โดนครอบครัวขายมาเป็นนางร้ายเมียดยุคสนุกดีว่ะ ออกมาไม่กี่ตอนกูก็เอ็นดูนางเอกแล้ว คาร์นุ่มนิ่มที่ดี
เปิดเรื่องมาเหมือนจะเป็นอีเวนท์เข้าพิธีแต่งงาน แต่พระเอกถามว่าเมียของกูอยู่ที่ไหน อีสาวที่ใส่ชุดเจ้าสาวก็บอกชั้นไงคะที่เป็นเมียคุณ พระเอกตวาดใส่บอกคิดเหรอว่ากูจะจำเมียไม่ได้ มีเมียจ๋าตัวจริงโดนจับมัดอยู่ที่ไหนซักแห่ง แล้วก็เล่าย้อนไปว่านางเอกเป็นลูกขุนนาง แต่โดนทรีตแบบสาวใช้ แม่นางตายแล้วพ่อก็เอาเมียน้อยกับลูกเข้าบ้าน อีน้องสาวหน้าเหมือนนางเด๊ะ แถมนางเอกเก่งกว่า เรียนอะไรก็จำได้หมดแม้จะเรียนไปครั้งเดียว อีแม่เลี้ยงเลยไม่ชอบใจ เลิกจ้างครูสอนพิเศษให้นาง ลดสถานะนางให้อยู่แบบสาวใช้ ยายนางเอกจะมาเอาไปเลี้ยงแทนก็ไม่ยอมให้เอาไปเพราะอีพ่อมันหน้าบาง กลัวคนนอกซุบซิบว่ามันเลี้ยงลูกได้เหี้ย(ซึ่งก็เหี้ยจริง) แถมยายมาตายเรื่องรับเลี้ยงเลยคาราคาซัง พวกทรัพย์สินที่เป็นของแม่กับยายก็ขายจนหมดเอาเงินมาให้อีแม่เลี้ยงกับลูกสาวมันผลาญเล่น
วันนึงพ่อมาบอกให้ไปแต่งงานกับดยุคแก่ๆหื่นๆแต่รวย เพราะอีน้องสาวต่างแม่ไปก่อเรื่องไว้ อีนี่ชอบไปงานเลี้ยงแล้วไปเอากับผัวชาวบ้าน ซึ่งอีน้องเหี้ยก็ใช้ชื่อนางไปแอบอ้างด้วย ชื่อเสียงนางเอกป่นปี้ กลายเป็นอีดอกนางร้ายชอบแย่งผัวคนอื่น แต่ครั้งล่าสุดคือเมียเขาจับได้ ซึ่งเมียมันเป็นเจ้าหนี้ของตระกูลนางเอกอยู่เลยมาทวงหนี้ให้ชำระทันที อีพ่อกับอีแม่เลี้ยงเลยส่งนางเอกไปแต่งงาน สั่งให้นางเอกรีดไถเงินผัวแล้วส่งมาให้ที่บ้านให้เยอะๆ ส่งเมดของอีน้องสาวมาคุมด้วย แต่นางเอกคิดในใจทำไมกูต้องส่งให้ด้วยวะ เดี๋ยวพวกมึงก็เอาไปผลาญ ฝันไปเหอะ สั่งลาสาวใช้ที่สนิทๆกันว่าถ้าบ้านถึงวิกฤตเรื่องเงินให้ทำแบบนี้ๆๆๆๆด้วยนะ สาวใช้ก็จำไว้ใส่ใจ
นางเอกเข้ามาในตระกูลว่าที่ผัว แต่เจอท่านดยุครูปงามผมเงินไม่เห็นเหมือนข่าวที่บอกว่าเป็นลุงแก่ๆหื่นๆเลย ทำสัญญาแต่งงานกันสามปีแล้วจะหย่า พระเอกไม่ได้คิดจะแต่งงานอยู่แล้วแต่หาเมียมาเป็นไม้กันหมาเฉยๆจะได้ไม่มีคนมาเสือกเรื่องแต่งงานอีก เลือกคนที่ข่าวลือเหม็นโฉ่มาเพราะจะได้หย่าง่ายๆ แต่ฮีก็เตือนนางเอกว่าให้ตัดสินใจดีๆเพราะมันมีผลกับชีวิต นางเอกอ่านสัญญา แต่งมานั่งๆนอนๆเล่นเป็นเมียปลอมๆ หย่าแล้วได้เงินก้อนโตอีก เอ้า นี่มันพ่อพระมาโปรดชัดๆ พระเอกงงจัด เฮ้ยเธอ หย่าแล้วเธอจะมีมลทินเป็นขี้ปากชาวบ้านนะ คิดให้ดีๆก่อน นางเอกบอกด๊อนแคร์เพราะชื่อกูก็เน่าไปแล้ว เซ็นสัญญาฉับไวเพราะกลัวเขาเปลี่ยนใจ ได้อัพยศเป็นเมียดยุคแล้วค่า
