พูดคุยเกี่ยวกับขยะของวงการมังงะ มังฮวา มังฮัว อนิเมะ ถังขยะใบที่สอง
ถังขยะใบเก่าอยู่นี่
>>>/animanga/8459/
Last posted
Total of 164 posts
พูดคุยเกี่ยวกับขยะของวงการมังงะ มังฮวา มังฮัว อนิเมะ ถังขยะใบที่สอง
ถังขยะใบเก่าอยู่นี่
>>>/animanga/8459/
Ddd นี่มันเหี้ยอะไร วาดโคตรไม่รู้เรื่อง
4 5 ตอนวนห่าแม่งอยู่ในห้องเรียนโง่ๆ ไอ้อ้วนแม่งก็โคตร incel
มันฮวา นำหน้า ล้ำไปไกลแล้ว มังงะยังวนเวียนอยู่เดิมๆ
ไหนๆ ก็มีมู้สองละ กูถามหน่อยดิ ไอ้พวกแนวต่างโลก แนวระบบเกม เกิดใหม่เป็นเซียนเทพ เป็นจอมมาร พระเอกเมพว้าวซ่าที่เอาเรื่องมิติ หรือโลกคู่ขนานมาโม้กันเยอะๆ ยิ่งกว่ามัลติเวิสเนี่ย พวกมันต้องการอะไรกันเหรอวะ แข่งกับเลิฟคราฟท์ 40K มาร์เวล ดีซี หรืออยากให้คนทั่วไปรู้แค่ว่าพระเอกเมพมาก ซ่ามาก
กูชอบสังคมแบบเกาหลีวะ พวกแชโบลอะของจริง ทำให้เห็นว่าใครเป็นลูสเซอร์ แล้วพวกลูสเซอร์ก็ชอบอ่านแนวโม้ๆ พระเอกเทพ
ตอนกูอ่านขยะนี่ตามคำแนะนำโม่งมู้ก่อน กูขำฉากที่คนรวยให้เงินเอเลียน แล้วเอเลียนไม่เอาวะ ทำไมคนแต่งเกลียดแชโบลจนต้องระบายออกทางมังฮวาเลยเรอะ
แต่ช่วงหลังไม่ค่อยแวะมาห้องนี้แล้ว แบบนี้พวกกูจะไปด่าใคร
เอ๋ออย่าทิ้งโม่ง
นึกถึงอันที่บอกว่า กม.จีนห้ามกลับชาติมาเกิดใหม่ ด้วยเหตุเพราะมีคนดูหนังเกิดใหม่แล้วเชื่อจนทำตาม
นี่น่ะ กูว่านะ ดูกันจริงๆแม่งมันมาจากรากคือพื้นฐานครอบครัวเลย ต่อมาถึงเป็นรร. มันไม่ต่างกับเด็กทารกยื่นมือใส่ปลั๊กไฟอ่ะมึง เป็นแม่ที่ต้องห้ามตอนยังเล็ก และบอกเด็กว่ามันอันตรายเมื่อโตใช่ไหมล่ะ พอเด็กรู้ว่านี่อันตราย มันก็ไม่ทำ เคสยังงี้ไม่มีใครด่าไฟฟ้า สั่งให้เลิกใช้ไฟฟ้าในบ้านที่มีเด็กสักคน
ถ้ามันมีนิสัยพื้นฐานในทางเชื่ออะไรไม่สอดคล้องกับหลักเหตุและผลแล้วเนี่ย มันก็ขึ้นกับโชคชะตาแล้วว่ะ ว่าอะไรจะลวงมึงไปเด๊ดหรือไปซวยที่ไหน โลกแม่งอันตรายชิบหอย ไม่เจอนิยายก็ยังมีเรื่องอื่น อย่างอีกีขาวนี่แค่มีคนคึกคะนองบอกต่อๆกันว่าให้เอาขัณฑสกรกินติดกันทุกวันปีนึง กีหวานall lifeแน่ค่ะงี้ มันจะทำไง เชื่อเขาแล้วเบาหวานแดกม่องเหมือนกันมั้ย สังคมกับรัฐจะผิดอีกป่ะวะ
>>8 แล้วแต่กุอ่านนิยายจีน จบไป
3 เรื่องปะวะ ไม่แน่ใจ มันสอดแทรกแง่คิดไว้ตลอด เช่นพระเอก ทำไมตอนทำแบบนี้มีเหตุผลรองรับ แล้วเอามาใช้พัฒนาตัวเอง
ซึ่งไม่มีอะไรการันตี ชาติหน้า แต่มีหลายคนเชื่อว่าการทำบุญในชาตินี้ ท่องนโมตัสสะภัคคะวะโต
สวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน กุก็คงไม่ไปพูดว่า
มันไม่มีชาติหน้าจริง คนเราเปลี่ยนแปลงไม่ได้
สิ่งที่เปลี่ยนได้คือความเชื่อ
แต่เรื่องกลับชาติมาเกิดในหลักวิทยาศาสตร์พิสูจน์แล้วไม่มีจริง แต่เกิดจากการยิงคำถาม
ให้ผู้ฟังคิดไปเองว่าตัวเองคือคนพิเศษ
แต่ไม่รู้นิยายญี่ปุ่นจะไม่ค่อยมีพระเอกแนวสุดโต่งเท่าไร
เดียวมาต่อนะ
ทำไมแนวต่างโลก โลกในเกม โลกความจริงโดนนิยายถล่ม ถึงได้ฮิตในหมู่วัยรุ่นไทย ยุ่น เกาหลี จีน หรือเป็นเพราะวัยรุ่นพวกนี้พยายามหนีความจริง
>>29 เพราะไม่พอใจคนรวย และคนมีอำนาจ เลยแต่งนิยายเพื่อเป็น ที่ระบาย
แต่ก็เพราะนิยายพวกนี้ ที่ทำให้ได้ระบาย เลยไม่ออกไปจัดการชนขั้นปกครอง
ได้แต่นั่งคู้ตัวอ่าน หนังสือนิยาย ไปทำงาน แล้วนอน เพราะแบบนี้กุ ถึงบอกว่า
พวกเด็กยุคใหม่อ่อนแอปวกเปียก ไม่ตั้งมั่นใน อุดมการณ์ หรือคติของตัวเอง
กุไม่สนว่ามึงจะมีอุดมคติยังไง แต่ต้องมุ่งมั่น และแน่วแน่ ลงมือทำ ต่อให้มึงจะ
เป็นจอมโฉดชั่วเนรคุณ ทำลายล้างโลก กุก็จะนับถือ ถ้ามึงนั้น ตั้งมั่นได้ จนสุด
โลกความจริง มันเหนือล้ำ ยิ่งกว่าโลกนิยาย มากนัก เพราะ ตายก็ คือตายจริง
อยากเป็นผู้มีพลังอำนาจ ก็ต้อง ออกไปลงมือทำ ไม่ใช่เอาแต่ระบายกับ นิยาย
เพราะมันเป็นแค่เรื่องปลอบใจ
ไอ้เอ๋ออย่ามากุจิอาระวาดไปทั่วเลยเว้ยเฮ้ย สงสัยที่เขาว่าแม่งเป็นฮิกกี้วันๆไม่มีงานทำท่าจะจริง
>>32 เมิงจะเขียนสิ่งที่ไม่ใช่ตัวเองทำไม
อย่างคุชิดะ ริวเอ็นที่เป็นคนเลว อายาโนะโคจิ
ก็ไม่เคยบอกว่าให้มันเปลี่ยนเป็นคนดีได้
เพราะแต่ละคนมีทางเดิน มีความเชื่อมั่นต่างกัน
หรือ ต่อให้เป็นพ่อลูกกัน อายาโนะโคจิ ก็ไม่ได้คล้อยตามพ่อ เพราะมีความเชื่อมั่นที่ต่างกัน
และพ่อก็หาทางบีบอายาโนะโคจิ ให้ออกจากโรงเรียน
แล้วรู้เปล่าทำไมถึงเรียกว่า ยอดคน เพราะแต่ละคนมุ่งสู่เส้นทางของตัวเองไง
ไม่ใช่คนธรรมดาใช้ชีวิตอย่างคนธรรมดา
เมิงเป็นแบบกุไม่ได้หรอก
นี่คือผลของการเป็นนีทที่อ่านแต่นิยายต่างโลกพระเอกเทพมีฮาเรมมากเกินไป น้อง ๆ ดูไว้นะครับ
ทำเอากูปิดแท็ปเมะหลวมทิ้งเลย ปกติดูคลายเครียด แต่เดี๋ยวกลัวเป็นแบบไอเม้นบน
เชี่ยอย่างฮาอะ
>>11 แต่นิยายที่มีคนอ่านแค่1 (ซึ้งแปลกมากเพราะยังไงมันก็ต้องนับคนเขียนด้วย.. คือมรึงเขียนเสร็จมาึงไม่อ่านเช็คเลยสินะ?)
