Fanboi Channel

>>485>>486 ขอบคุณที่มึงรีวิวมาก คนที่มีของมีฝีมือจริงๆไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ที่ยากแค่ไหน หรือตกในเหตุการณ์ที่ต้องแก้ไขเฉพาะหน้า คนเหล่านั้นก็ย่อมผ่านอุปสรรคไปได้ด้วยประสบการณ์และความสามารถที่มี เนี่ย! คือการบอกว่าตัวละครเอกที่ฉลาดและมีฝีมือจริงๆเป็นยังไง และการเขียนที่ฉลาดมาก การแสดงออกว่าตัวละครมีความฉลาดและมีฝีมือใดๆไม่จำเป็นต้องกูต้องเก่งทุกอย่าง กูต้องเป็นที่หนึ่งของโลก กูต้องเป็นผู้บุกเบิกความใหม่ทุกสิ่ง บ้าเรอะ!? แบบนั้นมันซูไปมั้ย? ขอแค่มึงไม่หยุดที่จะเรียนรู้ ไม่ยอมที่จะพ่ายแพ้อุปสรรคใดๆ สักวันความสามารถที่มึงพยายามปั้นขึ้นมามันจะฉายแสงของมันเอง กูยกตัวอย่างหนังสือเด็กๆชื่อ ไม่ยากถ้าอยากดูดี (กูรู้ว่ากูแก่ ไม่ต้องมองกูแบบนั้น5555) ที่นางเอกเป็นคนธรรมดาไม่ได้ดูแลตัวเอง แต่นางก็ขวนขวาย พยายาม เรียนรู้สิ่งต่างๆจนมาถึงตอนแข่งแต่งตัวแฟชั่น(มั้งนะ) นางโดนแกล้งให้ไม่เหลือเสื้อดูดีใส่ มีแต่เสื้อแปลกๆดูไม่เข้ากัน แต่นางก็พลิกสถานการณ์ด้วยการแต่งตัวแบบ Mix and Match จนชนะ อย่างที่กูบอก ถ้าคนมันมีของจริงก็เก่งได้โดยที่ไม่ต้องยัดให้ตัวเอกเป็นที่ 1 เป็นคนแรกของโลกก็ได้

>>485 กูชอบจุดนึงตรงที่พอนางเอกเริ่มรู้ตัวว่ารู้สึกดีกับพระเอกช่วงแรกก็พยายามห้ามใจไม่แสดงออกเพราะสถานการณ์ตอนนั้นมันเพิ่งผ่านช่วงขึ้นศาลฟ้องหย่าผัวเหี้ยไป เดี๋ยวสังคมครหาไม่ก็ฝั่งผัวเก่าจะอ้างว่านางเอกแอบเล่นชู้กับพระเอกเลยขอหย่า ปิดโอกาสผัวเหี้ยเอาคืนเลย

>>490 ใช่ๆ เป็นช่วงดึงระยะห่างได้เมคเซ้นดีแบบ เริ่มรู้ใจกันเองละ คิงกับควีนก็เหยียบคันเร่งให้ขนาดนั้น แต่ต้องห่างกันเพราะกลัวข่าวลือ เลยทำให้เรื่องไม่จบไวเกินไป555 แบบเข้าใจหาเรื่องยืดดีเพราะกำจัดผัวเหี้ยในสิบตอนกว่าเอง ไม่กี่ตอนต่อมาก็รู้ใจกันแล้ว แต่ต้องยั้งไว้เพราะกลัวข่าวลือนี่ละ แม่งเดินเรื่องไวดีนะด้านคสพ.

#รีวิว ร้านอาหารปรโลก
แอพดำ : ยังไม่จบ(ss2 🆕)
คะแนน : ⭐️⭐️⭐️
#ดราม่า #SoL

ตัวเอกเป็นเด็กกำพร้า ปากกัดตีนถีบเลี้ยงตัวเอง ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย จนวันนึงจู่ๆมีทนายโทรมาบอกตัวเอกได้รับมรดก พระเอกตกใจนึกว่ามิจจี้ป่าววะ แต่ก็ลองไปดูเพราะอยู่กลางใจเมืองเลย ถ้าโดนหลอกก็เผ่นได้

สรุปพอไปก็เจอคุณลุงที่จริงใจคนนึง(ชอบว่ะ โสดด้วย เชี่ยเอ้ย) ลุงแกเลยบอกตัวเอกได้รับมรดกแปดพันสองร้อยล้าน

เป็นล๊านนนนเลยเหรอเพ่!?!! (ตัวเอกsaid)

แล้วต้วเอกก็บอก ลุงจำคนผิดแล้วละ กุไม่มีญาติพี่น้องนะตั้งพ่อแต่ตาย ติดต่อใครไม่ได้เลย หม่มีใครทิ้งมรดกไว้ให้กุหรอก

ลุงsaid คึณนายเป็นหลานของพี่สาวของคุณอีมยองซอบที่เป็นปู่ทวดของคุณอีคังจินครับ (อิสัส โคตรยาว5555)

ตัวเอกเหวอแดก ไอ้นี่มันจะให้ให้ได้

หลังจากฟังรายละเอียดคือจะให้ตัวเอกดูแลกิจการร้านอาหาร5ปี หลังจากนั้นถึงจะเป็นเจ้าของมรดกโดยสมบูรณ์ โดยมีเงื่อนไขการเปิดร้านคือ
1.เปิด5ทุ่มถึงตี1
2.ค่าอาการให้ลค.เรียกราคาเองตามใจอยาก
3.ต่อให้ลค.ไม่มีตังจ่ายค่าอาหารก็ไม่เป็นไร เสิร์ฟตาสปกติได้เลย
4.ร้านหยุดทุดวันอา.

