Last posted
Total of 476 posts
>>361 จบไม่ถูกใจชิปเปอร์ที่เอเรนมิคาสะตายจากกันแถมมิคาสะมีผัวใหม่มั้งเลยว่าจบแย่ กูว่ามันจบแบบ true end กับ life goes on ไททันมันเคลียร์ทุกปมหลักของมันนะ ที่เหลือเป็นยังไงก็แล้วแต่จินตนาการมึงละ ยังไงสงครามก็ต้องมีเพราะมนุษย์ก็ยังรบราฆ่าฟันกันมาตลอดอยู่แล้ว เอเรนมันแค่ซื้อเวลาให้เพื่อนมันแก่ตายเฉยๆ ซึ่งก็ตรงกับนิสัยมันอยู่แล้ว มันรักแค่เพื่อนพ้องมัน คนนอกมันไม่แคร์
กูไม่ได้สักคำว่าจบแย่นะ แค่กูไม่ชอบเฉย ๆ
เหมือนมึงไม่กินเผ็ด แต่กูชอบกินเผ็ด ก็ไม่ได้หมายความมันแย่ หรือไม่อร่อย คนเราแค่ชอบต่างกัน
>>360 เรื่อง นาย ฮอ. เนี่ย ถ้ามันชนะ ครองโลกก็ไม่เห็นว่ามันจะเสียใจ ต้องมาชดใช้อะไรนะ (อ้อ แล้วกูก็โอเคด้วย เพราะตอนนั้นกูคงเห็นชาวอารยัน) ยิ่งอย่างเอเลน ถ้าล้างโลกได้ ก็แค่ใช้พลังคุมชาวเอลเดีย ล้างความจำยังได้ได้เลย เท่านี้ก็ใช้ชีวิตสงบ ๆ ตามอายุขัยได้ล่ะ จะล้างพลังไททันก็ทำได้ เพื่อนก็รอด (เกือบหมด - เผลอ ๆ ชุบคนได้ แต่จะเวอร์ไปหน่อย) จบอย่างมีความสุข รอคอยเด็กรุ่นใหม่ไปผจญโลกนอกกำแพงที่ไม่มีมนุษยชาติต่อไป
เสียอย่างเดียวมันโง่กับรักเพื่อน
>>366 กูไม่ได้ชิปเอเลนมิคาสะ แล้วกูก็ไม่คิดว่ามิคาสะไปมีผัวใหม่ด้วย แต่ก็ถูกของมึง จะมีคนนอกหรือไม่ ถ้าไม่มีใครคุม มันก็รบกันได้ ซึ่งกูหมายความว่าเอเรนใช้พลังไททันคุมความคิด ความจำคนได้ ไม่น่ายากมั้งสำหรับการสร้างโลกสงบสุขในฝันน่ะ?
จริง ๆ ไม่อยากนอกเรื่องเลย ไม่ได้ตั้งใจพานอกเรื่องด้วย แต่บ่นว่ามันจบแบบมีส่วนแตกต่างตรงข้ามกันเฉย ๆ
โตกว่านี้แล้วค่อยเขียนเรื่องใหม่นะเกเกะ หรือไม่ก็ไปเขียนรายเดือน อ่านโซเชียลมาก แล้วมาตัดพ้อในมังงะตัวเอง ปญอ. ไอ้สัด
>>367 พูดง่ายดี ฆ่าคนตายหมดโลกเหลือคนเอลเดียไว้แล้วล้างสมองคนเอลเดียให้ลืมทุกอย่างแล้วใช้ชีวิตกันไปบนโลก เย้ๆ มีความสุขจัง แถมทุกคนบนโลกตายห่ากันหมดแล้วไม่มีใครอยากฆ่าแล้ว พลังไททันสุดแสน op ของกูชุบคนได้(บอกตอนไหนวะ) เพื่อนกูที่ตายโหงไปก่อนหน้าก็ฟื้นมาใช้ชีวิตกันหมด แฮปปี้เอนดิ้ง มึงต้องการแบบนี้เรอะ
กูไม่ได้อยากมาเถียงประเด็นไททันในกระทู้อื่นนะ ควรพอเถอะ