แล้วการที่มรึงเข้าอ่านแค่หนึ่งครั้ง? แปลว่าแม้แต่พระเอกแม่งก็ไม่เคยคิดจะอยากอ่านซ้ำมากกว่า1ครั้งเลยสินะ มรึงควรพิจารณาตัวเองแล้วน่ะ ว่าแม้แต่แฟนคลับอันดับ1ของมรึงยังไม่อยากอ่านซ้ำเลย
กุดรอปไปแล้วนิยายอ่านแค่1 เกมแข่งขันอะไรมันง่ายไปหน่อย
เหมือนเล่นโหมด Easy
ระหว่างราชาเร้นลับที่ลอกเอาคอนเซปต์เลิฟคราฟท์มาบางส่วน กับอ่านชะตาเบียวสิ้นโลก อะไรขยะกว่า
"เกิดใหม่อีกทีผมโดนไล่ออกจากตี้ผู้กล้า แล้วที่นี้ผมได้รวมรวบสมาชิกหญิงจับเข้าฮาเร็ม แล้วผมก็ไปตบกับตี้ผู้กล้า หลังจากนั้นผมกับปาร์ตี้ฮาเร็มของผมจึงเดินทางไปปราบจอมมาร แล้วก็ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข" คือทำไมเดียวนี้ ชื่อเรื่องเม่งถึงชอบตั้งกันยาววะ ไม่เข้าใจว่าเม่งใช้อะไรคิดชื่อเรื่อง
เทพเซียนโปกเกอร์หมากรุกผู้กลับชาติมาเกิดใหม่ในโลกต่างมิติ กลายเป็นจอมบงการในเงามืดด้วยพลังโมเอะ ผู้ครอบครองดาบชั้นเยี่ยวอันยิ่งใหญ่ พร้อมความสามารถในการควบคุมโชคชะตาผ่านการเล่นโปกเกอร์ และกลยุทธ์หมากรุกระดับจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ ครั้งนี้จะสร้างจักรวาลวงไอดอลสุดอลังการ และก้าวสู่การเป็นพ่อโอชิ ด้วยระบบแบทเทิลรอยัลไอดอลให้ได้เลย
>>45 กูหมายถึงเรื่องนี้อะ มันไม่ใช่แนวเทพเซียน แต่มันเป็นแนวสืบสวนสอบสวน แต่คอนเซปต์คล้ายเลิฟคราฟท์ เหมือนลอกกันมา
https://lordofthemysteries.fandom.com/wiki/Lord_of_Mysteries_(Novel)
>>55 มึงเดาผิด คนแต่งเป็นคนอื่น คือคนแต่งย้อนเวลามากะมาหาตัวคนแต่งแต่รอแล้วนิยายก็ไม่อัพไม่รู้จะหาตัวยังไงจนไปเห็นพระเอกตอนเด็กโดนบูลลี่ แล้วนึกได้ว่าถ้านิยายไม่อัพพระเอกแม่งตายห่าแต่เด็กแน่เพราะมันเสือกมีนิยายเรื่องนี้เป็นกำลังใจใช้ชีวิต มันเลยต้องมาเขียนนิยายและกลายเป็นคนแต่งซะเอง
อยู่นานกว่ายุคเกมออนไลน์อีกมั้งเนี่ย
โม่ง กุไปอ่านเก็บเงินแปดหมื่นเหรียญทองต่างโลกมา คนเขียนแม่งเห็นคนยุคกลางเป็นลิงป่าไร้อารยะธรรมหรอ อีนางเอกเอาเหี้ยอะไรไปโชว์ก็ว่าวๆแม่งทุกอย่างไปหมด พวกมึงไม่มีสิ่งประดิษฐ์กันขนาดนั้นหรือไง
แนวนั้นมันใกล้เคียงกะ gun porn หรือพวก HFY นี่แหล่ะ เน้นอวยตัวหลัก เนิฟสมองชาวแฟนตาซี เอเลี่ยน คนโบราณ เรื่องแปดหมื่นเหรียญถ้าจำไม่ผิดมันมีตอนเอากองทัพไปปราบมังกรด้วยใช่ป่ะ
ก็แนวเดียวกะ GATE, Nihonkoku Shoukan อ่ะมีตัวเอกโชว์เทค แล้วก็โลกแฟนตาซีมาชาบู omg นี่มันสุดยอดไปเลยซาร่า พวกที่มาสู้ด้วยก็โดนเนิฟสมอง IQ ส่วนใหญ่น่าจะหลักหน่วย
แต่กูก็อ่านอยู่ดี
ป่านนี้ยังมีคนบอก อิเซไคเยอะอีกเหรอวะ ซีซั่นนึงมีเมะ ร่วม70 เรื่อง ปีนึง4 ซีซั่น เกือบ300เรื่อง อิเซไค31 ก็แค่10เปอ
เมิงก็แค่ไม่ต้องไปดู มีอีก270 เรื่อง เสือกไม่ดู พออิเซไคมันดันติดชาร์ทท๊อป10เยอะๆมาให้เมิงเห็นกระแทกหน้าที ก็บ่นอิเซไคเยอะ
ดูถูกว่าคนแก่งมงาย เชื่อชาติหน้ามีจริง
แต่เด็กรุ่นใหม่ก็ดูอนิเมะ เกิดใหม่ไปต่างโลก
อ่านนิยาย ความคิด สนับสนุนฆตต หรือเปล่า เพราะกุเคยเห็นคนเขียนจดหมายลาตาย ชอบใช้คำว่าชาติหน้า เหมือนชาติหน้ามีจริง
ใช้ชีวิตในปัจจุบันให้ดีที่สุด ก็คือปาฏิหาร แล้ว
มันอยู่ที่mindset
ส่วนตัวกุจะเน้นอ่านมังงพ นิยายที่พัฒนาตัวเองให้แง่คิดสอนใจ ไม่ใช่เอะอะจะ hard reset
>>62 ยุคกลางแฟนตาซีแม่งลอกโทลคีนมาทั้งดุ้นทั้งนั้นเลยมั้ง แล้วดันลอกสติปัญญาฮอบบิทมาใส่ตัวประกอบด้วย จะบ้าตาย
>>63 มีจ้าง pmc ตอนอาณาจักรโดนบุกประชิดเมืองหลวง ไล่ยิงตูดจนมังกร ptsd แดก เรื่องอื่นอย่างเกทหรือเกาะญี่ปุ่นข้ามโลก พวกต่างโลกมันก็ว้าวแหละ แต่ตัวละครไม่ได้เอ๋อแดกหมด ยังพอมีหัวสมองมาต่อรองต่อยอดอะไรได้ อีแปดหมื่นเหรียญแม่งฟินกระฉูดกับนางเอกไปวันๆ ใช่ สายลับนานาชาติโลกมนุษย์แม่งก็ฟินแตกกับนางเอกด้วย โครตบ้า
