>ยุยเอาคุ๊กกี้พยายามทำเองแบบสภาพดี(?)ยื่นให้พระเอก(ยุยมือสั่น)บอกว่าของตอบแทนตอนนั้น และถามว่าจำที่เคยปรึกษาได้ไหม
ยูกิโนะจับกระเป๋าข้างในคงมีคุ๊กกี้เหมือนกัน พระเอกนึกถึงฉากแรกที่ยุยวานให้สอนทำคุ้กกี้เพราะจะเอาให้คนๆหนึ่ง
ีพระเอกบอกว่าได้มานานแล้ว ยุยย้ำอีกทีว่าของตอบแทนจริงๆนะ พระเอกมองตายุยแล้วก็เหวอ ยุยบอกว่าตัวเองขี้โกง ขี้ขลาดด้วย
กูเข้าใจว่าไอที่ให้คุ๊กกี้นี่เป็นการสารภาพทางอ้อมของยุย ที่พระเอกมันเหวอคือมันคงรู้สึกตัวว่าถูกยุยชอบ(พึ่งรู้เหรอไอสัส)
ที่ยุยบอกว่าตัวเองขี้โกงคงเพราะชิงสารภาพรักก่อน ที่บอกขี้ขลาดคือไม่กล้าพูดสารภาพรักตรงๆ
มึงว่ากูเข้าใจถูกปะวะ คือสายตายุยกับคุ๊กกี้ที่ให้ทำกูตีความเป็นอย่างอื่นไม่ได้จริงๆ
>ยุยบอกว่ายุยรู้ว่าอะไรคือคำตอบของปัญหายูกิโนะและบอกว่านั้นคือคำตอบของชมรม ยูกิโนะตาเบิกกว้างทันที
ยุยบอกว่าถ้าชนะจะรับทุกอย่างไป[ใครรู้เงื่อนไขแพ้ชนะบอกกูทีกูขี้เกียจไปรื้อมาก] ยุยบอกว่านึกแค่ทางนี้ออกทางเดียว
ที่จะทำให้อยู่ด้วยกันไปเรื่อยๆได้
กูเข้าใจว่ายูกิโนะตัดสินอะไรไม่เป็น กูเข้าใจว่ายุยเลยจะช่วยนำทางให้ เพราะ พระเอกมันปฏิเสธแล้วบอกว่าไม่อยากให้อนาคตที่
ยูกิโนะต้องถูกชี้นำไปเรื่อยๆ และบอกให้นางพึ่งตัวเอง
อันนี้กูโคตรไม่ชัว ทำไมยูกิโนะต้องอ้ำอึกวาตาชิวะ วาตาชิวะๆอยู่นั่น
แล้วไอที่สลับไปที่ตายุยที่มองกดดันคือให้ยอมรับที่ยุยเสนอใช่ไหม?แล้วสิ่งที่ยุยเสนอคืออะไร?
อีเหี้ยกูไม่นึกแล้ว พอที