ตัวเอกเลยแบบ เครๆ ลองดูก็ได้วะ ไม่มีไรเสียหายอยู่ละ มีสัญญาแบบนี้ต่อให้โดนหลอกกุก็ไม่มีอะไรให้อยู่ดี เพราะตัวเองไม่มีตัง ถ้าเปิดร้านอาหารยังไงก็ได้ตังอยู่หน่อย+มีที่อยู่ฟรี ทำงาน5ปีได้มรดกไปเลยอีก

หลังจากทำไปสีกพักตัวเอกก็ได้รู้ว่า..

“กูนี่กูเปิดร้านอาหารให้ผีเหรอวะ!?!!”

จากเปิดแค่ร้านอาหารก็กลายเป็น0บรรเทาทุกข์ผีไปพลางๆ55555

แนวsolปนดราม่าหน่อยๆ ไม่รู้จะมีนางเอกมั้ย แต่คนที่ดูจะลึกลับสุดตอนนี้คือน้องเล็กทนาย แต่เนื้อเรื่องมันบอกรับเลี้ยงเลยไม่น่าจะเป็นนางเอก ส่วนที่เหลือแม่งผีสาวหมด อดโมเมนต์ผัวเมีย5555555

มีพาร์ทที่ไปฝึกงาน+ทำร้านอาหารไปด้วย โดนเขม่นก็รู้สึกผิดเพราะเหมือนเด็กเส้นจริงๆ(พวกรุ่นใหญ่มันชอบอาหารร้านตัวเอกมาก) แถมดันไปพูดว่าอาจจะไม่ได้เข้างานประจำเพราะร้านอาหารเลยโดนเด็กฝึกอีกคนเขม่นหาว่าไม่อยากทำงานละจะมาทำไม
*จริงๆพระเอกมันทำงานเก่ง+หัวไวกว่าอีกคนที่เป็นเด็กเกียรตินิยมมาก คนในออหเลยชอบแซะเด็กเกียรติ เด็กเกียรติมันเลยเขม่นตัวเอก

ตัวเอกก็ค่อยๆพัฒนาตัวเอง จากที่ทำอาหารไม่เป็นแต่ได้สูตรโกงมองปุ๊บทำได้ปั๊บก็ยังต้องมาฝึกทำอาหารเองต่อเผื่อฉุกเฉินอยู่ดี+กับยิ่งทำยิ่งคุ้นมือเลยทำเองได้แล้ว แต่ก็สีเพื่อนผีมาคอยช่วยสอนทำอาหารอีกหน่อย

ฝั่งผีสาวรุ่นใหญ่คือผีพรหมจรรย์ ผีในภพแม่งกลัวอิพวกนี้มาก
-เจเจ่แก่สุดชุดฮันบด สวยมากแม้อยู่ร่างผี ใครๆก็กลัวเจ๊
-แก๊งวัยทีน(ปลอม)พร้อมกระทืบผีขาจร มี3คน แรงแซงโค้งทุกคน
ก๊งเจ๊แกมาเขิดค่าอาหารอพระเอกเลยมาทวงรอบหลังิเจ๊หัวเขัยวเลยใบ้หวยใส่แท่งเลย ละอิเจ๊นี่มันดันใบ้หวยพระเอกถูกจริง555555 เจ๊บอกอแม่งเอ้ย กุเดามั่วๆแม่งถูกได้ไงวะ รู้งี้เอาไปบอกหลานดีกว่า5555555

ฝั่งพระเอก
-แก๊งมนุด(ยมทูต)ทำงานให้js เหี้ยเอ้ยตายแล้วยังต้องทำงาน แต่สวัสดิการดีใครจะไม่ทำวะ คอยนำทางผีกับเก็บหนี้ผี (เงินฝากเกิดจากส่วนบุญ ส่วนหนี้เกิดจากความชั่ว แต่ชดใช้หนี้ได้)
-ครอบครับบุญธรรมของคุณนาย มี4คน(ทนาย1 คนขายของ2 ถาปัตร1)
-เพื่อนผีประจำร้านพระเอก ผีหมอ ผีคู่จิ้นพระเอก(พระเอกเอาทำงานด้วยเพราะทำเองไม่ไหว555)
-เชฟพ่อบุญธรรมผีคู่จิ้น มาเยี่ยมกับมีบทเป็นครั้งคราว
-ผีรุ่นบุกเบิกบ.ที่พระเอกไปฝึกงาน ฮีช่วยสอนตัวเอกนิดหน่อย

ภาพสวย อาหารน่ากิน จะมีใช้โมเดลบ้างแต่ก็ไม่ได้น่าเกลียดเพราะส่วนมากวาดเอง(โมเดลใช้พวกฉากเล็กๆไม่ใช่ฉากในร้านหลัก)

ปล.พระเอกแม่งหน้าเหมือนฮีโร่(พระเอกในกันดั้มW) หลายฉากแม่งเดจาวูเลยเพราะอย่างคล้าย

ผู้แข็งแกร่งมารุมรัก ขายเล่ม2แล้วฝั่งjp ภาพแถมกับภาพพิเศษในเล่มเหมือนเดิม ปกสวยดี จัดปกกับไทโปแบบชาวเกาะทุกระเบียบเหมือนมังงะ สมแล้วที่นว.เป็นคนญป. (เรื่องนี้มัน2ค่ายเกาเกาะโคแลปกันผ่านนข.เกา)
ปกกับไทโปสวยสมชาวเกาะทำ (ไม่นับอีอาตี้อะ อันนี้ไม่รู้ค่ายเกาะที่lcโดนอะไรสิง…ของต้นฉบับเกามันก็ไม่แย่ มาปกฝั่งชาวเกาะคือใครบรีฟไทโป5555)
https://x.คอม/otosai_official/status/1858707047468150840?s=46&t=wMWq1VejTNC_e4HsBphz1w