>>66 เกทกะ NHS นี่กูว่าตัวละครฝั่งต่างโลกแม่งเอ๋อหมดเลยนะ มียกเว้นพวกนางอวย แต่พวกนี้คือไม่ได้ฉลาดแค่ไอคิวมาตรฐาน คือมันต่อรอง บลาๆกันได้ แต่อ่านไปแล้วแม่งคริ้นอ่ะ เพราะดีลอย่างกลวง อย่างไอแปดหมื่นเหรียญตัวที่ต่อรองนางเอกได้ก็ไอเจ้าหญิงอะไรสักอย่างมะ กูไม่ได้อ่านนานแล้วกะราชวงศ์ ส่วนตัวกูว่าพวกนี้ไอคิวสูงกว่าพวกเกาะญี่ปุ่นไปต่างโลกเยอะ พวกนั้นไอคิวพอๆกะตลค ของพวกรีแอกชันยูทูปเบอร์ที่มันโรลเพลย์แกล้งทำตัวโง่ให้คนมาดูอ่ะ คือมีหน้าที่มาทำหน้าเหวอมารีแอคอย่างเดียว ไม่รู้ไม่เข้าใจห่าไรทั้งสิ้น กูอ่านแล้วรู้สึกฝั่งที่สู้ด้วยคือกองกำลังคลิปสั้นติ๊กต๊อกอ่ะ คือโผล่มาทำหน้าฮาๆเรียกไลค์ แล้วก็หายไปเลย คลิปถัดไปตัวใหม่มุขเดิมวนไป
แต่กูไบแอสว่ะ
เกท = เรื่องหลวม เบียวตะหานโชว์เทพ เขียนด่ารัฐบาลพลเรือนว่ากากโง่ สู้พวกกูเบียวตะหานไม่ได้
เกาะยุ่น = รัฐบาลญี่ปุ่นกินพืช อีซี่โหมด โชว์เทพถล่มศัตรูด้วย superior technology กลวงๆ ตลค ฝั่งตรงข้ามมิติเดียวมีเพื่อให้ยุ่นโชว์เทพเท่านั้น ทำอย่างอื่นไม่เป็น ตัวร้ายทุกตัวมาแพทเทิร์นเดียวกันหมดเหมือนติดลูป แต่กูอ่าน WN กะดราฟคนเขียนในบล็อกไม่แน่ใจ LN กับมังงะมันปรับไหม
แล้วพวกอารยธรรมโบราณในเรื่องพวกนี้อ่อนกว่าไม่พอ โดนเนิฟทุกอย่าง สมอง ยุทธวิธี อุตสาหกรรม อย่าง Gate แม่งเป็น Roman Empire เวอร์ชันสั่งจาก Temu หรือเกาะญี่ปุ่นมี กราวัลคัส ที่แม่งโม้ว่าเป็นเทคเยอรมันผสมญี่ปุ่นสมัย ww2 ด้วยอุตสาหกรรมระดับอเมริกา แต่พอเอาเข้าจริงแม่งอย่างกาก แต่นิยายเบียวตะหานแม่งชอบติดกับดัก wonder weapon อาวุธเทพตลอด เหมือนไม่เข้าใจสักทีว่าเทคโนโลยีมันคือเครื่องมือ ที่สร้างจากวิศวกรรม ไม่ใช่ปุ่มที่กดแล้วชนะทันที
>>67 กุอ่านแปดหมื่นถึงตอนแม่งลากสายลับนานาชาติเข้าร้านเค้กแล้ววางเลยไม่รู้หลังจากนั้นมีตัวดีกว่ามาหรือเปล่านะ
เกทมีราชาที่แม่งยังคีพลุคไม่แสดงโง่เกินกับอิเจ๊คุมซ่องที่เป็นผู้เป็นคน ไม่รู้ในนิยายแบบนี้ไหม กุดูแต่เมะ
เกาะกุลืมไปแล้ว จืดจางจัด
>>68 ดูถูกปุ่มมหัศจรรย์กดแล้วชนะ100%กุจะฟ้องคานธียิงนุ้กลงเมืองมึง
เกทมังงะแต่ละตอนเนื้อเรื่องไม่ไปไหนเลยแม่ง ไอห่าองค์ชายก็ไม่ตายซักที
8หมื่นนี้ห้ามอ่านแบบตริงจังมีสมอง มึงต้องอ่านแบบกาวๆถอดสมอง
โลกทุกวันนี้มันดีอยู่แล้ว แต่วัยรุ่นยุคใหม่มันกากเอง
กูตอบในฐาณะหนึ่งในคนที่ทำงานด้านเทคโนโลยี คอนเฟิมว่าวัยรุ่นยุคนี้หลงตัวเองว่าเป็นไปตามใบปลิวโฆษณา
เป็นคนรุ่นใหม่ ใหม่กว่าดีกว่า เหมือนทมือถือรุ่นใหม่ดีกว่ารุ่นเก่า แต่ปล่าวเลย คนมันไม่ใช่มือถือนะ 555
คือเกิดทีหลังแต่สันหลังยาวก็กลวง ยุคนี้อยากเรียนอะไรมีให้เรียนฟรีแทบหมด ไม่เหมือนรุ่นกูเสียเงินเป็นฟ่อนๆแค่จะฟังภาษาตปท
แต่พวกนี้เอาเวลาไปดูอะไรโง่ๆกัน
Gate คนเขียนมันทหารเก่านี่ จะแปลกอะไรที่มันจะโคตรอวยทหารแซะรัฐบาลพลเรือน
>>79 การอวยไม่แปลกหรอก แต่ที่ด่าก็เพราะการอวยมันโง่ๆ น่ะสิ คือดูออกเลยว่าพยายามจะให้ JSDF ดูมีประสิทธิภาพ มีจริยธรรม และมืออาชีพตามมาตรฐานสมัยนี้ แต่พอเขียนไปเขียนมาดันกลายเป็นกลุ่มคนที่ไม่มีประสบการณ์ โง่ และไม่รู้จักจุดประสงค์ที่แท้จริงใน Special Region นอกจากหาผัวหาเมีย กูนึกว่าดูกองทัพเด็กวัยรุ่น FiveM ROV
คนเขียนเคยเป็นทหารยิ่งแย่ไปใหญ่ ทำให้รู้เลยว่า JSDF อ่อนแอแค่ไหน เรื่องมันเต็มไปด้วยฉากที่สะท้อนทัศนคติการเมืองตัวเอง ตัวละครก็แค่หุ่นโง่ๆ
ทั้งฉากที่แสดงญี่ปุ่นเป็นชาติที่เมตตาและมนุษยธรรม, ฉากที่โชว์คนใน Special Region เป็นพวกป่าเถื่อนใช้ความรุนแรง, ฉากที่ชนพื้นเมืองดูถูกถิ่นฐานตัวเองเพื่อรับการบริจาคจากญี่ปุ่น, และฉากที่ชาติต่างๆ เป็นพวกเห็นแก่ตัว โลภในทรัพยากร...
