Last posted
Total of 169 posts
ยามากุจิสรุปความในโพสเดียวไม่เป็นนะครับโม่งผู้อ่านทางบ้าน
ต่างโลก ไล่ออกจากตี้ เกิดใหม่เป็นจอมมาร เซียนเทพ โลกนิยายถล่มโลกจริง ทุกพล็อตที่ว่ามามันก็ขยะที่มีแต่วัยรุ่นกากๆ หลังยุค 2000 อ่าน เพราะทำไรไม่เป็น
>>106 ไม่ได้อ่านมู้webcomicเท่าไรเลยหว่ะ เห็นเม้นยาวๆแล้วกุไหลไม่ทำงาน เดี๋ยวหัวหน้าตบกบาลเอา ถถถถถ ไอ้นักฆ่ากุเห็นอีหอกนมใหญ่ก็ไม่อ่านต่อแล้ว พอเดาแนวออก
อิเศไกเกมออนไลน์ที่กุตามตอนนี้มีแค่ heavy knight (มีเมะปีหน้า) กุชอบไดนามิกพระนางกับระบบเกมมัน แต่ก็ตามแค่มังงะนะ ไม่รู้นิยายมันดีหรือแย่กว่าไหม
ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วกูขอมาแซะเรื่องที่กูอ่านแล้วไม่ชอบเป็นการส่วนตัวหน่อยละกัน
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ได้รางวัลด้วย แต่พอกูอ่านแล้วก็ถึงกับขมวดคิ้วเลยว่าทำไม?
ซึ่งเรื่องที่ว่าเลยก็คือ Brunhild the Dragon Slayer ของค่ายนกย่างนี่เอง
อนึ่งเรื่องนี้มันไม่ได้หลวมหรือว่าอะไรนะ แต่กูอ่านแล้วกูรู้สึกว่ามันอิหยังมากกับความคิดตัวละคร และการดำเนินเรื่องโดยเนื้อหาสรุปสั้นๆ ก็จะเป็นทำนองนี้คือ
เริ่มแรกคือมันเป็นโลกที่อยู่ในช่วงเทคโนโลยีสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่มีสิ่งมีชีวิตแฟนตาซีอย่างมังกรอยู่ ซึ่งมังกรแต่ละตัวมันจะปกครองเกาะที่เชื่อว่าเป็นสวรรค์ที่เหล่าสรรพสัตว์จะอาศัยอยู่กันอย่างสงบสุข แน่นอนว่ามนุษย์โลภมากก็พยายามที่จะบุกขึ้นไปแต่ก็โดนมังกรไล่กลับมาทุกครั้ง จนกระทั่งยุคสมัยเปลี่ยนไปมนุษย์เริ่มพัฒนาอาวุธดีขึ้นเรื่อยๆ มาสู้มังกรนี่ล่ะ
แต่เรื่องราวตอนต้นก็โฟกัสไปที่นางเอก ที่เป็นผู้ประสบภัยจากการโจมตีของมังกร ลอยคอมาขึ้นเกาะในสภาพอายุไม่กี่ขวบ ตอนแรกมังกรก็จะปล่อยตายเพราะติดเชื้อเลือดมังกร แต่ด้วยความบังเอิญระดับ 0.01% (ซึ่งมันไม่ใช่บังเอิญ เฉลยในเล่ม 2) นางเอกได้รับเลือดมังกรแล้วรอดมาได้ ก่อนจะได้รับการดูแลโดยมังกรที่เลี้ยงเหมือน พ่อ-ลูก ซึ่งมังกรมันก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไปกว่านั้น
แต่เด็กอะมันไม่คิดแบบนั้น มันคิดว่ามังกรอะคือผัว! ยิ่งโตแม่งยิงพิศวาสมังกรระดับอยากจะเยเย่มีลูกด้วยกัน ยังดีที่มังกรมันไม่ Cringe อยากทำตามแถมสอนอะไรดีๆ ด้วย ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วนี่คือสิ่งดีงามที่สุดในเรื่องนี้แล้วล่ะ ก่อนเรื่องราวจะลากลงเหวหลังจากนี้