>>493 ไปดูอีอาตี้เวอร์ชั่นญี่ปุ่นมา ฟีลมันไม่แกรนด์ๆเจ้าหญิงรั้ววัง ไทโปและการจัดวางเหมือน LN รอมคอมม.ปลายมากกว่าแบบโทระโดระ ปกติโชโจเกาะแนวเจ้าหญิงๆกระโปรงสุ่มแบบนี้ ไวป์การจัดวางก็จะฟีลประมาณลิงค์ที่มึงแปะอะ

https://asianmoviepulse.com/wp-content/uploads/2020/11/I-Swear-I-Wont-Bother-You-Again-Manga-Light-Novel-Cover.png

>>494 ของอีอาตี้มันเป็นมังงะที่ปกไทโปมันเหมือนไลท์โนเวลกว่าจริงๆ เพราะปกติไทโปมังงะชาวเกาะแม่งเหมือนฟ้อนดิบแปะรอบเล่มซะเยอะ5555 แต่คือส่วนตัวกูให้ต้นฉบับเกาสวยกว่าวะ..ของเกาะแม่งมาเป็นช่องบับเบิ้ลไซส์เดียวกันหมดเลยอะ(ทรดร.นิยายมันยังดูใหญ่อ่านง่ายเพราะชื่อสั้น ส่วนมังงะไทโปดูสวยกว่าแต่เด่นน้อยกว่าแบบนิยายที่ใส่บับเบิ้ล) คือปกอีอาตี้เกาะมันดูไม่ดึงดูดสุดๆเหมือนเม็ดเล็กๆอะไรมาแปะหน้าปกเต็มเลย สู้เอาแบบอีเกาที่ทำเหมือนช่องกระจกแล้วใส่ชื่อเรื่องตรงกลางยังดูดีกว่า(แต่ขอบขาวเยอะเกินเลยดูเล็ก) ส่วนแปลไทยใช้แบบเกา

แต่เรื่องผู้มารุมรักนี่น่าจะทำไทโปง่ายขึ้นเพราะเดิมทีนว.ก็เป็นชาวเกาะอยู่แล้ว สนพ.2ฝั่งเป็นเจ้าของอยู่แล้วด้วย มาวาดปกให้รวมเล่มต่อก็บรีฟง่าย คุยกันเองง่ายเพราะไม่ต้องส่งงานข้ามประเทศไปมา ของอีอาตี้มันเป็นการซื้อlcมาอีกต่อ แต่ก็ไม่รู้ว่าดีลกันยังไง บรีฟยังไงไทโปถึงมาเป็นงี้ได้55555

>>495 มังฮวาหลายเรื่องเลยที่กูคิดว่ามันมีไวป์แบบมังงะอยู่ มันจะคนละฟีลกับแนวไฮสคูลเกา ไอ้เรื่องไม่อยากเป็นแม่สื่อนี่ชัดมาก โชโจรอมคอมในรั้วโรงเรียนเวทมนต์ฝั่งเกาะชัดๆ แล้วสเต็ปการเดินเรื่องแม่งก็นางเอกโชโจตกผช.เข้าฮาเร็มจริงๆ

ปกติมังฮวามันจะไม่ค่อยส่งคุณหนูเข้าโรงเรียนกัน อยู่บ้านแต่งตัวสวยๆไปเดทกับผัว เรื่องไหนๆคุณหนูก็ไม่ค่อยมีสังคมยกเว้นกลุ่มผู้ชายที่เป็นพระเอกและพระรอง แต่เกาะนี่เขียนแนวไฮสคูลโรงเรียนเวทมนต์เยอะมาก เพราะมันไฮป์แฮร์รี่กันด้วยมั้ง เขียนกันแบบโรงเรียนประจำแนวเวทมนต์กินนอนกันในนั้นเลย นางเอกมีแก๊งค์เพื่อน พระเอกก็มีแก๊งค์เพื่อนของมัน ถ้าพระเอกมันทำตัวเป็นหมาป่าเดียวดายเดี๋ยวก็มีตัวละครบ้าๆบอๆไปลากมันมารวมกลุ่มเอง ส่วนโชโจของอีเกา 80% นางเอกต้องเด่นสุด เพื่อนผู้หญิงก็มีไว้เป็นฐานรองตีนห้ามเด่นกว่า สนิทได้แค่ผู้ชาย นิสัยก็ไม่ได้น่าเป็นที่รักแต่โดนเขียนให้ถูกรักมากมายไม่เมคเซนส์เอาซะเลย

>>496 ขนาดไม่ใช่แนวโชโจยังมาเป็นแพทเทิร์นเดียวกันเลยมึง อย่างแนวแอคชั่นต้องมาแนวลงดันเก็บเลเวล พระเอกเทพทรูเพราะรู้สปอย เก่งแบบมีมึงคนเดียวในโลกแล้วมั้ง อาชีพยอดฮิตคือเนโครแมนเซอร์กับซัมมอนเนอร์ ถ้าแยกออกมาเป็นแนวต่อยกันในโรงเรียนต้องมีพวกแก๊งบุลลี่ที่โหดเกินเด็ก เหมือนแม่งตัดต่อมสำนึกผิดออก และตัวเอกต้องมีแบ็คใหญ่ๆ เพื่อให้การกระทืบคนเป็นไปอย่างราบรื่น มีใครนึกอะไรออกอีกมั้ยอ่ะ

