ไหนๆ ก์เขียนเรื่องนิยายนาโร่แนวข้ามโลกแล้ว ขอพูดถึงอีกเรื่อง
ถึงจะไม่ค่อยชอบพวกนิยายนาโร่แนวขี้แพ้กลายเป็นแกรี่สักเท่าไหร่ แต่ต้องยอมรับว่าเรื่องพวกนี้แม่งได้ภาพประกอบสวยทุกที
Last posted
Total of 1000 posts
เรื่องยอดขายและความชอบของคนนี่พูดยากหวะ
มึงผ่านพล็อตแบบไหนมาก่อน ผ่านประสบการณ์แบบไหนมา อ่านมาเยอะ อ่านมาน้อยแค่ไหน
มันก็ส่งผลต่อนิยายเล่มถัดๆไปที่จะอ่านอยู่แล้ว ของแบบนี้มันอยู่ที่โชคชะตาของโม่งแต่ละนายแล้วหวะ
สนุกของเราไม่จำเป็นที่คนอื่นจะสนุก
ส่วนตัวกรูยังมองเลยว่าไอ้วงการ LN ยุ่นเนี่ยถ้าอิลลัสภาพปกกับภาพประกอบไม่ยั่วยวน
วัดกันแค่ที่เนื้อหามันจะไปรอดจริงๆสักกี่เรื่อง
เรื่องที่ยอดขายดีไม่ใช่ว่าจะเขียนดีเสมอ
ยอดขายมันน่าจะมาจากกระแสอะไรบางอย่างหรือเปล่า
เช่นทำเป็นหนังเป็นละคร?
คาเงโร่ของพวกมึงก็เคยท็อปแรงค์นะ อย่าลืม lol
>>904 แล้วกูจะรู้กับมึงมั๊ย
>>905 เห็นด้วยเรื่องความชอบ คนเรามันชอบไม่เหมือนกัน กูถึงไม่กล้ารีวิวเพราะกูอ่านไม่จบ หรือบางทีกูคงไม่ชอบสายนี้มันเลยรู้สึกว่าห่วย
ถ้าเอาแค่อ่านนิยายกูได้อ่านแปลไทยเรื่องแรกจากฝั่งญี่ปุ่นเลยคือยมทูตสีขาว กูอ่านแล้วชอบมากเลยไปค้นหลายๆอย่างดู(สมัยบอร์ดเควสท์นิวส์ยังอยู่)อ่านไปเรียนภาษาไปสุดท้ายกูไปจบกับเรื่องหิ้งอย่างบุกี้ป็อปแทนเพราะมันเป็นแฟนตาซีแบบเบียวๆ ที่เคมีตรงกับกู หิ้งโม่งส่วนใหญ่กูรู้สึกเห็นด้วยยกเว้นแดกหนังสือที่คิดว่าไม่ถูกโฉลกเท่าไหร่
แต่ LN เนี่ยถ้าไม่มีภาพปกกับภาพประกอบมึงตัดทิ้งไปได้เลย 95% ว่าตายแน่ กูต่อให้ร้อยล้านวิวจากเว็บโนเวลมาทำเลยก็ได้
อ่านจบละ
ไนท์&เมจิก (FP)
แนวเกิดใหม่ พระเอกเก่งเมพแต่ไม่เกรียน เซ็ตติ้งแฟนตาซีหุ่นยนต์บวกโรงเรียนอัศวิน อธิบายเซ็ตติ้งเยอะ ไคลแมกซ์สู้มันส์ แต่ได้ข่าวจากโม่งว่าเนียนดำน้ำตั้งแต่หน้าแรก
ชั้นกลางถึงชั้นวางรองเท้า
ค่ายเดียวกับผู้กล้าโล่ห์เลยนี่หว่า...