>>อะไรคือ "ควรพอเถอะ" ทั้ง ๆ ที่มึงลากนอกเรื่องเองวะ555
กูพากลับเข้า จจส นะ ไอ้เหี้ยม เจอคนในเฟส 1-2 คนยังคงอวยอยู่ว่าจบดี เรื่องเทพ แล้วยกรายได้มาอ้างว่ะ กูขำพรืดดด แม่งวลี “เป็นส่วนน้อยต้องอดทน” เข้ามาเลย ในขณะที่ทั้งเพจหลายเพจ คนหลายกลุ่มรุมสับเละ ยังมีคนอวยลง แม่งสมองมีแต่ขี้หรอวะถึงอ่านว่าเรื่องเหี้ยนี่ท้ายเรื่องมันดี กูชอบเรื่องนี้มากๆ ยังอวยท้ายเรื่องมันไม่ลงเลย กูทีมสุคุนะเชียร์ให้โกโจแพ้ด้วยสัส ละแม่งยกรายได้มาอ้าง ยกชื่อเสียงเรื่องนี้มาอ้าง กูก็อ้างได้ บลีชจบอย่างเหี้ยสมัยนู้น แต่กระแสบลีชแม่งดังกว่า จจส อีกสัสสมัยนู้นอ่ะ ปลดปล่อยสวัสดิกะทั้งบ้านเมืองไอ้เหี้ย ก่อนมีโกโจก็มีคาคาชิมาก่อน ก่อนมีโกโจ ก็มีรีไวล์มาก่อน มีหลายเรื่องที่ดัง และเป็นกระแสก่อน จจส เยอะแยะ เอาแค่รุ่นเดียวกัน มุงยังใต้ตีนไยบะเลยสัส
กูไปอ่านสึกุโมโมะยังดีกว่าเรื่องเหี้ยนี่อ่ะ
เนื้อเรื่องสาละวันเตี้ยลง แต่อย่างน้อยแมวเป้ามันก็ประสบความสำเร็จสร้างตัวละครที่คนอ่านรักได้หลายตัวนะ ด้านคาแรคเตอร์ดีไซน์อยู่ในระดับดี วางโครงเรื่องก็โอเคถือว่าน่าสนใจ แต่ฝีมือด้านการเดินเรื่องดันเละตุ้มเป๊ะแถมใช้ตัวละครได้ไม่คุ้ม ถ้าตัดส่วนที่อธิบายอะไรไม่รู้เรื่องออก เอาหน้ากระดาษส่วนที่อธิบายไม่รู้เรื่องมาเฉลยปมต่างๆ ในเรื่อง กับพัฒนาความสัมพันธ์ตัวละครแต่ตัวละครแทนน่าจะออกมาดีกว่านี้เยอะ (ขึ้นชื่อว่าคุณไสยก็ไม่ต้องการคำอธิบายอยู่แล้วป่ะ อย่างเสกตะปูเข้าท้องหรือสาดน้ำมันพรายก็ไม่ต้องลงลึกก็ได้ว่ามันไปทำปฏิกิริยาอะไรกับร่างกาย พยายามจะใช้หลักโน่นหลักนี่มาอธิบายมันวอนนาบีHxHเกิน แถมไม่รู้เรื่องอีกต่างหาก)
ตอนบลีชจบยังมีคนเผาหนังสือโชว์ลงพันติ๊บนะครับ เรื่องนี้มีรึยัง
>>377 กูงงมาก 3 ตอนสุดท้ายแม่งโคตรไร้สาระเลย มึงเอาโควต้า 3 ตอนนี้ทำให้เรื่องกระชับ แถอุดพล็อตโฮลได้ตั้งเยอะ อธิบายโลกหลังตระกูลหลักล่มสลาย อธิบายเรื่องระดับพิเศษจาก 4 ตายไป 3 เหลือแค่ยูตะ พงกข้างบนตายหมดแล้วโลกไสยเวทเป็นไงต่อ แล้วเรื่องกองทัพเมกาที่ปูไว้ทำไง ไหนจะเอาพลังงานไสยเวทมาทำเป็นพลังงานทดแทนไฟ น้ำ น้ำมัน เกเกะมึงเปิดประเด็นเอง ไม่ปิดหน่อยละเว้ย แล้วไอ้ตอนบอสไฟท์จบ แล้วมายืนโทษกันเองเกือบตอน มึงมีทำมายยยยยย