นางเอกอยู่ในคฤหาสน์ สาวใช้ก็ไม่ชอบขี้หน้าเพราะได้ยินข่าวลือชื่อเสียงไม่ดี ทรีตแย่ๆแบบเอาอาหารคุณภาพไม่สมกับที่ต้องเสิร์ฟให้ระดับเมียดยุคมาให้กิน แบบครัวซองไหม้นิดหน่อย ออมเล็ตเย็นๆ ขนมปังแข็งนิดนึง แต่ไม่ใช่อาหารบูดเน่า ส่วนนางเอกกินแบบอร่อยเพราะอยู่บ้านเก่ากินแต่ของเหลือจากโต๊ะอาหารและเย็นชืด โอ้โฮ นี่มันสวรรค์ชัดๆ สาวใช้งงหนัก ทำไมนายหญิงถึงไม่โวยวายอะไรเลย ในข่าวลือก็บอกว่าเป็นอีดอกนางร้ายเอาแต่ใจนี่หว่า นางเอกเลยนึกขึ้นได้ว่ากูต้องเล่นบทนางร้ายให้สมกับข่าวลือ เลยวีนสาวใช้ว่าเอาผลไม้มาเสิร์ฟน่ะ ทำไมไม่เอามีดปอกมาให้ด้วย มันกินลำบากต้องมาใช้มีดหั่นสเต็กที่มันไม่คมปอกเอา วีนเต็มที่แล้วได้แค่นี้ ส่วนสาวใช้โคตรรู้สึกผิดเลยชงชาอุ่นๆอร่อยๆให้เป็นการขอโทษ
พระเอกจับได้ว่าสาวใช้ในบ้านทรีตเมียแย่ๆไม่ปรนนิบัติให้อยู่สุขสบายเลยว้ากไปหนึ่งที มึงกล้าดียังไงไม่ดูแลคนที่จะมาเป็นเมียของกูในอนาคต พวกสาวใช้กลัวหัวหด แต่นางเอกบอกเอาน่าๆ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก พระเอกงง เล่นละครแอ๊บว่าเป็นสาวแสนดีเหรอ ทำไมไม่เห็นเหมือนข่าวลือว่าเป็นอีดอก เลยให้คนไปสืบหน่อยเพราะมันไม่ชอบมาพากล จะมีอีเวนท์เปิดตัวเมียท่านดยุค พระเอกเลยให้นางไปซื้อของกับตัดชุด นางก็พยายามไปเลือกชุดโป๊ๆแหวกๆให้สมเป็นนางร้าย แต่พอคิดว่าใส่เองก็เขินไม่กล้าใส่ ทำไมชุดมันโชว์จังเลยคะ พ่อบ้านกับสาวใช้ที่ติดตามมาก็บอกให้เลือกชุดแบบที่ชอบใส่เถอะอย่าฝืน นางก็ไม่ได้ค่ะ ตอนนี้ฉันเป็นอีดอกนางร้าย ฉันต้องทำตามความคาดหวังของท่านดยุค กลุ้มใจเรื่องชุดเลยหนีไปเลือกเครื่องประดับก่อน พ่อบ้านบอกอยากได้อะไรชี้เลย จะเหมาร้านยังได้เพราะยังไงท่านดยุคก็จ่ายไหว นางเลยพยายามหาของที่ถูกที่สุดแต่ไม่มีป้ายราคาซักอัน ทีนี้ไปเจอสร้อยคอของยายที่โดนขายไป คนขายก็เยินยอว่าเป็นสร้อยดีนั่นนี่โน่น นางทำเหมือนอยากได้กลับคืนมา แต่ก็ตัดใจไปเลือกเอาสร้อยหน้าตาธรรมดาที่สุดในชั้นวางเพราะคิดว่าถูกสุด แต่ดันกลายเป็นว่าแพงที่สุดในร้านเพราะอัญมณีในสร้อยมีแค่ชิ้นเดียวบนโลก ตาถึงจังเลยค่ะ สมกับเป็นคนที่จะมาเป็นภรรยาของท่าน นางเอกช็อคค้างไปเลย
กูชอบนางเอกว่ะ น่าเอ็นดูมากสำหรับกู ไม่รู้ชื่อเรื่องญี่ปุ่น อยากให้มี lc โว้ย