เพิ่งอ่านโตเกียวราเวนนิยายเล่มแรก(A-plus)จบ
ขอชมเรื่องปรู๊ฟก่อน ว่าดีถึงดีมาก ทั้งเล่ม สังเกตเจอแค่จุดเดียว
แต่สำนวน แข็งขนาดที่ฉากซึ้งก็กลับไม่ซึ้ง ฉากแอคชั่นจะเกลาให้สวยหน่อยก็ไม่ได้ อย่างเช่น
หน้า 179
"ถ้าเธอหลบไปยังที่ปลอดภัยแล้วเหลือฉันไว้ก็จะสามารถหยุดยั้งพิธีกรรมของไดเรนจิ สึซึกะ
รวมทั้งได้ทำหน้าที่รับผิดชอบในการปกป้องแท่นบูชาด้วย เอาเถอะ ถึงแม้ 'ผลสุดท้าย' ความเป็นไปได้
ที่จะปกป้องแท่นบูชาให้รอดพ้นอาจจะต่ำก็ตาม แต่ก็ยังดีกว่าการที่เธออยู่แล้วถูกจับตัวไปตั้งเยอะ" ---แข็งเหมือนยังไม่ผ่านการเกลา
หน้า180-181
"....ฮารุโทระคุงขี้โกงค่ะ"
นัตสึเมะที่นั่งเงียบโดยไม่คัดค้านมาตลอดก้มหน้าพึมพำเบาๆ
"...มีแค่เวลาแบบนี้เท่านั้นที่ถือเอาว่าตัวเองเป็นคนของตระกูลสึจิมิคาโดะ" ---อ่านแล้วไม่รู้สึกว่ากำลังตัดพ้อ(CV:Hanazawa Kana)
หน้า 207
ถึงอย่างนั้นทั้งที่ประพฤติตัวเป็นรถถังขนาดหนักที่อยู่ต่อหน้าพลทหารเดินเท้า แต่การเคลื่อนไหวของแมงมุมดิน
กลับไม่ล่าช้าลงเลย ดูยังไงก็น่าจะไม่ได้โหลดลูกกระสุนใส่ไปในปืนใหญ่ แต่แม้จะไม่ได้ใช้ปืนเลย ความสามารถในการรบก็ต่างกันอย่างล้นเหลือ
---เหมือนอันแรก
คืออ่านรู้เรื่องมันก็รู้เรื่อง แต่อารมณ์มันไม่สุดเพราะเหมือนอ่านแบบแปลมาเป็นดุ้นๆไม่ได้เกลา นี่ไม่ได้เทียบกับต้นฉบับญี่ปุ่น แต่หลายๆประโยคดันอ่านแล้วนึกออกเลยว่าแปลจากต้นฉบับประโยคอะไร เพราะมันเหมือนเดิมทั้งดุ้น แปลผิดไหม อันนี้ไม่ทราบเพราะไม่ได้เช็คขนาดนั้น ถือซะว่าความเห็นนี้เป็นตัวแทนของคนที่ไม่ได้อ่านญี่ปุ่นมาก็แล้วกัน