Last posted
Total of 163 posts
โลกทุกวันนี้มันดีอยู่แล้ว แต่วัยรุ่นยุคใหม่มันกากเอง
กูตอบในฐาณะหนึ่งในคนที่ทำงานด้านเทคโนโลยี คอนเฟิมว่าวัยรุ่นยุคนี้หลงตัวเองว่าเป็นไปตามใบปลิวโฆษณา
เป็นคนรุ่นใหม่ ใหม่กว่าดีกว่า เหมือนทมือถือรุ่นใหม่ดีกว่ารุ่นเก่า แต่ปล่าวเลย คนมันไม่ใช่มือถือนะ 555
คือเกิดทีหลังแต่สันหลังยาวก็กลวง ยุคนี้อยากเรียนอะไรมีให้เรียนฟรีแทบหมด ไม่เหมือนรุ่นกูเสียเงินเป็นฟ่อนๆแค่จะฟังภาษาตปท
แต่พวกนี้เอาเวลาไปดูอะไรโง่ๆกัน
Gate คนเขียนมันทหารเก่านี่ จะแปลกอะไรที่มันจะโคตรอวยทหารแซะรัฐบาลพลเรือน
>>79 การอวยไม่แปลกหรอก แต่ที่ด่าก็เพราะการอวยมันโง่ๆ น่ะสิ คือดูออกเลยว่าพยายามจะให้ JSDF ดูมีประสิทธิภาพ มีจริยธรรม และมืออาชีพตามมาตรฐานสมัยนี้ แต่พอเขียนไปเขียนมาดันกลายเป็นกลุ่มคนที่ไม่มีประสบการณ์ โง่ และไม่รู้จักจุดประสงค์ที่แท้จริงใน Special Region นอกจากหาผัวหาเมีย กูนึกว่าดูกองทัพเด็กวัยรุ่น FiveM ROV
คนเขียนเคยเป็นทหารยิ่งแย่ไปใหญ่ ทำให้รู้เลยว่า JSDF อ่อนแอแค่ไหน เรื่องมันเต็มไปด้วยฉากที่สะท้อนทัศนคติการเมืองตัวเอง ตัวละครก็แค่หุ่นโง่ๆ
ทั้งฉากที่แสดงญี่ปุ่นเป็นชาติที่เมตตาและมนุษยธรรม, ฉากที่โชว์คนใน Special Region เป็นพวกป่าเถื่อนใช้ความรุนแรง, ฉากที่ชนพื้นเมืองดูถูกถิ่นฐานตัวเองเพื่อรับการบริจาคจากญี่ปุ่น, และฉากที่ชาติต่างๆ เป็นพวกเห็นแก่ตัว โลภในทรัพยากร...
ทั้งหมดนี้มันแสดงให้เห็นถึงพวกที่เคียดแค้นทางสังคม ยังคงคิดว่าญี่ปุ่นจักรวรรดิทำถูกหมด ดูถูกชาวต่างชาติ และหมกมุ่นกับความเหนือกว่าของญี่ปุ่น
ไม่ต่างจากหลวมจีน หลวมเกาหลี ไอแนวระบบที่ต้องมีฉาก โชว์เมพทับถมชาวเกาะ ตะวันตด
หรือโลกนิยายถล่มโลกจริงน่ะแหล่ะ
>>81 อันนี้กูไม่ตัดสินนะว่าคนเขียนมันอวยระดับไหน
แต่ในเรื่องมันพยายามสื่อหลายรอบมากว่ารัฐบาลพลเรือนแม่งห่วงเรื่องหน้าตาทางสังคม ไม่กล้าทำอะไรสวนกระแสวิจารณ์ ทุกการเคลื่อนไหวของ JSDF จะโดนเอาไปทำข่าวและสังคมจะมองในแง่ลบ ทำให้พวก JSDF จะทำอะไรก็ต้องคิดถึงผลกระทบเอาไว้ก่อน จึงไม่สามารถกอบโกยผลประโยชน์จาก Special Region ได้แบบโต้งๆ ในขณะที่อเมริกาและจีน (ที่โดนกำหนดให้เป็นตัวร้าย) ประกาศกร้าวเลยว่าถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะบุกเข้าไปใน Special Region เพื่อเอาทรัพยากรมาใช้ ในขณะที่ญี่ปุ่นไม่ทำแบบนั้น
ในฐานะนักเขียนเหมือนกัน กูมองว่าหลักๆ คนเขียนมันแค่อยากเขียนแซะเรื่องความเรื่องมากของระบบราชการบ้านมันนั่นล่ะ ที่ห่วงหน้าตามากกว่าผลลัพธ์ที่ควรจะได้ แต่พอเขียนออกมามันก็กลายเป็นแนวเมืองแบบชาวเกาะคล้ายๆ Godzilla ซะงั้น โดยไม่ได้คิดหรอกว่าเรื่องมันจะออกมาเป็นแบบที่เห็น
ส่วนเรื่องพวก Special Region โง่นี่ กูเห็นมีแค่ไอ้องค์ชายนะที่โง่จริงจัง ส่วนที่เหลือก็เล่นเกมการเมืองเป็นหมดนะ
อย่างจักรพรรดิประกาศสงครามกับพวก JSDF ในตอนแรก ก็เพื่อให้อาณาจักรต่างๆ ส่งคนไปรบ เป็นลดทอนอำนาจอาณาจักรต่างๆ จะได้ไม่มีกำลังมาแข็งข้อกับจักรวรรดิ พวกขุนนางเองแม้จะมีสายเหยี่ยวบ้าสงครามแต่ในขณะเดียวก็มีสายพิราบพยายามเจรจาสงบศึกด้วย ไม่บ้าแต่จะใช้ความรุนแรง บ้านฟอร์มอนต์ที่เป็นเสมือนชายแดนระหว่างอิตาลิก้ากับจักรวรรดิ์ก็อยู่เป็น เลือกที่จะให้ความร่วมมือกับ JSDF โดยยังคงสภาพเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอยู่ ไม่ได้ไปบ้าประกาศสงครามสู้กับอีกฝ่ายทั้งที่แพ้แน่ๆ
