>>539 แนวตายแล้วย้อนเวลา นางเอกตายวนลูปมาเจ็ดลูปแล้ว ลูปที่ย้อนกลับมาคือลูปสุดท้ายที่จะย้อนได้ ถ้าตายอีกก็ตายเลย นางเป็นลูกบุญธรรมตระกูลดยุค รับมาเลี้ยงเพราะกะจะให้เป็นตัวแทนลูกสาวตัวจริงที่ป่วยออดๆแอดๆไปแต่งงานกับเจ้าชาย อยู่ในบ้านก็โดนทรีตต่ำกว่าหมา เจ้าชายแม่งก็คนเหี้ย ที่นางเอกต้องเชื่อฟังตระกูลดยุคทุกอย่างเพราะพ่อดยุคเหี้ยมันใช้มนต์ล้างสมองให้นางเชื่อฟังแถมยัง manipulate นางด้วย แต่พอย้อนเวลาได้ 7 ลูปเกิดดื้อยาขึ้นมา กูจะไม่ยอมทนให้มึงเหยียบกูเป็นผ้าเช็ดตีนอีกแล้วค่ะ แล้วก็วางแผนหนีออกจากบ้านเหี้ยไปเป็นลูกบุญธรรมตระกูลดยุคอีกตระกูล
ลูกชายดยุคแม่งเกลียดนางเอกสุดๆ ลงมือทำอะไรแต่ละทีแม่งกะเอานางเอกตาย จริงๆแล้วแม่งมาแนวไม่รู้ตัวว่าชอบเขา พอมันโตมันเลยรู้ว่าชอบนางก็ตามมาคลั่งรักแต่นางเอกเกลียดแม่งสุดๆ ส่วนลูกสาวเป็นอีดอกเอาแต่ใจกลัวนางเอกได้ดีกว่าตัวเอง นางป่วยออดๆแอดๆเพราะเวทมนต์ เห็นนางเอกเข้าบ้านมาก็กลัวมาแย่งความรักแล้วตัวเองจะโดนเขี่ยทิ้ง อีนี่พอรักษาโรคเวทมนต์หายก็บอกพ่อมันเขี่ยอีนางเอกไปได้แล้ว กูจะเป็นคู่หมั้นของเจ้าชายเองค่ะ อีพ่อก็รักลูกตัวเองแต่เห็นนางเอกเป็นแค่หมากที่ใช้งานได้เฉยๆไม่ได้มองเป็นคน พอนางเอกทำท่าจะเอาความชิบหายมาให้ก็ตัดทิ้งว่าอีเด็กนี่ไม่เกี่ยวอะไรกับกูทั้งนั้น
ช่วงแรกๆที่นางฟาดปากกับพวกคนใช้เหี้ยๆในบ้านกับครอบครัวดยุคเหี้ยก็สนุกดี ดิ้นรนเอาตัวรอด แอ๊บแบ๊วทำท่าอ่อนแอไปวันๆ แต่พอเข้าบ้านดยุคไปได้ก็ถูกเหล่าคนรับใช้และพ่อบุญธรรมมาคลั่งรัก แต่ดีหน่อยที่พ่อบุญธรรมมันยังไม่ได้คลั่งรักทันที ยังมีช่วงเวลาที่ทำความรู้จักกันค่อยมาเป็นห่วง แต่เรื่องก็ดรอปลงเพราะความสนุกมันสู้ตอนอยู่ในบ้านดยุคเหี้ยไม่ได้ นางเอกถูกฝึกมาให้เป็นคู่หมั้นเจ้าชายแต่ตอนเข้าบ้านพ่อบุญธรรมแม่งกินคุกกี้จนมือกับปากเปื้อน แม่บ้านเลยมาเช็ดให้พร้อมกับสงสาร แต่คือออออออ ไหนบอกมึงถูกฝึกมาเป็นเมียเจ้าชาย มันไม่ควรมีหลุดแดกมูมมามจนมือเปื้อนเลอะเทอะป่ะ และมันใช้ชีวิตกับการฝึกเป็นเมียเจ้าชายมา 7 รอบแล้ว ไอ้ของแบบนี้มันต้องถูกฝังลงในระดับจิตสำนึกแล้วด้วยซ้ำ สร้างซีนดราม่าให้สงสารแบบงงๆเหมือนลืมว่าเซ็ตอะไรไว้ให้ตัวละคร