>>378 เผาไม่ได้กูซื้ออีบุ๊คเพราะสนพ.ไม่ยอมเอา ย์ ออกจากชื่อเรื่อง แต่ถ้ากูซื้อหนังสือเล่มก็คงไม่เผาไม่เทขายหรอกมั้ง ถึงมันจะอิหยังวะหลายส่วนแต่ก็ยังมีช่วงที่สนุกอ่านแล้วมีความสุขอยู่บ้างเหมือนกัน ถ้าถอดสมองก่อนอ่านมองข้ามส่วนที่เละเทะไปก็อ่านซ้ำได้อยู่ (ใบบุญตัวละครล้วนๆ เลยนะเกะเกะ)
หลายคนก็อ่านในพลัสเอา ไม่ได้ซื้อเล่มไง
กูว่าเรื่องเจนใหม่ที่คนบอกว่าเป็นเสาหลักที่จบๆไป ทั้งดาบพิฆาตอสูร มฮร จจส กูให้ดาบพิฆาตอสูรจบดีสุดอ่ะ เล่มจบนี่เล่นเอากูอ่านไปตาเปียกแฉะ กินน้ำมูกไปตลอดเล่ม
เอาจริงๆจากท่าทีของอีแก่ จากเวิล์ดเซ็ตติ้ง จากตัวละครที่เหลือรอด มันมีโอกาศกลับมาเขียนต่อแหละ
จะภาคต่อตรงๆ หรือจะขึ้นเรื่องใหม่แล้วเซ็ตให้อยู่ในโลกเดิมแต่ไม่มีความเกี่ยวข้องกันตรงๆ แล้วมีตัวละครจากภาคเก่ามาแจม
แต่เท่าที่รู้คือตอนนี้เกเกะมึงไปพักยาวๆดึงสติก่อนอะดีแล้ว รออนิเมะทำถึงช่วงท้ายค่อยออกมาก็ได้
ดาบอสูร
มายฮีโร่
จจส.
-ดาบอสูรจบดีสุด อันนี้กูมาไม่ทันช่วงที่มันจบใหม่ ๆ นะ แต่มีคนด่าตอนจบดาบอสูรด้วยหรอวะ กูเห็นอย่างเดียวคือความเร่ง
เหมือนแค่จารย์เข้ไม่อยากเขียนยืดต่อไปอีกแล้ว เลยรีบ ๆ จบ แต่ทำจบดีนะ
- มายฮีโร่ แห้ง ๆ กลาง ๆ ไม่ค่อยได้อะไร สงสารบักหำเดกุ , แต่ปมไรไม่ค้างคา เครียล์หมด
- จจส จบแห้งกว่ามายฮีโร่ แต่ arc ตั้งแต่ที่โจ สู้กับสาคูจนจบ สนุกกว่ามายฮีโร่ช่วงสู้กับออลฟอลวันทั้ง arc
จจส.ปมไรไม่ค่อยเครียล์ ไม่ใช่ไรนะ อ่านไม่รู้เรื่อง ไม่รู้มันวางแผนเอาไปบอกในไกด์บุ้คที่จะวางขายหรือเปล่า เห็นชอบทำแบบนี้ แต่ยินดีกับตัวประกอบยูจินะ ตอนจบสมราคาที่เป็นพระเอก แต่ซีนสาคูดีสุด
ข้องใจซีนอุราอุเมะตอนท้าย มีคนบอกคือกำลังร้องไห้แล้วสาคูมันวางมืองั้นเป็นการปลอบใจ คือนั่นไม่ใช่ลายจุดแต้มเฉยๆเหรอวะ แล้วอุราอุเมะจะมาเศร้าอะหยังในเมื่อถูกสาคูจูงมือลงนรกด้วยกัน ในฐานะนางแบกสาคูต้องฟินจัดๆเลยป่าววะนั่น ท่านเลือกเราท่านไม่ทอดทิ้งเรา
แต่ตอนจบนี่กูสะใจสุดคือฉากมาฮิโตะโดนทิ้งนั่นละ อยู่คนเดียวแบบไม่มีอะไรเหลือไม่พอ โดนสาคูมาเย้ยซ้ำอีก55