พวกชาวเมืองที่อิตาลิก้าเองก็ไม่ได้ขอส่วนแบ่งจาก JSDF นะ พวกนั้นหาเลี้ยงกันเอง โดยเริ่มแรกไปแซะเกล็ดมังกรในสนามรบมาขาย เปิดโอกาสให้พวกพ่อค้าเห็นโอกาสและเดินทางไปรับของบ่อยๆ ซึ่งทาง JSDF ก็แค่ตั้งร้าน Px เอาไว้ตรงนั้นเอาของใช้ทั่วไปมาขายชาวเมือง ซึ่งของใช้ทั่วไปในยุคเรามันก็ของหรูในยุคที่พวก Special Region อาศัยอยู่ พวกพ่อค้าเลยแวะเวียนมาซื้อบ่อยจนกลายเป็นชุมชนขยายตัวไปเอง
ส่วนเรื่องต่างชาติเห็นแก่ตัวนี้ ...โอเคอันนี้กูว่าจงใจแหละที่เขียนออกมาแบบนั้น แต่พอคิดถึงนโยบายแต่ละประเทศในยุคนั้นมันก็ไม่แปลกอะ Gate มันเขียนช่วงอเมริกายังเป็นตำรวจโลกคอยเจือกเรื่องชาวบ้านโดยเฉพาะแถบตะวันออกกลางอยู่เลย ส่วนจีนก็เป็นยุคที่กำลังโตและแสดงท่าทีคุกคามไปเรื่อย ทั้งคู่จะแสดงท่าทีกดดันญี่ปุ่นที่บังเอิญมีประตูเปิดออกมาก็คงไม่แปลกหรอก
>>86 พูดถูกนะ เห็นด้วยเลย โดยเฉพาะไอเรื่องฝั่ง special region ของเกทมันไม่ได้โง่บัดซบ แบบไอเกาะไปต่างโลก หรือ 8 หมื่นเหรียญทอง (จำชื่อถูกป่าวหว่า) หรือกูจะเป็น hater GATE นะ 5555555 น่าจะใช่
จริงๆก็อยากบ่นเรื่องนี้ต่ออีกหน่อยนะมี point ที่คิดว่าค่อนข้าง valid ด้วย อย่างท่าทีของประเทศต่างๆ world building ยุทธวิธีการรบ แต่เดี๋ยวจะรกมู้ หรือถ้ามึงอยากคุยต่อก็ได้นะ
Nihonkoku Shoukan นี่กูว่าอวยยิ่งกว่าเกทอีก จำได้ลางๆว่ามันมีเทคโนโลยีโบราณไซไฟเหนือกว่าของโลกแบบฐานทัพลอยฟ้าใช้เทคโนโลยีต้านแรงโน้มถ่วงแต่เสือกโดนมิสไซล์เรือ type 90 ยิงร่วงอ่ะครับ เป็นมิสไซต์ผลิตจากยุ่นตั้งแต่ยุค 90 ปริมาณหลักร้อยด้วยนะ ทั้งๆที่สมัยนี้ยุ่นมันใช้ของไอ่กันหมดแล้ว
มีแค่หลับเท่านั้นละ ถึงไม่ได้ใช้สมอง
หลับก็ใช้ ที่ไม่ใช้อ่ะตายกับเล่นโม่ง
คนญี่ปุ่นเขาเป็นอะไรกับการค้าทาสนะ ถ้าขึ้นว่าต่างโลกนี่มีแทบทุกเรื่องเลย
>>98 ถ้าเซ็ตติ้งยุคกลางจริงๆ การค้ามนุษย์ในสมัยนั้น คงไม่ได้เห็นหญิงผิวขาวเอ๊าะๆ นมเบิ้มๆมาเป็นทาสราคาถูกๆกันหรอก เข้าใจเรื่องค้ามนุษย์มีมานานมากเเล้ว เเต่มังงะญี่ปุ่นมันมาเเนวนี้หมด เหมือนการซื้อบริการทางเพศมากกว่าการซื้อทาสอะครับ คือถ้าจะพูดถึงการซื้อทาส ก็เป็นซื้อทาสไปเลย อันนี้มันเหมือนเดินไปตลาดหาซื้อเมียมากกว่า จะเอารูไหนดี มังงะสมัยนี้เปิดมาตอนหนึ่งไปซื้อทาสเลย แต่ผมเป็นคนดีพ่อพระนะ น้องทาสทุกคนต้องดีใจและรักผมสิ และนี่ก็ไม่ใช่มังงะหลวมๆที่แต่งบทจีบสาวไม่เป็นแต่งเอาใจพวกขี้แพ้หรอกนะ!
ทาส วิธีมันก็ดี คือการเลี้ยงมนุษย์ให้เชื่อง
อย่างไอดอลก็เป็นสินค้าของโอตะ เราควบคุมมันได้ บางที กุก็อยากขังจองจำ โอชิ กูในวงที่เรียกว่าไอดอลไว้ตลอดกาลเลย
ใครบอกยุคสมัยนี้ไม่มีทาสแล้วไม่จริง
หรือถึงไม่ใช่วงไอดอล เราก็เป็นทาสของอะไรสักอย่างอยู่ดี
กุมาบ่นขยะมั่ง กุเคยบ่นในมู้เมื่อนานนนนมากกก
Redo of healer แม่งแค่เรื่องแฟนตาซีพล็อตหลวมๆขายฉาก Ecchi
ที่พยายามฟอกขาวว่าพระเอกกุเป็นคนดียห์ กุไม่มีทางเป็นคนเหิ้ยๆแบบผู้กล้ารูทก่อนหรอก
แต่ตรรกะแม่ง Cringe เหลือทน แม่งโคตรพ่อโคตรแม่ตัว gaslighting เลย
แม่งจะพูดอะไรก็พูดได้อ่ะเพราะรอบตัวมึงโดนล้างสมองด้วย "Heal" มึงหมดแล้วหนิ
มึงเห็นไอเรื่องนักเจรจาซีซั่นนี้ว่า Cringe แล้ว ไอเหิ้ยนี่ Cringe กว่า
มังงะกุเลิกอ่านช่วงตอนที่ 30+ ที่แม่งเดินทางไปเมืองๆนึงมีไอเทมเฉพาะสายฮิลที่มันอยากได้ แต่มีเทพนกเหี้ยไรไม่รู้เฝ้าปกป้องไอเทมนั่นอยู่
ละไอนกเหี้ยมันใช่พลังสร้างภาพลวงตา