ทั้งหมดนี้มันแสดงให้เห็นถึงพวกที่เคียดแค้นทางสังคม ยังคงคิดว่าญี่ปุ่นจักรวรรดิทำถูกหมด ดูถูกชาวต่างชาติ และหมกมุ่นกับความเหนือกว่าของญี่ปุ่น
ไม่ต่างจากหลวมจีน หลวมเกาหลี ไอแนวระบบที่ต้องมีฉาก โชว์เมพทับถมชาวเกาะ ตะวันตด
หรือโลกนิยายถล่มโลกจริงน่ะแหล่ะ
>>81 อันนี้กูไม่ตัดสินนะว่าคนเขียนมันอวยระดับไหน
แต่ในเรื่องมันพยายามสื่อหลายรอบมากว่ารัฐบาลพลเรือนแม่งห่วงเรื่องหน้าตาทางสังคม ไม่กล้าทำอะไรสวนกระแสวิจารณ์ ทุกการเคลื่อนไหวของ JSDF จะโดนเอาไปทำข่าวและสังคมจะมองในแง่ลบ ทำให้พวก JSDF จะทำอะไรก็ต้องคิดถึงผลกระทบเอาไว้ก่อน จึงไม่สามารถกอบโกยผลประโยชน์จาก Special Region ได้แบบโต้งๆ ในขณะที่อเมริกาและจีน (ที่โดนกำหนดให้เป็นตัวร้าย) ประกาศกร้าวเลยว่าถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะบุกเข้าไปใน Special Region เพื่อเอาทรัพยากรมาใช้ ในขณะที่ญี่ปุ่นไม่ทำแบบนั้น
ในฐานะนักเขียนเหมือนกัน กูมองว่าหลักๆ คนเขียนมันแค่อยากเขียนแซะเรื่องความเรื่องมากของระบบราชการบ้านมันนั่นล่ะ ที่ห่วงหน้าตามากกว่าผลลัพธ์ที่ควรจะได้ แต่พอเขียนออกมามันก็กลายเป็นแนวเมืองแบบชาวเกาะคล้ายๆ Godzilla ซะงั้น โดยไม่ได้คิดหรอกว่าเรื่องมันจะออกมาเป็นแบบที่เห็น
ส่วนเรื่องพวก Special Region โง่นี่ กูเห็นมีแค่ไอ้องค์ชายนะที่โง่จริงจัง ส่วนที่เหลือก็เล่นเกมการเมืองเป็นหมดนะ
อย่างจักรพรรดิประกาศสงครามกับพวก JSDF ในตอนแรก ก็เพื่อให้อาณาจักรต่างๆ ส่งคนไปรบ เป็นลดทอนอำนาจอาณาจักรต่างๆ จะได้ไม่มีกำลังมาแข็งข้อกับจักรวรรดิ พวกขุนนางเองแม้จะมีสายเหยี่ยวบ้าสงครามแต่ในขณะเดียวก็มีสายพิราบพยายามเจรจาสงบศึกด้วย ไม่บ้าแต่จะใช้ความรุนแรง บ้านฟอร์มอนต์ที่เป็นเสมือนชายแดนระหว่างอิตาลิก้ากับจักรวรรดิ์ก็อยู่เป็น เลือกที่จะให้ความร่วมมือกับ JSDF โดยยังคงสภาพเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอยู่ ไม่ได้ไปบ้าประกาศสงครามสู้กับอีกฝ่ายทั้งที่แพ้แน่ๆ
พวกชาวเมืองที่อิตาลิก้าเองก็ไม่ได้ขอส่วนแบ่งจาก JSDF นะ พวกนั้นหาเลี้ยงกันเอง โดยเริ่มแรกไปแซะเกล็ดมังกรในสนามรบมาขาย เปิดโอกาสให้พวกพ่อค้าเห็นโอกาสและเดินทางไปรับของบ่อยๆ ซึ่งทาง JSDF ก็แค่ตั้งร้าน Px เอาไว้ตรงนั้นเอาของใช้ทั่วไปมาขายชาวเมือง ซึ่งของใช้ทั่วไปในยุคเรามันก็ของหรูในยุคที่พวก Special Region อาศัยอยู่ พวกพ่อค้าเลยแวะเวียนมาซื้อบ่อยจนกลายเป็นชุมชนขยายตัวไปเอง
ส่วนเรื่องต่างชาติเห็นแก่ตัวนี้ ...โอเคอันนี้กูว่าจงใจแหละที่เขียนออกมาแบบนั้น แต่พอคิดถึงนโยบายแต่ละประเทศในยุคนั้นมันก็ไม่แปลกอะ Gate มันเขียนช่วงอเมริกายังเป็นตำรวจโลกคอยเจือกเรื่องชาวบ้านโดยเฉพาะแถบตะวันออกกลางอยู่เลย ส่วนจีนก็เป็นยุคที่กำลังโตและแสดงท่าทีคุกคามไปเรื่อย ทั้งคู่จะแสดงท่าทีกดดันญี่ปุ่นที่บังเอิญมีประตูเปิดออกมาก็คงไม่แปลกหรอก
>>86 พูดถูกนะ เห็นด้วยเลย โดยเฉพาะไอเรื่องฝั่ง special region ของเกทมันไม่ได้โง่บัดซบ แบบไอเกาะไปต่างโลก หรือ 8 หมื่นเหรียญทอง (จำชื่อถูกป่าวหว่า) หรือกูจะเป็น hater GATE นะ 5555555 น่าจะใช่
จริงๆก็อยากบ่นเรื่องนี้ต่ออีกหน่อยนะมี point ที่คิดว่าค่อนข้าง valid ด้วย อย่างท่าทีของประเทศต่างๆ world building ยุทธวิธีการรบ แต่เดี๋ยวจะรกมู้ หรือถ้ามึงอยากคุยต่อก็ได้นะ
Nihonkoku Shoukan นี่กูว่าอวยยิ่งกว่าเกทอีก จำได้ลางๆว่ามันมีเทคโนโลยีโบราณไซไฟเหนือกว่าของโลกแบบฐานทัพลอยฟ้าใช้เทคโนโลยีต้านแรงโน้มถ่วงแต่เสือกโดนมิสไซล์เรือ type 90 ยิงร่วงอ่ะครับ เป็นมิสไซต์ผลิตจากยุ่นตั้งแต่ยุค 90 ปริมาณหลักร้อยด้วยนะ ทั้งๆที่สมัยนี้ยุ่นมันใช้ของไอ่กันหมดแล้ว
มีแค่หลับเท่านั้นละ ถึงไม่ได้ใช้สมอง
หลับก็ใช้ ที่ไม่ใช้อ่ะตายกับเล่นโม่ง
คนญี่ปุ่นเขาเป็นอะไรกับการค้าทาสนะ ถ้าขึ้นว่าต่างโลกนี่มีแทบทุกเรื่องเลย
>>98 ถ้าเซ็ตติ้งยุคกลางจริงๆ การค้ามนุษย์ในสมัยนั้น คงไม่ได้เห็นหญิงผิวขาวเอ๊าะๆ นมเบิ้มๆมาเป็นทาสราคาถูกๆกันหรอก เข้าใจเรื่องค้ามนุษย์มีมานานมากเเล้ว เเต่มังงะญี่ปุ่นมันมาเเนวนี้หมด เหมือนการซื้อบริการทางเพศมากกว่าการซื้อทาสอะครับ คือถ้าจะพูดถึงการซื้อทาส ก็เป็นซื้อทาสไปเลย อันนี้มันเหมือนเดินไปตลาดหาซื้อเมียมากกว่า จะเอารูไหนดี มังงะสมัยนี้เปิดมาตอนหนึ่งไปซื้อทาสเลย แต่ผมเป็นคนดีพ่อพระนะ น้องทาสทุกคนต้องดีใจและรักผมสิ และนี่ก็ไม่ใช่มังงะหลวมๆที่แต่งบทจีบสาวไม่เป็นแต่งเอาใจพวกขี้แพ้หรอกนะ!
ทาส วิธีมันก็ดี คือการเลี้ยงมนุษย์ให้เชื่อง
อย่างไอดอลก็เป็นสินค้าของโอตะ เราควบคุมมันได้ บางที กุก็อยากขังจองจำ โอชิ กูในวงที่เรียกว่าไอดอลไว้ตลอดกาลเลย
ใครบอกยุคสมัยนี้ไม่มีทาสแล้วไม่จริง
หรือถึงไม่ใช่วงไอดอล เราก็เป็นทาสของอะไรสักอย่างอยู่ดี
กุมาบ่นขยะมั่ง กุเคยบ่นในมู้เมื่อนานนนนมากกก
Redo of healer แม่งแค่เรื่องแฟนตาซีพล็อตหลวมๆขายฉาก Ecchi
ที่พยายามฟอกขาวว่าพระเอกกุเป็นคนดียห์ กุไม่มีทางเป็นคนเหิ้ยๆแบบผู้กล้ารูทก่อนหรอก
