#รีวิว ชีวิตสันโดษสำราญใจที่เรียบง่ายหลังถูกทิ้ง หลังจบss1เผื่อใครตัดสินใจจะตามต่อหรือดอง
Lc - แอพดำ
คะแนน⭐️⭐️⭐️-⭐️⭐️⭐️⭐️แล้วแต่คนชอบ
*ไม่ทะลุมิติ
*ไม่มีสปอย
นางเอกเบื่ออีแม่เลี้ยง รำคาญที่ไล่กูอยู่ได้ สุดท้ายกุไปแล้ว บ้ายบาย ไปปุ๊บก็ไปหาบ้านใหม่ เจอพระเอกในห้องใต้ดินก็ตกใจ มึงเป็ยใครเนี้ย บุกรุกบ้านกุอาอ เออ แต่ข่างห้วมัน มึงทำบ้านกุเป็นรอย มึงมาถูเดี๋ยวนี้ จากนั้นจบไป1วันแบบวุ่นวาย นางเอกหนักแน่นที่จะไม่ย้ายออกทั้งที่พระเอกบอกบ้านนี้อันตราย มีภูติผีอยู่(นางเอกดื้อเพราะหมดตังไปกับบ้านนี้แล้ว)
สุดท้ายเจอเรื่องจนทนไม่ไหวอกูย้ายก็ได้โว้ย แต่อนิจจังเจอรูแปม่ใรบ้านนี้เลยหน้าด้านอยู่ต่อแม้จะเจอผี
สุดท้ายเลยกลายเป็นเรื่องสาวน้อยวุ่ยวายกับนายปีศาจ ไปๆมาๆก็ได้ทำสัญญากัน นางเอกก็ชอบพระเอก พระเอกก็หยอดเอาๆ จีบแบบไม่ได้อ่านแล้วเขินตัวม้วนแต่ก็น่ารักดี พระเอกไม่ใช่พวกเมะหึขนาดนี้เจอนางเอกอยู่กับชายอื่นจะละขู่ ค่อนข้างให้เกียรตินางเอก
43ตอนอ่านแล้วค่อนข้างเอื่อยๆ แต่เนื้อเรื่องไม่ได้ยืดเยื้อแบบ2ตอนเนื้อเรื่องไม่เดิน
ปมหลักของเรื่องคือการที่นางเอกตามหาแม่ แต่ยิ่งตามก็ยิ่งมีแต่ความประหลาดมากมายทั้งเรื่องครอบครัว ทั้งเรื่องตัวตนของตัวเอง
ปมพ่อ
ตัวพ่อนางเอกไม่ใช่คนเหี้ยตามความทรงจำแรก แต่แม่นางเอกไซโคจนมันหลอน พ่อมันรู้สึกตัวเองเป็นแค่หุ่นเชิ้ดเป็นเครื่องผลิตลูกให้แม่นางเอก พ่อนางเอกก็พยายามบอกนางเอกว่าให้ใช้ชีวิตแบบมีอิสระนะ จงเป็นมนุษย์ที่มีความรู้สึก อย่าเป็นเหมือนแม่นะ บลาๆ
ตัวนางเอกก็ไม่ได้เกลียดพ่อแต่ก็ไม่ได้สนิทกันแล้ว แต่ก็มีพาร์ทเคลียร์ใจจบในไม่กี่ตอนเพราะเจอกันแปปเดียวคือตอนนางเอกไปเอาคืนยัยแฝด พ่อนางก็ไม่ได้โทษนางเอก นางเอกเลยดีใจ
ปมแม่
ตัวแม่คือมีความเป็นไปได้สูงว่าเป็นลิลิธ
แม่นางเอกต้องการสร้างสิ่งทีชีวิตที่เหมือนตัวเอง ตอนที่ท้องนางเอกแม่พูดไว้เลยว่าเด็กคนนี้ต้องเหมือนฉันแน่นอน แต่สร้างเพื่ออะไรอันนี้ยังไม่เฉลย
ปมพระเอก
เป็นปีศาจที่อยู่มานาน ตอนนี้อยู่ในฐานะ“เซซาเร” เจอนางเอกน่าสนใจเลยทำสัญญาด้วย อดีตยังไม่เปิดเผยเพราะมันเพิ่งเริ่มเล่าขยายตัวตนพระเอกท้ายss1
ปมแฟนเก่านางเอก
เล่ามาไม่เยอะแต่ค่อนข้างเคลียร์ แม่งโรคจิต เหลี่ยมใสานางเอก สรุป2คนนี้เหลี่ยมปันเองเลยเลิกกัน55555 แต่แฟนเก่าแซ่บชิบหายแม่งเอ้ย
สรุปโดยรวม
เส้นสวย สตอรี่บอร์ดดี เนื้อเรื่องอ่านได้เรื่อยๆ นางเอกสู่ตายเพื่อผู้ชา..เอ้ยเพื่อหาแม่
อ่านฟรีก็คุ้ม ถ้ารีบก็เปย์ได้ ตัวละครแต่ละตัวค่อนข้างมีคาแร็กเตอร์ค่อนข้างชัดเจน+มีความต่างกันทุกคนทำให้ไม่รู้สึกซ้ำซาก