>>497 แนวยุคปจบ.ย้อนเวลากลับมาเทพอันนี้ก็เยอะ ชาติแรกกากหมา รีมาก็อดไฟท์
แนวโรแมนต์ฝั่งสาวๆก็ชาติแรกโดนหักหชังเลยย้อนเวลากลับมาแก้แค้นชนะเพราะรู้สปอย

ไฟต์บังคับมังฮวาเกากว่า90%คือไม่ย้อนเวลาก็ทะลุมิติ

>>498 >>499 อันนี้เห็นด้วยว่าไม่ว่าจะมาแนวไหน ย้อนเวลาและทะลุมิตินั้นไซร้ ต้องโผล่มาในเกือบทุกเรื่อง

>>497 แนวนักเรียนนักเลงของเกาะเนี่ย เดินเรื่องไปๆมาๆมันจะมีเหตุให้พากันเลิกเป็นนักเลงไปเองด้วย อารมณ์แบบกูโตแล้ว ถ้าไม่อยากตายก่อนแก่ก็เลิกซะ แต่ของเกาแม่งเหมือนใช้ชีวิตในโคลอสเซียมกัน ต้องมาประลองต่อยตีไม่เรียนหนังสือหนังหา เหมือนมีงมาโรงเรียนเพื่อต่อยกันอะ 55555555555

โรงเรียนลูกผู้ชายยินดีต้อนรับ ผอ.เอดะชิม่า เฮฮาจิ ขอยินดีต้อนรับพวกคนหนุ่มใจถึง

>>501 จริง ครูบาอาจารย์แม่งมีบทแค่ "เฮ้ย!! พวกเธอทำอะไรกัน?! แยกๆๆๆ!!" แค่นั้น ถ้าแม่งจะให้นักเรียนต่อยกันทุกคาบไม่เว้นแม้แต่คาบแดกข้าวกลางวันแบบนี้ก็สู้ให้เป็นเซ็ตติ้งหลุดโลกไปเลย แบบคุโรมาตี้งี้ กราบเท้าคุณแม่ที่เคารพผมไม่เคยเห็นหน้าอาจารย์เลย แต่เอาจริงๆนะ ต่อให้มาแนวโรงเรียนเถื่อนไม่มีการสอนแบบปกติก็ไม่เขียนออกมาไม่สนุกอีกอย่างเรื่อง นักฆ่าย้อนวัย ที่อุส่าใส่โรงเรียนเทรนนักฆ่าทั้งที แต่แม่งแทบไม่เคยอยู่โรงเรียน การสงการสอนจากห้องเรียนก็แทบไม่เห็น มันควรจะมีซีนเรียนหนังสือในห้องตามปกติแต่แฝงวิชาฆ่าคนมั่งมั้ยวะ อย่างวิชาวิทย์ก็เรียนเรื่องกายภาพมนุษย์ไว้ประยุกต์ในการแทงจุดตายคนอะไรเงี้ย

>>503 เพิ่งเห็นว่ากูเว้นวรรคเหี้ยอะไรของกูเนี่ย มันดึกแล้วกูเบลอ5555555

>>503 ถ้าเป็นอีเกาะ เซตติ้งห้องเรียนแบบนี้แม่งขายตัวละครเพื่อนร่วมห้องยกห้องกันละ เช่นมายฮีโร่ เนกิมะ จารย์โคโระ ตัวละครเยอะๆก็จริงแต่มีจุดเด่นต่างกันแล้วมาช่วยกันฟันฝ่าอุปสรรค จากนั้นค่อยขายตัวละครอื่นๆแบบนักเรียนห้องอื่น รุ่นพี่ อาจารย์ ศัตรู แต่อันนี้คือโฟกัสแค่กลุ่มตัวเอกว่ามันเก่งกันอยู่กลุ่มเดียว อื่นๆในห้องเป็นตัวประกอบเดินผ่านกล้องเฉยๆ เขาจ้างมาเดินให้ดูเต็มฉาก ไม่มีอะไรสำคัญหรอก

เรื่องวิชาเรียน มายฮีโร่มันยังสอนเลขสอนวิทย์กันเลย สอนคำนวน สอนประยุกต์ แต่อันนี้เป็นโรงเรียนนักฆ่าที่ปล่อยให้เอาตัวรอดเองแบบตามมีตามเกิดมาก มีหน้าที่จ่ายภารกิจให้ออกไปทำงานข้างนอก ไม่ได้สอนห่าไรเลย เหมือนลืมว่าเป็นเซ็ตติ้งโรงเรียนอะ 5555555555

>>505 ถ้าโรงเรียนมีหน้าที่แค่แจกข้าวกับแจกภารกิจก็ไม่ต้องเป็นโรงเรียนก็ได้ รวมถึงอะคาเดมี่ต่างโลกหรือโรงเรียนเวทมนตร์เหี้ยอะไรก็ตามในเกาชอบเป็นอย่างที่มึงว่า โฟกัสแค่ตัวเอกกับคนรอบๆตัวเอกไม่กี่หยิบมือว่ากูเจ๋งกูเทพ พวกรุ่นพี่ที่เป็นศัตรูเก่งๆแบบ "ฉันจะรอวันที่แกเก่งจนก้าวข้ามฉัน แต่ระหว่างนั้นอย่าเพิ่งตายซะก่อนล่ะ หึ หึ..." หรือ รุ่นน้องที่เป็นติ่งตัวเอกแต่ไม่ใช่ตามตูดอวยไปวันๆแต่เสือกมีของดีมีซีนโชว์เทพงี้ ไม่มีอ่ะ ตัวเอกกับแก๊งมัน 2-3คน เก่งอยู่ในรุ่นเดียว