>>387 สมัยลงจัมป์ ตอนรองสุดท้าย กับตอนอวสาน โดนตัดเนื้อหาไปตอนละ 8 หน้า คือตอนรองสุดท้ายสมัยลงแมกกาซีนไม่มีนะฉาก ทันเนไหว้หลุมศพแล้ววิญญาณครอบครัวมากอด โอคาเอริ ไม่มีฉากพวกกิยูเดินไปตามเส้นทางของตัวเอง ตอนรวมเล่มถึงจะมี และเพิ่ม 8 หน้าสุดท้ายที่ไม่ได้จบตรงเกิดใหม่ ได้ร่ำลาทุกตัวละครจริง
สมัยลงแมกกาซีนเลยมีคนด่าทำไมจบได้แฟนฟิคแบบนี้ บางคนก็โมโหแทนที่จะได้อำลาทันจิโร่ต้องมาดูเด็กตื่นสาย ไม่น่าเอ็นดูแบบทันจิโร่ แต่เทียบกับ มฮร กับ จจส กูว่า คมส ตอนจบในแมกกาซีนถือว่าโดนด่าน้อยมากกกแล้ว พอรวมเล่มก็แก้กรรมหมดจด แถมเข้มีเขียนขอโทษคนอ่านแมกกาซีนที่จะอ่านตอนจบสมบูรณ์ในรวมเล่มแทนด้วย
>>387 คนด่าดาบอสูรกันเยอะเรื่องย้อนอดีตไง เหมือนยืดเรื่องอะไร ซึ่งแรกๆกูก็คิดงั้นนะ แต่พอมาลองอ่านแบบรวมเล่มแล้วเออ มันฟินเต็มอิ่มมากๆ ไม่ยืดเยื้ออะไรเลย ที่ตอนนั้นรู้สึกยืดเพราะอ่านแบบรายวีคปะ จังหวะทิ้งช่วงมันเยอะไงเลยทำให้อ่านไม่ต่อเนื่องอะ
ฟีลเดียวกับหนังเรื่องร่างทรงนั่นละ ตอนเข้าโรงคนอวยยับว่าหลอนดีงั้นงี้ พอลงนฟ.คนบ่นยับเลยว่างั้นๆไม่เห็นหลอน นอนฟังคนคุยกับพี่แจ็คยังหลอนกว่า ก็มีการวิเคราะห์แหละว่าสาเหตุเพราะตอนกูในโรงบรรยากาศมันเสริมไงแบบต้องนั่งดูในโรงเป็นชม.ขยับไปไหนไม่ได้ ในโรงก็มืดอีก เป็นบรรยากาศบีบคั้ยอารมณ์สุดๆ เลยได้เสพหนังเต็มๆ แต่พอลงนฟ.มันหยุดดูได้ เอาหมาเอาแมวมากอดได้ เปิดไฟดูหรือดูตอนกลางวันสว่างจ้างี้ เลยเกิดช่วงผ่อนคลายทำให้ขาดความอินตาม รู้สึกไม่หลอนระทึกเท่าตอนดูในโรง
>>390 กูรู้สึกสมัยอ่านรายสัปดาห์ไม่รู้สึกทันย้อนอดีตเยอะแยะเท่าไรมั้ง (อาจเพราะลุ้นเยี่ยวเหนียว จะรอดกี่คนวะ) แต่นึกออกละ สมัยนั้นคนด่าเรื่อง ยาเทพ ก็เยอะ คือที่ทามาโยะเนิร์ฟไม่เท่าไร คนบ่นตอนช่วยทันจิโร่ อียานี้เทพไปไหนวะ ถ้าจำไม่ผิดนะ กูก็ว่ายาแม่งเทพจริง แต่ฉากมือคนที่ตายผลักทันจิโร่ขึ้นไปอิมแพคจนกูอินไม่สนใจยามันละ 55
>>390 ถ้าพูดถึงเรื่องยืดยาดเสียเวลาตอนอ่านรายสัปดาห์ จจส. ก็เป็นนะ กูลองไปอ่านแบบรวมเล่มมาแบบซื้อเป็นเล่ม ๆ มาอ่าน แม่งจบอย่างไว นี่ล่าสุดรวมเล่มมังงะมันก็ถึงฉากเคนจาคุ ตบกับทาคาบะจบเกือบจบแล้วอะ ตอนไปเฝ้าอ่านรายสัปดาห์ คนบ่นเยอะว่ามันยืด ๆ ยื้อไฟท์ยื้อไร สรุป มังงะพวกนี้ลงทุกซื้ออ่านเอาสนุกกว่ามาอ่านรายสัปดาห์มาก ๆ
