อีดอกแดงนี่กูรำคาญมาก กูเทเลย แล้วคือกูเป็นคนที่ไม่ค่อยเทนิยายเลยนะ เรื่องที่เพื่อนโม่งด่ากันจมตีนกูก็ยังอ่านได้อย่างสนุกสนานเช่น มงกุฎเขียว/เมียพระเอก ฯลฯ (เรื่องราสต้าทนกล้ำกลืนตามอยู่) ที่กูอ่านตามแล้วเทมีแค่อิดอกแดงกับลูกดยุค (เอเมล) กับเรื่องชื่อไรวะที่พอ.นั่งยองบนโต๊ะกินข้าวอะ ไม่ได้เทฉากนั้นด้วย แต่เทที่พอ.แม่งจะสู่ขิตแล้วยังมาแต่งตัวช้อปปี้ห่านไรไม่รู้
อีดอกแดงกูจำได้ว่ารำคาญนางเอกอย่างหนัก ตอนแรกไหนว่าเป็นหญิงแกร่ง อยู่ไปแปบเดียวน้ำตานองหน้ามันทุกตอนเลย แค่บ้านตัวเองส่งยาเสพติดมาขายมึงจะร้องไห้เหี้ยอะไรนักหนาคะ! แล้วอีพระรองที่มาพัวพันอีก อะไรของมึงกันเนี่ย...... เนื้อเรื่องก็ไม่ได้น่าติดตามไรเลยด้วย