เพื่อทดสอบพระเอกไง
ละภาพลวงตาที่มันสร้างคืออะไร
สร้างภาพหลอนโจทย์เก่าทั้งหลายที่ตายไปแล้ว
โดนพระเอกตบไปมาเป็นผีหลอกวิญญานหลอน
พระเอกทำยังไงหลังเห็นภาพหลอน
คนเหล่านี้? ก็ตบแม่งซ้ำๆใช่ฮิลเปลี่ยนเพศละเยเห้ซ้ำๆจนโจทย์เก่าต้องร้องขอชีวิต
เทพนกเหี้ยโผล่มาบอกว่ามึงผ่านการทดสอบ
รับไอเทมไป
บททดสอบอะไร ทำไปทำไม
ทำเพื่อใคร? Character development หรอ
ข้อสอบไทย แม่งยังมีมิติกว่าบททดสอบมึงอีก
มึงฉายภาพคู่อริให้กุมาต่อยเล่น กุผ่านการทดสอบแล้ว
ครวยเหอะไอสัส
สถานการแบบนี้มึงควรเขียนให้พระเอกเห็น
ภาพหลอนแม่เลี้ยงพระเอกโดนฆ่า โดน รุมทึ้ง ซ้ำๆ จนแม่งเสียสติว้อย
ว่ามึงจะ move on จากแม่มึง
หรือยึดติดกับ ptsd ช่วยแม่ไม่ได้
นั่นคือบททดสอบที่กุอยากเห็น
ไม่ใช่ภาพหลอนไร้แก่นสารแบบนี้
แต่อิ Rui มึงเขียนอะไร deepๆ แบบนี้ไม่ได้ไง
มึงเขียนเป็นแต่เรื่องพระเอกเทพ/ต่างโลกเมียเยอะอย่างเดียว
อิเรื่องสุดยอดเทพนักฆ่ามึงก็อีกเรื่อง
นักฆ่ากุโดนคนหลอกมาดูเพราะคำว่า
"ต่างโลกน้ำดียห์"
เลยหลวมตัวมาดู
สุดยอดนักฆ่าบ้านพ่อมึงถามลูกค้า(เทพ) ว่าไม่ฆ่าผู้กล้าได้ไหม(เป้าหมาย)
แถมนิยายหลังๆมึงเปลี่ยนชื่อไปเลยก็ได้นะ
ตามหลังๆแม่งไม่มี theme นักฆ่าเหลืออีกเลย
มีแต่ชีวิตประจำวันของขุนนางละเมีย3คนของเขา เพราะตัวปัญหาอย่างผู้กล้าไม่ใช่ภัยอันตรายอีกแล้ว กุเลยใช่ชีวิตชิลๆได้
แถมมีเทพมาเป็นพรายกระซิบบอก Death Flag ทำนายอนาคตล่วงหน้าให้อีก ชิลกว่าเดิม
>>84 เรื่องเกมเกาะมันกากเพราะสิทธิบัตรแม่งปัญญาอ่อน ระบบไก่กาอาลาเร่แม่งจดได้หมด มึงดูที่นินฟ้องโปเกมอนคนคอนเอาว่าปัญญาอ่อนแค่ไหน กุเคยผ่านตาว่าที่กาชาเกาะแม่งไม่มีระบบskip เพราะมีค่ายนึงถือสิทธิบัตรระบบนี้ไว้แล้ว ค่ายอื่นเอามาใช้ไม่ได้
>>95 มปรโม่ง ค่อยมาบ่นตอนอยากก็ได้
>>96 คนเขียนเข้าสังคมไม่เป็น วิธีหาพวกหาเมียดีที่สุดที่มันนึกออกคือซื้อทาส จบง่ายๆแค่นั้นแหละ
>>101 ผู้กากขวัญใจเด็กเบียวเอจจี้ ฮีลบ้างพ่องทำแบบนั้นได้ แม่งเวทย์ล้างสมองชัดๆ ว่าแต่คนเขียนเดียวกับนักฆ่าต่างโลกจริงดิ ดีนะที่กุไม่ได้ตาม
อีกอย่างที่กุเปิดประเด็น กุเบื่อต่างโบกเป็นนางร้ายเกมจีบสาวหว่ะ พล็อตแม่งไม่ได้ดีกว่าหลวมเกมออนไลน์ ระบบเกมจีบสาวบ้าบอมี rpg (เกมจากค่าย alicesoft หรือไง) แล้วตัวร้ายแม่งบทคนดีที่โดนรังแกสัดๆยังกับบ้านทรายทอง ขายน่ารักไปวันๆก็โอเคแหละ แต่กุชักเบื่อ
>>96 บ่นยาวๆละกัน ใครอ่านแยกแยะได้ไม่ต้องร้อนตัวนะ หลายคนก็อ่านเอามันส์ ไม่ได้คิดอะไรมาก ที่จะเขียนนี่ก็เหมือนดูดวง อาจจะตรงหรือไม่ตรงก็ได้
😈 อันแรกคือพอเป็นทาส ตาม trope มักจะมี ตราทาส หรือคิดร้ายไม่ได้ มันเป็น Power Dynamic ที่ทำให้ตัวละครซึ่งหลวมและ insecure เพราะในชีวิตปกติมักจะเป็นคนที่ไม่ค่อยควบคุมอะไรในชีวิตได้ อาจจะเป็นในทางชีวิต ทรัพย์สิน หรือความสัมพันธ์ รู้สึกว่าเป็นฝ่ายที่ควบคุม มีอำนาจ และเชื่อใจในความสัมพันธ์ได้
👼 การไปช่วยเหลือทาสเนี่ยอาจตีความได้ว่า ตัวละครกำลังแสดงออกถึงความต้องการที่จะช่วยเหลือ ปกป้อง หรือครอบครองคนที่อ่อนแอ ซึ่งอาจจะมาจากความต้องการที่ซ่อนอยู่ในจิตใต้สำนึกเพื่อการได้รับการยอมรับ เพราะในชีวิตก่อนอิเซไคไม่ได้รับการยอมรับ เป็นลูสเซอร์ นีท สวะ เอาตัวเองยังไม่ค่อยรอด ตัวทาสหญิงในกรณีนี้อาจจะเป็นสัญลักษณ์ของวัตถุที่ต้องได้รับการช่วยเหลือ ซึ่งช่วยเติมเต็มความต้องการทางอารมณ์หรือจิตวิทยาของตัวเอกในการยึดอำนาจจากโลกที่ตัวเองขาดอำนาจในการควบคุม