แต่ตรรกะแม่ง Cringe เหลือทน แม่งโคตรพ่อโคตรแม่ตัว gaslighting เลย
แม่งจะพูดอะไรก็พูดได้อ่ะเพราะรอบตัวมึงโดนล้างสมองด้วย "Heal" มึงหมดแล้วหนิ
มึงเห็นไอเรื่องนักเจรจาซีซั่นนี้ว่า Cringe แล้ว ไอเหิ้ยนี่ Cringe กว่า
มังงะกุเลิกอ่านช่วงตอนที่ 30+ ที่แม่งเดินทางไปเมืองๆนึงมีไอเทมเฉพาะสายฮิลที่มันอยากได้ แต่มีเทพนกเหี้ยไรไม่รู้เฝ้าปกป้องไอเทมนั่นอยู่
ละไอนกเหี้ยมันใช่พลังสร้างภาพลวงตา
เพื่อทดสอบพระเอกไง
ละภาพลวงตาที่มันสร้างคืออะไร
สร้างภาพหลอนโจทย์เก่าทั้งหลายที่ตายไปแล้ว
โดนพระเอกตบไปมาเป็นผีหลอกวิญญานหลอน
พระเอกทำยังไงหลังเห็นภาพหลอน
คนเหล่านี้? ก็ตบแม่งซ้ำๆใช่ฮิลเปลี่ยนเพศละเยเห้ซ้ำๆจนโจทย์เก่าต้องร้องขอชีวิต
เทพนกเหี้ยโผล่มาบอกว่ามึงผ่านการทดสอบ
รับไอเทมไป
บททดสอบอะไร ทำไปทำไม
ทำเพื่อใคร? Character development หรอ
ข้อสอบไทย แม่งยังมีมิติกว่าบททดสอบมึงอีก
มึงฉายภาพคู่อริให้กุมาต่อยเล่น กุผ่านการทดสอบแล้ว
ครวยเหอะไอสัส
สถานการแบบนี้มึงควรเขียนให้พระเอกเห็น
ภาพหลอนแม่เลี้ยงพระเอกโดนฆ่า โดน รุมทึ้ง ซ้ำๆ จนแม่งเสียสติว้อย
ว่ามึงจะ move on จากแม่มึง
หรือยึดติดกับ ptsd ช่วยแม่ไม่ได้
นั่นคือบททดสอบที่กุอยากเห็น
ไม่ใช่ภาพหลอนไร้แก่นสารแบบนี้
แต่อิ Rui มึงเขียนอะไร deepๆ แบบนี้ไม่ได้ไง
มึงเขียนเป็นแต่เรื่องพระเอกเทพ/ต่างโลกเมียเยอะอย่างเดียว
อิเรื่องสุดยอดเทพนักฆ่ามึงก็อีกเรื่อง
นักฆ่ากุโดนคนหลอกมาดูเพราะคำว่า
"ต่างโลกน้ำดียห์"
เลยหลวมตัวมาดู
สุดยอดนักฆ่าบ้านพ่อมึงถามลูกค้า(เทพ) ว่าไม่ฆ่าผู้กล้าได้ไหม(เป้าหมาย)
แถมนิยายหลังๆมึงเปลี่ยนชื่อไปเลยก็ได้นะ
ตามหลังๆแม่งไม่มี theme นักฆ่าเหลืออีกเลย
มีแต่ชีวิตประจำวันของขุนนางละเมีย3คนของเขา เพราะตัวปัญหาอย่างผู้กล้าไม่ใช่ภัยอันตรายอีกแล้ว กุเลยใช่ชีวิตชิลๆได้
แถมมีเทพมาเป็นพรายกระซิบบอก Death Flag ทำนายอนาคตล่วงหน้าให้อีก ชิลกว่าเดิม
>>84 เรื่องเกมเกาะมันกากเพราะสิทธิบัตรแม่งปัญญาอ่อน ระบบไก่กาอาลาเร่แม่งจดได้หมด มึงดูที่นินฟ้องโปเกมอนคนคอนเอาว่าปัญญาอ่อนแค่ไหน กุเคยผ่านตาว่าที่กาชาเกาะแม่งไม่มีระบบskip เพราะมีค่ายนึงถือสิทธิบัตรระบบนี้ไว้แล้ว ค่ายอื่นเอามาใช้ไม่ได้
>>95 มปรโม่ง ค่อยมาบ่นตอนอยากก็ได้
>>96 คนเขียนเข้าสังคมไม่เป็น วิธีหาพวกหาเมียดีที่สุดที่มันนึกออกคือซื้อทาส จบง่ายๆแค่นั้นแหละ
>>101 ผู้กากขวัญใจเด็กเบียวเอจจี้ ฮีลบ้างพ่องทำแบบนั้นได้ แม่งเวทย์ล้างสมองชัดๆ ว่าแต่คนเขียนเดียวกับนักฆ่าต่างโลกจริงดิ ดีนะที่กุไม่ได้ตาม
อีกอย่างที่กุเปิดประเด็น กุเบื่อต่างโบกเป็นนางร้ายเกมจีบสาวหว่ะ พล็อตแม่งไม่ได้ดีกว่าหลวมเกมออนไลน์ ระบบเกมจีบสาวบ้าบอมี rpg (เกมจากค่าย alicesoft หรือไง) แล้วตัวร้ายแม่งบทคนดีที่โดนรังแกสัดๆยังกับบ้านทรายทอง ขายน่ารักไปวันๆก็โอเคแหละ แต่กุชักเบื่อ
>>96 บ่นยาวๆละกัน ใครอ่านแยกแยะได้ไม่ต้องร้อนตัวนะ หลายคนก็อ่านเอามันส์ ไม่ได้คิดอะไรมาก ที่จะเขียนนี่ก็เหมือนดูดวง อาจจะตรงหรือไม่ตรงก็ได้
😈 อันแรกคือพอเป็นทาส ตาม trope มักจะมี ตราทาส หรือคิดร้ายไม่ได้ มันเป็น Power Dynamic ที่ทำให้ตัวละครซึ่งหลวมและ insecure เพราะในชีวิตปกติมักจะเป็นคนที่ไม่ค่อยควบคุมอะไรในชีวิตได้ อาจจะเป็นในทางชีวิต ทรัพย์สิน หรือความสัมพันธ์ รู้สึกว่าเป็นฝ่ายที่ควบคุม มีอำนาจ และเชื่อใจในความสัมพันธ์ได้
👼 การไปช่วยเหลือทาสเนี่ยอาจตีความได้ว่า ตัวละครกำลังแสดงออกถึงความต้องการที่จะช่วยเหลือ ปกป้อง หรือครอบครองคนที่อ่อนแอ ซึ่งอาจจะมาจากความต้องการที่ซ่อนอยู่ในจิตใต้สำนึกเพื่อการได้รับการยอมรับ เพราะในชีวิตก่อนอิเซไคไม่ได้รับการยอมรับ เป็นลูสเซอร์ นีท สวะ เอาตัวเองยังไม่ค่อยรอด ตัวทาสหญิงในกรณีนี้อาจจะเป็นสัญลักษณ์ของวัตถุที่ต้องได้รับการช่วยเหลือ ซึ่งช่วยเติมเต็มความต้องการทางอารมณ์หรือจิตวิทยาของตัวเอกในการยึดอำนาจจากโลกที่ตัวเองขาดอำนาจในการควบคุม
🎁 ในหลายๆ เรื่องทาสหญิงมักจะถูกแสดงเป็นตัวละครที่ถูกลดทอนความเป็นตัวของตัวเองและความเป็นอิสระออกไป สิ่งนี้สามารถเชื่อมโยงกับแนวคิดทางจิตวิทยาเรื่องการตกเป็นวัตถุ การทำให้คนกลายเป็นแค่สิ่งของสำหรับความพึงพอใจหรือการยืนยันตัวตนของตัวเอก ตัวละครหญิงมักจะถูกกำหนดโดยความสัมพันธ์กับตัวละครชายเป็นหลัก ซึ่งทำให้สูญเสียความซับซ้อนหรือเอกลักษณ์ของตัวเอง เป็นตัวละครที่ความหมายยึดโยงกับตัวละครหลัก มีไว้ให้ตัวละครหลักได้เฉิดฉายเท่านั้น ทั้งนี้ก็อธิบายได้เพราะกลุ่มเป้าหมายของเรื่องแนวนี้ชัดเจนอยู่แล้ว ไม่ต่างจากกรณีเรื่องที่ตัวละครหญิงในโชเนนจั๊มมันจะจืด
🤓 เป็นการต่อต้าน โลกจริง หรือ สังคมสมัยใหม่ เหมือนเรื่องแนวนิยายถล่มโลกจริงน่ะแหล่ะ ส่วนใหญ่จะเป็นตัวละครที่เป็นทาสสมัยใหม่เช่น ซาลารี่มัง การซื้อทาสจึงเป็นการปฏิเสธมาตรฐาน หรือระบบของยุคสมัยใหม่ สร้างสภาวะทางสังคมที่ตัวเอกสามารถย้ายตัวเองไปสู่ลำดับขั้นใหม่ในทางสังคมได้
กูเพ้ออะไรเนี่ย 5555555
>>102 มันเป็นเรื่องที่อิ Rui เคย interview ว่าจริงๆแล้วผู้กล้า(แกชไลท์)ฮิล มันเป็นเรื่องกุเขียนขำๆไม่ได้แต่งเอาจริงจัง