นางเอกกับมังกรใช้ชีวิตอย่างสงบสุขหลายปี จนกระทั่งวันหนึ่งมนุษย์ยกทัพมาพร้อมเรือประจันบาน สอยมังกรร่วงไปได้ง่ายๆ ส่วนนางเอกโดนระเบิดแขนขาด แถมยังโดนจับกลับไปยังโลกมนุษย์อีก แถมพอตื่นขึ้นมายังกลายเป็นครึ่งสัตว์ประหลาดเพราะแขนเป็นมังกรอีก ซ้ำร้ายไอ้ผู้บัญชาการที่สั่งยิงมังกรทิ้งยังมาเฉลยว่าเป็นพ่อแท้ๆ ของนางเอกอีกด้วย แต่ถึงอย่างนั้น ผบ. คนนั้นกลับไม่ใยดีอะไรกับการได้เจอนางเอกอีกครั้งซะงั้น แถมดันปฏิบัติตัวห่างเหินเย็นชากังขังหน่วงเหนี่ยวอีก ซึ่งตรงนี้คือ WTF แรกที่กูอ่านแล้วต้องร้อง พลันถามด้วยความสงสัยด้วยว่าทำไม? เพื่ออะไร? สร้างตัวละครแบบนี้มาทำไม?
โอเคคนเขียนอาจจะทำไปเพื่อทิ้งปมให้นางเอกมันแค้น อยากจะล้างแค้นที่มาจัดการผัวนางและวางแผนล้างแค้นตามสไตล์เรื่องแนวล้างแค้น ซึ่งเรื่องนี้ก็ทำได้โอเคะ นางเอกมันแค้นจริงนั่นล่ะ แต่ WTF ที่สองที่ทำกูเอาร้องเลยก็คือ ลูกชาย ผบ. (น้องชายนางเอก?) ดันหลงเสน่ห์นางเอกตั้งแต่แรกเห็นซะงั้น แถมตาม simp แบบหัวปักหัวปำอีกต่างหาก โอ้โหว~ นางเอกสวยอะใช่ แต่ร่างกายครึ่งนึงของอีนั่นมันเป็นมังกรนะเตง นี่เองเป็น Furry งั้นเหรอ? อีกอย่างนั่นพี่สาวเองนะไอ้ซิสค่อน!
ซึ่งความ simp ของไอ้ลูกชายนี่ก็ดันก่อให้เกิดหายภายหลัง เพราะมันตาบอดมองไม่เห็นแผนการของนางเอกเลยทั้งเรื่อง กลายเป็นไอ้โง่โดนเขาหลอกทั้งเรื่อง แถมเรื่องยังพยายามถ่ายทอดมุมมองของไอ้ลูกชายนี่ให้เห็นอีกตลอด ถ้าเองมีนิสัยแบบนี้ก็ชักไม่แปลกใจละว่าทำไมพ่อถึงไม่ยอมให้สืบทอดตระกูลเนี่ย
นอกจากไอ้ลูกชาย ผบ. แล้ว เพื่อนพ่อ รอง ผบ. กับกลุ่มลัทธิที่นางเอกตั้งขึ้นมาก็พอกัน พวกลัทธิยังพอเข้าใจว่านางเอกไปหลอกมา แต่ไอ้เพื่อนพ่อที่เป็นรอง ผบ. เนี่ยล่ะอาการหนัก พี่แกเขียนบทให้ฉลาดให้ใจดีทั้งเรื่อง แต่แค่นางเอกบีบน้ำตาให้นิดหน่อย เอาเรื่องพ่อไม่รักไปปรึกษาพี่แกหน้ามืดเว้ย หน้ามืดตามัวระดับมองนางเป็นลูกสาวที่เสียไปแล้ว ทั้งที่รู้จักกันมาทั้งเรื่อง แถมก็เป็นแค่คนรู้จัก!? แต่ถึงกับขายเพื่อนที่โตมาด้วยกันตลอด 40 ปีได้ภายในไม่กี่วินาที เชี่ย! สมองเองไปไหน? ไอ้คนฉลาดที่ปรึกษากองทัพคิดได้แค่นี้เหรอ?
