#รีวิว
ชื่อจริง : ปีศาจกลับมาเรียน
ชื่อโม่ง : ปีศาจกลับมาInwza
แนวแอ็คชั่น/แก้แค้น จบss 1 แล้ว
คะแนน 1.5 ดาว (สำหรับกู)
เนื้อเรื่อง :
พระเอกเป็นเด็กเรียนดีหงิมๆไม่สู้คน จนวันหนึ่งโดนแก๊งบุลลี่ผลักตกตึกแต่ไม่ตายกลายเป็นเจ้าชายนิทราแทน ระหว่างที่นอนไม่ฟื้นอยู่โรงพยาบาลก็มีแต่ย่ากับน้องมาเยี่ยม พระเอกตอบโต้อะไรไม่ได้ ลืมตาไม่ขึ้น แต่สมองยังทำงานอยู่เลยได้ยินเสียงย่ากับน้องและทีวีในห้องทุกวัน นานวันเข้าพระเอกยิ่งสะสมความแค้นว่าทำไมกูต้องมานอนเป็นผักแบบนี้วะ นอนมโนภาพว่าถ้ากูตื่นขึ้นมาได้กูจะไปซัดไอ้พวกเหี้ยทที่ทำกูชิบหายได้ยังไงบ้าง นอนมโนคิดเป็นฉากๆๆมาเป็น 10 ปี จนรู้สึกตัวอีกทีก็ย้อนเวลากลับมากลางห้องเรียนซะแล้ว และเจอกับ 1 ในแก็งบุลลี่กำลังบุลลี่เพื่อนในห้อง พระเอกก็เลยเข้าไปซัดหน้าสาวหมัดใส่ไม่ยั้ง ต่อยๆๆๆๆ พอโดนห้ามมวยก็ไม่แคร์ตามไปถีบยอดหน้าซ้ำ พระเอกโดนรุมก็ไม่หวั่นเพราะ กู ม โ น การสู้ครั้งนี้ไว้แล้ว!! คราวนี้มีครูมาห้ามมวยจริงๆล่ะ พระเอกก็ไม่แคร์ เลยขู่ครูที่มาห้ามมวยว่าถ้าไม่หยุดเสือก กูจะแฉเรื่องที่มึงมีชู้ รวมหัวโกงตังค์โรงเรียน (เพราะกูมาจากอนาคต) ครูเหี้ยก็หงอ.หน้าซีดเป็นไก่ต้ม ยอมแล้วครับผมๆ พระเอกก็กลับไปกระทืบแก็งบุลลี่โดยมีครูเหี้ยเป็นแบ็คให้ แต่พระเอกก็ทดอีครูไว้บัญชีแค้น มึงรอก่อน
ต่อมาพระเอกก็ไปหาคนใหญ่คนโตกว่านี้มาเป็นแบ็คให้ ซึ่งคือลุงหัวเทาๆอายุ 35 คนหนึ่งที่มีเป็นลูกคนโตของบริษัทก่อสร้างชื่อดัง ลุงกำลังโดนใส่ร้ายว่าไปกระทืบคนเล่น พระเอกเลยเข้าไปเป็นพยานในสน.พร้อมคลิปหลักฐาน ไอ้ลุงเริ่มถูกใจนิดนึงล่ะ พระเอกเลยเสนอขายตรงว่า “ถ้าพี่อยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ พอจะมีเวลาฟังผมสัก 2 ชม.มั้ยครับ?” (ผมรู้ล่วงหน้า 10 ปี เพราะผมฟังข่าวตอนนอนเป็นผักที่โรงพยาบาลไงล่ะ!!) ไอ้ลุงแรกๆก็ลังเล เด็กม.ปลายอายุแค่นี้มันพูดจริงหรอวะ แต่สุดท้ายก็ช่างแม่งเอาก็เอาว่ะ และแน่นอน พอไอ้ลุงทำตามแผนพระเอกเป๊ะเหมือนท่องสคริป พ่อมันที่เป็นประธานบริษัทก็ดีใจตบบ่าลูกคนโตไปทีนึง เก่งมากไอ้ลูกพ่อ ป๋าภูมิใจสุดๆ ลุงแกเลยมาเป็นแบ็คให้พระเอกที่โรงเรียนแถมเป็นท่อน้ำเลี้ยงให้ด้วย จบ 10 ตอนแรก