เซ็ตติ้งโรงเรียนเล่าให้สนุกได้เยอะนะเว้ย อีเว้นชมรมแปลกๆ, เทศกาลโรงเรียนที่แต่ละห้องมาปล่อยของใดๆ, ทัศนศึกษาแล้วมีเรื่องให้โชว์ฝีมือ, อาจารย์หรือเพื่อนนั่งข้างโต๊ะคนใหม่ที่มาทรงเก่งๆ แต่ทำไมไม่รู้ว่าชอบออกนอกโรงเรียนกันบ่อยจัง มึงมีเซ็ตติ้งโรงเรียนไปทำไมวะ55555555

>>505 ถ้าจะแค่แจกภารกิจก็เป็นสมาคม กิลด์ ก็ได้ปะวะ

>>507 เดี๋ยวจะไม่มีจุดขายความต่าง

>>508 ช่วงย้อนอดีตก็มีสอนวิชาฆ่าคนอยู่นะ แต่มันสอนกันตั้งแต่เด็ก คลาสที่ปู่มันเข้าเรียนก็ม.ปลายกันหมดแล้ว ตอนนี้เลยเหมือนฝึกงานกันแล้วมั้ง ไม่ต้องมาเรียนวิธีฆ่าอีกต่อไป ผ่านเกณฑ์จบจากที่นี่ไปมึงก็เป็นนักฆ่าแบบเต็มตัวแล้วแต่จะอยู่ระดับไหนมันก็อีกเรื่อง

แต่มันก็ใช้เซ็ตติ้งโรงเรียนไม่คุ้มว่ะ นอกจากพระเอกกับแก๊งค์เพื่อนก็ไม่มีตัวไหนเด่น เพื่อนร่วมชั้น เด็กในโรงเรียนก็จางๆ อาจารย์ที่สอนก็ไม่ได้เก่ง มีแค่รุ่นพี่(?)แบบสาวกทั้งหลายเฉยๆที่เด่น ขายแค่ปู่เอวเอสต่อยกับสาวกเป็นตอนๆ พวกแก๊งค์พระเอกแม่งยังนานๆทีจะได้โชว์ออฟ นอกนั้นปู่ซัดเรียบคนเดียวกับตัวละครอื่นๆที่พอสู้ได้

>>509 อาจารย์ไม่เก่งนี่ผิดผีสัดๆ มันต้องมีคนเก่งเทรนด์เด็กสิวะ

>>510 ก็ปู่มันเสือกเก่งสุดในเรื่องเลยไม่ต้องมีอาจารย์ ไปเป็นอาจารย์ให้คนอื่นแทน กูเลยยังพอหยวนๆเพราะปู่มันก็ผ่านมาเยอะ 5555555

แต่ถ้าเป็นอีเกาะ เก่งที่สุดยังไงก็ต้องมีคนสอนหรือมีอาจารย์มาชี้แนะ พระเอกต้องเริ่มจากกากๆก่อนค่อยฝึกฝนจนก้าวข้ามอาจารย์ไป เช่นเคนชิน อาจารย์เก่งสุดในเรื่องแต่โดนลดบทกับโดนเนิร์ฟ ขนาดโดนเนิร์ฟพระเอกก็ยังชนะไม่ได้อีก

Unpopular opinion บนบก คหสต.กุ ปู่นักฆ่านี่ได้วาสนาลายเส้นนว.แบกมาก ออกแบบคาร์ดีนะ ปูเรื่องมาก็โอเค พล็อตมี potential ให้เล่นเยอะ แต่งานเนื้อเรื่องจริงค่อนข้าง mediocre ยืดตั้งหลายตอนกว่าจะจบอาร์คตบสาวกเรียงตัว ถ้าได้เส้นจืดกว่านี้คงไม่แมส เทียบกับไวท์บลัดนว.เขียนเองคนเดียวเรื่องนั้นยังโอเคกว่าเยอะ แต่ก็นะ เรื่องมันเพิ่งได้ไม่เท่าไหร่ รอจบอาจจะดีกว่านี้ก็ได้

#รีวิว บทเรียนรักแด่นักบุญหญิง (2 กระโหลก)

นางเอกเป็นนักบุญหญิง มีพลังตรวจสอบปีศาจแล้วชำระล้างส่งกลับนรกไป มีตระกูลดยุคสามตระกูลมาให้เลือกแต่งงาน ผัวคนแรกไม่ใช่ปีศาจแต่เป็นไอ้โรคจิตซาดิสม์ นางกำลังจะโดนผัวเรป(?)แต่อัศวินมาช่วยทัน แต่ไอ้ผัวเหี้ยมันไม่ยอมปล่อยนางเอกไปง่ายๆ ฆ่าเมียทิ้งแม่งเลย กูไม่ได้ก็ต้องไม่มีใครได้

นางเอกตายแล้วย้อนเวลามา คราวนี้ไม่เอาผัวเหี้ยนี่ละ เลือกดยุคคนที่ 2 แต่งเข้าไป ไอ้เหี้ยนี่ก็ไม่ใช่ปีศาจแต่บูชาปีศาจ จะเอานางไปสังเวย นางหนีกลับโบสถ์แล้วโดนอีพวกนักบวชเหี้ยหักหลัง หามนางไปบูชายัญอีกต่อ ก่อนตายนางรู้ละว่าใครคือปีศาจ เป็นดยุคคนที่ 3 พอนางตายก็ย้อนเวลากลับมาอีก คราวนี้ก็เลยเลือกปีศาจทำผัวแม่งเลย บอกอีพวกนักบวชว่ากูจะแต่งเข้าตระกูลเบอร์ 3 พวกมึงห้ามสาระแนกับชีวิตกู อีพวกนักบวชก็ชาบูอูรา ขอท่านนักบุญจงพาพวกเรารอด นางเอกเลยให้ฟัคยูและสาปแช่งให้มึง go to hell อยู่ในใจ ไอ้พวกชาติหมามาหักหลังกู นั่งรถม้าไปหาว่าที่ผัว ทหารเบ๊จากศาสนจักรมีปะทะคารมกันกับทหารของตระกูลดยุคที่ส่งมาคุ้มครองนางเอก นางเลยบอกกูจะไปกับคนของว่าที่ผัวค่ะ พวกมึงไสตูดไปได้แล้ว มันขวางความเจริญของกู แน่นอนว่าคนที่มารับก็คือผัวสุดหล่อปลอมตัวมา แต่เราจะแกล้งๆทำเป็นไม่รู้ไปก่อน