🎁 ในหลายๆ เรื่องทาสหญิงมักจะถูกแสดงเป็นตัวละครที่ถูกลดทอนความเป็นตัวของตัวเองและความเป็นอิสระออกไป สิ่งนี้สามารถเชื่อมโยงกับแนวคิดทางจิตวิทยาเรื่องการตกเป็นวัตถุ การทำให้คนกลายเป็นแค่สิ่งของสำหรับความพึงพอใจหรือการยืนยันตัวตนของตัวเอก ตัวละครหญิงมักจะถูกกำหนดโดยความสัมพันธ์กับตัวละครชายเป็นหลัก ซึ่งทำให้สูญเสียความซับซ้อนหรือเอกลักษณ์ของตัวเอง เป็นตัวละครที่ความหมายยึดโยงกับตัวละครหลัก มีไว้ให้ตัวละครหลักได้เฉิดฉายเท่านั้น ทั้งนี้ก็อธิบายได้เพราะกลุ่มเป้าหมายของเรื่องแนวนี้ชัดเจนอยู่แล้ว ไม่ต่างจากกรณีเรื่องที่ตัวละครหญิงในโชเนนจั๊มมันจะจืด
🤓 เป็นการต่อต้าน โลกจริง หรือ สังคมสมัยใหม่ เหมือนเรื่องแนวนิยายถล่มโลกจริงน่ะแหล่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นตัวละครที่เป็นทาสสมัยใหม่เช่น ซาลารี่มัง การซื้อทาสจึงเป็นการปฏิเสธมาตรฐาน หรือระบบของยุคสมัยใหม่ สร้างสภาวะทางสังคมที่ตัวเอกสามารถย้ายตัวเองไปสู่ลำดับขั้นใหม่ในทางสังคมได้
กูเพ้ออะไรเนี่ย 5555555
>>102 มันเป็นเรื่องที่อิ Rui เคย interview ว่าจริงๆแล้วผู้กล้า(แกชไลท์)ฮิล มันเป็นเรื่องกุเขียนขำๆไม่ได้แต่งเอาจริงจัง
แต่ไอเรื่องนักฆ่าไม่ใช่ เรื่องนักฆ่ากุ put a lotta effort in it นะเว้ย
ครับ ใส่ความทุ่มเทมากคับมีแต่เรื่องเยส 3 สาวเหมือนเดิม
ทุกวันนี้ไอผู้กล้ามันโดนกระดอพระเอกยังเหอะ พวกกลุ่มคุยเฟื่องในเฟส ไม่เห็นออกมาโพสสปอยเหมือนเมื่อก่อนละ
>>103 เออ พวก otome isekai นี่กูก็แอบกำหมัดนะ
แบบแรกคือมุกนางเอกตัวจริงดอกทอง ตัวร้ายจริงๆแล้วเป็นคนดี ถูกโลกรังแกเข้าใจผิด บลาๆ อันนี้โม่งมู้ webcomics ด่าก้นได้โหดสนุก (มีเรฟด้วย ขยันจัด) ด่าดีมีเหตุผลกว่ากูเยอะเลยไม่พูดละกัน
อีกแนวที่รำคือพระเอกชั่วๆ ความสัมพันธ์มีพิษ แบบเข้าใจนะว่ามันฟินจิกหมอน มันแซ่บสำหรับคนที่ชอบ ไม่ได้เป็นตำรวจว่าจะให้พระเอกทุกคนต้องธงเขียว แต่บางทีมันก็เหี้ยเวอร์ไปป่ะ แบบฆ่ามึงชาติแรกละ แท้งลูก จับข่มขืนทรมาณทั้งครอบครัว ชาติสองสันดานเหมือนเดิม แต่สุดท้ายได้กันอยู่ดี
>>101 กุก็เหมือนผู้กล้าฮีลอยู่ พยายามล้างสมองให้คนโมเอะ >>100 ตามแบบที่กุบอกไป
ถ้ายังไม่โมเอะก็แปลว่าคุณทรมาน ไม่มากพอ
>>106 ไม่เคยอ่านอยู่แล้วแนว ผญ
สรุปนิยายพวกนี้ก็ไม่ได้มีอะไรร้ายแรงขนาดนั้น
เมิงต้องเจอกุเคยอ่านนิยาย ให้รู้จักตัวเอง ให้ตัวเองเลือกเพศใหม่ อันนั้น่ากลัว กุอ่านตั้งแต่เด็กๆ ยังดีที่ไม่หลงกล พวกผิดเพศ
ยามากุจิสรุปความในโพสเดียวไม่เป็นนะครับโม่งผู้อ่านทางบ้าน
ต่างโลก ไล่ออกจากตี้ เกิดใหม่เป็นจอมมาร เซียนเทพ โลกนิยายถล่มโลกจริง ทุกพล็อตที่ว่ามามันก็ขยะที่มีแต่วัยรุ่นกากๆ หลังยุค 2000 อ่าน เพราะทำไรไม่เป็น
>>106 ไม่ได้อ่านมู้webcomicเท่าไรเลยหว่ะ เห็นเม้นยาวๆแล้วกุไหลไม่ทำงาน เดี๋ยวหัวหน้าตบกบาลเอา ถถถถถ ไอ้นักฆ่ากุเห็นอีหอกนมใหญ่ก็ไม่อ่านต่อแล้ว พอเดาแนวออก
อิเศไกเกมออนไลน์ที่กุตามตอนนี้มีแค่ heavy knight (มีเมะปีหน้า) กุชอบไดนามิกพระนางกับระบบเกมมัน แต่ก็ตามแค่มังงะนะ ไม่รู้นิยายมันดีหรือแย่กว่าไหม
ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วกูขอมาแซะเรื่องที่กูอ่านแล้วไม่ชอบเป็นการส่วนตัวหน่อยละกัน
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ได้รางวัลด้วย แต่พอกูอ่านแล้วก็ถึงกับขมวดคิ้วเลยว่าทำไม?
