ลองอ่านไอ้เมียพระเอกเพราะแจกตั๋ว3ชม. กูดร๊อปตรงอีฟิโอน่าร้องห่มร้องไห้ตอนเห็นแผลตามตัวพระเอก ฮือๆขอโทษนะที่ทำให้นายลำบาก แค่เขียนว่ามีวัยเด็กที่อาภัพเฉยๆ ไม่นึกว่าจะเจ็บปวดขนาดนี้
ช็อตโต๊ะมัตเตะ แล้วมึงคาดหวังอะไรกับคำว่า"อาภัพ"ล่ะสาว (อิงตามพจนานุกรมคือ ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย, ตกอับ) ถ้าเขียนว่าอาภัพ มึงก็น่าจะเตรียมใจไว้ดิ ว่ามันต้องเจอเรื่องแย่ๆอยู่แล้ว หรืออาภัพของมึงคือแม่ไม่ให้ตังค์10บาทไปร้านเกม เลยงอนหนีออกจากบ้านมานั่งไส้กิ่วหน้าเซเว่นอ่ะนะ
กูไม่ว่าอะไรหรอกกับการที่คนเขียนเห็นใจตัวละครที่เขียน แต่อินี่แม่งไม่รู้ห่าอะไรเลยทั้งๆที่เป็นคนเขียน มันไม่เมคเซนส์ในฐานะผู้สร้างโลกไง เพราะมึง"ตั้งใจ"เขียนตั้งแต่แรกนี่ กูนึกภาพอ.มิอุระ ทะลุเข้าเบอร์เซิกแล้วร้องไห้เสียใจจังไม่ออกเลย ขอโทษนะกัส แคสก้า กรีฟิส กองพันเหยี่ยว บลาๆ ขอโทษที่เขียนให้ชีวิตอนาถาเหมือนตกนรกทั้งเป็นแบบนี้ ฮือๆผมไม่รู้มาก่อนเลย