>>639 กุเลิกอ่านนานละอาจจะเล่าไม่เป๊ะไม่ถูกหมดนะ
ชีน้อยใจโชคชะตาแล้วเอาแต่บอกว่าทำไมคนนู๊นทำไมคนนี๊บลาๆ แต่ตัวเองทำนิสัยส้นตีนมากเหมือนกัน ติดจวยผู้คนเก่าไม่ยอมฟังคนอื่นทั้งที่คนอื่นก็บอกละว่ามันหลอกมึง เลิกไปพอมันง้อหน่อยก็ยอมกลับไปเป็นแฟนแบบงุ้ยๆดีใจจัง
ส่วนบทน้องสาวคนเขียนเขียนได้เหี้ยดี น้องชีเป็นน้องสาวบุญธรรมที่พ่อแม่ช่วยดูแลเพราะพ่อแม่นางตุยไปแล้ว (2คนนี้อายุพอๆกันแต่น้องน้อยกว่านางเอกนิดนึง) มุมคนพี่คือโดนน้องแย่งผัวเลยโกรธ แต่ความจริงคือน้องไม่ได้แย่ง อีผช.มันชอบน้องมากกว่า อีน้องเห็นงี้เลยอยากให้พี่ตาสว่างว่าไอ้ผู้คนนี้มันเหี้ยเลยไม่ปฎิเสธเวบาผู้มันมาหาเพราะอยากให้พี่เลิกกับมัน แต่อีนางเอกเสือกไม่รับรู้ไม่ยอมรับคงามเจ้าชู้ผัวตัวเองไม่พอ มองน้องว่าเป็นอีดอกตอแหลหลอกลวงตัวเองแล้วมาใช้ชีวิตใตครอบครัวตัวเองอีกเหมือนแมงดามาเกาะกินอีก แต่ความจริงคือชีรักพี่มากเลยพยายามแย่งพวกเหี้ยๆมาไว้ที่ตัวเอง(ผู้มันมาเองชีเลยหยอกคืน) แต่วิธีการชีแรงไปจนนางเอกที่ขี้น้อยใจเรื่องผู้ชายอยู่ละแม่งเลยซึมหนักไปอีกเพราะโดนอีน้องแย่งผู้ไปหมด คนเลยด่าอีน้องสาวว่าอีดอกทองหัวเหลือง จากนั้นเสือกใส่บทแม่พระให้นางเอกตอนมีคนถามว่าทำไมไม่ไล่อีน้องออกจากบ้านไปเลย อีนางเอกก็ตอบก็กูสัญญาไว้แล้วว่าจะดูแลมันจนมันโตเป็นผู้ใหญ่(แต่มึงด่าอีน้องซะแบบ..) ที่เหลือคือนางเอกมันแนวๆจูกยองที่เหมือนโลเลๆอิหยังวะ งุ้ยๆอะไรประมาณนั้น นิสัยแบบอินี่ยังอุตส่าห์มีคนชอบมันอีกนะ ส่วนบทน้องสาวกลายเป็นอีดอกโรคจิตขี้อิจฉาพี่ไปละมั้ง