>>449 กูไปเดินป่าทำงานวิจัย กระเป๋าเล็กๆให้เอาไปได้แค่เสื้อ2-3ตัวกับของจำเป็น กูยังยัดลูกปัด เส้นเอ็น เอาไว้ไปร้อยเล่นแก้เบื่อแก้เครียดเวลาคิดมากเรื่องโดนแมลงป่าที่ไม่รู้จะมาแดกกูเมื่อไหร่ บางทีก็ยัดเส้นพลาสติกม้วนเล็กๆม้วนนึงไปสานกระเป๋าง่อยๆเล่นเวลากูเยู่ในป่านานๆแล้วเครียด กูก็มองว่าการพกของไร้สาระเดินทางไปทำงานด้วยไม่น่าแปลกนะ ถ้าฮินาตะไม่คิดถึงน้องมันจะร้องขอตามมาทำไมวะ ถ้ามันไม่รักไม่ห่วงน้องยิ่งกว่าอะไรจะเลือกหันหลังให้โตะยอมแกล้งตกลงแต่งงานแล้วหาทางเข้าใกล้น้องคนเดียวไปช่วยน้องคนเดียวทั้งที่เสี่ยงตายชิบหายขนาดนั้นเหรอมึง