ซึ่งเรื่องที่ว่าเลยก็คือ Brunhild the Dragon Slayer ของค่ายนกย่างนี่เอง
อนึ่งเรื่องนี้มันไม่ได้หลวมหรือว่าอะไรนะ แต่กูอ่านแล้วกูรู้สึกว่ามันอิหยังมากกับความคิดตัวละคร และการดำเนินเรื่องโดยเนื้อหาสรุปสั้นๆ ก็จะเป็นทำนองนี้คือ
เริ่มแรกคือมันเป็นโลกที่อยู่ในช่วงเทคโนโลยีสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่มีสิ่งมีชีวิตแฟนตาซีอย่างมังกรอยู่ ซึ่งมังกรแต่ละตัวมันจะปกครองเกาะที่เชื่อว่าเป็นสวรรค์ที่เหล่าสรรพสัตว์จะอาศัยอยู่กันอย่างสงบสุข แน่นอนว่ามนุษย์โลภมากก็พยายามที่จะบุกขึ้นไปแต่ก็โดนมังกรไล่กลับมาทุกครั้ง จนกระทั่งยุคสมัยเปลี่ยนไปมนุษย์เริ่มพัฒนาอาวุธดีขึ้นเรื่อยๆ มาสู้มังกรนี่ล่ะ
แต่เรื่องราวตอนต้นก็โฟกัสไปที่นางเอก ที่เป็นผู้ประสบภัยจากการโจมตีของมังกร ลอยคอมาขึ้นเกาะในสภาพอายุไม่กี่ขวบ ตอนแรกมังกรก็จะปล่อยตายเพราะติดเชื้อเลือดมังกร แต่ด้วยความบังเอิญระดับ 0.01% (ซึ่งมันไม่ใช่บังเอิญ เฉลยในเล่ม 2) นางเอกได้รับเลือดมังกรแล้วรอดมาได้ ก่อนจะได้รับการดูแลโดยมังกรที่เลี้ยงเหมือน พ่อ-ลูก ซึ่งมังกรมันก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไปกว่านั้น
แต่เด็กอะมันไม่คิดแบบนั้น มันคิดว่ามังกรอะคือผัว! ยิ่งโตแม่งยิงพิศวาสมังกรระดับอยากจะเยเย่มีลูกด้วยกัน ยังดีที่มังกรมันไม่ Cringe อยากทำตามแถมสอนอะไรดีๆ ด้วย ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วนี่คือสิ่งดีงามที่สุดในเรื่องนี้แล้วล่ะ ก่อนเรื่องราวจะลากลงเหวหลังจากนี้
นางเอกกับมังกรใช้ชีวิตอย่างสงบสุขหลายปี จนกระทั่งวันหนึ่งมนุษย์ยกทัพมาพร้อมเรือประจันบาน สอยมังกรร่วงไปได้ง่ายๆ ส่วนนางเอกโดนระเบิดแขนขาด แถมยังโดนจับกลับไปยังโลกมนุษย์อีก แถมพอตื่นขึ้นมายังกลายเป็นครึ่งสัตว์ประหลาดเพราะแขนเป็นมังกรอีก ซ้ำร้ายไอ้ผู้บัญชาการที่สั่งยิงมังกรทิ้งยังมาเฉลยว่าเป็นพ่อแท้ๆ ของนางเอกอีกด้วย แต่ถึงอย่างนั้น ผบ. คนนั้นกลับไม่ใยดีอะไรกับการได้เจอนางเอกอีกครั้งซะงั้น แถมดันปฏิบัติตัวห่างเหินเย็นชากังขังหน่วงเหนี่ยวอีก ซึ่งตรงนี้คือ WTF แรกที่กูอ่านแล้วต้องร้อง พลันถามด้วยความสงสัยด้วยว่าทำไม? เพื่ออะไร? สร้างตัวละครแบบนี้มาทำไม?
โอเคคนเขียนอาจจะทำไปเพื่อทิ้งปมให้นางเอกมันแค้น อยากจะล้างแค้นที่มาจัดการผัวนางและวางแผนล้างแค้นตามสไตล์เรื่องแนวล้างแค้น ซึ่งเรื่องนี้ก็ทำได้โอเคะ นางเอกมันแค้นจริงนั่นล่ะ แต่ WTF ที่สองที่ทำกูเอาร้องเลยก็คือ ลูกชาย ผบ. (น้องชายนางเอก?) ดันหลงเสน่ห์นางเอกตั้งแต่แรกเห็นซะงั้น แถมตาม simp แบบหัวปักหัวปำอีกต่างหาก โอ้โหว~ นางเอกสวยอะใช่ แต่ร่างกายครึ่งนึงของอีนั่นมันเป็นมังกรนะเตง นี่เองเป็น Furry งั้นเหรอ? อีกอย่างนั่นพี่สาวเองนะไอ้ซิสค่อน!
ซึ่งความ simp ของไอ้ลูกชายนี่ก็ดันก่อให้เกิดหายภายหลัง เพราะมันตาบอดมองไม่เห็นแผนการของนางเอกเลยทั้งเรื่อง กลายเป็นไอ้โง่โดนเขาหลอกทั้งเรื่อง แถมเรื่องยังพยายามถ่ายทอดมุมมองของไอ้ลูกชายนี่ให้เห็นอีกตลอด ถ้าเองมีนิสัยแบบนี้ก็ชักไม่แปลกใจละว่าทำไมพ่อถึงไม่ยอมให้สืบทอดตระกูลเนี่ย
นอกจากไอ้ลูกชาย ผบ. แล้ว เพื่อนพ่อ รอง ผบ. กับกลุ่มลัทธิที่นางเอกตั้งขึ้นมาก็พอกัน พวกลัทธิยังพอเข้าใจว่านางเอกไปหลอกมา แต่ไอ้เพื่อนพ่อที่เป็นรอง ผบ. เนี่ยล่ะอาการหนัก พี่แกเขียนบทให้ฉลาดให้ใจดีทั้งเรื่อง แต่แค่นางเอกบีบน้ำตาให้นิดหน่อย เอาเรื่องพ่อไม่รักไปปรึกษาพี่แกหน้ามืดเว้ย หน้ามืดตามัวระดับมองนางเป็นลูกสาวที่เสียไปแล้ว ทั้งที่รู้จักกันมาทั้งเรื่อง แถมก็เป็นแค่คนรู้จัก!? แต่ถึงกับขายเพื่อนที่โตมาด้วยกันตลอด 40 ปีได้ภายในไม่กี่วินาที เชี่ย! สมองเองไปไหน? ไอ้คนฉลาดที่ปรึกษากองทัพคิดได้แค่นี้เหรอ?