แต่ไอเรื่องนักฆ่าไม่ใช่ เรื่องนักฆ่ากุ put a lotta effort in it นะเว้ย
ครับ ใส่ความทุ่มเทมากคับมีแต่เรื่องเยส 3 สาวเหมือนเดิม
ทุกวันนี้ไอผู้กล้ามันโดนกระดอพระเอกยังเหอะ พวกกลุ่มคุยเฟื่องในเฟส ไม่เห็นออกมาโพสสปอยเหมือนเมื่อก่อนละ
>>103 เออ พวก otome isekai นี่กูก็แอบกำหมัดนะ
แบบแรกคือมุกนางเอกตัวจริงดอกทอง ตัวร้ายจริงๆแล้วเป็นคนดี ถูกโลกรังแกเข้าใจผิด บลาๆ อันนี้โม่งมู้ webcomics ด่าก้นได้โหดสนุก (มีเรฟด้วย ขยันจัด) ด่าดีมีเหตุผลกว่ากูเยอะเลยไม่พูดละกัน
อีกแนวที่รำคือพระเอกชั่วๆ ความสัมพันธ์มีพิษ แบบเข้าใจนะว่ามันฟินจิกหมอน มันแซ่บสำหรับคนที่ชอบ ไม่ได้เป็นตำรวจว่าจะให้พระเอกทุกคนต้องธงเขียว แต่บางทีมันก็เหี้ยเวอร์ไปป่ะ แบบฆ่ามึงชาติแรกละ แท้งลูก จับข่มขืนทรมาณทั้งครอบครัว ชาติสองสันดานเหมือนเดิม แต่สุดท้ายได้กันอยู่ดี
>>101 กุก็เหมือนผู้กล้าฮีลอยู่ พยายามล้างสมองให้คนโมเอะ >>100 ตามแบบที่กุบอกไป
ถ้ายังไม่โมเอะก็แปลว่าคุณทรมาน ไม่มากพอ
>>106 ไม่เคยอ่านอยู่แล้วแนว ผญ
สรุปนิยายพวกนี้ก็ไม่ได้มีอะไรร้ายแรงขนาดนั้น
เมิงต้องเจอกุเคยอ่านนิยาย ให้รู้จักตัวเอง ให้ตัวเองเลือกเพศใหม่ อันนั้น่ากลัว กุอ่านตั้งแต่เด็กๆ ยังดีที่ไม่หลงกล พวกผิดเพศ
ยามากุจิสรุปความในโพสเดียวไม่เป็นนะครับโม่งผู้อ่านทางบ้าน
ต่างโลก ไล่ออกจากตี้ เกิดใหม่เป็นจอมมาร เซียนเทพ โลกนิยายถล่มโลกจริง ทุกพล็อตที่ว่ามามันก็ขยะที่มีแต่วัยรุ่นกากๆ หลังยุค 2000 อ่าน เพราะทำไรไม่เป็น
>>106 ไม่ได้อ่านมู้webcomicเท่าไรเลยหว่ะ เห็นเม้นยาวๆแล้วกุไหลไม่ทำงาน เดี๋ยวหัวหน้าตบกบาลเอา ถถถถถ ไอ้นักฆ่ากุเห็นอีหอกนมใหญ่ก็ไม่อ่านต่อแล้ว พอเดาแนวออก
อิเศไกเกมออนไลน์ที่กุตามตอนนี้มีแค่ heavy knight (มีเมะปีหน้า) กุชอบไดนามิกพระนางกับระบบเกมมัน แต่ก็ตามแค่มังงะนะ ไม่รู้นิยายมันดีหรือแย่กว่าไหม
ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้วกูขอมาแซะเรื่องที่กูอ่านแล้วไม่ชอบเป็นการส่วนตัวหน่อยละกัน
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ได้รางวัลด้วย แต่พอกูอ่านแล้วก็ถึงกับขมวดคิ้วเลยว่าทำไม?
ซึ่งเรื่องที่ว่าเลยก็คือ Brunhild the Dragon Slayer ของค่ายนกย่างนี่เอง
อนึ่งเรื่องนี้มันไม่ได้หลวมหรือว่าอะไรนะ แต่กูอ่านแล้วกูรู้สึกว่ามันอิหยังมากกับความคิดตัวละคร และการดำเนินเรื่องโดยเนื้อหาสรุปสั้นๆ ก็จะเป็นทำนองนี้คือ
เริ่มแรกคือมันเป็นโลกที่อยู่ในช่วงเทคโนโลยีสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่มีสิ่งมีชีวิตแฟนตาซีอย่างมังกรอยู่ ซึ่งมังกรแต่ละตัวมันจะปกครองเกาะที่เชื่อว่าเป็นสวรรค์ที่เหล่าสรรพสัตว์จะอาศัยอยู่กันอย่างสงบสุข แน่นอนว่ามนุษย์โลภมากก็พยายามที่จะบุกขึ้นไปแต่ก็โดนมังกรไล่กลับมาทุกครั้ง จนกระทั่งยุคสมัยเปลี่ยนไปมนุษย์เริ่มพัฒนาอาวุธดีขึ้นเรื่อยๆ มาสู้มังกรนี่ล่ะ
แต่เรื่องราวตอนต้นก็โฟกัสไปที่นางเอก ที่เป็นผู้ประสบภัยจากการโจมตีของมังกร ลอยคอมาขึ้นเกาะในสภาพอายุไม่กี่ขวบ ตอนแรกมังกรก็จะปล่อยตายเพราะติดเชื้อเลือดมังกร แต่ด้วยความบังเอิญระดับ 0.01% (ซึ่งมันไม่ใช่บังเอิญ เฉลยในเล่ม 2) นางเอกได้รับเลือดมังกรแล้วรอดมาได้ ก่อนจะได้รับการดูแลโดยมังกรที่เลี้ยงเหมือน พ่อ-ลูก ซึ่งมังกรมันก็ไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไปกว่านั้น
แต่เด็กอะมันไม่คิดแบบนั้น มันคิดว่ามังกรอะคือผัว! ยิ่งโตแม่งยิงพิศวาสมังกรระดับอยากจะเยเย่มีลูกด้วยกัน ยังดีที่มังกรมันไม่ Cringe อยากทำตามแถมสอนอะไรดีๆ ด้วย ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วนี่คือสิ่งดีงามที่สุดในเรื่องนี้แล้วล่ะ ก่อนเรื่องราวจะลากลงเหวหลังจากนี้
นางเอกกับมังกรใช้ชีวิตอย่างสงบสุขหลายปี จนกระทั่งวันหนึ่งมนุษย์ยกทัพมาพร้อมเรือประจันบาน สอยมังกรร่วงไปได้ง่ายๆ ส่วนนางเอกโดนระเบิดแขนขาด แถมยังโดนจับกลับไปยังโลกมนุษย์อีก แถมพอตื่นขึ้นมายังกลายเป็นครึ่งสัตว์ประหลาดเพราะแขนเป็นมังกรอีก ซ้ำร้ายไอ้ผู้บัญชาการที่สั่งยิงมังกรทิ้งยังมาเฉลยว่าเป็นพ่อแท้ๆ ของนางเอกอีกด้วย แต่ถึงอย่างนั้น ผบ. คนนั้นกลับไม่ใยดีอะไรกับการได้เจอนางเอกอีกครั้งซะงั้น แถมดันปฏิบัติตัวห่างเหินเย็นชากังขังหน่วงเหนี่ยวอีก ซึ่งตรงนี้คือ WTF แรกที่กูอ่านแล้วต้องร้อง พลันถามด้วยความสงสัยด้วยว่าทำไม? เพื่ออะไร? สร้างตัวละครแบบนี้มาทำไม?
โอเคคนเขียนอาจจะทำไปเพื่อทิ้งปมให้นางเอกมันแค้น อยากจะล้างแค้นที่มาจัดการผัวนางและวางแผนล้างแค้นตามสไตล์เรื่องแนวล้างแค้น ซึ่งเรื่องนี้ก็ทำได้โอเคะ นางเอกมันแค้นจริงนั่นล่ะ แต่ WTF ที่สองที่ทำกูเอาร้องเลยก็คือ ลูกชาย ผบ. (น้องชายนางเอก?) ดันหลงเสน่ห์นางเอกตั้งแต่แรกเห็นซะงั้น แถมตาม simp แบบหัวปักหัวปำอีกต่างหาก โอ้โหว~ นางเอกสวยอะใช่ แต่ร่างกายครึ่งนึงของอีนั่นมันเป็นมังกรนะเตง นี่เองเป็น Furry งั้นเหรอ? อีกอย่างนั่นพี่สาวเองนะไอ้ซิสค่อน!
