💕 ตอนแรกว่าจะโพสต์ความรู้สึกต่ออนิเมสองตอนล่าสุดที่ PEAK FICTION ด้วยการนำเสนอที่โคตรยอดเยี่ยม การแสดงถึงอารมณ์ความรู้สึกที่ลึกซึ้ง และฉากต่อเติมจากมังงะที่ บ้ า ม า ก
.
แต่เพราะกระแส "ด่าคานะจัง" มันเริ่มว่อนใน X ทางนี้เลยอยากช่วยน้องซักนิด ☝🏻🤓
.
"อาริมะ คานะ" คือ เด็กสาวที่ถูกขนานนามว่า "ดาราเด็กอัจฉริยะ ที่บีบน้ำตาได้ในสิบวิ" เธอถูกอวยยศ เป็นที่ชื่นชอบ เป็นที่เทิดทูนในช่วงอายุ 4 ขวบเป็นอย่างมาก เรียกได้ว่านี่คือความสำเร็จมากที่เด็กอายุเท่านั้นจะทำได้ และเป็นความฝันเดียวที่เธอได้บรรลุแล้ว (บอกในตอนที่ 151)
.
แต่เวลาเป็นสิ่งที่ไม่มีวันหยุดเดิน เมื่ออายุเธอเริ่มเพิ่มขึ้น ฐานะของ "ดาราเด็กอัจฉริยะ" ก็ค่อยๆ จางหายไป หน้าที่การงานเริ่มหดหาย แม้จะมีเงินเก็บมาก แต่ความเป็น "อัจฉริยะ" ก็บีบเค้นตนเองให้ดิ้นรนเพื่อยืนในจุดเดิมให้ได้ นำไปสู่ความเครียดสะสมที่เด็กอายุแค่ 6 ขวบต้องแบกรับ (เหตุการณ์ในอนิเมตอนที่ 18) ที่เมื่อมีอะไรมากระตุ้น มันก็พร้อมระเบิดตลอดเวลา
.
การที่เธอได้เห็น "คุโรคาวะ อาคาเนะ" ที่พยายามจะเป็นภาพฉายของคานะในยุครุ่งเรือง (ด้วยเจตนาเทิดทูน) จึงไม่ต่างอะไรกับการโดน "ขยี้ด้วยความสำเร็จในอดีต" โดยที่อาคาเนะก็ไม่ทันรู้ตัว อีกทั้งคำถามที่ว่า "ไม่ใช่ว่านักแสดงต้องอาศัยฝีมือมากกว่าชื่อเสียงหรอ" สิ่งนี้ได้ทริกเกอร์ปมในใจของคานะที่ว่า "พยายามแทบตาย สุดท้ายคนอื่นก็สนใจแค่ชื่อเสียง" ผลลัพธ์จึงนำไปสู่การระเบิดทางอารมณ์จนลงมือแสดงความโกรธโดยไม่ยั้งคิด
.
ซึ่งหลังจากคานะเริ่มเติบโต เธอก็อยู่ในสภาวะที่ "พยายามอยู่เสมอ แต่ก็ปลงแล้ว" ที่จะกลับไปยืนในฐานะเดิมให้ได้ แม้จะอายุมากขึ้นทุกวันๆ เธอยังคงต้องการพิสูจน์ตัวเองด้วย "ฝีมือ" ไม่ใช่ "ชื่อเสียง" และด้วยความ Perfectionist จึงทำให้เธอมีนิสัยที่บางคนอาจมองว่า "น่ารังเกียจ" แต่หากได้พยายามทำความเข้าใจกับเธอ จะรู้ว่าตัวละครคนนี้คือเจ้าหนูช่างพบายามที่สู้ไม่เคยถอย แต่ก็ยอมแพ้ไปแล้วครึ่งหนึ่ง มีความ Complex ในระดับนึงเลย ไม่ใช่ตัวละครแบนๆ