ที่บ่นมานี่แค่ตัวหลักนะ ยังไม่ได้พูดถึงพวกตัวประกอบรองๆ ที่ถวายหัวให้มายาหญิงของนางเอก ซึ่งก็มาเฉลยในตอนท้ายว่าทั้งหมดนี่คือการล้างแค้น ...โอเค กูนึกไม่ถึงเลยเนอะ ทำผัวเขาตาย เผาบ้านเขา กักขังหน่วงเหนียวเขา ไม่คิดเลยเนอะว่าซักวันเขาจะกลับมาล้างแค้น? สัด! อ่านมาถึงตรงนี้แล้วกูก็นั่งคิดละนะว่าสมองผู้ชายในเรื่องมันคิดอะไรอยู่กันบ้างวะเนี่ย?
ทั้งหมดที่ว่ามานี่คือเล่ม 1 นะ ซึ่งกูอ่านแล้วกูรู้สึกเกลียดตัวละครและความคิดในเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวชะมัดเลย
ไอ้ความวิปริตคลั่งวางแผนทวงแค้นนี่เข้าใจได้ถ้าดูจากสิ่งที่นางโดนกระทำ แต่การที่ตัวละครชายโดนลดสมองจนมองไม่ออกเนี่ยล่ะที่ทำเอารู้สึกหงุดหงิดกันเลย
ขอเงินคืนจากไอดอล
>>>/animanga/18240/264-271/
เพื่อนไม่คบ
>>>/lifestyle/2887/977/
ทำร้ายร่างกายน้องสาวเห็นน้องเป็นหนอนแมลง
>>>/animanga/16919/779/
>>>/lifestyle/18519/24/
ทำร้ายร่างกายผู้หญิง
>>>/lifestyle/18519/7-17/
>>>/lifestyle/18519/19-24/
เบียวล้างสมอง เพราะแค้นไอดอลไม่เล่นด้วย อยากขังไอดอลไว้ในแคปซุลคุกโมเอะอะ
>>>/lounge/19063/27/
>>>/animanga/19061/107/
เป็นอัจฉริยะแต่เรียนไม่ค่อยรอด
>>>/lifestyle/13634/839/
อันนี้แถม
เคลมว่าตัวเองเหนือกว่าทั้งโม่ง
>>>/lifestyle/13634/869/
ไมน์เซ็ตโง่ๆ รวมช็อตฮา
>>>/lifestyle/13634/794-795/
>>>/lifestyle/13634/987-989/
>>>/lifestyle/18920/218-273/
นข.ญ ส่วนใหญ่ไปเน้นแนวรักๆปะนะ
Reborn ผญ ก็เขียนนี่หว่า
จารวัวนี่กูตามเก็บเกือบทุกงานยกเว้นไอ้เรื่องยมล แขนกล, ช้อนเงิน, รากหญ้าบรรดาศักดิ์ และก็เข้าชายอัสรันแม่งสนุกแบบแนะนำให้ใครอ่านก็ได้
จะเก่งหรืออ่อนยังไง นักเขียนหญิงก็ไม่เคยโม้สเกลมิตินะกูคิดงั้น ไอ้ที่โม้มิติส่วนมากมีแต่นักเขียนชาย
อ.วัว
ไม่มีไรกากกว่าการโม้มิติ เอาแฟนตาซีเหนือกว่าความจริง
