ใช้คำว่าเฮเซย1ไม่ได้มึงต้องใช้คำว่า คูกกะจนถึงฮิบิกิมันพยามทำซีรี่ย์จากหนังเด็กให้ดูมีความเป็นละครมากขึ้นตัวละครมันจะมีมิติกว่าแต่นั่นแหละยิ่งขยามเขยิบเข้าหาผู้ใหญ่มากขึ้นก็เสียเด็กที่เป็นฐานหลักไปแทน จนถึงฮิบิกินี่แหละมันแทบจะไม่ใช่หนังฮีโร่แล้วนึกว่าละครผี ผนวกกับตอนนั้นคู่แข่งแม่งเยอะเพราะเจ้าอื่นเองก็เริ่มจะกลับมาบุกตลาดฮีโร่ทั้งซึบุราญาทั้งโตโฮมันเลยยิ่งแข่งกันเดือด จุดเปลี่ยนจริงๆของการกลับมาเป็นหนังเด็กส่วนนึงเพราะเด็นโอมันฮิตถล่มทลายนี่แหละ มันเลยย้ำว่าเออขายเด็กเหอะขายง่ายขายคล่อง แนวทางการพยามจะเป็นละครก็เลยค่อยๆหายไปๆ ไอ้เชี่ยบันไดพอเห็นว่าเอ้าขายได้นี่ยัดของแม่งเพิ่มไปเลยเยอะๆจน แผลมันเริ่มมาออกที่โฟเซ่ วิซาร์ดกับไดร์ฟนี่แหละว่ายัดของเยอะไปสมดุลเรื่องมันเริ่มจะเป๋
แต่แล้วไง นายทุนที่ไหนจะสนเรื่องนี้ในเมื่อของเล่นมันขายดียัดเข้าไปอีกซิครับ เลยดีบ้างเหี้บบ้างมาจนทุกวันนี้แต่หลังเหี้ยบ่อยไปนะ