ตอนนี้กูว่ามาเอาใจช่วยนิตยสารจัมป์ดีกว่า จบหมดครึ่งโรงงานละ เหลือเหี้ยไรให้กูอ่านมั่งเนี่ย
อยากดูไกเด็นกับสายลมนำทางแบบอนิเมะโว้ยยย ยูโฟจัดหน่อยหลังเนื้อเรื่องหลักจบ ของเสาลมแม่งน่าจะมาแบบหนังผีแน่เลย ฟิลกุอ่านในนิยายมันอารมณ์ประมาณนั้น
เรื่องนี้จบขยะไม่เป็นไรครับเพราะมีคางุระบาจิมาสานต่อความขยะอยู่
ไยบะมันปั้นคาร์มาแล้วใช้คุ้มนะเสาหลักบอสรองบอสหลังสู้กันมันอยู่ทำตัวมีแผนมีประโยชน์กะเรื่องไม่เหมือนไอ้ที่เล่นมุกจนตายกะแกล้งตายหายไปครึ่งเรื่องอยู่ๆโผล่มาตอก
แล้ว จจส แม่งมีอีกปัญหาคือตัวละครเก่งไม่เก่งแม่งวัดกันตั้งแต่ตอนเกิด อย่างเปรตเลย ตัวไหนกากก็กากทั้งเรื่องแทบไม่พัฒนาแล้วเหมือนที่มีคนล้อว่าฝั่งเกียวโตนอกจากโทโด ที่เหลือแม่งทำส้นตีนไรไม่ได้ เมช่ามารุที่เทพๆ ก็แตกไปตั้งแต่คนแรกๆ อีก
ในทวิตเห็นคนพยายามแก้ อธิบายว่าตอนจบก็เห็นว่าระบบองค์กรดีขึ้น พวกยูจิไปทำงานเป็นทีมแล้ว ไม่มีผู้ใหญ่เลวๆ ไม่ได้ทุกอย่างต้องพึ่งแต่โกะโจ เป็นโลกที่โกะโจตั้งเป้าหมายไว้ แต่สุดท้ายก็แก้ปัญหาด้วนการฆ่าเบื้องบนนี่หว่า แค่ตอนแรกโกะโจมันไม่อยากทำ หรือปลูกดอกไม้เป็น นร ได้ 3 รุ่นจำนวนยังไม่ถึงสิบพอใจละ
แถมสุคุนะไม่เหมือนมุซันล้มไปคำสาปก็ยังมีอยู่ แล้วทำไมล้มละจบเลย หรือแค่เป้าหมายยูจิมันรอดตายไม่โดนประหารก็จบได้เนี่ย
กุยอมใจนางแบกจจส เขาก็รักของเขาว่ะ มองข้อดีของจจสอย่างถ่องแท้ ใจนึงชื่นชมเขานะ เออๆอือๆกุผิดเองที่โง่ภาษาญี่ปุ่น
นางแบกนี่ส่วนใหญ่คือแม่ยกอีแก่ป่ะ
เออจะว่าไปถ้ามุซันล้มไปแล้วอสูรตายหมดทำไม่ยูชิโร่ยังอยู่ได้วะเพิ่งนึกออกเนี่ย
anibon เคยด่าไยบะไม่ใช่เหรอวะ และมาเจอจจสในปัจจุบันกลายเป็นซอฟเลย หาข้อโต้แย้งให้ด้วย แถมชมไยบะด้วย โตขึ้นเลยทัศนคติเปลี่ยนงี้เหรอวะ
เอ้าแล้วงั้นทามาโยะโดนแดกไปแล้วยูชิโร่มันไม่สลายตามไปวะ
>>417 หลักการมันต่างกันอะ
มุซัน=ใครแดกเลือดแล้วจะโดนผูกชีวิตไว้ด้วย สั่งตายได้ไม่พอ ถ้าตัวมุซันขิตอสูรที่เหลือก็ขิตตาม