>>130 มึงไม่รู้ไม่เข้าใจเพราะมึงอยู่ในมิติที่ต่ำกว่าพวกกูไง กูน่ะก็เหมือนเทพที่เป็นสิ่งมีชีวิต 12626254226 มิติ การปฏิสัมพันธ์กับพวกสิ่งมีชีวิตสามมิติอย่างมึงน่ะเป็นแค่ความบันเทิงเท่านั้น ถ้ากูไม่จงใจลดมิติของกูลงมาคุยกับพวกมึงในบอร์ดโม่งแล้วล่ะก็พวกมึงก็ไม่มีวันเอื้อมถึงกูได้ กูผู้นี้อยู่เหนือความตายและคอนเซปต์ทางโลกทางธรรมใดๆ หึๆๆๆ อีกไม่นานก็จะถึงเวลาที่พวกกูจะแสวงหาความบันเทิงในโลกของมึงแล้ว อีกไม่นานหรอก 🐺 มนุษย์สำหรับพวกกูน่ะเล็กจ้อยยิ่งกว่าหนอนแมลงเสียอีก
>>114 แนวล้างแค้นส่วนใหญ่จะบ้งนะ เพราะตกหลุมเอาสะใจง่าย พอเป็นแบบนั้นการเขียน ตลค อื่นมันไม่ได้เป็นมากกว่าที่ระบายอารมณ์ของตัวคนเขียนที่ insert ไปในตัว MC เลย ทั้งนี้ก็ขึ้นกับวิธีเขียนแต่ละคน บางคนชอบเข้าไปอยู่ในหัวตัวละคร บางคนเอาโครงสร้างเรื่องอย่าง แฮมเล็ต มอนเตคริสโต มาแล้วดัดให้เข้ากับเรื่องของตัวเอง เน้นวางเป็นโครง หรือบางคนต้องการจะเล่าเมสเสจบางอย่างเพื่อสอนให้ข้อคิดตามอุดมการณ์ตนเอง
แต่อ่านแนวล้างแค้นมาสุดท้ายคือสมมติมีสิบเรื่อง หลวมไปแล้วแปด แต่กูอ่านไปทั่วไม่ได้คัด หรือเทสการเลือกเรื่องอ่านกูอาจไม่ดีเองก็ได้นะ สุดท้ายเลยเลิกอ่านแนวนี้ไปละ 55555
>>133 คือไอ้บทน่ะมันใช่ปัญหาเว้ย แต่หลักๆ คือมันบิ้วอารมณ์มา wtf ไง
ไอ้รอง ผบ. โดนโยนงานให้เป็นคนดูแลนางเอกก็จริง แต่ระยะห่างระหว่างทั้งสองยังไงมันก็ เจ้านาย-ลูกน้อง มาตลอด อาจจะมีเอ็นดูนิดหน่อยแต่ก็ไม่เคยมีอะไรเกินเลยไปกว่านั้น
แต่ไอ้ช็อตที่นางเอกเข้าไปอ้อนนี่คือจู่ๆ สมองเหลวเฉยเลยเว้ย ไม่มีเหตุการณ์อะไร ไม่มีชนวนอะไรเป็นตัวกระตุ้นเลย จู่ๆ พี่แกก็มองนางเอกต่างลูกสาวซะงั้น แถมยอมเอาความลับทางการทหารไปบอก + ขายเพื่อน ให้ทันทีเหมือนกับว่าความยับยั้งชั่งใจเหลวหายไปเลยต่างหาก
ถ้ามันปูบทมาตลอดแบบตอนหลอกน้องชาย ที่ถึงกับวางบทละครลิงให้ตัวเองออกไปปกป้องชาวเมืองเจ็บจนปางตายเพื่อซื้อใจเนี่ยกูไม่ว่าเว้ย แต่นี่คือแค่ไปหาไอ้รอง ผบ. บีบน้ำตาบอกว่าหนูคิดถึงพ่อ แม่งก็ Trigger ปมตัวละครแล้วแบบนี้มันไม่ใช่อะ
กูว่าจะโม้มิติมันก็ไม่ผิดอ่ะ ขึ้นกะโม้สมเหตุสมผลคนซื้อไหมก็แค่นั้น ถ้ามึงขี้โม้แบบเบียวๆหลวมๆคนก็ไม่