ไหนๆ ก์เขียนเรื่องนิยายนาโร่แนวข้ามโลกแล้ว ขอพูดถึงอีกเรื่อง
ถึงจะไม่ค่อยชอบพวกนิยายนาโร่แนวขี้แพ้กลายเป็นแกรี่สักเท่าไหร่ แต่ต้องยอมรับว่าเรื่องพวกนี้แม่งได้ภาพประกอบสวยทุกที
Takayaki ขึ้นนานแล้วโว้ย
ใครเอายาคุโมะมายัดใส่ชาร์ต ln วะ
>>919 เดี๋ยวนี้ไลท์โนเวลหลายเรื่อง เน้นภาพประกอบสวยเสียเยอะ แต่หลายเรื่องนี่เนื้อหาห่วยจริงๆ ก็เข้าใจว่ามันเป็นหลักการตลาด เห็นปก เห็นลายเส้นสวยมันก็ดึงดูด(ยิ่งสายมืดวาดนี่ คนสนใจก็เยอะแหละ) แต่กลายเป็นว่าเน้นขายภาพประกอบเป็นหลัก เนื้อหาเป็นรอง ห่วยแต่ขายภาพให้จินตนาการได้ก็พอ เคยอ่านที่ hisasi วาดประกอบไป 3 เรื่อง เนื้อหานี่เพลียจิตจริงๆ
ฮิงาชิโนะมันแนวฆาตกรรม,ลึกลับ,สืบสวน กูเคยอ่านแปลไทยอยู่ 8-9 เรื่อง บางเรื่องให้ขึ้นหิ้ง แต่บางเรื่องแม่งก็น่าเบื่อจริง
แกเขียนสไตล์นี้ทุกเล่มแหละ มีแต่ความรู้สึกหนักอึ้งทิ้งไว้ หาความชุ่มชื่นหัวใจไม่เจอ
ครูชุดเดรสเล่มสองนี่ทำไมความเป็นหญิงพระเอกมันพุ่งจัง
เค มาตามสัญญา >>920
อ่านได้เรื่อยๆ เพลินๆ ดี ถ้าเรียกเป็นหิ้งก็ ชั้นหนังสือทั่วไป (ล่างๆ เกือบร่วงไปชั้นรองเท้า)
เป็นแนวเรียกมาจากต่างโลก ลุยดันเจี้ยนเป็นหลักแน่ๆ แต่ตอนต้นเรื่องเกริ่นเป็นการเมืองซัมม่อนฮีโร่มาสงคราม ปรกติมาแค่ไม่กี่คน แต่เรื่องนี้เรียกมายกห้องเรียน พระเอกเป็นเด็กหลังห้องที่ถูกแกล้งเพราะมีงานอดิเรกด้านการ์ตูนเกม พ่อแม่ก็ทำงานด้านนี้ ได้สกิลกับคลาสห่วยที่สุดในกลุ่ม แรกๆ ก็ว่าคนนั้นคนนี้เป็นเทพทัต สกิลมันห่วย เห็นมันพยายามแรกๆ ก็ดีนะ ประทับใจ แต่พัฒนาการด้านพลังตัวละครมันก้าวกระโดดขัดใจมากไปหน่อย
เรื่องนี้บอกตรงๆ เป็นอะไรที่เหมือนเขียนเอามันส์มากกว่า ก็อ่านเอามันส์หละกัน
มีอธิบายโน้นนั่นนี่ แล้วสองเล่มแรกเหมือนจะวางพล๊อตนิดหน่อย แต่ไม่รู้จะใช้เมื่อไหร ซึ่งถ้าคิดตามมากมันโหว่เหมือนกันไม่รู้เหมือนกันว่าแปลจาก WN แล้วมี LN มั๊ย ถ้ามี LN น่าจะมีแก้หละมั้งไม่ก็คนแปลแม่งข้ามเป็น Elysion
เรื่องนี้ปัญหาอย่างเดียวเท่าที่อ่านมา 4 เล่ม คืออาวุธพระเอกสบายจัง... เซ็ตติ้งดาบเวทย์มนท์ พ่องล่อคราฟเรลกัน มายิงถล่ม (ที่ปัจจุบันยังขนาดโคตรใหญ่ และยิงได้ทีละนัด) Overtech มากอะ
โอเวอแลปมันประกาศสักพักแล้วนะว่าจะเอาเรื่องนี้มาทำ ถ้าคุมันสแปมเสนอ lc ตามเพจพร้อมๆกันเอาป่านนี้ก็คิดได้อย่างเดียวแหละว่าพึ่งมีศาสดาวอนนาบีแปลเรื่องย่อเป็นภาษาไทยให้พวกมันไฮป์กัน
Arifuretaมีแปลลงเด็กดีนะ กูเคยอ่านengมาเลยรู้ว่าคนแปลแม่งแปลเหี้ยมาก ไม่ขนาดขี่จรวดแต่กูเกิ้ลขากเสลดเต็มไปหมด
เจอกระทู้คุเสนอแอลซีที่พวกมึงว่าละ
“แนวเหมือนผู้กล้าโล่“ อืม...
