>>268 โนๆๆ วนิดามันสมเหตุสมผลในตัวของมันอยู่แล้ว ถึงอีนางเอกจะมาแทรกกลางพระเอกกับแฟนก็เหอะ แต่เนื้อหานิยายมันไม่ได้มุ่งแต่แย่งผัวคนอื่นขนาดนั้น
เอาตามนิยายไม่ใช่ละครที่ใส่ฉากฟินนางเอกล้มทับพระเอกบ่อยๆนะ
-น้องชายพระเอกไปก่อหนี้ไว้แล้วหนีหนี้ พ่อนางเอกเลยมาทวงกับบ้านพระเอก แต่ตระกูลพระเอกก็บ่จี๊ มีแต่เกียรติ ไม่มีเงิน
-พ่อนางเอกเลยเสนอเงื่อนไข อะ มาแต่งงานล้างหนี้ก็ได้ ลูกสาวกูเรียนจบพอดี ให้แต่งๆไปซะจะได้ไปพ้นๆมือกู เสนอโปรโมชั่นมากมาย
-พระเอกเอาตีนก่ายหน้าผาก เอาไงดีวะ ไม่มีเงินใช้หนี้ กูได้ล้มละลายแน่ แต่กูมีแฟนแล้ว ปรึกษาทางบ้านและแฟนก่อนละกัน
-ล้อมวงปรึกษา แฟนพระเอกทีแรกฮึดฮัด แต่พอรู้ว่าแต่งล้างหนี้ พระเอกจะได้ไม่หมดตัว ไม่ต้องมากัดก้อนเกลือกินตอนแต่งกับนาง นางเลยยอมเห็นด้วยกับการแต่งงาน จุดนี้คือจุดแรกที่พระเอกรู้สึก"เอ๊ะ"กับนาง พระเอกย้ำว่ารัก ขอให้อดทนหน่อย ใช้หนี้ได้แล้วฮีจะหย่ามาอยู่ด้วยกัน
-บ้านพระเอกตอบตกลง ไม่อยากไปเป็นผู้ดีที่มีแต่เปลือก พระเอกซวย เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รองนั่ง ต้องมาเลิกกับแฟนแต่งงานล้างหนี้ให้น้องกับครอบครัว
-นางเอกเพิ่งเรียนจบคอนแวนต์จากปีนัง(กูอ่านนานแล้วนะ ไม่มั่นใจ) กลับบ้านแล้วอยู่ๆโดนบังคับแต่งงานเลย นางก็ไม่ได้อยากแต่งหรอก ชีวิตวัยสาวยังไม่ทันใช้ต้องมามีผัว
-แต่ที่พ่อนางเอกมันบังคับลูกแต่งเพราะจะให้ลูกไปสืบเรื่องแม่มันที่โดนใส่ความจากบ้านนี้ อีกอย่างบ้านนางเอกก็สามัญชนมีเงินแต่ไม่มียศ เลยเลือกให้ลูกแต่งงานอัพเกรดตัวเองเข้าสังคมไฮโซ
-นางเอกแต่งงานเข้าบ้าน ผัว แม่ผัว ย่าผัวไม่ชอบหน้าหมด
-ไม่มีซีนขาเปลี้ย ล้มทับ มองตาแล้วโดขิ อยู่กันแบบอึมครึมใส่กันไปวันๆ
-แฟนเก่าพระเอกก็ยังทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเหมือนเดิม แต่ตอนออกงานเขาให้เมียแต่งถูกต้องตามกฎหมายไป นางก็อาละวาดเป็นบ้าเป็นบอเพราะถือว่าได้แบ็คดีแบบแม่ผัวกับย่าให้ท้าย
-นิยายน่าเบื่อมาก นางเอกก็ใจแข็งพอตัว รู้ว่าพระเอกมีแฟนก็ไม่มายุ่งอะไรเลยด้วย ออกงานตามหน้าที่เฉยๆ นางก็มีภารกิจที่ต้องทำเหมือนกัน
-แฟนพระเอกโดนแม่กับย่าเป่าหูก็แสดงความหึงหวงออกมา ไม่เชื่อใจพระเอก ก่อเรื่องบ่อยๆ ถึงพระเอกจะย้ำว่ารักแต่ก็ไม่สนใจ วีนแตก
-แต่จุดแตกหักจริงๆระหว่างพระเอกกับแฟนก็คือพระเอกตัดสินใจจะหย่ากับนางเอกก่อนเวลา เลยถามแฟนไปว่าถ้าพระเอกไม่มีทรัพย์สมบัติอะไรเลย มีแต่ตัว ไปสร้างเนื้อสร้างตัวกันใหม่ได้มั้ย แฟนพระเอกอึกอักลังเลแล้วเปลี่ยนเรื่อง พระเอกเลยรู้ทันทีว่าแฟนไม่ได้รักชอบตัวเองจริงๆหรอก ชอบแค่เปลือกนอกของฮีที่เป็นคนมียศศักดิ์เท่านั้น ให้ไปลำบากด้วยกันนางไม่เอาเด็ดขาด
-เริ่มเห็นความดีนางเอก เป็นคนเย็นๆหวานๆไม่หวือหวา อยู่แล้วสบายใจ เริ่มใกล้ชิดกันแล้วมีซีนเลิฟๆบ้าง แต่นางเอกรักษาระยะห่างตลอด ถึงจะเริ่มชอบแต่ก็บอกว่าเขามีแฟนแล้ว ไม่ล้มทับจ้องตาโดขิ แต่จุดนี้พระเอกจะน่าด่าที่สุดเพราะเปรียบเทียบระหว่างคนเก่ากับคนใหม่
-สืบความจริงได้แล้ว คนร้ายก็ย่าพระเอกนั่นล่ะ
-นางเอกเสร็จภารกิจ ขอหย่า บอกความจริงกับพระเอก พระเอกรับไม่ได้ที่ย่าทำเรื่องเลวร้ายขนาดนั้น ฮีคิดไม่ตกว่าจะทำไง นางเอกก็เก็บกระเป๋าออกจากบ้านไปแล้วด้วย แฟนพระเอกก็กลายร่างเป็นอีปสด.ไปเรียบร้อยแล้ว อยู่ด้วยกันต่อไปไม่ไหวก็เลยเลิก แล้วก็ตามไปง้อนางเอก กลับมาเปิดโปงย่ามันด้วยกัน
ตอนจบกูอ่านข้ามๆเพราะนิยายแม่งน่าเบื่อมากๆ ขืนสร้างตามแบบนิยายจริงๆคงหลับ ละครมันเลยต้องเอาไปใส่เลิฟซีนเยอะๆ นางเอกเลยกลายเป็นอีดอกแอ๊บใสถูไถผัวชาวบ้านแต่ทำว่าเราไม่คิดอะไร พระเอกก็เป็นไอ้คนขี้โลเลจับปลาสองมือไปซะงั้น
ไม่ได้จะมาดีเฟนด์ว่าการกระทำของนางเอกหรือพระเอกดี ติดฟิลเตอร์ว่าถูกต้อง แต่มันสมเหตุสมผลในตัวของมันอยู่แล้วว่าทำไมถึงเป็นแบบนี้ อย่างน้อยในนิยายมันก็ไม่ได้บ้งเท่าละคร(แต่น่าเบื่อเชี่ยๆ) 55555555 อย่าลืมละกันว่านิยายมันเขียนมาหลายสิบปีก่อน ค่านิยมก็ไม่เหมือนกัน พวกนิยายโรแมนซ์เก่าๆมีพล็อตแบบนี้เพียบ