ส่วนโม้ดีๆขึ้นหิ้งเป็นตำนานก็ดี อย่างพวก Cosmic Horrors ไงโม้สเกลมิติชิบหายวายวอด แต่เน้นให้คนกลัว ให้เกิดความรู้สึกเข้าไม่ถึง มนุษย์เป็นมดเศษฝุ่น บลาๆๆ หรืออย่าง SCP ก็โม้สเกลมิติ เสียที่หลังๆเด็กเบียวหลวมพาวเวอร์สเกลมันเข้าไปเยอะเลยหลวมหนักขึ้นยิ่งสาขาจีนยิ่งไปกันใหญ่
ส่วนโม้คนหมั่นไส้ก็มีเช่น โยกิริ จอมมารAnus แต่คนที่ชอบเรื่องพวกนี้ก็มี ก็คือมีกลุ่มลูกค้าเทพซ่าแหล่ะ
ในขณะที่คนอื่นกำลังนอน กุฝึกฝน
ในขณะที่คนอื่นกำลังเที่ยวเล่น กุฝึกฝน
ในขณะที่คนอื่นฝึกฝน กุฝึกฝน มากกว่า
กุไม่ใช่คนเก่ง กุไม่ใช่คนฉลาด กุไม่ใช่คนแข็งแรง
ในหัวกุคิดวางแผนไว้ตลอด แต่พอกุขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของเกม มันก็แค่นี้เองหรอ ทำให้กุเลิกเล่นเกมมาเพราะหมดความท้าทานอีกตีอไป
โม่งมันก็คิดว่ากุเก่งไม่จริง เทพไม่จริงบ้าง แต่กุก็แนะนำเทคนิคชนะเกมมาตลอดนะ มันก็หาเรื่องกุตลอด เพราะคิดว่าคนแบบกุไม่มีจริงในโลก ที่เหมือนพระเอกในอนิเมะ จะไปมีคนแบบนั้นอยู่จริงได้ไง
มันมาจากคำสั้นๆ ที่กุยึดมาตลอด
ถ้ามันเป็นเกมกุต้องชนะ
จนพ่อกุเคยบอกว่า รู้ไหมต่อให้ลูกเก่งขนาดไหน
ก็ไม่สามารถชนะน้องสาวได้
กุเลยตอบไปทันที เพราะน้องสาวกุไม่ได้เล่นเกม!!
ถ้าโลกนี้เป็นเกมไม่มีทางที่กุจะแพ้!
สำหรับกุเรื่องไหนที่มันบ้ามิติยัดมิติอนันต์มากๆ กากหมดวะ
กูว่าอยู่ที่ชั้นเชิงในการโม้ มีทั้งแบบแอบกะแบบตรงๆ
แบบแอบก็เช่น มีภาพจักรวาลอะไรว่าไป เรขาคณิต บรรยายคอนเซปต์ในเนื้อเรื่อง แล้วบังเอิญไปตรง
แบบขี้โม้ คือ เอาชื่อ Tegmark เอาทฤษฎีเซตมาอ้าง อันนี้รู้เลยจงใจเขียนมาโม้
เผลอไปอ่านโยขี้หีสั่งตาย
ไม่เคยเห็นตัวละครโม้เวอร์ขนาดนี้มาก่อน แม่งสั่งตายได้ยันเซลล์สมองคนอ่าน อ่านไปแล้วเหมือนเซลล์สมองกูกำลังโดนทำลาย (ส่วนพวกที่อวยคือโดนทำลายไปโดยสมบูรณ์)
Now That I’m Dead, are you Satisfied? (私が死んで満足ですか) อแดปจากนิยายเวป พึ่งมีมังงะตอนนึง กุไปอ่านต้นฉบับจนจบมาแล้ว สรุปสั้นๆว่า"ขยะ"
โอโตเมะบ้านทรายทอง (ไม่อิเซไกนะ) นางร้ายความจริงคือคนดี ฝั่งตรงข้ามจริงๆคือคนโง่แสนดียยยย์จอมปลอม สุดท้ายชิปหายกันหมดเพราะนางร้ายที่คอยแบกพวกแม่งเกวียนคว่ำตายห่าไปในตอนแรกแล้ว
ถ้ามึงกะอ่านเอาสะใจกับความโง่ของตัวละครก็ได้แค่นั้นแหละ ไม่มีค่าอย่างอื่น