พระเอกมีพลังปีศาจเลยดูชีวิตนางเอกได้ รู้ว่านางเคยตายมาสองครั้งแล้วย้อนเวลากลับ งงๆว่าทำไมมาเลือกตระกูลกูวะ น่าจะรู้ป่ะว่ากูเป็นปีศาจตัวจริง ขอจับตาดูหน่อยละกันว่ามาไม้ไหน พระเอกมันกำลังรวบรวมพลังเวทย์ด้านลบเพื่อจะเปิดประตูนรก แต่พลังไม่พอก็เลยกะว่าจะทำให้มนุษย์สิ้นหวังแล้วค่อยดูดเอาพลังเวทย์นั่นมา

แนวตายย้อนเวลา พระเอกธงเขียวสุดๆ รักเมีย ให้เกียรติเมียทั้งที่เป็นปีศาจที่ไม่เข้าใจอารมณ์มนุษย์ แต่เนื้อเรื่องมันดูประดักประเดิดหลายจุดมากๆ ตั้งแต่บังคับให้นักบุญแต่งงานเข้าตระกูลไปกำจัดปีศาจละ เดินเรื่องไม่สนุกเลย พระเอกเป็นปีศาจแต่ใช้ดาบฆ่าปีศาจตายเป็นเบือแล้วจะเปิดประตูนรกเพื่อกลับไป อันนี้งงมากไม่เข้าใจด้วยว่าทำไมโครงเรื่องเป็นแบบนี้ เส้นกลางๆ ส่วนตัวกูไม่แนะนำให้ตำเพราะเรียบเรียงเรื่องห่วย

>>513 ลำดับเรื่องได้งงจริง ทำไมต้องแต่งงานไปฆ่าปีศาจวะ ภารกิจแบบสปาย? เล่าได้ยากที่จะทำความเข้าใจมาก ทำไมต้องสุ่มแต่งสุ่มตายตั้ง 2 รอบ เขียนให้แต่งกับพระเอกปีศาจแล้วค่อยพบว่าดยุคอีก 2 คน มี something wrong งี้ คือสู้เล่าง่ายๆแต่ค่อยๆปูปมไปตอนหลังๆแบบ devil may cry ก็ได้ ตอนต้นเล่าสั้นๆว่ามีปีศาจชื่อสปาร์ดาแต่งงานกับอีวาสาวชาวมนุษย์และมีลูกชายฝาแฝด จบ ที่เหลือก็ค่อยต่อยอดเสริมเติมแต่งทีหลังแบบนี้ก็ได้

กิ่งไม้แห้งไทยคนอ่านน้อยมากเลยว่ะ เม้นก็น้อยแสนน้อย เหงาจัด ดันติดบัตรแคปรูปไม่ได้อีก กุคงต้องย้ายไปอ่านฝั่ง eng ละดูทรง เศร้าแฮะ

ไปเจอภาพออนเซปท์อาร์ตของปกป้องพี่ชายนางเอก ร็อคซาน่าดั้งเดิมแม่มหน้าอย่างนุ่มนิ่ม ส่วนพ่อมัน….ขอบคุณมากที่เซ็ตผมให้พ่อ อย่าให้พ่อปล่อยผมเลย ถือกูขอ5555555555

ถือว่ากูขอ*

>>515 เพราะติดบัตรนี้ละ ตอนช่วงแรกกูอ่านอยู่นะ แต่พอติดบัตรแล้วก็ไม่ได้ตามต่อกูเป็นสายดองอ่ะอ่านที่ละ10ตอน+ทีเดียว

ลูเซียพักเขียนเรียบร้อย ซึ่งก็ควรเพราะหลังๆงานภาพเผาชุ่ยๆมาก พักเสร็จกลับมาแล้วจะดีขึ้นกว่าเก่ามั้ยไม่รู้

>>519 ชุ่ยจนกูนึกว่าเปลี่ยนเส้น สรุปคนเดิมเนอะ แค่เริ่มขี้เกียจเขียนแล้วล่ะกูว่า ยืดชิบหาย นักวาดคงเบื่อ

>>519 มันมีอะไรให้ยืดนักวะ จะเป็น slice of life เหรอ วันๆของดัชเชสก็แบบนี้ค่ะ อะไรประมาณนี้ป่ะ

>>521 ว่าไงดีล่ะ เหมือนมังฮวานี่เก็บรายละเอียดนิยายมาเขียนทุกเม็ดไม่มีตัด มันเลยลากยาวมาน่ะ กูไม่ได้ตามอ่านนานแล้วเลยไม่แน่ใจว่าตอนนี้ถึงไหน แต่คุ้นๆว่าช่วงตอน 100 นี่เพิ่งจะครึ่งเรื่องนิยายหรือไม่ถึงครึ่งเองมั้ง

>>522 เปล่า กูหมายถึงสตอรี่มันอะ กูเคยอ่านไปแค่ช่วงต้นๆเรื่องเอง ถ้าไม่ขายเย้พ่วงมาด้วยกูว่าจืดจัดๆ พอมึงบอกว่ายืดกูเลยสงสัยว่าเนื้อเรื่องมันมีจุดไหนให้ยืด หรือมันเป็น slice of life

