>>450 กูนึกถึงอีแม่เหี้ยของพระเอกในหัวใจไม่ต้องการรัก มันเดินเรื่องน่าเบื่อมาก เส้นก็จืดๆ พระเอกก็ห่วย แต่อีแม่เหี้ยมันเหี้ยจริงๆ มองมุมนางก็สมเหตุสมผลแต่ก็ยังเหี้ยอยู่ดี
-เป็นเจ้าหญิงเชื้อสายตรง เก่งมากทั้งบุ๋นบู๊ แต่ขุนนางไม่ยอมรับที่ผู้หญิงมาขึ้นครองราชย์เลยต่อต้าน เอาสายรองที่ด้อยกว่าทุกด้านมาขึ้นแทนเพียงเพราะมันเป็นผู้ชาย
-ประณีประนอมกันว่ามึงขึ้นก็ได้ แต่ลูกชายกูต้องเป็นต่อจากมึง แต่ฝั่งนั้นเตะหมูเข้าปากหมามันจะคายเหรอ มันก็ต้องมารบกันให้ตายไปข้างเด่ะ
-เก่งจนปราบกบฎได้ รบแล้วฆ่าขุนนางแข็งข้อจนเหี้ยนหมด เอาลูกชายที่ยังเด็กขึ้นแทนแล้วว่าราชการหลังม่าน สูตรสำเร็จซูสีไทเฮา
-แทนที่จะรักลูก ในหัวเสือกมีแต่การรักษาอำนาจ manipulate ลูกตลอด บอกสิ่งนี้มันเป็นของกู มึงมานั่งแทนที่ก็ทำตัวให้มันดีๆหน่อย
-จักรพรรดิแบบพระเอกไม่มีอำนาจในมือเพราะตัวจริงคืออีแม่ ขุนนางไม่เชื่อฟัง เฮโลกันไปเคารพอีแม่หมด พระเอกแค่หุ่นเชิดกลวงๆต้องรอแม่ตายก่อนถึงจะได้อำนาจเสร็จสรรพ แต่ตอนนี้มึงก็โดนขุนนางข้ามหัวมึงไปก่อน
-ลูกสะใภ้แบบนางเอกที่มาจากตระกูลที่เริ่มเสื่อมแล้ว ปากบอกรักและเอ็นดู แต่หาทางเขี่ยทิ้งเพื่อหาฝั่งที่ให้ประโยชน์ได้เยอะกว่าเอามาแต่งกับลูกชายนางเพื่อเสริมอำนาจ
จริงๆถ้าอีแม่เหี้ยมันได้นั่งตั้งแต่แรก มันคงไม่ยึดติดอำนาจบ้าคลั่งขนาดนี้ เหมือนเอาความแค้นไปลงกับลูก ทำไมกูไม่เกิดเป็นผู้ชาย ไอ้ลูกชายแม่งอ่อนแอและกระจอกกว่ากูแต่เสือกได้มง มันไม่ยุติธรรม แต่อีกแง่กูก็มองว่าต่อให้อีแม่เป็นผู้ชายได้นั่งบัลลังก์แม่งก็หาทางฆ่าลูกมันแน่ๆ ไม่ยอมให้ใครมาแบ่งอำนาจไปจากมือมันหรอก