ที่บ่นมานี่แค่ตัวหลักนะ ยังไม่ได้พูดถึงพวกตัวประกอบรองๆ ที่ถวายหัวให้มายาหญิงของนางเอก ซึ่งก็มาเฉลยในตอนท้ายว่าทั้งหมดนี่คือการล้างแค้น ...โอเค กูนึกไม่ถึงเลยเนอะ ทำผัวเขาตาย เผาบ้านเขา กักขังหน่วงเหนียวเขา ไม่คิดเลยเนอะว่าซักวันเขาจะกลับมาล้างแค้น? สัด! อ่านมาถึงตรงนี้แล้วกูก็นั่งคิดละนะว่าสมองผู้ชายในเรื่องมันคิดอะไรอยู่กันบ้างวะเนี่ย?
ทั้งหมดที่ว่ามานี่คือเล่ม 1 นะ ซึ่งกูอ่านแล้วกูรู้สึกเกลียดตัวละครและความคิดในเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวชะมัดเลย
ไอ้ความวิปริตคลั่งวางแผนทวงแค้นนี่เข้าใจได้ถ้าดูจากสิ่งที่นางโดนกระทำ แต่การที่ตัวละครชายโดนลดสมองจนมองไม่ออกเนี่ยล่ะที่ทำเอารู้สึกหงุดหงิดกันเลย
ขอเงินคืนจากไอดอล
>>>/animanga/18240/264-271/
เพื่อนไม่คบ
>>>/lifestyle/2887/977/
ทำร้ายร่างกายน้องสาวเห็นน้องเป็นหนอนแมลง
>>>/animanga/16919/779/
>>>/lifestyle/18519/24/
ทำร้ายร่างกายผู้หญิง
>>>/lifestyle/18519/7-17/
>>>/lifestyle/18519/19-24/
เบียวล้างสมอง เพราะแค้นไอดอลไม่เล่นด้วย อยากขังไอดอลไว้ในแคปซุลคุกโมเอะอะ
>>>/lounge/19063/27/
>>>/animanga/19061/107/
เป็นอัจฉริยะแต่เรียนไม่ค่อยรอด
>>>/lifestyle/13634/839/
อันนี้แถม
เคลมว่าตัวเองเหนือกว่าทั้งโม่ง
>>>/lifestyle/13634/869/
ไมน์เซ็ตโง่ๆ รวมช็อตฮา
>>>/lifestyle/13634/794-795/
>>>/lifestyle/13634/987-989/
>>>/lifestyle/18920/218-273/
นข.ญ ส่วนใหญ่ไปเน้นแนวรักๆปะนะ
Reborn ผญ ก็เขียนนี่หว่า
จารวัวนี่กูตามเก็บเกือบทุกงานยกเว้นไอ้เรื่องยมล แขนกล, ช้อนเงิน, รากหญ้าบรรดาศักดิ์ และก็เข้าชายอัสรันแม่งสนุกแบบแนะนำให้ใครอ่านก็ได้
จะเก่งหรืออ่อนยังไง นักเขียนหญิงก็ไม่เคยโม้สเกลมิตินะกูคิดงั้น ไอ้ที่โม้มิติส่วนมากมีแต่นักเขียนชาย
อ.วัว
ไม่มีไรกากกว่าการโม้มิติ เอาแฟนตาซีเหนือกว่าความจริง
>>130 มึงไม่รู้ไม่เข้าใจเพราะมึงอยู่ในมิติที่ต่ำกว่าพวกกูไง กูน่ะก็เหมือนเทพที่เป็นสิ่งมีชีวิต 12626254226 มิติ การปฏิสัมพันธ์กับพวกสิ่งมีชีวิตสามมิติอย่างมึงน่ะเป็นแค่ความบันเทิงเท่านั้น ถ้ากูไม่จงใจลดมิติของกูลงมาคุยกับพวกมึงในบอร์ดโม่งแล้วล่ะก็พวกมึงก็ไม่มีวันเอื้อมถึงกูได้ กูผู้นี้อยู่เหนือความตายและคอนเซปต์ทางโลกทางธรรมใดๆ หึๆๆๆ อีกไม่นานก็จะถึงเวลาที่พวกกูจะแสวงหาความบันเทิงในโลกของมึงแล้ว อีกไม่นานหรอก 🐺 มนุษย์สำหรับพวกกูน่ะเล็กจ้อยยิ่งกว่าหนอนแมลงเสียอีก
>>114 แนวล้างแค้นส่วนใหญ่จะบ้งนะ เพราะตกหลุมเอาสะใจง่าย พอเป็นแบบนั้นการเขียน ตลค อื่นมันไม่ได้เป็นมากกว่าที่ระบายอารมณ์ของตัวคนเขียนที่ insert ไปในตัว MC เลย ทั้งนี้ก็ขึ้นกับวิธีเขียนแต่ละคน บางคนชอบเข้าไปอยู่ในหัวตัวละคร บางคนเอาโครงสร้างเรื่องอย่าง แฮมเล็ต มอนเตคริสโต มาแล้วดัดให้เข้ากับเรื่องของตัวเอง เน้นวางเป็นโครง หรือบางคนต้องการจะเล่าเมสเสจบางอย่างเพื่อสอนให้ข้อคิดตามอุดมการณ์ตนเอง
แต่อ่านแนวล้างแค้นมาสุดท้ายคือสมมติมีสิบเรื่อง หลวมไปแล้วแปด แต่กูอ่านไปทั่วไม่ได้คัด หรือเทสการเลือกเรื่องอ่านกูอาจไม่ดีเองก็ได้นะ สุดท้ายเลยเลิกอ่านแนวนี้ไปละ 55555
>>133 คือไอ้บทน่ะมันใช่ปัญหาเว้ย แต่หลักๆ คือมันบิ้วอารมณ์มา wtf ไง
ไอ้รอง ผบ. โดนโยนงานให้เป็นคนดูแลนางเอกก็จริง แต่ระยะห่างระหว่างทั้งสองยังไงมันก็ เจ้านาย-ลูกน้อง มาตลอด อาจจะมีเอ็นดูนิดหน่อยแต่ก็ไม่เคยมีอะไรเกินเลยไปกว่านั้น
