>>422 อย่างว่าแหละ การทะลุมิติไปสวมร่างคนโน่นคนนี้ ถึงจะเหมือนกันแค่ไหนมันก็จะมีปัญหาเรื่อง identity crisis แบบนี้แหละ ปวดหัวชิบหาย55555555
>>423 ใช่ๆ ทุเรศจริงๆนั่นแหละ ตัวละครไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงจากใจจริงเลย มึงไม่ได้หยุดทำตัวเหี้ยๆกับคนอื่นเพราะมึงสำนึกรู้ตัวเลยว่ากูแม่งเหี้ยกูแม่งแย่ กูอยากเปลี่ยนเป็นคนใหม่ ถ้ากูไม่เปลี่ยนแปลงตัวเอง กูจะต้องตา.ยหรือเกิดเรื่องแย่ๆกับกูในอนาคตแน่นอน แต่สุดท้าย มึงไม่สำนึกเหี้ยอะไรทั้งนั้นเพราะมึงแค่รู้สปอยเฉยๆว่ากูจะไม่ทำเหี้ยกับคนนู่นคนนี้เพื่อหนีธงตา.ยเฉยๆ กูจะเอาใจช่วยให้มึงลุกขึ้นมาจากบ่อโคลนแห่งความชั่วได้ไงในเมื่อมึงยังไม่คิดเลยว่ามึงมาอยู่จุดต่ำๆแบบนี้ได้ก็เพราะตัวมึงอ่ะ
สวมร่างแล้วก็ชอบคิดเองเออเองว่าเจ้าของร่างน่าจะพอใจ ไปๆมาๆโรลเพลย์เป็นคนที่มึงสวมร่างได้อย่างหน้าตาเฉย ตอนพ่อแม่เรียกมึงด้วยชื่อคนอื่นคือมึงก็แฮปปี้? อ๋อค่ะนู๋เองค่ะลูกสาวสุดที่รัก แล้วก็ร่างที่สวมเอาจริงๆคือแม่งเพอร์เฟคเบียดนางเอกเก่าหมดป่าววะ ยศสูง อำนาจล้นฟ้า มีเงินทองใช้ทั้งชาติ หน้าตาสวยงามแซ่บๆ พอเอานิสัยสันดานหมาแบบนางร้ายออก ใครๆก็หลงได้ปลื้มกันหมดแหละ ไม่มีใครอยากได้อีสาวสวยแต่รูปจูบไม่หอมหรอก เผลอๆพ่อแม่นั่นแหละที่เอออวยที่สุดแบบไส้ในเป็นใครก็ช่าง เพราะลูกนิสัยส้นตีนๆวันๆหาแต่เรื่องก็ไม่อยากเลี้ยงกันแล้วอ่ะ