>>292 นางเอกไม่จำเป็นต้องดีผุดผ่อง 100% ก็ได้ มีความเห็นแก่ตัวหรือด้านมืดในใจก็ได้แต่อย่าให้มันมากลบด้านดีก็พอ แต่พวกมึงเล่นเขียนแบบสันดานดอก 300% ไร้แก๊ปโมเอะขนาดนี้มันจะมีคนชอบตอนเป็นนางเอกได้ไงวะ เขียนมาเป็นอีดอกนางร้ายแบนๆกากๆรอวันโดนกระทืบอย่างเดียวแต่แปะป้ายว่านี่นางเอกเก่ามันก็ชวนขมวดคิ้วเด่ะ นิยายห่าไรให้รู้สึกติดลบกับนางเอก
ยกตัวอย่างง่ายๆที่นางเอกไม่ต้องดีผุดผ่องแม่พระแบบ น้องเฟเรซาตี้ เดินเรื่องมาก็เป็นสาวแสนดีอยู่หรอก แต่พอรู้ว่าพ่อตัวเองตายเพราะเลือดของตระกูลพระเอกนางก็หน้ามืดอยากล้างแค้นเหมือนกัน คิดอยากให้บ้านพระเอกล่มจมกันให้หมดเพราะความแค้น พ่อกูต้องมาตายเพราะมึง แต่พอเจอน้องเซฟี่นางก็สำนึกผิดและรู้ตัวว่าพระเอกก็ไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นแบบนั้น อันที่จริงพระเอกก็เป็นผู้เสียหายด้วยเหมือนกัน นางเลยค่อยๆเย็นลง ไตร่ตรองเหตุผลแล้วค่อยไปคุยกับพระเอกไม่เอาแต่อารมณ์เข้าว่า เนี่ย มันมีมโนธรรม มีความดีกับสามัญสำนึกมาฉุดรั้งไม่ให้ทำตัวแย่ๆพาลใส่คนอื่น
หรืออีสยบหมาบ้าที่นางเอกแม่งจมอยู่กับความแค้นนานเกินไปจนความคิดบิดเบี้ยวหมดแล้ว แค้นพระเอกก็ทำตัวเหี้ยๆเลวๆใส่ลูกเพราะเกลียดชังจากความแค้น มันมีเหตุผลมารองรับว่าทำไมคนดีๆเป็นสาวน้อยใสๆไร้เดียงสาพ่อเลี้ยงมาดีถึงกลายเป็นอีบ้าอีบอประสาทแดกไปแบบนั้น ถึงไม่ใช่การกระทำที่ถูกต้องแต่มันสมเหตุสมผลในเซ็ตติ้งของมัน นางเอกสาวใสจะพลิกไปร้ายและดอกสุดขั้วขนาดนั้นมันต้องมีอีเวนท์แรงๆมาเป็นตัวแปรด้วย ไม่ใช่บอกว่าซุกความดอกไว้แบบที่นักอ่านไม่รู้ ซึ่งมัน bullshit