#รีวิว พระเอกบอกให้ฉันรับผิดชอบยุคมืดของเขา (1 ดาว)
เปิดเรื่องมา แนะนำตัวพระเอกเป็นดยุคผมเงินยศใหญ่หน่าตาดีชาติตระกูลสูง มีอีสาวแปลกๆคนหนึ่งมาตื๊อขอพบให้ได้ ส่งนอมินีมาหลายหนจนฮีรำคาญ ให้เจอก็ได้วะ อยากรู้มันมีจุดประสงค์อะไรกันแน่ แต่มาถึงก็สร้างความงุนงงให้เลย อีสาวนี่ทำเหมือนรู้จักฮี แต่ฮีจำไม่ได้ว่าเคยเจอกันมาก่อน แล้วยังทำท่าเหมือนอยากก่อกบฎ มาขอให้พระเอกช่วยเป็นแบ็คให้ที นุรู้ค่ะว่าพี่เส้นใหญ่ เวลาที่นุทำอะไรสุ่มเสี่ยงจะดูเป็นการก่อกบฎพี่ก็ช่วยหน่อยนะคะ พระเอกฟังแล้วโคตรโกรธ มึงกล้าดียังไงจะมาขอให้กูช่วยเรื่องนี้ นางก็ โอ้ โนๆๆ ดิชั้นไม่ได้บอกว่าจะก่อกบฎซักหน่อยนะคะ ดิชั้นจะกู้โลกค่ะ แน่นอนว่าไม่ได้มามือเปล่า ต้องเอาของมาแลกเปลี่ยนด้วย นางขนเอาพวกเสบียงอาหาร เครื่องนุ่งห่ม ยารักษาโรคให้เป็นการยื่นหมูยื่นแมว พระเอกงงว่ามึงเป็นใครกันแน่ (แต่ทำข้อแลกเปลี่ยนกันไปแล้วนะ) อีสาวเลยเฉลยนิดนึงว่ามึงกับกูเคยเจอกันในอดีต เมื่อก่อนมึงขี้แยจะตาย แถมยังเคยขอกูแต่งงานอีกนะคะ
ตัดฉากมาเล่าถึงนางเอกสาวเกาตายแล้วอิเซไกมาต่างโลก อดีตเคยเป็นเด็กกำพร้าที่โดนรับเลี้ยง แล้วพ่อแม่บุญธรรมดันมีลูกของเขาเองหลังจากนั้นเลยโดนทิ้งๆขว้างๆ พอโตก็ต้องออกจากบ้านมายืนด้วยลำแข้งตัวเอง มีคติประจำตัวคือเงินสำคัญที่สุดเพราะนางจน ชีวิตเหมือนจะโชคดีที่ตายแล้วได้อิเซไกมาเป็นลูกขุนนางยศไวเคานต์ แต่โชคดีอยู่ไม่นานบ้านก็ล้มละลาย ผู้นำตระกูลรุ่นก่อนก็สร้างหนี้ไว้เป็นจำนวนมากแบบไม่มีปัญญาใช้หนี้ แถมพ่อโดนเพื่อนโกงจนหมดตัว จากคุณหนูกลายเป็นยาจกในทันที
วันหนึ่งมีคนมาส่งจดหมายเรื่องที่ให้เครือญาติของตระกูลเคานต์เข้าเรียนร่วมกันตามความสมัครใจ โดนดูถูกไปหนึ่งกรุบว่าเป็นอีเด็กโง่อ่านหนังสือไม่ออกสินะแต่นางเอกตอกกลับแบบนิ่มๆว่ากูรู้หนังสือจ้าอีงัว พ่อแม่ไม่อยากส่งลูกสาวไปเพราะกลัวลูกเสียใจที่โดนดูถูกกับบุลลี่เพราะบ้านจน แต่นางเอกอยากไปเรียนเพราะจะได้รู้ว่ากูอิเซไกเข้ามาในเรื่องไหน อ่านเยอะเกินจำไม่ได้ ไปเจอคนเยอะๆแล้วรวบรวมข่าวดีกว่าอยู่บ้านแล้วไม่มีจะแดกไปวันๆ แถมเรียนวิชาชนชั้นสูงฟรีๆก็ต้องคว้าไว้ก่อนป่ะ
พ่อพานางเอกไปส่งที่คฤหาสน์ โดนญาติดูถูกอีกแล้ว เหม็นสาบคนจนโว้ย ใครใช้ให้มึงเสนอหน้ามาที่นี่วะ ด่าพอหอมปากหอมคอแล้วสะบัดตูดหนี นางเอกเห็นพ่อโดนดูถูกแต่ยังไม่มีช่องให้สวนกลับเพราะมันหนีไปละ เลยต้องไปเข้าห้องเรียน เจอเด็กผู้หญิงคนนึงแต่งตัวดีกว่านาง แต่น่าจะมาจากบ้านนอกเพราะพูดแต่สำเนียงท้องถิ่น คุยเพื่อผูกมิตรกันแป๊บนึงก็โดนเด็กคนนึงเข้ามาหาเรื่อง ลูกชายอีญาติที่ดูถูกพ่อนั่นล่ะ พูดจาแบบเดียวกับพ่อมันเด๊ะๆ นางเอกเล่นงานพ่อมันไม่ได้ เล่นลูกแม่งเลย พ่อมึงไม่อบรมสั่งสอนเดี๋ยวกูสอนให้เองค่ะ
แนวอิเซไกเกิดใหม่ในนิยายแต่ตอนแรกนางเอกไม่รู้ว่านิยายเรื่องไหน ตอนพ่อนางเอกพามาเรียนกับญาติๆแม่งให้ฟีลเรื่องเจ้าตระกูลชิบหายที่เอาเด็กๆลูกญาติๆมาเรียนรวมกันแบบนี้ นางเอกสู้คนไม่ยอมคน แต่กูรู้สึกน่าเบื่อยังไงไม่รู้ ถ้าเป็นเด็กจริงแบบไม่เกิดใหม่ระลึกชาติกูอาจจะเอ็นดูนางเอกมากกว่านี้ เส้นกลางๆไม่ได้สวยมากแต่ไม่แย่ อยากอ่านก็ลองอ่านกันดูเผื่อพวกมึงถูกจริตกว่ากู