昨日まで名前も呼んでくれなかった公爵様が、急に溺愛してくるのですが
The Duke Who, Until Yesterday, Had Never Even Called My Name is Suddenly Doting on Me?
เห็นมันเด้งช่องทางธรรมชาติในเฟสมาให้อ่านเลยเข้าไปอ่าน เรื่องก็มาแนวย้อนเวลาธรรมดาๆแหะ พระเอกดยุกเหี้ยๆเย็นชาไม่เห็นใจใคร เห็นทุกคนในบ้านเป็นผักปลาแบ่งแยกแค่ว่าว่าใครจำเป็นใครไม่จำเป็น ทรีตเหี้ยกับทุกคนแม้แต่คนที่มีประโยชน์กับตัวเอง ไม่เคยไนซ์ทำดีกับใคร กับนางเอกตระกูลขุนนางตกอับมีครอบครัวเหี้ยๆแต่จิตใจดีมากกกกกกกกกกกกกก(มากแค่ไหนไว้ดูในสปอยข้างล่าง) แต่ไม่เคยมีคนดีอยู่ใกล้ตัว พ่อแม่เหี้ยน้องสาวเหี้ย ขายนางเอกให้พระเอกเพื่อเงิน แต่งเข้าบ้านก็เจอพระเอกกระทืบซ้ำอีก เห็นนางเอกเป็นแค่เครื่องมือผลิตลูกอย่างเดียวไม่สนอะไรมากกว่านั้น นางเอกโดนคนในบ้านทรีตเหี้ยยังไงก็ไม่สน ถือว่าอยากอ่อนแอข่มคนไม่เป็นเองช่วยไม่ได้ แต่พอวันนึงพระเอกป่วยหนักแบบใกล้ตายแล้วพอหายดีมา ก็เสือกทำตัวดีกับนางเอกแบบหน้ามือเป็นหลังตีน ทั้งคลั่งรักนางเอกแบบเห็นนางเอกเป็นเทพธิดาจนคนทั้งบ้านงงว่าดยุกมึงเป็นเหี้นอัลไล ทั้งลุกมาไล่พวกคนใช้ที่ทรีตนางเอกเหี้ยๆหมด ทำตัวเหี้ยๆเย็นชาๆกับบางคนจนคนงงว่ากูไปทำเหี้ยอัลไลให้มึง
พล็อตก็ประมาณตัวละครย้อนเวลาทั่วไปที่อ่านได้ทั่วไปนี่แหละ พระเอกนางเอกเหี้ยลูปแรกแล้วเจออะไรที่ทำให้คิดได้ว่าทำตัวเหี้ยกับนางเอกเกินไปเลยย้อนกลับมาทำดีกับนางเอกในลูปสอง ไม่ได้พลิกจากเรื่องแนวนี้ปกติไปมาก จะอ่านไม่อ่านก็ได้ แต่กูดันอ่านแล้วคลิกเพราะเนื้อเรื่องในลูปแรกแม่งเสือกคลิก
เคาะสปอยเรื่องลูปแรกไว้
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
สปอยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ในลูปแรกหลังพระเอกเป็นไข้หาย ก็นั่งรถม้าจะไปข้างนอกไปทำงาน แล้วรถม้าเกิดอุบัติเหตุหนัก พระเอกหัวฟาดของในรถจนน็อกไป ฟื้นมาอีกทีก็เป็นง่อยทั้งตัวแบบขยับตัวไม่ได้เลย แสดงสีหน้าไม่ได้ กลอกตาไม่ได้ แต่ยังรับรู้สิ่งต่างๆรอบตัวได้ เจ็บเป็นรู้สึกเป็นยังได้กลิ่น แต่แสดงออกทางสีหน้าไม่ได้บอกใครไม่ได้ คือประมาณภาวะขังใน locked in syndrome ทำนองนี้ พอพระเอกเป็นแบบนี้ก็โดนทรีตเหี้ยจากทุกคนที่ตัวเองเคยทรีตเหี้ยไว้ในบ้าน ทั้งพวกคนใช้ ก็ดูแลแบบเหี้ยๆทิ้งๆขว้างๆ ไม่ให้กินอาหารบ้าง ให้กินแต่อาหารเหี้ยๆบ้าง ไม่เช็ดตัวเช็ดขี้เช็ดเยี่ยวให้ ปล่อยให้นอนเน่าจมกองฉี่กองอึตัวเอง สุดท้ายมีแต่นางเอกที่มาคอยดูแลทุกอย่าง ทำอาหารดีๆให้กิน เช็ตตัวเปลี่ยนเสื้อเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ทั้งที่โดนทรีตเหี้ยสุดในบ้าน เพราะนางเอกเคยโดนทรีตเหี้ยจากครอบครัวมาก่อนเลยไม่อยากทรีตเหี้ยกับคนอื่น คอยอยู่เคียงข้างตลอดทั้งที่ทั้งบ้านไม่มีใครดีกับพระเอกแล้ว ขนาดน้องชายพระเอกที่ขึ้นเป็นดยุกแทนมาสารภาพรักบอกมาอยู่กับผมนะครับก็ไม่ไปอยู่ พระเอกที่ตอนนี้ชีวิตแบบตกต่ำสุดแล้ว พอมีนางเอกมาคอยอยู่ตลอดก็เริ่มรักนางเอก เห็นนางเอกเป็นเทพธิดาช่วยชีวิต เริ่มเข้าใจความรักขึ้นมา แต่สุดท้ายทุกอย่างพัง เพราะคนที่พระเอกเคยทำเหี้ยไว้คนก่อนๆแม่งแค้นจ้างคนมาฆ่าพระเอก นางเอกพยายามขวางเลยโดนฆ่าไปด้วยต่อหน้พระเอกโดยที่พระเอกเป็นง่อยทั้งตัวทำอะไรไม่ได้เลย โดนฆ่าแล้วเผาอำพรางให้เห็นเป็นอุบัติเหตุ พระเอกก็เสียใจชิบหาย ประมาณว่าอ้อนวอนกับเทพเจ้าขอให้ย้อนกลับมา แล้วก็ได้ย้อนกลับมาวันก่อนจะเกิดอุบัติเหตุจริงๆ ก็เลยกลับมาทำดีกับนางเอกแบบคลั่งๆอย่างที่เห็น
ที่แอบคลิกคงเพราะแม่งบรรยายบทตอนที่พระเอกเป็นง่อยได้ดีด้วยมั้ง เพราะกูเองก็เคยมีญาติกับรู้จักคนที่เป็น LIS มาก่อน เข้าใจความทรมานของคนเป็นแบบนี้ว่าแม่งเป็นไง แล้วนิยายแม่งบรรยายได้น่าสงสารชิบหาย บรรยายความอึดอัด ความกลัว ความรู้สึกเจ็บปวดเสียใจได้ดี ขนาดที่เราเห็นความเหี้ยมาตลอดยังรู้สึกสงสารไปด้วยไม่ได้ ถึงกรณีกูจะคลิกเพราะเหตุผลที่บอกไปตอนแรกก็เหอะ แล้วแม่งอ่านช่วงนางเอกทำดีกับพระเอกที่เป็นง่อยคอยดูแลทุกอย่างแล้วคิดเลยว่าแม่งนางเอกนี่ต้องเสียสละโคตร ทำทุกอย่างที่ใครก็ไม่อยากทำให้พระเอกขนาดนี้ ไม่แปลกอะที่พระเอกแม่งจะรักนางเอกขนาดนี้ในลูปสอง
แล้วชอบอย่างที่ถึงพระเอกจะคิดได้แต่สันดานแม่งก็ไม่เปลี่ยนทันที ประมาณจากเดิมทรีตเหี้ยกับทุกคน มาลูปสองได้โอกาสสองก็อัพเกรดมาเป็นดีกับนางเอกคนเดียวแต่ยังทรีตคนอื่นเหี้ยเหมือนเดิม อาจมีดีขึ้นนิดหน่อย เคยถึงขั้นเกือบสั่งฆ่าสาวใช้แค่เพราะทำน้ำชาลวกนางเอกมาแล้ว ต้องให้นางเอกมาเรียกสติจนคิดได้ว่ากูแม่งยังทำตัวเหมือนเดิมนะ ถึงค่อยๆปรับตัวค่อยๆเปลี่ยนมาเห็นคนอื่นเป็นคนเหมือนกันบ้างทีละนิดๆ
ก็ประมาณว่าถ้าคลิกกับช่วงลูปแรกแล้วเชื่อมเนื้อเรื่องมาลูปสองได้ก็อาจชอบเรื่องนี้ก็ได้ แต่ถ้าไม่คลิกก็อาจเห็นว่าเรื่องธรรมดาได้ประมาณนั้น