สปอยชะตากรรม+ตอนจบถ้าอยากรู้
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เจ้าชายหน้ากี โดนเปิดโปงเรื่องคบชู้กับน้องสาวบุญธรรมนางร้าย โดนเรียกค่าเสียหายที่ประกาศถอนหมั้นนางร้ายต่อหน้าสาธารณชน โดนกดดันจนสติแตกเกือบปล้ำคนใช้ ราชาเลยริบยศ ถอดออกจากตำแหน่งสืบทอดบัลลังก์ เฉดหัวไปหมู่บ้านชนบท ตัดพ่อลูก
อีน้องสาวบุญธรรมดอกทอง จบดีสุดในฝั่งตรงข้ามนางร้าย เกวียนคว่ำตอนจะไปหาเจ้าชายคุยเรื่องหนี้สินตระกูล หน้าแหกจนไม่มีใครเอา ไปบวชชีละทางโลก
พ่อนางร้าย โดนจับฐานครองอาวุธต้องห้ามกับสั่งสมกำลังพล แถมข้อหามีแนวโน้มก่อกบฏ สมบัติทุกอย่างยึดเข้าหลวง ไม่เหลือเงินจะจ่ายจนคนใช้ปล้นของในคฤหาสไปหมด
แม่บุญธรรมนางร้าย โดนยัดคุกฐานซื้อของโจรจำนวนมหาศาล (แม่งไปซื้อเพรชพลอยมาจากตลาดมืด) เน่าตายในนั้นแหละมั้ง
เจ้าของบริษัทค้าปลีกที่นางร้ายไปลงทุนไว้จนโตเท่าซีxี เกือบโดนหลอกให้ขายของเก๊จนบริษัทล่ม ดีที่รู้ตัวก่อนเลยไปตามของล็อตแรกกลับมาหมดแล้วยกเลิกสัญญา เสียทรัพสินไปเยอะแต่บริษัทยังอยู่
บัญชีประจำตระกูลนางร้าย เจ้าชายกับอัศวินอีกอาณาจักร กลับไปครองบัลลังอาณาจักรตัวเอง ไอ้บัญชีก็โดนดึงตัวไปอยู่ด้วย
นางร้าย จริงๆไม่ตาย แต่โดนถอนหมั้นจนเครียดไข้แดกสลบไป5วัน (ใช่ ทั้งตระกูลทั้งเจ้าชายแม่งชิปหายเพราะนางไม่อยู่แค่5วัน) คืนที่โดนถอนหมั้นนางหนีไปนอนที่บ้านเด็กกำพร้าในชนบทที่นางออกทุนให้พอดี แล้วอีเมดที่กลับมาก่อนแม่งเอาชุดนางมาใส่แถมย้อมผมสีเดียวกัน สรุปคนที่โดนเกวียนคว่ำทับหน้าแหกตายห่าคืออีเมด แต่คนแม่งเห็นชุดกับสีผมเลยคิดว่าเป็นนางร้าย
ตอนจบนางร้ายตกลงไปเป็นราชินีกับไอ้เจ้าชายอาณาจักรข้างๆ จบ
>>150 มึงพึ่งพิสูจน์ว่าทั่นโยกิริมีพลังสูงสุดในฟิคชั่น สามารถสั่งตายได้แม้กระทั่งเซลล์สมองคนอ่านที่อยู่ในโลกจริง
มึงแค่เกลียดเรื่องท่านโยกิริเพราะ มึงรับปรัชญา และแนวคิดต่อต้าน จักรวรรดินิยมการล่าอาณานิคมของต่างโลก และลัทธิวงศ์ไพบูลย์มหาเอเชียบูรพา รวมถึงการต่อต้านลัทธิชาตินิยมของชาวเกาะไม่ได้ ก็กลับไปอ่าน หลวมไอนซ์ หลวมลูดี้ กะผู้กล้าโล่ ซื้อทาสต่อไปเถอะ