แต่ไอ้ช็อตที่นางเอกเข้าไปอ้อนนี่คือจู่ๆ สมองเหลวเฉยเลยเว้ย ไม่มีเหตุการณ์อะไร ไม่มีชนวนอะไรเป็นตัวกระตุ้นเลย จู่ๆ พี่แกก็มองนางเอกต่างลูกสาวซะงั้น แถมยอมเอาความลับทางการทหารไปบอก + ขายเพื่อน ให้ทันทีเหมือนกับว่าความยับยั้งชั่งใจเหลวหายไปเลยต่างหาก
ถ้ามันปูบทมาตลอดแบบตอนหลอกน้องชาย ที่ถึงกับวางบทละครลิงให้ตัวเองออกไปปกป้องชาวเมืองเจ็บจนปางตายเพื่อซื้อใจเนี่ยกูไม่ว่าเว้ย แต่นี่คือแค่ไปหาไอ้รอง ผบ. บีบน้ำตาบอกว่าหนูคิดถึงพ่อ แม่งก็ Trigger ปมตัวละครแล้วแบบนี้มันไม่ใช่อะ
กูว่าจะโม้มิติมันก็ไม่ผิดอ่ะ ขึ้นกะโม้สมเหตุสมผลคนซื้อไหมก็แค่นั้น ถ้ามึงขี้โม้แบบเบียวๆหลวมๆคนก็ไม่
ส่วนโม้ดีๆขึ้นหิ้งเป็นตำนานก็ดี อย่างพวก Cosmic Horrors ไงโม้สเกลมิติชิบหายวายวอด แต่เน้นให้คนกลัว ให้เกิดความรู้สึกเข้าไม่ถึง มนุษย์เป็นมดเศษฝุ่น บลาๆๆ หรืออย่าง SCP ก็โม้สเกลมิติ เสียที่หลังๆเด็กเบียวหลวมพาวเวอร์สเกลมันเข้าไปเยอะเลยหลวมหนักขึ้นยิ่งสาขาจีนยิ่งไปกันใหญ่
ส่วนโม้คนหมั่นไส้ก็มีเช่น โยกิริ จอมมารAnus แต่คนที่ชอบเรื่องพวกนี้ก็มี ก็คือมีกลุ่มลูกค้าเทพซ่าแหล่ะ
ในขณะที่คนอื่นกำลังนอน กุฝึกฝน
ในขณะที่คนอื่นกำลังเที่ยวเล่น กุฝึกฝน
ในขณะที่คนอื่นฝึกฝน กุฝึกฝน มากกว่า
กุไม่ใช่คนเก่ง กุไม่ใช่คนฉลาด กุไม่ใช่คนแข็งแรง
ในหัวกุคิดวางแผนไว้ตลอด แต่พอกุขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของเกม มันก็แค่นี้เองหรอ ทำให้กุเลิกเล่นเกมมาเพราะหมดความท้าทานอีกตีอไป
โม่งมันก็คิดว่ากุเก่งไม่จริง เทพไม่จริงบ้าง แต่กุก็แนะนำเทคนิคชนะเกมมาตลอดนะ มันก็หาเรื่องกุตลอด เพราะคิดว่าคนแบบกุไม่มีจริงในโลก ที่เหมือนพระเอกในอนิเมะ จะไปมีคนแบบนั้นอยู่จริงได้ไง
มันมาจากคำสั้นๆ ที่กุยึดมาตลอด
ถ้ามันเป็นเกมกุต้องชนะ
จนพ่อกุเคยบอกว่า รู้ไหมต่อให้ลูกเก่งขนาดไหน
ก็ไม่สามารถชนะน้องสาวได้
กุเลยตอบไปทันที เพราะน้องสาวกุไม่ได้เล่นเกม!!
ถ้าโลกนี้เป็นเกมไม่มีทางที่กุจะแพ้!
สำหรับกุเรื่องไหนที่มันบ้ามิติยัดมิติอนันต์มากๆ กากหมดวะ
กูว่าอยู่ที่ชั้นเชิงในการโม้ มีทั้งแบบแอบกะแบบตรงๆ
แบบแอบก็เช่น มีภาพจักรวาลอะไรว่าไป เรขาคณิต บรรยายคอนเซปต์ในเนื้อเรื่อง แล้วบังเอิญไปตรง
แบบขี้โม้ คือ เอาชื่อ Tegmark เอาทฤษฎีเซตมาอ้าง อันนี้รู้เลยจงใจเขียนมาโม้
เผลอไปอ่านโยขี้หีสั่งตาย
ไม่เคยเห็นตัวละครโม้เวอร์ขนาดนี้มาก่อน แม่งสั่งตายได้ยันเซลล์สมองคนอ่าน อ่านไปแล้วเหมือนเซลล์สมองกูกำลังโดนทำลาย (ส่วนพวกที่อวยคือโดนทำลายไปโดยสมบูรณ์)
Now That I’m Dead, are you Satisfied? (私が死んで満足ですか) อแดปจากนิยายเวป พึ่งมีมังงะตอนนึง กุไปอ่านต้นฉบับจนจบมาแล้ว สรุปสั้นๆว่า"ขยะ"
โอโตเมะบ้านทรายทอง (ไม่อิเซไกนะ) นางร้ายความจริงคือคนดี ฝั่งตรงข้ามจริงๆคือคนโง่แสนดียยยย์จอมปลอม สุดท้ายชิปหายกันหมดเพราะนางร้ายที่คอยแบกพวกแม่งเกวียนคว่ำตายห่าไปในตอนแรกแล้ว
ถ้ามึงกะอ่านเอาสะใจกับความโง่ของตัวละครก็ได้แค่นั้นแหละ ไม่มีค่าอย่างอื่น
สปอยชะตากรรม+ตอนจบถ้าอยากรู้
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เจ้าชายหน้ากี โดนเปิดโปงเรื่องคบชู้กับน้องสาวบุญธรรมนางร้าย โดนเรียกค่าเสียหายที่ประกาศถอนหมั้นนางร้ายต่อหน้าสาธารณชน โดนกดดันจนสติแตกเกือบปล้ำคนใช้ ราชาเลยริบยศ ถอดออกจากตำแหน่งสืบทอดบัลลังก์ เฉดหัวไปหมู่บ้านชนบท ตัดพ่อลูก
อีน้องสาวบุญธรรมดอกทอง จบดีสุดในฝั่งตรงข้ามนางร้าย เกวียนคว่ำตอนจะไปหาเจ้าชายคุยเรื่องหนี้สินตระกูล หน้าแหกจนไม่มีใครเอา ไปบวชชีละทางโลก
