>>429 เดี๋ยวกูรีวิวเป็นกิจลักษณะดีกว่า
#รีวิว เมื่อตัวร้ายมีรัก (5 กระโหลก)
เปิดเรื่องมา สาวเกาตายแต่ได้เข้าร่างสาวนางร้ายที่นางเป็นติ่งอยู่ พวกนางเจอกันในมิติโลกหลังความตาย นางร้ายยกร่างให้เพราะกูตายแล้วไม่ได้ใช้ จะเอาไปทำอะไรก็ทำ สาวเกาแฮปปี้สุดๆที่ได้สวมร่างของคนที่นางคลั่งไคล้ ใช้ชีวิตเป็นองหยิงของโลกนั้น ซึ่งตามบทแล้วทุกคนเกลียดอีนี่สุดตีน สาวเกาเข้ามาเปลี่ยนแปลงบุคลิก จากอีเย็นชาพูดจาหมาไม่แดกกับคนอื่นก็เป็นสาวใสร่าเริงโอ้เย้ คนเลยมองในแง่ดี(?)ขึ้นเยอะ
แต่การเปลี่ยนมามองอีนี่ในแง่ดีแม่งเปลี่ยนง่ายยิ่งกว่ากระพริบตา เริ่มจากอีหมอหลวงที่รู้อาการป่วยของอีนางร้าย พบว่าเป็นโรคร้ายแรงอยู่ได้ไม่เกินปี(มั้ง) หมอหลวงเลยเกิดความเวทนา สงสารองหยิง เธออดทนต่อความเจ็บปวดนั่นนี่โน่นได้ขนาดนี้ต้องปวดใจมาก ต่อมาก็ไอ้หัวขาวที่ตั้งแง่เป็นศัตรูตั้งแต่แรก พอเจอองหยิงเวอร์ชั่นสาวน้อยสวยใสก็ตกหลุมรักจ้า ต่อมาก็อีพ่อเหี้ยที่เกลียดอีลูกสาวมาก แต่พอรู้ลูกสาวป่วย มุแงลูกจ๋า เราไม่น่าทำตัวแย่ๆกับเธอเลย จากนี้เราจะคลั่งรักลูกจ๋า อยากได้อะไรพ่อประเคนให้นะลูก ชดเชยที่พ่อทำตัวเหี้ยๆใส่มาเป็นสิบปี ตัวละครชายแห่กันมารุมรัก อีนางเอกสาวเกาก็จะ อะเร้ ไม่ได้ตั้งใจน้า เราไม่ได้คิดอยากจะหว่านเสน่ห์เลย มาเมคเฟรนด์กันดีกว่า แต่เราสวยอะ จะมาตกหลุมรักเราก็ไม่เป็นไรหรอก
เรื่องนี้กองอวยอกหักกันเป็นแถบถึงกับประกาศเลิกอ่านเพราะอีสาวเกามันปักเมนไว้ตั้งนานแล้ว พอเจอเมนคือโดขิใจง่ายตกหลุมรักทันที ลืมสิ้นว่าเคยไปอ่อยใครมา ไอ้หนุ่มที่ไปตกๆเข้าฮาเร็มตอนต้นเรื่องแม่งโยนทิ้งหมด ได้ผัวเป็นตัวที่ติ่งแล้ว คนอื่นแค่ของกรุบกริบเช็คเรตติ้งเฉยๆ ซึ่งจริงๆกูว่ามันน่าจะเลิกอ่านตอนอีตัวละครชายพวกนั้นมาทำท่าคร่ำครวญรู้สึกผิดที่เราเคยทำตัวเหี้ยๆใส่เธอยาวเป็นสิบหน้ากระดาษ A4 ส่วนนางเอกนิยายเป็นอีดอกแต่ดอกโง่ๆนะ ไม่ค่อยมีความสำคัญกับเรื่องเท่าไหร่เพราะแม่งขายความซูของนางเอก ความโง่ ความเข้าใจผิด บทพร่ำเพ้อพรรณาของตัวละครชายที่รายล้อม นางเอกสาวเกาอ่อยทุกคนเข้าฮาเร็มแต่เสือกเลือกคนที่มาที่หลังสุดและมีโมเมนต์น้อยที่สุด