>>655 ขั้นตอนชงชาจีนแบบโบราณแม่งโคตรรุ่มรวยเลยมึง ต้องต้มน้ำให้ได้อุณหภูมิเท่านี้ๆ ใบชาต้องฤดูนี้ น้ำแรกจะเป็นแบบนี้ น้ำสองจะเป็นแบบนี้ มันเป็นอะไรที่ซับซ้อนและมีขนบธรรมเนียม ไอ้เรื่องจีนมันจะมาไม่มั่นใจในวิธีหรือขั้นตอนของมันนี่เป็นไปบ่ดั้ย เพราะมันถือว่าตัวเองเป็นชาติที่เก่าแก่ยาวนาน มีอารยธรรมกว่า ไอ้ขั้นตอนที่นางเอกใช้ในเรื่องมันก็ชงแบบโบราณเน้อ มันควรให้นางเอกถนัดชาฝรั่งไป แล้วได้คนจีนมาบูรณาการความรู้ฝั่งตะวันออกเสริมอีกทาง มันดีกว่าจะให้นางเป็นพหูสูตรเรื่องชาไปซะหมด และทำให้นางไม่ซูเกินด้วย อันนี้เล่นให้นางเป็นเมสิยาห์มาโปรดในเรื่องชาแม่งก็เว่อร์เกิน พระเอกครัวท่านทูตก่อนหน้ามันทำแต่อาหารฝรั่ง แต่พอต้องรับแขกหลายๆประเทศ มันก็ต้องไปลงสนามชิมอาหารท้องถิ่นหลายอย่างเพื่อเอามาทำอาหารรับรองแขก มีพาร์ทให้ทำอาหารไทย มันก็ต้องไปกินลาบ กินก๋วยเตี๋ยวแบบที่มันก็เกิดมาเพิ่งเคยกินแต่ต้องกินเพื่อศึกษา อีดัชเชสชานางเอกโซโล่รอบรู้หมดนี่โคตรเว่อร์
>>660 >>662 จะว่าไงดี กูก็ไม่ได้เข้าข้างพระเอกนะ แบ็คกราวน์ตัวละครมันก็สมเหตุสมผลในตัวมันเองน่ะ
-พระเอก เมะหึเย็นชา แต่มันก็เป็นผลพวงมาจากที่พ่อมันเลี้ยง มันเคยเป็นคนปกตินี่ล่ะแต่พ่อเหี้ยมันทำให้พระเอกกลายมาเป็นคนนิสัยแบบนี้เอง
-เจ้าของร่างเก่า ก็ไม่ดีเด่อะไรหรอก โดนกดจนไม่มั่นใจในตัวเองเลยขี้โกหกจนเป็นนิสัยแล้วรอบข้างเขาเอือมระอากันหมด มีคดีโกหกจนทำสาวใช้ซวยรับโทษแทนนางจนปางตาย แต่ก็ไม่ได้สำนึกอะไรนะ มีแต่คิดว่าต้องเอาตัวรอดมากกว่า
สองคนนี้แต่งงานแบบทำสัญญาเป็นพาร์ทเนอร์ของแท้ ทุกอย่างคือธุรกิจที่ตกลงกัน ขีดเส้นความสัมพันธ์ชัดเจน พระเอกมันไม่แคร์คือไม่แคร์จริงๆ ด้วยพื้นเพนิสัยหรือความเข้ากันได้นั้นล้มเหลวทุกด้าน มาเจอนางเอกที่นิสัยดีกว่าอีเมียคนเก่าแถมช่วยละลายปมในใจมัน มันก็เลยไปชอบเขาแค่นั้น อีเมียเก่านิสัยเหี้ยติดตัวมาตั้งแต่ก่อนจะแต่งแล้ว ไม่ใช่ว่าพระเอกเป็นคนทำให้นางเหี้ย แค่เป็นตัวเสริมปฏิกริยาเฉยๆ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นกูก็ไม่ได้ชอบพระเอกเท่าไหร่เพราะความคลั่งรักเว่อร์ๆของแม่งอะ จะมาบอกเมียคนเก่าน่าสงสาร สำหรับกูคือไม่ เพราะมันทำตัวเองทั้งนั้น