ข่าวลือเรื่องไอ้โยสั่งตุยโดนถอดจากเว็บโนเวลที่กุบอกเม้นก่อน ใครรู้ลึกก็ช่วยบอกหน่อยละกัน
ตอนนี้กุเล่นเกมนีงอยู่ยังไม่เติมตัง แต่ใช้บั๊ก ทำให้ตัวกุตาย แต่ลูกน้องยังสู้อยู่ได้
ใช้บั๊ก ทำให้ตัวเองไม่ตายได้
กุชั่งใจอยู่ว่าจะเติมดีไหม เพราะกุไม่รู้ว่า กุจะโดนแบนเมื่อไร หรือมันจะแก้บั๊กเมื่อไร
เพราะตอนนี้กุติดอันดับ 7 เซิฟ ตัวกุนั้นไม่มีดาเมจ แต่กุแค่ไม่ตาย ไม่มีข้อจำกัด ต้องกำจัดบอสในเวลาเท่าไร กุผ่านด่านได้เรื่อยๆ แค่ใช้เวลานานหน่อย
พรี่โยถอดสมอง แต่พรี่รูขรี้นั้นทั้งฉลาดและพยายามนะครับ อืม ๆ
>>159 พวกนี้มันยอมรับความเทพของมหาเทพโยกิริที่เก่งกว่าพระเอกที่พวกมันบูชาไม่ได้ ก็เลยมาด่าพรี่โยสั่งตาย โดยไม่สนใจปรัชญา ภายในเรื่อง หรือ ต่อให้สน มันก็ไม่มีทางเข้าใจ เพราะดูแต่แนวหลวมๆ จนไร้สมอง วันๆตื่นมา มีโปรแกรม แค่นั่ง อวย ญี่ปุ่น 🇯🇵 ชาตินิยม ยิ่งกว่า ชาติตัวเอง อีก
มันเห็นพรี่โยสั่งตายฆ่าชาวต่างโลกที่มีฮาเรมทาส เลยโกรธพรี่โย หาว่า พรี่โย woke เลยเกลียด พรี่โย เพราะมันฝันว่า ยะไปต่างโลก มีฮาเร็ม
Yogiri มหาเทพสั่งตายภาค 2 มีเนื้อเรื่องมาแล้วนะ เนื่องจากที่พี่ yo รู้สึกเบื่อเลยบุกไปยังเรื่องๆอื่นเช่น dragon ball,slime,overlord,เรื่อง anos จากนั้นก็บุกจักรวาล marvel และ dc ปิดท้ายด้วยจักรวาล warhammer แล้วก็สั่งตายให้หมด เพื่อให้พวกเขารับรู้ว่า กู yogiri takatou กูคิดเทพที่สุดของที่สุด ไม่มีใครทำอะไรกูได้ แล้วก็เลิกเอากูไปลงเว็บไซด์ vs ได้แล้ว ใครมาเจอกูบอกเลยใต้ตีนกูหมด
เจ็ตแพ็คบินได้ ด้วยพลังโฟลจิสตัลสกัดเย็นจากคูคูซอเรียน มอไซค์ของเทพไฟนี่ทั้งบิน ทั้งไต่กำแพง ทั้งแล่นบนน้ำได้นี่ สกัดเย็นจากซอเรี่ยน 3 ชนิดแน่นอน 🦕🦕🦕🔪
อยากหาเรื่องด่าว่ะ
มังฮวานาโนมาชินบทกากขยะตั้งแต่ตอนแรก มีนักฆ่าที่ไหนบ้างวะเล่นสนุกกับเหยื่อ ไม่ฆ่าเลย ปกตินักฆ่าต้องรู้งาน บทควายชิหัย
เหยียบเหยื่อแล้วแทนที่จะตัดคอไปให้จบๆ อีสัส
อยากหาเรื่องด่าว่ะ
เบื่อแนวพระเอก โชว์เทพ เทพเท่าไหนก็ ใต้ตีนโยกิริหมด
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.