เห็นโม่งบนๆ พูดถึงยอนิม กูเลยขอพูดบ้างตามประสาคนอ่านงานเขาอ่ะนะ ที่กูอ่านก็เพราะสงสัยว่าทำไมดังนี่แหละ
กูเลยพอจะสรุปได้ว่าที่งานเขาดังเพราะพลอตเรื่องมันละครหลังข่าวว่ะ ภาษาไม่ได้สวยงามอะไร แต่เพราะมันไม่เวิ่นเว้อ เลยทำให้คนอ่านเข้าถึงได้ง่าย ก็เลยดังในหมู่เด็กๆที่ไม่อยากอ่านนิยายยากๆมั้ง
เรื่องแรกกูอ่านคู่เกียร์ไนท์ เปิดไปตอนแรกนี่แทบปิดทิ้ง ตัวละครตุ๊ดเด็กแม่งนุ่มนิ่มมาก มุ้งมิ้งกว่าเด็กผู้หญิงอีก กูอ่านไปขนลุกไป อ่านไปซักพัก อ้าว เสือกหักมุม ตุ๊ดเด็กมุ้งมิ้งในวันนั้นเติบโตเป็นตุ๊ดแรงได้เฉยเลย555555
จากกูไปอ่านเดย์อิฐต่อ เรื่องนี้กูก็โคตรสงสัยว่าทำไมดัง ถึงขนาดมีภาคต่อทำเป็นมหากาพย์ไตรภาคได้ขนาดนั้น
กูว่าเรื่องนี้พลอตละครหลังข่าวได้อีก เริ่มจากพระเอกแก้แค้นนายเอก เลยจับตัวมาแบล็กเมล์ ข่นขืน ตบตี จำเลยรักชิบหาย ไปๆมาๆก็รักกันเองอีกต่างหาก นายเอกก็หนีพระเอกไป เพื่อให้พระเอกตามไปบอกรัก ตอนท้ายเข้าใจกันแล้วก็มาเปิดตัวกับพ่อแม่ แต่เสือกโดนที่บ้านกีดกัน จนต้องพิสูจน์รักแท้ให้พ่อนายเอกเห็นอะไรแบบนี้ เหมือนจะมีตอนที่พระเอกนายเอกเสี่ยงตายแทนกันด้วยมั้ง แต่กูจำรายละเอียดไรไม่ได้ละ ข้ามไปภาคสามเลย พระเอกความจำเสื่อม กลับมาทำร้ายนายเอกอีกครั้ง อันนี้ดราม่าชิบหาย แต่ก็ไม่รู้เอามุกละครไทยมาใช้ครบยังนะ 55555
หลังจากกูอ่านจบ กูก็ได้ข้อสรุปว่า นิยายพวกนี้มันก็เหมือนละครไทยที่หลายคนสงสัยว่าทำไมดัง ทั้งๆที่พลอตมันก็ตบตีกันแบบเดิมๆนั่นแหละ คือมันก็คนบางกลุ่มที่ดูที่ชอบ อย่างแม่บ้านติดละครหลังข่าวอะไรแบบนั้น ส่วนคนไม่ชอบก็คือคนไม่ดูละครหรือไม่ก็ดูแต่คนละแนวถูกมั้ย
กูให้เหตุผลแบบนี้น่าจะทำให้หายสงสัยว่าทำไมดังกันได้มั้ง โดยที่ไม่ต้องไปลงทุนอ่านเองเหมือนกูเนี่ย เหี้ยมาก555 ยอมรับว่าแรกๆอ่านเพราะแค่อยากรู้จริงๆ ไปๆมาๆกูว่าก็เพลินดีนะ555555