พ่อนางร้าย โดนจับฐานครองอาวุธต้องห้ามกับสั่งสมกำลังพล แถมข้อหามีแนวโน้มก่อกบฏ สมบัติทุกอย่างยึดเข้าหลวง ไม่เหลือเงินจะจ่ายจนคนใช้ปล้นของในคฤหาสไปหมด
แม่บุญธรรมนางร้าย โดนยัดคุกฐานซื้อของโจรจำนวนมหาศาล (แม่งไปซื้อเพรชพลอยมาจากตลาดมืด) เน่าตายในนั้นแหละมั้ง
เจ้าของบริษัทค้าปลีกที่นางร้ายไปลงทุนไว้จนโตเท่าซีxี เกือบโดนหลอกให้ขายของเก๊จนบริษัทล่ม ดีที่รู้ตัวก่อนเลยไปตามของล็อตแรกกลับมาหมดแล้วยกเลิกสัญญา เสียทรัพสินไปเยอะแต่บริษัทยังอยู่
บัญชีประจำตระกูลนางร้าย เจ้าชายกับอัศวินอีกอาณาจักร กลับไปครองบัลลังอาณาจักรตัวเอง ไอ้บัญชีก็โดนดึงตัวไปอยู่ด้วย
นางร้าย จริงๆไม่ตาย แต่โดนถอนหมั้นจนเครียดไข้แดกสลบไป5วัน (ใช่ ทั้งตระกูลทั้งเจ้าชายแม่งชิปหายเพราะนางไม่อยู่แค่5วัน) คืนที่โดนถอนหมั้นนางหนีไปนอนที่บ้านเด็กกำพร้าในชนบทที่นางออกทุนให้พอดี แล้วอีเมดที่กลับมาก่อนแม่งเอาชุดนางมาใส่แถมย้อมผมสีเดียวกัน สรุปคนที่โดนเกวียนคว่ำทับหน้าแหกตายห่าคืออีเมด แต่คนแม่งเห็นชุดกับสีผมเลยคิดว่าเป็นนางร้าย
ตอนจบนางร้ายตกลงไปเป็นราชินีกับไอ้เจ้าชายอาณาจักรข้างๆ จบ
>>150 มึงพึ่งพิสูจน์ว่าทั่นโยกิริมีพลังสูงสุดในฟิคชั่น สามารถสั่งตายได้แม้กระทั่งเซลล์สมองคนอ่านที่อยู่ในโลกจริง
มึงแค่เกลียดเรื่องท่านโยกิริเพราะ มึงรับปรัชญา และแนวคิดต่อต้าน จักรวรรดินิยมการล่าอาณานิคมของต่างโลก และลัทธิวงศ์ไพบูลย์มหาเอเชียบูรพา รวมถึงการต่อต้านลัทธิชาตินิยมของชาวเกาะไม่ได้ ก็กลับไปอ่าน หลวมไอนซ์ หลวมลูดี้ กะผู้กล้าโล่ ซื้อทาสต่อไปเถอะ
ข่าวลือเรื่องไอ้โยสั่งตุยโดนถอดจากเว็บโนเวลที่กุบอกเม้นก่อน ใครรู้ลึกก็ช่วยบอกหน่อยละกัน
ตอนนี้กุเล่นเกมนีงอยู่ยังไม่เติมตัง แต่ใช้บั๊ก ทำให้ตัวกุตาย แต่ลูกน้องยังสู้อยู่ได้
ใช้บั๊ก ทำให้ตัวเองไม่ตายได้
กุชั่งใจอยู่ว่าจะเติมดีไหม เพราะกุไม่รู้ว่า กุจะโดนแบนเมื่อไร หรือมันจะแก้บั๊กเมื่อไร
เพราะตอนนี้กุติดอันดับ 7 เซิฟ ตัวกุนั้นไม่มีดาเมจ แต่กุแค่ไม่ตาย ไม่มีข้อจำกัด ต้องกำจัดบอสในเวลาเท่าไร กุผ่านด่านได้เรื่อยๆ แค่ใช้เวลานานหน่อย
พรี่โยถอดสมอง แต่พรี่รูขรี้นั้นทั้งฉลาดและพยายามนะครับ อืม ๆ
>>159 พวกนี้มันยอมรับความเทพของมหาเทพโยกิริที่เก่งกว่าพระเอกที่พวกมันบูชาไม่ได้ ก็เลยมาด่าพรี่โยสั่งตาย โดยไม่สนใจปรัชญา ภายในเรื่อง หรือ ต่อให้สน มันก็ไม่มีทางเข้าใจ เพราะดูแต่แนวหลวมๆ จนไร้สมอง วันๆตื่นมา มีโปรแกรม แค่นั่ง อวย ญี่ปุ่น 🇯🇵 ชาตินิยม ยิ่งกว่า ชาติตัวเอง อีก
มันเห็นพรี่โยสั่งตายฆ่าชาวต่างโลกที่มีฮาเรมทาส เลยโกรธพรี่โย หาว่า พรี่โย woke เลยเกลียด พรี่โย เพราะมันฝันว่า ยะไปต่างโลก มีฮาเร็ม
Yogiri มหาเทพสั่งตายภาค 2 มีเนื้อเรื่องมาแล้วนะ เนื่องจากที่พี่ yo รู้สึกเบื่อเลยบุกไปยังเรื่องๆอื่นเช่น dragon ball,slime,overlord,เรื่อง anos จากนั้นก็บุกจักรวาล marvel และ dc ปิดท้ายด้วยจักรวาล warhammer แล้วก็สั่งตายให้หมด เพื่อให้พวกเขารับรู้ว่า กู yogiri takatou กูคิดเทพที่สุดของที่สุด ไม่มีใครทำอะไรกูได้ แล้วก็เลิกเอากูไปลงเว็บไซด์ vs ได้แล้ว ใครมาเจอกูบอกเลยใต้ตีนกูหมด
เจ็ตแพ็คบินได้ ด้วยพลังโฟลจิสตัลสกัดเย็นจากคูคูซอเรียน มอไซค์ของเทพไฟนี่ทั้งบิน ทั้งไต่กำแพง ทั้งแล่นบนน้ำได้นี่ สกัดเย็นจากซอเรี่ยน 3 ชนิดแน่นอน 🦕🦕🦕🔪
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.