ทามาโยะ=โดนพรี่เทพโยริช่วยไว้เลยตัดขาดกับมุซันได้ กลายเป็นอสูรสายพันธุ์ใหม่ที่ไม่ต้องแดกมนุษย์ก็อยู่ได้ ทำให้ยูชิโร่กับแมวเป็นอสูรได้โดยไม่มีเงื่อนไขผูกติดกัน คือไม่สามารถสั่งตายได้ ตัวทามาโยะขิตก็ไม่ขิตตาม แต่ข้อเสียคือจะไม่มีพลังเทพๆแบบอสูรของมุซัน อย่างไอ้ตัวรถไฟนั่นก่อนมุซันจะอัปเกรดมันก็เทพอยู่นะคุมความฝันได้เนี่ย พลิกแพลงได้เยอะอยู่ กลับมาดูที่ฝั่งทามาโยะ ความสามารถอ่อนกว่าแบบเน้นสายซุ่มสายตั้งรับ ลุยเดี่ยวเองไม่รอดแน่
อ๋อสรุปไอ้เชี่ยมุวันมันตั้งเงื่อนไขกันโดนลูกน้องบิดทีหลังนี่เอง
อะไรไม่รู้ แต่กุรอฉากทันจิโร่อนัตตาในเดอะมูฟวี่ครับ #ฅนตื่นธรรม 555
รุ่งสางในรอบพันปี ชื่อตอนโคตรเท่ ไอ้เหี้ย
เปิดสถานพยาบาลแล้วขอแบ่งเลือดหน่อยแบบแวมไพร์ในแวนเฮลซิ่งก็ได้นะ
จจส.จบแบบไม่มีอะไรน่าจดจำจนมู้โดนเรื่องอื่นยึดมาสองวันละ 555555555555555555555555
เห็นบอกยูจิได้สายเลือดแฝดสุคุนะมาจากพ่อนึกว่าพ่อมันจะมีประเด็นให้เล่นซะอีก สรุปมีบทแค่ถูกกล่าวถึงเฉยๆ 555
โรโบโกะตอนใหม่ล้อ jjk พอดีเลย
ตามอ่านมาจนจบ สุดท้ายคนแต่งให้นิ้วกลางคนอ่าน 555
กูขำ กูพูดยังไม่ทันขาดคำว่า ว่าไอ้ข้อมูลที่คนอ่านแม่งสงสัยแม่งต้องดอาไปบอกในสัมภงสัมภาษณ์แน่ ๆ สรุปแม่งทำจริง ๆ แต่ไม่ใช่สัมภาษณ์ แม่งไปอยู่ในหน้าคั่นตอนต่าง ๆ ฟีล คุยกับนักอ่านในรวมเล่ม 28
ข้อมูลใหม่อัปเดท คือ อุราอุเมะ วิญญาณเป็นผู้ชายแต่มาจุติในร่างผู้หญิง หรือก็คืออีผมบ๊อบหัวขาวที่เราเห็น ๆ คือร่างผญ ที่วิญญาณภายในเป็นผู้ชาย คนที่ให้มันมาจุติใหม่คืออีเคนจาคุ แล้วมีข้อมูลอีกเยอะเลยที่พวกมึงสงสัย ๆ กัน สรุปต้องแหกกระเป๋าตังค์ไปซื้อรวมเล่มมาอ่าน ไม่งั้นก็นั่งโง่ต่อไป
>>434 เกะเกะแม่งควรไปแต่งนิยายถ้าจะขยายความเพิ่มขนาดนี้ เพราะหลายรอบละที่ชอบมาเฉลยแบบหมกเม็ดงี้
ว่าแต่อัราอุเมะนี่สาคูมันชอบเชิงไหนกันแน่วะ ชงมาเกเต็มที่เลยนะตอนจบเนี่ย555 แต่ตอนก่อนๆคือมีบอกไว้นี่ว่าสาคูชอบอุราอุเมะเพราะเป็นคนที่ปรุงเนื้อมนุษย์ได้อร่อย ฟีลเชฟคนโปรดอะ อุราอุเมะก็ติ่งสาคูปานนางแบก มาหักลงให้เกกันได้ไงวะ
อี ผญ.อีกคนตรงทางเลือกสองทางของสุคุนะนั้นใครอ่ะ