ซึ่งความ simp ของไอ้ลูกชายนี่ก็ดันก่อให้เกิดหายภายหลัง เพราะมันตาบอดมองไม่เห็นแผนการของนางเอกเลยทั้งเรื่อง กลายเป็นไอ้โง่โดนเขาหลอกทั้งเรื่อง แถมเรื่องยังพยายามถ่ายทอดมุมมองของไอ้ลูกชายนี่ให้เห็นอีกตลอด ถ้าเองมีนิสัยแบบนี้ก็ชักไม่แปลกใจละว่าทำไมพ่อถึงไม่ยอมให้สืบทอดตระกูลเนี่ย
นอกจากไอ้ลูกชาย ผบ. แล้ว เพื่อนพ่อ รอง ผบ. กับกลุ่มลัทธิที่นางเอกตั้งขึ้นมาก็พอกัน พวกลัทธิยังพอเข้าใจว่านางเอกไปหลอกมา แต่ไอ้เพื่อนพ่อที่เป็นรอง ผบ. เนี่ยล่ะอาการหนัก พี่แกเขียนบทให้ฉลาดให้ใจดีทั้งเรื่อง แต่แค่นางเอกบีบน้ำตาให้นิดหน่อย เอาเรื่องพ่อไม่รักไปปรึกษาพี่แกหน้ามืดเว้ย หน้ามืดตามัวระดับมองนางเป็นลูกสาวที่เสียไปแล้ว ทั้งที่รู้จักกันมาทั้งเรื่อง แถมก็เป็นแค่คนรู้จัก!? แต่ถึงกับขายเพื่อนที่โตมาด้วยกันตลอด 40 ปีได้ภายในไม่กี่วินาที เชี่ย! สมองเองไปไหน? ไอ้คนฉลาดที่ปรึกษากองทัพคิดได้แค่นี้เหรอ?
ที่บ่นมานี่แค่ตัวหลักนะ ยังไม่ได้พูดถึงพวกตัวประกอบรองๆ ที่ถวายหัวให้มายาหญิงของนางเอก ซึ่งก็มาเฉลยในตอนท้ายว่าทั้งหมดนี่คือการล้างแค้น ...โอเค กูนึกไม่ถึงเลยเนอะ ทำผัวเขาตาย เผาบ้านเขา กักขังหน่วงเหนียวเขา ไม่คิดเลยเนอะว่าซักวันเขาจะกลับมาล้างแค้น? สัด! อ่านมาถึงตรงนี้แล้วกูก็นั่งคิดละนะว่าสมองผู้ชายในเรื่องมันคิดอะไรอยู่กันบ้างวะเนี่ย?
ทั้งหมดที่ว่ามานี่คือเล่ม 1 นะ ซึ่งกูอ่านแล้วกูรู้สึกเกลียดตัวละครและความคิดในเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวชะมัดเลย
ไอ้ความวิปริตคลั่งวางแผนทวงแค้นนี่เข้าใจได้ถ้าดูจากสิ่งที่นางโดนกระทำ แต่การที่ตัวละครชายโดนลดสมองจนมองไม่ออกเนี่ยล่ะที่ทำเอารู้สึกหงุดหงิดกันเลย
ขอเงินคืนจากไอดอล
>>>/animanga/18240/264-271/
เพื่อนไม่คบ
>>>/lifestyle/2887/977/
ทำร้ายร่างกายน้องสาวเห็นน้องเป็นหนอนแมลง
>>>/animanga/16919/779/
>>>/lifestyle/18519/24/
ทำร้ายร่างกายผู้หญิง
>>>/lifestyle/18519/7-17/
>>>/lifestyle/18519/19-24/
เบียวล้างสมอง เพราะแค้นไอดอลไม่เล่นด้วย อยากขังไอดอลไว้ในแคปซุลคุกโมเอะอะ
>>>/lounge/19063/27/
>>>/animanga/19061/107/
เป็นอัจฉริยะแต่เรียนไม่ค่อยรอด
>>>/lifestyle/13634/839/
อันนี้แถม
เคลมว่าตัวเองเหนือกว่าทั้งโม่ง
>>>/lifestyle/13634/869/
ไมน์เซ็ตโง่ๆ รวมช็อตฮา
>>>/lifestyle/13634/794-795/
>>>/lifestyle/13634/987-989/
>>>/lifestyle/18920/218-273/
นข.ญ ส่วนใหญ่ไปเน้นแนวรักๆปะนะ
Reborn ผญ ก็เขียนนี่หว่า
จารวัวนี่กูตามเก็บเกือบทุกงานยกเว้นไอ้เรื่องยมล แขนกล, ช้อนเงิน, รากหญ้าบรรดาศักดิ์ และก็เข้าชายอัสรันแม่งสนุกแบบแนะนำให้ใครอ่านก็ได้
จะเก่งหรืออ่อนยังไง นักเขียนหญิงก็ไม่เคยโม้สเกลมิตินะกูคิดงั้น ไอ้ที่โม้มิติส่วนมากมีแต่นักเขียนชาย
อ.วัว
ไม่มีไรกากกว่าการโม้มิติ เอาแฟนตาซีเหนือกว่าความจริง
>>130 มึงไม่รู้ไม่เข้าใจเพราะมึงอยู่ในมิติที่ต่ำกว่าพวกกูไง กูน่ะก็เหมือนเทพที่เป็นสิ่งมีชีวิต 12626254226 มิติ การปฏิสัมพันธ์กับพวกสิ่งมีชีวิตสามมิติอย่างมึงน่ะเป็นแค่ความบันเทิงเท่านั้น ถ้ากูไม่จงใจลดมิติของกูลงมาคุยกับพวกมึงในบอร์ดโม่งแล้วล่ะก็พวกมึงก็ไม่มีวันเอื้อมถึงกูได้ กูผู้นี้อยู่เหนือความตายและคอนเซปต์ทางโลกทางธรรมใดๆ หึๆๆๆ อีกไม่นานก็จะถึงเวลาที่พวกกูจะแสวงหาความบันเทิงในโลกของมึงแล้ว อีกไม่นานหรอก 🐺 มนุษย์สำหรับพวกกูน่ะเล็กจ้อยยิ่งกว่าหนอนแมลงเสียอีก
>>114 แนวล้างแค้นส่วนใหญ่จะบ้งนะ เพราะตกหลุมเอาสะใจง่าย พอเป็นแบบนั้นการเขียน ตลค อื่นมันไม่ได้เป็นมากกว่าที่ระบายอารมณ์ของตัวคนเขียนที่ insert ไปในตัว MC เลย ทั้งนี้ก็ขึ้นกับวิธีเขียนแต่ละคน บางคนชอบเข้าไปอยู่ในหัวตัวละคร บางคนเอาโครงสร้างเรื่องอย่าง แฮมเล็ต มอนเตคริสโต มาแล้วดัดให้เข้ากับเรื่องของตัวเอง เน้นวางเป็นโครง หรือบางคนต้องการจะเล่าเมสเสจบางอย่างเพื่อสอนให้ข้อคิดตามอุดมการณ์ตนเอง
แต่อ่านแนวล้างแค้นมาสุดท้ายคือสมมติมีสิบเรื่อง หลวมไปแล้วแปด แต่กูอ่านไปทั่วไม่ได้คัด หรือเทสการเลือกเรื่องอ่านกูอาจไม่ดีเองก็ได้นะ สุดท้ายเลยเลิกอ่านแนวนี้ไปละ 55555
>>133 คือไอ้บทน่ะมันใช่ปัญหาเว้ย แต่หลักๆ คือมันบิ้วอารมณ์มา wtf ไง
ไอ้รอง ผบ. โดนโยนงานให้เป็นคนดูแลนางเอกก็จริง แต่ระยะห่างระหว่างทั้งสองยังไงมันก็ เจ้านาย-ลูกน้อง มาตลอด อาจจะมีเอ็นดูนิดหน่อยแต่ก็ไม่เคยมีอะไรเกินเลยไปกว่านั้น
แต่ไอ้ช็อตที่นางเอกเข้าไปอ้อนนี่คือจู่ๆ สมองเหลวเฉยเลยเว้ย ไม่มีเหตุการณ์อะไร ไม่มีชนวนอะไรเป็นตัวกระตุ้นเลย จู่ๆ พี่แกก็มองนางเอกต่างลูกสาวซะงั้น แถมยอมเอาความลับทางการทหารไปบอก + ขายเพื่อน ให้ทันทีเหมือนกับว่าความยับยั้งชั่งใจเหลวหายไปเลยต่างหาก
