Last posted
Total of 97 posts
ลองหยิบเล่ม 15 กับเล่ม 16 มาอ่านรวดเดียว รู้สึกว่าเรื่องนี้มันไม่ให้เวลาพักหายใจเลยแฮะ
ตอนจบเล่ม 15 เพิ่งจะจบบทของหัวหน้าห้อง แล้วใช้แค่ตอนเดียวปูเนื้อหาขึ้นบทของซึมะต่อเลย ซึ่งถ้าเป็นเรื่องอื่นสมัยก่อนๆ ล่ะก็คงต้องพักเบรกด้วยตอนไร้สาระซัก 2-3 ตอน แล้วค่อยขึ้นบทใหม่
จะเรียกว่าเรื่องโคตรเร่ง หรือว่าเน้นเนื้อหาไวๆ แบบที่คนยุคนี้ชอบกันแน่วะเนี่ย
>>84 ไม่เชิงว่างมโข่งนะ
แต่คือจังหวะการเล่าเรื่องแบบทั่วไปน่ะ มันจะมีช่วงที่เป็น Filler เป็นช่วงพักเบรกเน้นเนื้อหาสบายๆ อย่างเช่นตัวเอกไปจ่ายตลาด เจอคนโน้นคนนี้เปิดโลกเปิดเซ็ตติ้งของเรื่อง ไม่ก็เปิดปมให้โยงไปหาตัวละครหรือศัตรูคนใหม่อะไรแบบนี้
แต่เรื่องนี้คือจบบทปุ๊บขึ้นบทใหม่เลยทันที แล้วทำแบบนี้มาตลอดนี่ล่ะ พอลองอ่านแบบยิงยาวต่อเนื่องก็รู้สึกเหนื่อยแทนตัวละครเลย เพราะเหมือนเจอเรื่องต่างๆ โถมเข้ามาแบบไม่ได้พัก
สมัยนี้ก็มีเช่นไยบะพวกตอนไปพักบ้านชิโนบุ
เรลกัน เรื่องแม่งตั้งใจวนในอ่าง ตอนแรกๆก็ดีอยู่หรอก เหมือนน่าจะติดตาม จนกุไม่ติดตามแล้วก็ได้ แต่ลาบเส้นคนวาดดี ไม่รู้คนละคนกับคนแต่งไหม
วนในอ่าง x
ขายโดซาเต็น o
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.