กูว่าข้อมูลเสริมอันนี้ก็ข้อมูลเสริมจริงๆ แบบเรื่องเพศไม่ใช่สาระยิ่งใหญ่ลงหน้าคั่นก็โอเค คิเมทสึ เข้มันล่อเป็นเรียงความเลยเหอะ ทั้งเรื่องอดีตอาคาสะ โคคุ ใช้ซะคุ้มทั้งที่เอาไปเขียนยืดเรื่องได้แท้ๆ
พวกเฟมทวิตที่ยังอวยเรื่องนี้ว่าดันบาร์มังงะจั้มป์ ชูเพื่อนหญิงพลังหญิง สงสัยมันไม่เคยอ่านบลีชใช่มะ ในแง่อัตลักษณ์ทางเพศกับเชื้อชาติกูว่าบลีชนำเสนอออกมาได้หลากหลายและลงตัวสุดแล้วนะ ตัวโหดในเรื่องก็มีผู้หญิงตั้งหลายคนทั้งป้ากระเบน เจ๊แมวผิวเข้ม ป้าอ้วนหน่วย0 เจ๊ฮาริเบล ฯลฯ พวกคาแรกเตอร์ที่ใส่มากูไม่รู้สึกว่าโดนยัดเยียดเลย
พูดถึงตัวละครหญิงกูโคตรเคือง ดองโนบาระไว้ตั้งนาน ถ้าไม่คิดจะเฉลยปมอะไรตอนที่เถียงกันว่าควรทำงั้นทำงี้หลังสู้จบก็ตัดทิ้งไป แล้วเอามาให้โนบาระได้เจอซาโอริกับฟูมิอยู่กันครบสามคน มียูจิกับเมงุมิยิ้มมองสามสาวรวมกลุ่มกันจากที่ไม่ใกล้ไม่ไกลดีกว่ามั้ย ได้ฟีลสงบสุขฮีลลิ่งเยียวยาจิตใจดีด้วย นี่อะไรสู้จบกูยังต้องมากุมขมับเพราะพวกมันเถียงกันอีก
พวกบอกเรื่องนี้ดันบาร์ผู้หญิงคือมึงไม่เคยอ่านการ์ตูนมาก่อนป่ะ เรื่องอื่นเขาทำดีกว่านี้มาก จจสแม่งเขียนบทผญห่วยสุดละนะ เหมือนพยายามเขียนให้ดูว่าอ่ะกุตื่นรู้ละนะ จบ
หาขาแชร์กู๊ดส์ค่ะ เหลือโนบาระ มากิ
>>437 เจ้คำสาปที่มาสิงร่างพี่สาวเมงุมิไง เป็นคำสาปที่เกิดยุคเดียวกับสาคู โผล่แค่ตอนสองตอนก็ตัยละ นีกว่าเป็นตปก.ใช้แล้วทิ้ง ไม่นึกว่าจะมีซีนมาตอนจบด้วย แล้วแม่งไปผูกพันกับสาคูตอนไหนจนกลายเป็นหนึ่งในทางเลือกวะ ในเมื่อชาติแรกคือได้เห็นหน้าสาคูครั้งแรกก็โดนเชือดเพราะรำคาญอะ แทบไม่ได้พูดคุยกันเลย มาได้คุยกันจริงจังก็ตอนสิงร่างพี่สาวเมงุมินี่ละ ซึ่งแม่งไม่น่ามากพอให้สาคูมันผูกพันธ์อยู่ดี บทจางพอๆกับเรื่องแฝดสาคู อันนั้นน่าขยี้กว่าแต่หยอดมาจึ๋งนึงเอง
จะว่าไปแล้วนี้ก็เป็นอีกเรื่องของJumpที่จบเห้อีกเรื่องสินะ.. พอมานึกๆดูแล้วในJumpแถบหาเรื่องที่ลงได้สวยไม่ได้เลยสักเรื่อง
สรุปเป้าหมายยูจิคือไร อย่าบอกนะว่าคืออยากให้ทุกคนตายอย่างถูกต้องเหมือนที่มันชอบพูด แล้วตายอย่างถูกต้องนี่มันคือยังไงวะ 555
เรื่องกาก
