>>664 คืนแล้ว คืนหลังช่วงทำน้ำตาลประกวดจนชนะหลังจบประเด็นกับเจ้าของโรงงานนี่แหละ
>>668 ตอน 15 (ซี 2 ตอน 3) ถ้าในนิยายก็เล่ม 4
>>665 เรื่องนี้มันก็พูดถึงประเด็นกดหญิงกลายๆอยู่แล้วแหะ ขนาดตอนนางเอกจะแข่งเอาตำแหน่งช่างปั้นน้ำตาลสีเงินครั้งที่สองนี่คือโดนพวกชายแท้เหี้ยๆจ้องถึงขั้นว่าถ้าไม่ชนะในปีนี้ปีหน้าคือโดนลูกเล่นนอกเกมของพวกเหี้ยนี่เล่นจนไม่ได้ตำแหน่งในวงการอีกเลยแน่นอน ช่วงแข่งรอบสองนางเอกถึงต้องไฟต์ขนาดนั้น
กลับไปเรื่องโรงงานหน่อย ตอนนางเอกเถียงกับเจ้าของโรงงานนี่คืออารมณ์เหมือนดูเจน Y เถียงกับบูมเมอร์เลย คือเจ้าของโรงงานเอาแต่บอกไม่ได้ๆ ธรรมเนียมเก่าโรงงานทำแบบนี้มา ไปเปลี่ยนธรรมเนียมของรุ่นก่อนไม่ได้ พอนางเอกแย้งว่ารุ่นก่อนพลาดตรงนั้นตรงนี้เจ้าของโรงงานคือสวนกลับแบบโมโหเลยว่าพูดงี้ดูถูกโรงงานเราหรา เลยเจอนางเอกสวนกลับว่ามึงก็ดูถูกกูเหมือนกันนี่ เอากูมาเป็นหัวหน้าช่างจะให้ช่วยฟื้นฟูโรงงานแต่เสือกไม่ฟังความเห็นกูเลยแล้วยังมาพูดเหมือนกูเป็นคนนอกก็เท่ากับดูถูกกูนี่หว่า โดนเถียงแบบนี้คือเจ้าของโรงงานใบ้แดกเลย คืออ่านไปนี่แบบนึกภาพตามออกเลยว่าแม่งเจน Y กับบูมเมอร์จริงๆ ดูแล้วแบบ นี่ถ้าเจ้าของโรงงานเป็นบูมเมอร์ประเภทขี้โมโหโวยวายไม่มีเหตุผลจัดๆนี่คือด่าแหลกประมาณอีเด็กพ่อแม่ไม่สั่งสอนไม่มีสัมมาคารวะแล้วไล่ออกไปแล้ว ยังดีที่เจ้าของโรงงานคือนิสัยยังพอใจเย็นมีเหตุผลพอสมควร โดนนางเอกสวนเลยค่อยคิดได้บ้างแล้วยอมให้นางเอกอยู่ทำงานต่อ
นอกนั้นประเด็นสำคัญของคนโรงงานนี้คือแม่งพูดคุยกันน้อยมาก ประมาณแต่ละคนเก่งแต่เรื่องสื่อสารกันนี้เข้าขั้นเหี้ยเลย โรงงานมันถึงได้ผิดทิศผิดทางไปหมด เหมือนกับที่เจ้าของโรงงานหวังดีกับลูกสาวแต่เสือกใช้วิธีสื่อสารที่เหี้ยจนลูกกลายเป็นแบบนั้นนี่แหละ พอมีนางเอกเข้ามาเป็นตัวกลางประสานงานเป็นเรื่องเป็นราวนโยบายถึงค่อยไปทางเดียวกัน ซึ่งตอนนี้ก็เคลียร์ปัญหาโรงงานกันอยู่ยังไม่มีเวลาไปเคลียร์ปัญหาของตัวลูกสาวจริงจัง ต้องหลังจากนี้แหละถึงจะเคลียร์กันจริงจัง