“พระเอกเหมือนเรดอาย เบอเซิร์ก โอบิโตะ“ .......พ่อง
แวมไพร์โลลิผมทองจะสู้เมดหมายเลข 1 ของโนเนมได้ยังไง
หมายเลข 1 เลทิเซีย
หมายเลข 2 ชิรายูกิ
หมายเลข 3 เพส
ใครอ่านไลท์โนเวลไทยพวกนี้บ้าง มันสนุกมั้ยวะ?
แล้วก็ไอ้ no sex no life อีกเรื่อง อยากรู้ว่าคุณภาพเป็นไงว่ะ ใครอ่านแล้วช่วยรีวิวให้กูที
นิยายจากเพลงอีกแล้ว ควยยยยย
วันนี้ไปเดินหาครูชุดเดรสที่นายอินทร์แถวบ้าน หาแถวที่มี ln ค่ายอื่นไม่เจอ เดินหารอบร้าน ไปเจอว่านิยายของบงกชวางรวมกับนิยายไทย สราสสสสส!!!
กุเร็นแอนด์เดอะแก๊งค์และฮาเร็มเล่ม 2
ซาเอไน - เรื่องของคุเดนตายที่ไปมีรักแรกพบกับอีเควายเจลที่ตบมุกได้เนียนมากแต่ไม่มีรสชาด เนื้อเรื่องโลกสวย สาวในเรื่องโดนปักธงแต่เริ่มแล้ว เนื้อเรื่องชวนหาวมาก อีรุ่นพี่จังไรดี ชั้นวางรองเท้า
ที่คั่นหนังสือนี่โอเคป่ะวะ อยู่ตรงไหนของชั้นโม่ง
อ่านแคมปิโอเน่แล้วสงสัยมาตั้งนานละ Luo Cuilian เนี่ยอ่านออกเสียงว่ายังไงวะ กุไม่รู้เรื่องภาษาจีนเลย
ไปเช็คมาคำที่ใช้ในนิยายคือ 羅 翠蓮 กับ 羅濠教主 มันแปลและอ่านว่าอะไร
นั่งอ่าน Arifureta อะไรนั่นหมดที่มีแปล eng หละ
หลังๆ น่าเบื่อมากอะ คือกูว่ามันแกรี่หนักกว่าเทพทัตอีก แล้วเนื้อเรื่องไม่เดินอีก เล่นพ่อแง่แม่งอนกันอยู่นั่น ถ้าฉบับ LN ไม่ปรับปรุงนี้พูดได้เต็มปากเลยซื้อเพราะ Takaya-ki วาดภาพประกอบ
เมื่อวานอ่านครูชุดเดรสเล่ม 2 จบ คนแต่งบอกในท้ายเล่มว่า ปกติเล่ม 1 จะขายดี ได้พิมพ์ซ้ำ 2-3 รอบ แต่พอออกอีสาวแดกกระดาษเล่ม 2 ยอดร่วง ชีเลยกลัวว่าจะเป็นอาถรรพ์เล่ม 2 กับเรื่องหลังๆจะโดนตัดจบเอา พอมาฮิคารุเกนจิมิลเลเนี่ยม เล่ม 2 ก็ยอดขายดีเหมือนเดิม
เพื่อนกูแนะนำ the new gate กะ re monster บอกว่าเนื้อเรื่องเข้มข้นมาก
โม่งบอกกูทีว่าจริงไหม
RE monster อ่านมังกะกับนิยายแปล eng ก็เข้ใข้นดีนะ ล่อซะแม่นักดาบหัวแดงตาเหลือกเลย
>>970 The New Gate อ่านแปลไป เกือบ 2 เล่ม ถือว่าดูเรื่อยๆ พออ่านได้ แนวพระเอกเก่งเลเวลทะลุ 999 แต่ต้องไปตามหาทางหนีจากโลกเกมเรื่อยๆ เปื่อยๆ ไร้ทิศทาง หาเบาะแสไป ดูได้เรื่อยๆดี แต่ไม่รู้เล่มหลังๆจะเน่าไหม