ถ้ามันปูบทมาตลอดแบบตอนหลอกน้องชาย ที่ถึงกับวางบทละครลิงให้ตัวเองออกไปปกป้องชาวเมืองเจ็บจนปางตายเพื่อซื้อใจเนี่ยกูไม่ว่าเว้ย แต่นี่คือแค่ไปหาไอ้รอง ผบ. บีบน้ำตาบอกว่าหนูคิดถึงพ่อ แม่งก็ Trigger ปมตัวละครแล้วแบบนี้มันไม่ใช่อะ
กูว่าจะโม้มิติมันก็ไม่ผิดอ่ะ ขึ้นกะโม้สมเหตุสมผลคนซื้อไหมก็แค่นั้น ถ้ามึงขี้โม้แบบเบียวๆหลวมๆคนก็ไม่
ส่วนโม้ดีๆขึ้นหิ้งเป็นตำนานก็ดี อย่างพวก Cosmic Horrors ไงโม้สเกลมิติชิบหายวายวอด แต่เน้นให้คนกลัว ให้เกิดความรู้สึกเข้าไม่ถึง มนุษย์เป็นมดเศษฝุ่น บลาๆๆ หรืออย่าง SCP ก็โม้สเกลมิติ เสียที่หลังๆเด็กเบียวหลวมพาวเวอร์สเกลมันเข้าไปเยอะเลยหลวมหนักขึ้นยิ่งสาขาจีนยิ่งไปกันใหญ่
ส่วนโม้คนหมั่นไส้ก็มีเช่น โยกิริ จอมมารAnus แต่คนที่ชอบเรื่องพวกนี้ก็มี ก็คือมีกลุ่มลูกค้าเทพซ่าแหล่ะ
ในขณะที่คนอื่นกำลังนอน กุฝึกฝน
ในขณะที่คนอื่นกำลังเที่ยวเล่น กุฝึกฝน
ในขณะที่คนอื่นฝึกฝน กุฝึกฝน มากกว่า
กุไม่ใช่คนเก่ง กุไม่ใช่คนฉลาด กุไม่ใช่คนแข็งแรง
ในหัวกุคิดวางแผนไว้ตลอด แต่พอกุขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของเกม มันก็แค่นี้เองหรอ ทำให้กุเลิกเล่นเกมมาเพราะหมดความท้าทานอีกตีอไป
โม่งมันก็คิดว่ากุเก่งไม่จริง เทพไม่จริงบ้าง แต่กุก็แนะนำเทคนิคชนะเกมมาตลอดนะ มันก็หาเรื่องกุตลอด เพราะคิดว่าคนแบบกุไม่มีจริงในโลก ที่เหมือนพระเอกในอนิเมะ จะไปมีคนแบบนั้นอยู่จริงได้ไง
มันมาจากคำสั้นๆ ที่กุยึดมาตลอด
ถ้ามันเป็นเกมกุต้องชนะ
จนพ่อกุเคยบอกว่า รู้ไหมต่อให้ลูกเก่งขนาดไหน
ก็ไม่สามารถชนะน้องสาวได้
กุเลยตอบไปทันที เพราะน้องสาวกุไม่ได้เล่นเกม!!
ถ้าโลกนี้เป็นเกมไม่มีทางที่กุจะแพ้!
สำหรับกุเรื่องไหนที่มันบ้ามิติยัดมิติอนันต์มากๆ กากหมดวะ
กูว่าอยู่ที่ชั้นเชิงในการโม้ มีทั้งแบบแอบกะแบบตรงๆ
แบบแอบก็เช่น มีภาพจักรวาลอะไรว่าไป เรขาคณิต บรรยายคอนเซปต์ในเนื้อเรื่อง แล้วบังเอิญไปตรง
แบบขี้โม้ คือ เอาชื่อ Tegmark เอาทฤษฎีเซตมาอ้าง อันนี้รู้เลยจงใจเขียนมาโม้
เผลอไปอ่านโยขี้หีสั่งตาย
ไม่เคยเห็นตัวละครโม้เวอร์ขนาดนี้มาก่อน แม่งสั่งตายได้ยันเซลล์สมองคนอ่าน อ่านไปแล้วเหมือนเซลล์สมองกูกำลังโดนทำลาย (ส่วนพวกที่อวยคือโดนทำลายไปโดยสมบูรณ์)
Now That I’m Dead, are you Satisfied? (私が死んで満足ですか) อแดปจากนิยายเวป พึ่งมีมังงะตอนนึง กุไปอ่านต้นฉบับจนจบมาแล้ว สรุปสั้นๆว่า"ขยะ"
โอโตเมะบ้านทรายทอง (ไม่อิเซไกนะ) นางร้ายความจริงคือคนดี ฝั่งตรงข้ามจริงๆคือคนโง่แสนดียยยย์จอมปลอม สุดท้ายชิปหายกันหมดเพราะนางร้ายที่คอยแบกพวกแม่งเกวียนคว่ำตายห่าไปในตอนแรกแล้ว
ถ้ามึงกะอ่านเอาสะใจกับความโง่ของตัวละครก็ได้แค่นั้นแหละ ไม่มีค่าอย่างอื่น
สปอยชะตากรรม+ตอนจบถ้าอยากรู้
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เจ้าชายหน้ากี โดนเปิดโปงเรื่องคบชู้กับน้องสาวบุญธรรมนางร้าย โดนเรียกค่าเสียหายที่ประกาศถอนหมั้นนางร้ายต่อหน้าสาธารณชน โดนกดดันจนสติแตกเกือบปล้ำคนใช้ ราชาเลยริบยศ ถอดออกจากตำแหน่งสืบทอดบัลลังก์ เฉดหัวไปหมู่บ้านชนบท ตัดพ่อลูก
อีน้องสาวบุญธรรมดอกทอง จบดีสุดในฝั่งตรงข้ามนางร้าย เกวียนคว่ำตอนจะไปหาเจ้าชายคุยเรื่องหนี้สินตระกูล หน้าแหกจนไม่มีใครเอา ไปบวชชีละทางโลก
พ่อนางร้าย โดนจับฐานครองอาวุธต้องห้ามกับสั่งสมกำลังพล แถมข้อหามีแนวโน้มก่อกบฏ สมบัติทุกอย่างยึดเข้าหลวง ไม่เหลือเงินจะจ่ายจนคนใช้ปล้นของในคฤหาสไปหมด
แม่บุญธรรมนางร้าย โดนยัดคุกฐานซื้อของโจรจำนวนมหาศาล (แม่งไปซื้อเพรชพลอยมาจากตลาดมืด) เน่าตายในนั้นแหละมั้ง
เจ้าของบริษัทค้าปลีกที่นางร้ายไปลงทุนไว้จนโตเท่าซีxี เกือบโดนหลอกให้ขายของเก๊จนบริษัทล่ม ดีที่รู้ตัวก่อนเลยไปตามของล็อตแรกกลับมาหมดแล้วยกเลิกสัญญา เสียทรัพสินไปเยอะแต่บริษัทยังอยู่
บัญชีประจำตระกูลนางร้าย เจ้าชายกับอัศวินอีกอาณาจักร กลับไปครองบัลลังอาณาจักรตัวเอง ไอ้บัญชีก็โดนดึงตัวไปอยู่ด้วย
นางร้าย จริงๆไม่ตาย แต่โดนถอนหมั้นจนเครียดไข้แดกสลบไป5วัน (ใช่ ทั้งตระกูลทั้งเจ้าชายแม่งชิปหายเพราะนางไม่อยู่แค่5วัน) คืนที่โดนถอนหมั้นนางหนีไปนอนที่บ้านเด็กกำพร้าในชนบทที่นางออกทุนให้พอดี แล้วอีเมดที่กลับมาก่อนแม่งเอาชุดนางมาใส่แถมย้อมผมสีเดียวกัน สรุปคนที่โดนเกวียนคว่ำทับหน้าแหกตายห่าคืออีเมด แต่คนแม่งเห็นชุดกับสีผมเลยคิดว่าเป็นนางร้าย
ตอนจบนางร้ายตกลงไปเป็นราชินีกับไอ้เจ้าชายอาณาจักรข้างๆ จบ
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.