รีวิว :
ข้อดีคือ เนื้อเรื่องแต่ละตอนยาวจุใจดี เดินเรื่องเร็ว เส้นสวย แต่ข้อเสียที่ทำให้กูให้คะแนนแค่นี้คือ
ตั้งแต่พระเอกย้อนเวลากลับมาแล้วก็มุ่งแต่การแก้แค้น จนลืมใส่ความรู้สึกอ่อนไหวอื่นๆ หรือความลังเลจนพระเอกดูมีมิติเดียวอ่ะ อย่างน้อยๆก็น่าจะมีซีนที่พระเอกกำลังล้างมือที่ช้ำจากการซัดหน้าไอ้พวกบุลลี่ พระเอกมือสั่นแล้วมองกระจกพร้อมกับความคิดในหัวว่า “เจ็บแบบนี้แสดงว่าไม่ได้ฝันจริงๆสินะ...” ไม่อ่ะ กูกลับมาแล้วกูจะแก้แค้น อีกอย่างคือ พระเอกแม่งใช้ความ ม โ น กับข้อมูลที่ได้มาจาก น อ น ฟั ง ที วี บ่อยมากเกินจนไม่สมเหตุผลแล้ว อย่างแรก กูรู้เว้ยที่มึงมโนฉากสู้ได้เป็นฉากๆเพราะนอนเป็นผัก 10 ปีผสมความแค้นเลยมโนดักทางพวกแม่งได้หมด แต่มันราบเรียบเกินไปมั้ยวะ?? ทุกอย่างออกมาตามที่มึงคิดไว้เป๊ะ!! เหมือนไม่มี “ปัจจัยภายนอก” ที่ทำให้แผนมึงเจ๊งเลยสักครั้ง ไม่ใช่แค่เรื่องมโนอย่างเดียว ไอ้แผนที่ไปดีลผู้ใหญ่คนั้นคนนี้ก็ราบรื่น ไม่มีผิดแผน ไม่มีอุปสรรค ไม่มี ปัจจัยภายนอกอะไรๆมาขวางทางมึงแม้แต่น้อย ถึงมีก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่จนลำบาก เหมือนเส้นทางมีแต่กลีบกุหลาบโรย แม้ว่าจะมีอุปสรรคขวางทางแต่มันก็แค่ก้อนกรวดเล็กๆที่แกว่งขาเล่นๆปัดมันออกก็เคลียร์แล้ว
อย่างสอง ไอ้รู้อนาคตนั่นนี่ไปทั่วเพราะฟังจากทีวีในห้องผู้ป่วยตอนโคม่านี่กูฮาสุดแล้ว แม่งคิดไม่ออกจริงๆแล้วว่าจะให้พระเอกเก่ง ฉลาดInwza007ยังไงดีแล้วอ่ะ555+ ถ้าทีวีในห้องเปิดแต่ชุมทางเสียงทองกับช่อง fake new อย่างเดียวนี่มึง.อดเทพทรูเลยนะ5555555 ขนาดยางามิ ไลท์ในเดธโน้ตที่คนชอบแซวๆว่า “เป็นไปตามแผน “มันยังมีพลาดมีเผลอจนหัวร้อนเอามือกุมขมับเลย แต่พระเอกเรื่องนี้คือกลับมาจากความตายปุ๊ปกูเทพปั๊ป แผนทุกอย่างเป๊ะเหมือนเป็น GM วางระบบ นิสัยเงียบๆหงิมๆก็หายเกลี้ยง มีแต่ทำหน้าหึๆกับยิ้มมุมปากมิติเดียว หรือมีมิติเดียวก็ได้แต่มึงช่วยมีแก็ปสักอย่างที่โดดเด่นหน่อยดิ กลับกัน ตัวละครสมทบตัวอื่นๆแม่งยังดูมีมิติมากกว่าพระเอกอีก ไอ้ลุงหัวเทาเอย ลุงโรงยิมเอย เพื่อนหัวทองอ่อนๆที่มาเป็นวายเบท ไอ้รถแห่(<<กูชอบไอ้นี่สุดล่ะ5555+) ประมาณนี้ล่ะกันเดี๋ยวต่อช่องสปอย