>>699 ใช่ ตามนิยายคือหลังบ้านล่มจ่ม แม่มันรู้แล้วว่าอีลูกที่มันเอามาคือมันไม่ใช่ตัวจริง ลูกตัวจริงแม่งตายตั้งแค่หลังคลอดแล้วแล้วอีนี่มันเป็นบ้าคืดว่าลูกยังไม่ตาย นางเอกที่รู้แล้วว่าจริงๆกูกับอีนั่นเป็นพี่น้องกันจริงๆนางก็ไม่แคร์ กูไม่สนใจ มึงจะไปไหนก็ไป ออกไปจากชีวิตกูซะ อีผัวก็เก็นเมียเศร้าเลยให้อียี่ไปไกลๆตีนซะ แล้วก็จบ h a p p y e n d (บ้านมันสิวะ ไอห่าอุ฿มาก)
>>702 ชีไม่ได้สำนึกว่าน้องไม่ผิด ชีต้องการให้น้องรับผิดชอบที่มึงเข้ามาในตระกูลจนทำชีวิตมันพังอะ แล้วชีก็ไม่ได้ไม่แกล้งด้วย ชีดักแซะน้องตลอดเวลาเจอกัน แต่น้องมันซื่อเลยไม่ได้มองว่าแซะแต่มองว่าตัวมันเป็นอย่างนั้นจริง ชีเลยรู้สึกว่า เชี่ย กูมันตัวร้ายจังวะ สู้ให้มึงเป็นอีดอกไปเลยดีกว่ากูจะได้ทำโดยไม่รู้สึกผิด แล้วถึงจะพูดงี้อีนี้ก็โยนขี้ให้น้องหมดตั้งแต่ต้นจนจบ ปากบอกเสียใจที่ต้องพูดงี้ ทำหน้าเศร้างู๊นงี๊ แต่มึงไม่คิดจะช่วยน้องมึงเลยจ้า มึงผลักภาระบ้านเหี้ยให้น้องมึงรับผิดชอบหมดแล้วมึงจะไล่น้องว่าไปไกลๆตีนอีก ถ้ามึงรู้สึกผิดแบบที่มึงพูดมึงควรเอาอีน้องกลับไปชีวิตสงบสุขๆของตัวเองจ้า ไม่ใช่มาบอกว่ากูให้ตระกูลกับมึงไปแล้วมึงก็จัดการเอาเองชะกัน แม่รักมึงหนิ 🤷🏻 โอ้ยอิบ้านี่ น้องมันอยากได้มากมั้ง ใข้ชีวิตอยู่ดีๆมีอีป้าแก่ลักพาตัวไปบ้านละบอกลูกแมร่ๆเฉย ละโดนอีพี่เกลียดแบบหยีหน้าใส่ แซะใส่ โดนอีคนรอบตัวพี่ยี๊เหยียดหมด
ชีวิตน้องแม่งอาภัพทุกทางจนกุสงสาร
แล้วถึงกุจะเข้าใจว่านางเอกพระเอกไม่จำเป็นต้องเป็นคนดีในการดำเนินเนื้อเรื่อง แต่อีเนื้อเรื่องส้นตีนนี่ไม่มีความสมเหตุสมผลเลย พระนางนิสัยเหี้ยเพราะกูกร่างเฉยๆ บอกจะล้างแค้นๆแต่กูเห็นมึงเล่นขายของบ้านอีชิอนทุกวัน หนำซ้ำยังทำท่าให้ใจอีชิอนต่อหน้าผัวให้อีชิอนมันรับตีนแทนแบบงงๆอีก เล่นขายของจนอีบ้านเหี้ยมันสะดุดตีนตัวเองล้มจนตระกูลล่มจมแล้วมาเคลมว่า หึหึ ชั้นชนะแล้ว(โอโห เบียวมาก อีดอก55555)