มองว่า จจส. พอยต์ต้นเรื่องคือ การตายอย่างเหมาะสม การตายโดยมีผู้คนล้อมรอบอ่ะ ช่วงแรกยูจิจะยกโควทปู่มาบ่อยๆ มาฮิโตะก็มาขยี้ แต่ช่วงอาร์คจบ การตายแต่ละคนส่วนใหญ่โดดเดี่ยวสัส ยิ่งช่วงรุมสุคุนะ ไม่มีเวลาให้เสียใจ
เป้าหมายของโกะโจที่อยากเปลี่ยนแปลงจากภายใน ฆ่าคนแก่เน่าๆตอนนี้เดี๋ยวก็มีคนมาแทน สรุปปัญหาเรื่องนี้ถูกแก้โดยความรุนแรงหมดเลย มากิฆ่าล้างบ้านนึง เคนจากุฆ่าล้างบ้างนึง บ้านโกะโจ คนที่แกร่งสุดอย่างโกะโจก็ตาย เมเมไปฆ่าเจ้าสำนึกเงา แล้วก็ฆ่าพวกตาแก่เน่าๆ สรุปทุกอย่างจัดการได้ง่ายๆด้วยพลังแต่มันไม่ทำแต่แรก สมกับที่เกะโทด่าหน้าร้านผู้พัน
ฉากสนามบินกุกุมหัว นั่งรู้สึกผิดต่อสุคุนะที่แกร่งไม่พอทำให้เจาหายโดดเดี่ยว มึงเป็นห่วงลูกศิษย์กับเพื่อนร่วมงานมึงเหอะว่าจะโดนฆ่าตายห่าหมดไหม มองว่าเป็นกอกไม้? กลายเป็นโกะโจทุ่มเมทุกอย่าฃให้กับสิ่งที่ตัวเองไม่ได้มองอย่างเท่าเทียมกับตัวเองเลย แล้วมีบอกว่าถ้สเกะโทอยู่ข้างหลังตัวเองด่วยก็คงดี ข้างหลัง ไม่ใช่เพื่อนร่วทางที่เท่าเทียม เพราะงี้ไงเขาถึงเลิกคบไปตั้งลัทธิเอง ตอนท้ายมีช่วงดึงดราม่าว่ามองตามข้างหลังเกะโทมาตลอด แต่ฉากสนามบินดูไม่ได้รู้สึกฟีลนั้นเลยว่ะ
สุดท้ายเด็กที่สอนมาก็ทำหน้าที่เหมือนเดิม ซึ่งกำจัดคำสาปมันก็เรื่องเสี่ยงตายอ่ะไม่ต้องเอาขนาดสุคุนะหรอก เพื่อนนานามินยังตายเลย นักเรียนควรได้บทเรียนได้การสอนให้พร้อม แต่ระบบจจส.เหมือนพนักงานน้องใหม่มากกว่า เรียนรู้หน้างานเอา จารย์ก็ยุ่งไม่ค่อยมาสอน
คำสาปจะหายไปได้ไงเพราะเกิดจากมนุษย์? ก็นั่นแหละ เรื่องก็ปูมาให้ตัวละครตั้งคำถามทั้งเกะโท ทั้งยูกิ ยูกิที่ตะลอนไปทั่วเพื่อหาวิธี พูดถึงคนแบบโทจิที่ไม่สร้างคำสาปเลย ปูมาขนาดนี้สุดท้ายตายหมด พวกมุงทำงานปราบคำสาปเสี่ยงตายต่อไปจ้า
เทนเกนและร่างสถิตที่เป็นจุดเปลี่ยนให้เกะโท สุดท้ายเกิดเรื่องร้อยแปดพันเก้า ไม่เอาร่างก็ไม่เกิดเรื่องเลวร้ายนี่หว่า
แผนเคนจากุปูมาอลังการใหญ่โต สุดท้ายเล่นมุกจนตาย พอใจแล้ว ไม่ได้ปะ เล่นใหญ่ขนาดนี้ควรคายตะขาบอะไรบ้าง
พวกคำสาปที่โดนฆ่าล้างโคตรช่วงชิบุย่า อุดมการณ์ต่างๆที่ถูกปูช่วงครึ่งแรกเจ๊งบ๊งไม่ถูกกล่าวถึงอีก จนกุอ่านทั้งหมดเพื่อไรวะ คือตัวละครตายไม่ว่าแต่แนวคิดถูกถ่ายทอดมาตลอดหายไปจากเรื่องเลย เหลือแค่สนุกกับฉากสู้ไปวันๆ ครึ่งหลังอดีตสุคุนะก็ไม่ลงลึก มีไลฟ์โค้ชความรักเปิดมุมมองนิดนึง ตอนจบมีเพิ่มให้หน่อยว่าเด็กมีปม ที่เหลือหมดหน้ากระดาษไปกับฉากสู้วนลูปที่ตายกันสี่คน พลังวาร์ปสุดยอด
โนบาระตอนจบแวะให้เจอพี่สาวสักหน่อยก็ได้ เมงุมิได้รู้เรื่องพ่อ แต่เมก็ไม่ได้สนใจเรื่องพ่อตั้งแต่เจอโกะโจครั้งแรกแล้ว ว่าแต่ใจคอไปเยี่ยมหลุมสึมิกิ แต่ไม่คิดไปเยี่ยมหลุมโกะโจหน่อยเหรอ คนนั้นก็เลี้ยงมา ตายด้วยมือตัวเองแบบสึมิกิด้วย
ยังไม่ได้กลับไปด่าถึงศึกระดับล้างโลกที่มีแค่พวกอาจารย์ มืออาชีพไม่กี่คน ฝรั่งสองคนที่เหลือต้องใช้เด็กนักเรียนกับคนที่พึ่งรู้วิชาไม่กี่เดือน หนึ่งในนั้นคือนักเรียนที่นอนโคม่า ทั้งญี่ปุ่นหาคนใช้วิชาตอกหุ่นฟางไม่ได้อีกแล้วเหรอ ในเรื่องก็มีบอกอยู่ว่าเป็นวิชาคุณไสยแบบดั้งเดิม เลยยิ่งรู้สึกว่าสงครามกับสุคุนะโคตรปาหี่