โห้ ค่ายตูนเกาเอาจริงว่ะ ออกประกาศแจ้งงดลงภาพเว็บตูนใน x (เพราะอิสัสอีลอนมันเอาไปเทรนเอไอ) นักวาดก็ออกมาขอความร่วมมืองดแคปลง มีนว.ไปเม้นเตือนคนหวีดด้วย ชิบหายกันหมดของจริง อีลอนอิเวน

#รีวิว เมื่อฉันต้องมาเลี้ยงเด็กให้คู่พระนาง (2 กระโหลกในแง่พฤติกรรมตัวละครและความสมเหตุสมผล)

สาวเกามีน้องแฝดแล้วน้องมาตายเพราะอุบัติเหตุตอนออกไปซื้อยาให้นางที่ตอนป่วย นางเลยโทษตัวเอง อยากเจอน้องเพราะนางเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กๆ มีสาวลึกลับคนนึงมาถามว่าอยากเจอน้องมั้ย พอสาวเกาบอกอยากเจอก็ให้พรไปพบกับน้องในโลกแฟนตาซี

สาวเกาได้เข้ามาสวมร่างของเมียพระรองในนิยายเรื่องนึง พระเอกนางเอกเขาจบแฮปปี้มีลูกมีเต้ากันไปหมดละ เหลือพระรองที่ยังรักเธอทุกลมหายใจ แล้วก็แต่งงานกับตัวประกอบไร้ชื่อไร้บทคนหนึ่ง ซึ่งก็คือร่างที่สาวเกาสวมอยู่นี่ล่ะ พอเข้ามาก็ install ความทรงจำของเมียช้ำรักคนนี้ทันทีว่าผัวไม่เคยรักนางเลย แถมก่อนหน้านั้นนางแท้งลูก อีผัวเหี้ยก็บอกจะไปเอาลูกของพระเอกนางเอกนิยายที่เพิ่งตายไปมาดูแลก่อน ไม่แยแสเมียที่เพิ่งแท้งไป เมียพระรองเลยเฮิร์ตหนักมาก คิดว่ากูคงญาติดีกับเด็กพวกนี้ไม่ได้

สาวเกาเจอหน้าเด็กก็รู้เลยว่านี่คือน้องๆของนางที่กลับชาติมาเกิดใหม่ นางก็ช่างหัวผัว กูจะเลี้ยงน้องๆกูเอง ส่วนอีผัวแข็งทื่อเป็นสาก เอามาก็ปล่อยตามยถากรรมให้พี่เลี้ยงจัดการและให้เมียมันดูแลไป อุ้มเด็กแล้วปลอบตอนร้องไห้มันยังทำไม่เป็นเลย ส่วนเด็กๆยังไม่รู้ว่าพ่อแม่ตายแล้ว งอแงร้องหาพ่อแม่กันใหญ่ อีพระเอกเลยปลอมลายมือเพื่อนเขียนหาลูก เด็กๆนึกว่าแม่ส่งมาก็เลยเขียนตอบกันใหญ่ แต่นางเอกเจ็บปวดใจที่ต้องหลอกเด็กแบบนี้

พระเอกเห็นเมียพาเด็กวิ่งเล่น ย้อนความหลังว่าตอนเด็กๆตัวเองโตมาในคฤหาสน์ที่แม่เหี้ยชอบทุบตีทำร้ายร่างกาย แต่ได้เป็นเพื่อนกับพระเอกนิยาย พากันไปเล่นซนสนุกๆก็ทำให้ฮีแฮปปี้มาก วันนึงฮีประลองกับเพื่อนแต่ดันทำให้เพื่อนเจ็บตัว อีแม่เหี้ยเลยตบโชว์แขกไปทีหนึ่งแล้วจับขังเหมือนเดิม แต่พระเอกนิยายบอกพ่อให้มาช่วยแล้วพาไปอยู่ที่บ้านตัวเอง และได้เจอกับนางเอกนิยาย ตกหลุมรักสาวน้อยและอกหักไปตามระเบียบ

แนวสวมร่างตัวประกอบไร้ชื่อไร้บทในนิยาย กูรู้สึกว่าแม่งประหลาดๆที่ไปเอาลูกเพื่อนมาเลี้ยงต่อ ฝั่งนั้นฐานะเขาก็ไม่ได้ไก่กา ญาติก็ยังมี ถึงยังไม่รู้ว่าญาตินิสัยเหี้ยมั้ย แต่เอาลูกของรักแรกมาเลี้ยงทั้งที่เมียเพิ่งแท้งไปหมาดๆ ไม่เหี้ยก็โง่แล้วล่ะ เส้นสวยดี นางเอกสวย แต่พระเอกทำหน้าอีโมอยู่ตลอด อยากอ่านก็ไปตำ

>>525 แม่งประหลาดจริง ต่อให้ใส่บทญาติเหี้ยจ้องสูบเงินไงแต่คือระดับนั้นเขาก็ต้องมีพ่อบ้านแม่บ้านที่ซื่อสัตย์คอยเลี้ยงได้อยู่ละ ในฐานะเพื่อนพ่อแค่แวะไปหาบ่อยๆก็พออะ แล้วพระรองแบบใดไม่แสนดีตามบทที่ควร เห้อยู่เด้อเมินเมียที่เพิ่งแท้งแล้วไปเอาลูกสาวที่แอบชอบมาเลี้ยงแทนลูกตัวเองเนี่ย แม่งเอาจริงพฤติกรรมมันน่าสงสัยมากกว่าปะเพิ่งเสียลูกแท้ๆแต่ไม่แคร์แม้กระทั่งเมีย ไปเอาลูกเพื่อนมาเลี้ยงโดยหลอกว่าพ่อแม่ยังขิตอีก น่าสงสัยกว่าใครเลยนะทำแบบนี้ ดูไม่มีเจตนาดีอะ555