Re:Mon แรกๆดี เซตตี้งแปลกตาพระเอกเป็นก๊อบลินกระจอก แต่สกิลดันโกง หลังๆสกิลเฟ้อระดับหลักพัน ชีวิตเหมือนชะตาลิขิตให้เป็นราชาแห่งทุกสรรพสิ่ง อยู่ๆก็ได้เมียสวย ลูกออกมาก็เทพ ทุกสิ่งอย่างดลบันดาลให้มันเก่งเทพไร้พ่าย แกรี่สุดๆ น่าเบื่อจนกูหลับ อ่านสนุกแค่เล่มแรกเล่มเดียว
Re:Mon เคยลองอ่านอยู่พักนึง เพราะแนวเรื่องน่าสนใจดี
แต่พออ่านไปเจอการฆ่ามอนฯ แล้วหน้าต่างข้อความเด้ง คุณได้รับไอเท็ม 1 ea ก็ปิดไป
เบื่อพวกนิยายแฟนตาซีที่เอาโลกแบบเกมออนไลน์มาใช้
เห็นแล้วผื่นขึ้นเลย มึงกลับไปเขียนนิยายออนไลน์อย่างเดิมก็ได้นะ
Re:Mon พระเอกมันเคยบอกว่าก่อนมันตายมันเมพมากเลย ใครฆ่ามันก็ไม่รู้ เนื้อเรื่องมีท่าทีจะไปทางนั้นมั้ยวะ
อ่านนักประเมิน Q จบสองเล่มละ ดีกว่ามังงะโข และแม่งเอาเทียบบิเบลียไม่ได้แฮะ คนละแนว แต่ถ้าจะเปรียบด้านความประทับใจยังไงบิเบลียก็มากกว่า
ลำดับการเล่าเรื่องไม่ชวนปาทิ้งแบบมังงะ เล่มแรกจะเล่าเหตุการณ์ในอดีต ปัจจุบัน อนาคต สลับกันไป
ส่วนในเล่ม 2 จะสลับกันเล่มเรื่องในมุมมองของพระเอกและนางเอก จนท้ายสุดถึงมาบรรจบกัน
ส่วนที่ชอบคือจุดเฉลย ไอเดียถือว่าดีเลย เงิบใช้ได้
แต่แม่งเหมือนเชอร์ล็อคฉิบหาย อ่านไปเดจาวูไป พระเอกนี่ก็หมอวัตสัน 55555555555555 เทียบชั้นคงใต้หิ้ง อ่านสนุกๆ ได้เหมือนกับการดูหนังblockbusterดีๆ ซักเรื่อง
อ่าน Re:Zero เล่มสองจบ เหนื่อยสัส ไม่คิดว่าจะโดนหลอกให้อ่านแบดเอนด์ทั้งเล่ม
ถ้าเรื่องนี้เป็นเกม ADV ล่ะก็ กูจะเอาเครื่องคอมไปโยนใส่คนเขียนเลย แม่ง ซาดิสเกินไปแล้ว
ดีที่กูอ่านมังงะ แล้วไม่ชอบเลยไม่ซื้อ ;_;
แบดเอนด์ทั้งเล่มแต่รีเซ็ทใหม่ได้ก็ดีแล้ว หลังๆ นี่แม่ง…
เผาเลยรึ เสียดายว่ะ ทั้งเงินที่ได้มาเพื่อเอาไปซื้อ ทั้งต้นไม้ที่ถูกตัดเอาไปทำกระดาษ ทั้งชั้นบรรยากาศที่เสียจากควันที่เกิดจากการเผา
วิ่งควายได้แล้วพวกมึง
>>988 มึงล่อเลขไทยกูช๊อคไปสามวิ "มู้เท่าไหรวะนั่น"
คราวหน้านะ
>>>/animanga/๑๘๕๒/ แบบนี้!
เหยดกูเพิ่งรูว่าเลขไทยใช้ได้
วิ่งหน่อยไอสัส จะเหลือไว้หาพ่อมึงเหรอ
นาเดโกะเมียกู
ยุยกาฮามะเมียกู
โม่งชอบอ่านคาเงโร่ทุกคน
SAO พ่อทุกสถาบัน
อันริอึ๋มมาก
ดร.ปอบเทพสุดในสามโลก
Topic has reached maximum number of posts.
Please start a new topic.
Be Civil — "Be curious, not judgemental"
All contents are responsibility of its posters.