>>768 กูนึกถึงอีน้ำหอม เขียนบทซะเหมือนอีนางร้ายเป็นนางเอกมาตั้งแต่แรก พบกันตอนเด็ก เคยช่วยเหลือกันไว้ เป็นรักแรกของกันและกัน เจอกันตอนโตอีกฝ่ายจำไม่ได้แต่อีนางร้ายจำได้เลยตามตื๊อ โตมาในบ้านเหี้ยๆเลยนิสัยเปลี่ยนไปทางที่เหี้ย แทนที่จะซึ้งในการกลับมาพบกันอีกครั้ง กลายเป็นไปสร้างความรำคาญให้พระเอก ส่วนนางเอกนิยายอยู่ๆผุดขึ้นมาขัดขวางเส้นทางรัก ที่มาที่ไปไม่รู้ รู้แต่โดนใจพระเอกเลยสร้างความรักกัน ฟอกขาวเสร็จสรรพว่านางร้ายไม่ได้ร้ายนะคะ อีนางเอกมันโดนวางยาเพราะองค์กรเหี้ยๆของมันวางแผนค่ะดิชั้นไม่เกี่ยว แต่ดิชั้นโดนจับไปแขวนคอเพราะโดนยัดหลักฐานปลอม อ๋อ มึงมันคนเหี้ยมึงก็ต้องทำอยู่แล้ว ฮือ นางร้ายน่าสงสารจังค่ะ
สตอรี่แม่งล็อคมงนางเอกจัดๆแต่เสือกเป็นนางร้ายที่ต้องตายห่า มันบิดเซ็ตติ้งที่มึงเซ็ตไว้ด้วยคำว่า "นิยาย" ได้ทุเรศเกิน มันมีวิธีพลิกนางร้ายให้เป็นนางเอกได้ตั้งเยอะ ไม่ใช่มาโยนตัวตนนางร้ายทิ้งไปแล้วฟอกขาวให้มันว่ามันไม่เคยทำตัวแย่ๆ แบบหลาจี่ในโฮชินเอนกิ เป็นนางร้าย ทำแต่เรื่องเหี้ยๆชั่วๆมาตลอดทั้งเรื่อง ตอนจบพลิกเป็นนางเอกเฉยเพราะสตอรี่กับเหตุผลหนักแน่นมากพอที่จะซัพพอร์ตการกระทำร้ายๆที่ทำมา ส่วนมังฮวาแม่งฟอกขาว นางร้ายที่ร้ายไม่จริงกับนางเอกที่ดอกทองตอแหล