รักระยะสุดท้ายเกาล่าสุด ชักเข้าใจนิดหน่อยว่าทำไมกระทั่งแปลเถื่อนกากๆของ eng ยังเลิกแปล พระนางคู่นี้มันพายเรือวนในอ่านตลอดนี่หว่า เกือบจะเข้าใจกันอยู่แล้ว สุดท้ายก็ต้องมีเรื่องให้เข้าใจคนละเรื่องเดียวกันอีกจนได้ คนหนึ่งเสือกเป็นไอ้บื้อพูดจาแสดงออกไม่เก่ง ส่วนคนหนึ่งก็มโนคิดไปไกลเกิน จนกูไม่รู้จะบอกว่าคนไหนผิดดีเลย
แต่ลึกๆกูก็คิดว่าพระเอกผิดมากกว่าที่ตัดบทห้วนเกิน นางเอกพยายามเลียบเคียงเรื่องลูกก็เสือกตีหน้าเหี้ยมตัดบทห้วนๆว่ากูไม่ต้องการลูก แล้วจะให้นางเอกไม่ระแวงได้ไงว่าถ้าบอกไปว่ามีลูกพระเอกจะออกอาการยังไง จะเกลียดลูกที่เกิดมามั้ย สภาพแบบนี้ก็สมควรแล้วที่นางเอกจะหนีไปทิ้งใบหย่ากับจดหมายอธิบายเรื่องมีลูกไว้เฉยๆ
แต่ก็เข้าใจพระเอกมันเหมือนกันว่าทำไมไม่อยากให้นางเอกมีลูก เพราะมันก็เห็นนิมิตจากกระจกวิเศษเหมือนกันว่านางเอกจะร่างกายอ่อนแอหลังคลอดลูกแล้วจะตาย(เหมือนในนิมิตแรกสุดของนางเอก) แล้วแม่งเสือกกำลังจิตตกเพราะแม่ตาย มีนางเอกเป็นฟางเส้นสุดท้ายยึดเหนี่ยวจิตใจ พอนางเอกมาพูดเรื่องลูกแม่งเลยหลุดคุมตัวเองไม่อยู่พูดห้วนๆไป กว่าจะคิดได้ว่าควรคุยกันดีๆ นางเอกก็เผ่นไปแล้ว เห็นแบบนี้กูไม่รู้จะด่าแม่งหรือโอ๋แม่งเลย