>>526 เข้าใจฟีลเมียมันเลยว่าจะเอ็นดูเด็กพวกนี้ไม่ลง เมียเพิ่งเสียลูก แต่อีผัวบอกกูเอาลูกรักแรกกูมาเลี้ยงนะ ใครที่ไหนจะไปชอบวะ อีสาวเกามันยังรู้ตัวเลยว่าถ้าไม่ใช่วิญญาณน้องๆกูมาเกิด กูก็รักเด็กพวกนี้ไม่ลงหรอก

หรือควรกดไปที่ 4 กระโหลกดีเพราะพฤติกรรมพระเอกมันส้นตีนมากๆ

>>525 พฤติกรรมแบบพระเอกมินิซีรีย์จีนน้ำเน่าสุดๆ5555

>>527 ใช่ เหี้ยมาก ไม่แยแสตอนเมียแท้ง ลูกแท้ๆมึงเพิ่งเสียไปเองนะ ปลอบใจเมียสักคำยังไม่มี จู่ๆบอกจะเอาลูกสาวที่แอบชอบมาเลี้ยงนะ พอเอามาจริงเสือกไม่ทำห่าไรแม้กระทั่งปลอบเด็กยังทำไม่ได้จนนางเอกต้องบอกเอง โยนหน้าที่เลี้ยงเด็กให้นางเอกเสร็จสรรพไม่พอ ยังมากึ่งบังคับให้ร่วมหัวหลอกเด็กไปอีกส่าพ่อแม่ไม่ขิตนะ คือแม่งก็จริงที่ยังไม่ควรบอกเด็กเรื่องเสียพ่อแม่ แต่ถึงขั้นมาปลอมจดหมายก็เกิน นางเอกก็เหมือนถูกยัดเยียดอะต้องมาเนียนอ่านจดหมายให้ฟัง ต้องเอาจดหมายตอบกลับไปส่งให้ สรุปมึงทำห่าไรมั่งวะพระเอก เอาลูกเขามาเลี้ยงแต่ไม่ลงมือเองสักอย่างอะ นอกจากเขียนจดหมายปลอมซึ่งถ้านางเอกไม่ร่วมมือด้วยคือไม่เนียนสัสๆสร้างปมให้เด็กมันไปอีก
สรุป เป็นเรื่องที่นางเอกไม่บ้ง แต่พระเอกบ้งว่ะ555 หรือเนื้อเรื่องมันบ้งมากกว่าวะ ดูยัดเยียดสถานการณ์เกิน ปู่เด็กยังอยู่ดีนี่ไท่ให้ปู่เลี้ยงแล้วหมั่นไปเยี่ยมวะ ต่อให้ยุ่งเรื่องจัดการตระกูลไงแต่ไม่มีใครอยากให้หลานตัวเท่าเมี่ยงห่างไกลตัวเองหรอก หรือจะฝากคนอื่นเลี้ยงอย่างน้อยก็ต้องคัดคนหน่อยป่าววะ พระเอกโปรไฟล์มีไรให้เชื่อว่าจะเลี้ยงหลานรอดในเมื่อลูกแท้เสียไปยังบ่แคร์

>>529 กูอ่านแล้วได้ฟีลพระเอกไปลักพาตัวเด็กๆมายังไงไม่รู้ดิ 555555555555555

ถ้ารับฝากแบบชั่วคราวไม่กี่เดือนเดี๋ยวมาเอากลับก็ว่าไปอย่าง แต่แม่งเสือกปูมาว่าเป็นน้องนางเอกมาเกิด เด็กพวกนี้คงรากงอกอยู่แบบนั้นนั่นล่ะ นางเอกคงไม่ปล่อยกลับไปหาโคตรเหง้ามันแน่ๆ ไม่มีไรเมคเซนส์เลย ฝั่งนั้นก็ไม่ใช่เด็กกำพร้ายากจนไร้ญาติขาดมิตร ปู่ก็ยังอยู่ ถึงมึงเอาเด็กมาเลี้ยงแต่ก็เป็นได้แค่เพื่อนพ่อป่ะวะ ไม่มีอำนาจอะไรตามกฎหมายถ้าพ่อแม่หรือญาติไม่ได้ยินยอม เสือกแก้ปัญหาแบบสมองหมาปัญญานิ่มด้วยการหลอกเด็กไปวันๆ เด็กมันมารู้ทีหลังมันจะเฮิร์ตหนักกว่าบอกความจริงมันตั้งแต่แรกอีกนะ เผลอๆมันเกลียดมึงไปเลยที่หลอกมัน

แล้วมีเหตุจำเป็นอะไรต้องปูว่าเข้านิยายด้วย ในเมื่อพระเอกนางเอกนิยายม่องไปแล้ว เหลือพระรองช้ำรักไว้เลี้ยงลูกเธอ เซ็ตติ้งนิยายไม่ได้ใช้แต่ขยันทะลุเข้าเหลือเกิน เหมือนจะมีปมว่าพ่อแม่ไม่ได้หัวเงิน แต่ลูกดันมาหัวเงินแบบนางเอกไปอีก กูเดาๆนะว่าเดี๋ยวมันน่าจะมีหักมุมว่านี่ลูกนางเอกแน่ๆ ไม่งั้นให้เด็กที่ญาติเขายังไม่ตายมาอยู่บ้านมันจะประหลาดเกิน แต่ไม่อยากตามอ่านเรื่องที่พระเอกห่วยแบบนี้วุ้ย