ไหน ๆ เรื่องนี่ก็จบเสียงแตกค่อนข้างไปทางไม่ดีแล้ว กูอยากรู้ว่ามีเรื่องไหนใน jump ที่พวกมึงคิดว่าม้นจบดีบ้าง จะเอาเรื่องตัดจบมาก็ได้ กูนึกออกได้แค่ โคโระเซนเซย์ , กินทามะ , นารูโตะ , yugioh , sket dance
ป็อบตะลุยแดนเวทมนต์ จบดีขึ้นหิ้ง
เรื่องจบไปเกือบอาทิตย์นึงละแต่มู้ยังไหลเรื่อยๆเลยเว้ย
>>466 ถึงเรื่องจะกากสัดแต่ก็รักนะ เหมือนมีแฟนห่วยๆ แต่ทิ้งมันไม่ลง 555555 รอดูอยู่ว่าอนิเมจะแก้กรรมได้ขนาดไหน (ถ้าโปรเจ็คต์อนิเมได้ทำต่อไม่ล่องจุ๊นไปซะก่อนอะนะ) อย่างน้อยทีมอนิเมก็อธิบายรู้เรื่องกว่าเกะเกะล่ะว้า อะไรที่ไม่เฉลยในมังงะเอามาเฉลยในอนิเมทีเหอะ ไม่มีบทก็ไปขอไอเดียจากนักแต่งแฟนฟิกก็ได้นะ พล็อตอลังกว่าเกะเกะเขียนเองเพียบ
กุละเบื่อแนวคิดที่ยึดมังงะเป็นหลักแล้วแอนตี้เมะเพราะมองว่าไม่ใช่ canon โคตรๆ แค่กุบอกว่าชอบฉากเปิดเรื่อง jjk แบบเมะมากกว่ามังงะก็ดันโดนแขวะว่าเมะจะไปดีเท่ามังงะได้ไง ต้องมังงะสิอิงตามที่คนเขียนจะสื่อ 100% บลาๆ เลอะเทอะชิบหาย
>>468 กูหวังว่าพอเป็นอนิเมแล้วมันจะไม่ออฟสกรีน
>>471 มังงะมันก็ไม่ได้เป็นแบบที่คนเขียนต้องการ 100% จริงๆ หรอกถ้าเป็นงานส่งป้อนสำนักพิมพ์น่ะ (100% ต้องเป็นพวกโดจินชิแล้วล่ะ อยากได้พล็อตแบบไหนก็จัดเองได้ อยากวาดอะไรก็วาดได้หมด) โดนบก.ตบๆ ให้ไปทางโน้นบ้างทางนี้บ้างเหมือนกัน แล้วฝั่งญี่ปุ่นเขาก็ให้ความเคารพผู้ประพันธ์มาก (ไม่งั้นจะเรียก Sensei เรอะ) ผู้แต่งส่วนใหญ่ก็ไม่คิดจะขายขาดลิขสิทธ์ในการเผยแพร่ดัดแปลงด้วย ที่เห็นในอนิเมปกติก็ผ่านการเห็นชอบจากผู้แต่งแล้ว ไม่ว่าจะเห็นด้วยเพราะชอบบทใหม่ของทีมอนิเมหรืออยากเปลี่ยนบทเป็นแบบนั้นเองหรือเพราะทีมอนิเมเอาเงินฟาดหัวหรือเหตุผลอื่นๆ ก็ถือว่ายอมรับตัวบทของอนิเมแล้วล่ะ ถึงจะไม่ใช่ Original หรือแต่งไปคนละทางกับต้นฉบับที่เป็นมังงะยังไงก็ควรจะนับเป็น Canon ว่ะ ถ้าจะขิงมังงะก็แค่บอกว่าตัวเองชอบมังงะที่เป็น Original มากกว่าก็พอแล้วจะไปเหยียดอนิเมว่าไม่ Canon ทำไมวะ
ตอนจบโกโจคู่กับใคร
เวลาเป็นเมะ หลายๆเรื่องก็ไม่ได้ปรึกษาคนเขียนหรือยึดตามต้นฉบับ100%นะ
อย่างที่มันมีเคสคนแต่งออกมาบ่นว่า ทีมงานเมะทำอะไรไม่ปรึกษาตนเอง อยู่บ่อยๆ
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.