>>510 ไอ้เรื่องสวมร่างแล้วมีคนดูออก กูค่อนข้างประทับใจมังงะ TL เรื่องนึง พูดประเด็นนี้ได้ดีเลย นางเอกมันเข้ามาสวมร่างนางเอกเกมแนวมาเฟียไรงี้ แล้วก็ตามสเต็ปที่ต้องมาเล่นละครเป็นเจ้าตัวไม่ให้ความแตก แต่พอนางโต แก๊งค์แตก นางโดนลักพาตัวไปเรป ตัวการก็คือพระเอกนั่นล่ะที่ขายนางให้ศัตรู แต่ไปๆมาๆช่วยนางเฉย ก็มีเยๆกันจนมายด์เบรก นางเอกเป็นทาสกามติดกวยพระเอกไม่ไปไหน
สปอยในจุดที่กูชอบ
.
.
.
.
พระเอกมันแค้นพ่อนางมากเพราะอีพ่อมันฆ่าพ่อแม่มันแล้วยังเอามันมาเลี้ยงให้เป็นขี้ข้ารองตีนอีก นางเอกเกมก็สันดานเหี้ยเหมือนพ่อมัน อีพระเอกโกรธเลยทุบหัวตาย กำลังคิดว่าซวยแล้วที่กูฆ่าอีดอกนี่แต่เสือกมีอีสาวชาวเกาะมาสวมร่างเฉย มันทั้งกลัวทั้งงงว่าอีนี่ใครเลยจับตาดูแบบใกล้ชิดมาก จะล้างแค้นก็ทำไปแล้วแถมในร่างก็มีใครอยู่ก็ไม่รู้ เหมือนความแค้นมันยังมีแต่มันเอาไประบายออกกับนางเอกมันก็เหมือนล้างแค้นผิดตัว สุดท้ายมันก็ขายนางเอกให้แก๊งค์คู่อริที่ตกลงกันไว้ว่าจะเอานางเอกไปเป็นกะหรี่รับแขกแต่มันก็ไปช่วยนางไว้ แก๊งค์เหี้ยๆของพ่อนางมันก็ปล่อยให้คนมาถล่มจนล่ม โทรไปบอกพ่อนางด้วยว่ากูเยลูกมึงไปแล้วว่ะ เดี๋ยวกูเอาไปเอ็นดูต่อเอง มึงก็ตายห่าลงนรกไปซะนะ ส่วนนางเอกฟินที่มีคนที่รู้ตัวตนของนางว่าไม่ใช่เจ้าของร่างแต่เป็นวิญญาณคนอื่น แอ๊บเล่นละครเป็นอีลูกสาวมาเฟียมาตั้งนานได้กลับเป็นตัวเองจริงๆซักที
ขนาดเป็นการ์ตูนโป๊ กูยังรู้สึกว่าสตอรี่ลึกกว่าอีพวกมังฮวาแนวสวมร่างบางเรื่องอีก
>>512 ไม่รู้ว่ะ พอดีกูไม่ได้อ่านต่อ หยุดไปกลางๆเรื่องที่คนนั้นคนนี้ก็พากันตายไป