าจะยังไงต่อ
เดี๋ยวไปอ่านกริมการ์ต่อล่ะ