เบียทริซ แม่งเอ้ยนี่สิพระเอกโบ้ที่จริงใจ ธงเขียวเป็นป่าเลยว้อย555 อย่างชอบซีนที่คุยกับนางเอกว่าไม่สำคัญจะลูกสาวหรือลูกชาย พอนางเอกเปรยๆว่าคงเป็นลูกชาย ยังปรามๆแบบเดี๋ยวเกิดเป็นลูกสาวได้ยินแล้วจะน้อยใจนะ
แต่นึกย้อนจุดเปลี่ยนทัศนคติแล้วก็เออ แอบขมอยู่นะ ทั่งพ่อพระเอกกับตัวพระเอกนี่ก็เคยมีทัศนคติแย่ๆเกี่ยวกับลูกสาวกับผู้หญิงนี่หว่า แต่พอได้รู้จากบันทึกของแม่+พบพี่สาว กลายเป็นบทเรียนให้ทั้งคู่จนปรับตัวเองเลย ซึ่งสารตั้งต้นอย่างพ่อพระเอกนี่ก็ได้รับบทลงโทษหนักพอตัวละ คือลูกชายตั้งแง่ใส่ตลอดไป ถึงจะมาสำนึกผิดกลับใจจริงกระทั่งยอมให้ลูกสาวเป็นดยุคทำลายจารีตที่ว่าผู้หญิงเป็นผู้นำไม่ได้ แต่คือลูกๆก็ยังแอบหมางใจกับพ่ออยู่ดีอะ แต่ตอนนี้เข้าบทปู่คลั่งหลานละ555 เป็นอีกตลค.ที่กูชอบเลยนะมีพัฒนาการดี จากเปิดมาร้ายๆ กลายเป็นเรียนรู้ปรับปรุงเป็นคนดี แต่ยังได้ผลของการกระทำอยู่ เพราะเรื่องอื่นถ้ามางี้คือลูกให้อภัยพ่อง่ายๆไปละ พ่อสำนึกผิด=ได้ศีลล้างบาป แต่เรื่องนี้คือสำนึกผิดก็ส่วนนึง ให้อภัยก็ส่วนนึง ยังทำตึงใส่พ่อด่าพ่อ ถ้าไม่มีนางเอกเป็นกาวใจอาจจะถึงขั้นไม่เผาผีกันเลยด้วยซ้ำ